Kaynana ve eşiyle baş edemeyen kadına yardım!


bunun saygısızlıkla ne alakası var anlamıs değilim
boşasın tabiki
evlenınce içli dışlı olmak gerekmıyor
hepımız koca ınsanlarız ve hepımızın özel hayatları oluyor
kayınvalıdeler düşüncelı olsun da hep bana hep bana deyip gizli saklı oyunlar cevırmesınler
anlayıslı olsunlar
kendı kızları evlendıklerınde nasıl karsı taraftan anlayıs beklıyorlarsa kendılerı de aynısını gostersın
benım evlılıgım de bu yuzden bıttı,ben de yasadım ve bılıyorum
hayatı kayınvalıdeye gore yonetmek hep verici olmak
idare edemeyen bır koca
senı eşi gbi göremeyen ve süreklı annesını el ustunde tutan laf soz soyletmeyen haklıyı haksızı göremeyen bır koca ve polıtık bır kaynana ne zordur bılırım
kımse yuvasını yıkmak ıstemez ama kaynanaların bencıllıklerı ve düşüncesızlıklerı yzuunden cok yuva yıkılıyor
siz yasamadı ısenız konu sahıbının neler yasayacağını da anlamanız güç,Allah da sizi boyle bır kaynana ve eş ile sınamasın ınsallah
kımse eşi annesını itsin kaksın yok saysın ıstemıyor ama bır erkek evlendiğinde kadın da aynı sekılde
öncelıklerı değişmeli ve kurdugu yuva artık herseyın ustesınde olmalı
 

eşin senı anlayıp sana destek olsa kaynanana he he der gecersın ama ınsanın içini en çok acıtan eşinin de anlayıssız olup senı annesı ıle bır rakıp gbı gormesı
Allah yardımcın olsun hayatım inşallah tüm sorunlarınız cozulur
 

çocuk doğana kadar sabret ne kadar var bilmiyorum doğumuna ama...bebeğin doğduktan sonra hergn oraya gitmek gibi bi durum kalmayacaktır .baktın bebeğinle seni sürüklü umursamyor sizi, o adam yaramaz ....bugün gitmeyelim annene dedğinde boşarım diyen adamdan hayır gelmez heralde ....kayınvalidenle konuş bi..onun tepkisi nedir bu konuya.....
 

Valla kayınvalidem zaten alttan yaptığı için oonla konuşmaya değer bulmuyorum. Anlayışlı olsa bu kadar yapmazdı.. Bebeğin doğumuna birkaç ay var.. Ben de onu bekliyorum. Eşimle birkaç gündür normal konuşuyorum. Normalde çok üstüne düşerdim, durup dururken gidip sarılıp öperdim ilgilenirdim hepsini kestim. Halim yok diyip yatıyorum genelde.. O konuşmaya çalışıyor ama ekstra bir çabası da yok. Ortada gidiyo işte.

Anlamıyosa kendimi paralayamıycam. Annesi için çocuğundan vazgeçen birine de malesef anlayış gösteremiycem. Kendimi düşünme kararı aldım, kaynanamlara gitsek de ayaklarımı uzatıp oturucam ağrım var diye.. Artık saygısızlık olarak da anlarlarsa anlasınlar. Ne yapsam yaranamıyorum nasılsaa.
Bir arkadaş yazmış ya ne kadar çok şey yapıyor gözükürsen nasıl bir role sokarsan kendini, yapabiliyo demek ki diyip daha fazlasını beklerler diye. Sanırım öylee. En iyisi bencil olmak gibi duruyo şu aşamada.

Benle başka bir sorunu olmayan eşim de 2. karısıyla olmycak sorunlar yaşadığında beni anlar ama iş işten geçmiş olur...
 

Bilmiyorum ki tamamen eşinin yapısına bağlı... Seni seviyosa anlayış göstermesi gerek. Ama kimi erkek hakikaten ana kuzusu oluyor, bencil oluyor. Öyle yetiştirmiş çünkü anneleri.. Umarım düzelir aynı şeyleri yaşamazsın. Ama çocuk sahibi olmaya karar vermeden önce çok iyi düşün. Çünkü eşim benim hamileliğimden sonra sanırım nasılsa bırakamyıcağımı düşünerek daha da kötü davranmaya daha da anlayışsız olmaya başladı.. Çocuklara yazık oluyo. O yüzden iyi düşün derim
 

bende bu konudan muzdaribim kaynanamdan nefreeet ediyorum bizim bu sen iznimizi maffetti bu sene sivasa tayinimiz çıktı ve hersene gibi bütün izni onun yanında geçirmiycez diye delirdii benim ailem istanbulda ordan geldik buraya kaynanamda yozgatta oraya gelcekmişiz şimdide bayramdada ist gitmiycekmişiz normalde bu ay ist gidecektik sorun olunca gidemedik bende oraya gitmiyorum eşim olacaklada konuşmıyorum nebiçim insanlar var ya huzurumuzu bozdu kna yaksın cadıinanılmaz nefret ediyorum o karıdan
 
Erkekler maalesef annelerinin sorunlu olduğunu kabul edemez. Anne kavramı kadınlar için ne kadar önemliyse onlar için de öyledir. Eşinize ne kadar anlatmaya çalışsanız da anlamayacaktır. O onun annesidir ve sizin davranışlarınız ( kayınvalidenlere gitmek istememen vs.) onu annesinden ayıracağınızı düşündürecektir. Bu yüzden erkeklere ne anlatırsan boş arkadaşım anlamazlar. Ama annesini düşündüğü kadar da seni düşünmez. Sonuçta herkes her gün farklı bir psikolojide olabiliyor. Ben mesela bazen işten eve gelince hiç konuşmak, gülmek dahi istemem, kafam o kadar dolu olur, bütün gün o kadar çok şey yaşamış olurum ki. Bütün iş eşinde bitiyor. Sonuçta siz eşiniz ve bebeğinizle ayrı bir aile ayrı bir hanesiniz, onlar kayınvaliden ve kayınpederin ayrı birer hanedir. Eşinle kayınvalidenle sürekli birlikte vakit geçirmek için evlenmedin sonuçta herkesin ayrı bir yaşantısı var. Buna eşinin de kayınvalidenin de saygı göstermesi gerekiyor. Sen de biraz mesafeli durursan belki kayınvaliden bunu anlar.
 
ılgazı erkekler konusundaki görüşlerine tamamen katılıyorum.kayananana gitmek istemediğin ve eşin bu konuda anlayış göstermediği için boşanılsaydı inan bana çok kadın boşanırdı.evliliğinize zaman tanı .bu durum maalesef onların ölümüne kadar devam eder...sonra huzur bulursun:)...herkesin erkekte aradığı olmazsa olmazları vardır.bunları tespit et.eşinin de mutlaka vazgeçilmez iyi yönleri vardır.boşanıp ta kaynanan tarafını mutlu etme..
 
Evet haklısınız kaynana yüzünden boşanmak olmaz. Ama düşündüğümde zaten eşimin probleme daha da çok sebep olduğunu görüyorum. Yani istiyor ki o her gidelim dediğinde ben tamam diyim. Böyle bir evlilik olabilir mi ya.. Dediğiniz gibi işte ne yaşadığımı bilmiyor, hastamıyım iyimiyim sormuyor, ben annemlerdeyim akşam sen de buraya gel diyebiliyor. Geçen kaynanam gelmiyosunuz daha sık geliiiiin dedi de bana ben de çalışıyorum anne kusura bakma ancak bu kadar oluyo dedim. İnadına yapar gibi ertesi gece gene onlara çağırdı arayıp. Gitmeyince, işi var deseydin diyince de problem, surat vs...

Böyle durumlarla herkes karşılaşıyodur eminim belki çok daha kötüleri vardır. Ama asıl üzen eşimin anlayış göstermemesi, mecburmuşum her gün gitmeye gibi davranması... İnanın bu kadar kavgadan sonra bile, haklı olduğumu düşündüğüm halde hep ben alttan alıyorum. Asıl yoran, soğutan ve belki de boşanma noktasına götürecek olan da bu!! Eşim de anası ölünce, başkasını bulunca, yalnız kalınca anlar belki hata yaptığını... Aile kavramını sadece anne babasından ibaret sanan erkekler er geç anlar heralde bunu
 
Bence de bebek olduktan sonra,bu ziyaretler,ister istemez azalacaktır.
Şimdi bile hamileliğinle ilgili bahaneler bulup yan çizebilirsin.

Eşin emrivaki yaparsa hayır,kendimi iyi hissetmiyorum veya midem bulanıyor,yemek yiyecek halim yok dersin.
Eşin annesine farklı aktarıyorsa,ertesi sabah,eşin işe gidince kayınvalideni arayıp,"anne kusura bakmayın midem bulanıyordu" diye açıklarsın.

En önemli nokta,eşinle ters düşmeden istediğini yaptırmak.
Bu nasıl olacak ? Biraz politik ve kurnazca davranarak halledebilirsin.
Senin,annesine gitmek "istemediğini" bilmesine gerek yok.Bunu söylemek sana birşey kazandırmaz,aksine kaybettirir.
O zaman gitmek istiyor ama gidemiyor havasında konuşmayı dene.Ah çok isterdim ama bugün yorgunum,istersen sen git gibi...
Kayınvalideni arayıp,ne zamandır gelemiyorum,özledim sizi,haftaya inşallah diyebilirsin.

Bu arada kendi annenlere gitmek gibi nispet yapacaksan onu da çaktırmadan yapmalısın.
"Senin annen-benim annem" mevzusuna girmeni hiç tavsiye etmem.
 



Annelerine bensiz gitmiyor olsa belki annesinden soğutacağımı düşünebilirdi, o zaman hak verebilirdim. Ama eşim iş durumu gereği bütün gün annesiyle beraber. Bizimse görüştüğümüz sadece akşam! Yani emin olunkaynanam benden çok görüyo oğlunu. Anlayamadığım da bu zaten. En ufak bir laf söylemem, işi olmasa da gider annesinin evinde oturur bütün gün. Ama kendileri aylak aylak oturup gece sadece kendilerini düşünüp plan yapmıyolar mı uyuz oluyorum.. Günde beş defa telefonda konuşurlar, annesi bütün işleri yönetir, gel der gelir eşim git der gider. Haftasonları sabahın köründe arar, ağzımı açıp söyle aramasın dememişimdir.. Herşeyi o yönetir, beni yönetmesine izin vermiyorum diye de problem olur..
 
Son düzenleme:





Eşime ne dersem diyim hangi şekilde söylersem söyleyim eşim onu "annemleri sevmiyo, istemiyor" olarak algılıyo malesef. En son yemeğe gel diye aradığında da gelmem demedim, "kaç gündür dinlenemiyorum, beni düşünmüyosun" dedim. Arayıp tamam gelme allah belanı versin dedi. Üzüntüden tansiyonum çıktı, sancım tuttu, hastaneye gittik hbr verdim ve hastaneye gelmedi..... Ben ne yapabilirim ki bu insana
 
Eşiniz benim eşimin bir versiyonu, konunuzu okudum ancak benim derdim başımdan aşkın olduğu için yorum yazamadım, konuyu az çok biliyorum ama merak ettim eşinizin ailesinin size olan davranışları nasıl, yani gitmeme istemenizin başka nedeni var mı?
Hamilesiniz çalışıyorsunuz hatırladığım kadarıyla insan dinlenmek ister, naz yapmak ister, ya en azından benim gibi evinde vakit geçirmek ister, gitmek istemiyorsan zorlamamalı, ki ben zorunluluklardan nefret ederim, canım gitmek istemiyorsa sırf kırılmasınlar diye gitmek neden? Hayır demeyi bilmek lazım, ben bunu çok geç farkettim şimdi istemiyorsam gitmiyorum, artık gitmemek için bahane bulmak ta istemiyorum canım istemiyor daha ne.
Siz de eşinize başka zorunluluklar yaratın anlasın ne kadar zor olduğunu, mesela sevmediği insanları çağırın, onlara gidelim diyin, kendi aileniz yakındaysa ikisine de aynı sıklıkta gidilecek diyin, annenlere söyle sürekli sizi çağırsınlar, gidin bütün haftasonunu orda geçirin, anlasın.
Bak benim eşim de ilk zamanlar haftada 4-5 gün o da benim istemediğimi bildiği halde annesigile gitmek istiyordu, pazar günü ablasına giderdik sabahtan adam akşama kadar orda kalmak isterdi, emrivaki yapardı hep. Ne zaman bayramda benim aileme gittik 3 günlüğüne, eşim baktım sabahtan akşama kadar gezdiğimiz halde eve gidiyoruz, misafir var, bana hala gel gezmeye gidelim diyor, farkettim ki benim ailemle akrabalarımla vakit geçirmek istemiyor. Ondan sonra çok mecbur olmadıkça gitmiyorum ne annesine ne ablasına.
 



Hayır eşimin ailesine gitmek istemememin başka bir sebebi yok. Hatta şöyle söylym ancak bu kadar sevebilirdim başka birinin ailesini. ama o kadar üstüme geldiler ki ve eşim o kdar anlayışsız davrandı ki onlardan da uzaklaşmaya başladım. Çünkü gördüm ki ne kadar kötü olursa olsun ne kadar haksız olursa olsun herkes kendi çocuğunu savunuyor, dolduruyor. Ama şunu da biliyorum ki esas suçlu ana kuzusu olan, evlenmeden önce annesine kızıp bağırıp yanıma kaçan eşimin, şimdi annesine toz kondurmaması.. anne meraklısı olması. Beni ezdirmesi. Beni idare etmek yerine istmediğimi vs söylemesi...

Sanırım çözemiycez. çünkü eşimi aramak dahi gelmiyo içimden. onla konuşmak da. bundan sonra çocuğum için bekliycem gittiği yere kadar
 
inan benim yasadiklarimi yasiyorsun su an.
Bende neler yaptim eve baglamak icin bir bilsen. Evimize misafir cagirirdim, evde kalmak icin ortam hazirlardim.
Aksamlari arkadaslarla disarda bulusurduk. Tüm bunlar yeterki annesine gitmeyelim.
Tabi kaynanam bunlari hep benim yaptigimi anladi. Ve esimi iyice doldurdu. Kadin hastanelere yatti menopozdan vs.
En sonunda esim annesine 90km uzakta is buldu ve ondan sonra olan oldu.
1 gün sonra esim beni terketti.
Iyilikle dedim olmadi, kavga ettik hic olmadi...
evli kalmak istiyorsan uymaktan baska caren yok. Esin nereli bu arada?
 


Valla canım canını sıkmak istemem ama doğumdan sonra daha çok üzüleceksin. Kv daha çok karışacak herşeyine ki bebeğe de karışacak bu durum seni çileden çıkaracak. Desteksiz bir koca da hiç çekilmez. Doğumdan sonra kv yapacağını yapacak ve yanında olmayan bir kocaya da ne kadar dert yanabilirsin ki. Bence kocanı al karşına adam akıllı derdini anlat. Doğumdan sonra hiç ki böyle şeylerin yaşanmasını istemediğini anlat ki bu konuşmadan sonra eşinin nasıl bir yol izleyeceğini anlarsın.
 

Ayda bir kynvalidemler yüzünden bir kavga patlatıyoruz. eşim ağzına ne gelirse söylüyo. Sonra barışıyoruz. Hiçbişey olmamış gibi. İlgilenmeye başlıyo, düşünmeye başlıyo beni. Mesela bir yere gitmem gerekiyodu bu sabah o bıraktı, sonra 1 saat sonra aradı bu sıcakta yürüme alıyım seni işin bittiyse, işyerine bırakıyım dedi. İşyerime de çok uzak bir yer değildi gittiğim yer.. Anlayamıyorum ki. Bazen nefret ediyo sanki benden. Bazen de çok düşünüyo.

ya kayınvalidem dolduruyo dolduruyo ayda bir bana patlayıp sonra rahatlıyo. aslında seviyo beni.. ya da bilmiyorum... ama işte barışsak da söylediği sözleri, boşanalım demelerini.. unutamıyorum
 



senin konunu okumuştum. Ama senin adına şu anlamda sevindim en azından çocuğun yok. İnan hamile olmasam umrumda olmazdı, çoktan bırakır giderdim. Pişman olmayan böyle davranan insandan hayır gelmez. Belki çocuk bağlıycaktır eşimi eve bilmiyorum ama ben eşimden uzaklaştıktan sonra da bundan memnun olur muyum bilmiyorum. En azından çocuğum iyi olur. Benim eşim izmirli
 

bizde ayda 1 bu yüzden kavga ederdik, sonra bana sen haklisin, artik düzelticem derdi.
hele ayrilmadan son bir aydir cocuk istiyorduk. Tam bir aile olmanin vakti geldi demisti. Bebegin ismini bile hazirlamisti...
Bence esini tut ve birakma, sevindirme annesini ailesini...
 

ya nasıl aile bu insanlar ve erkekler bunu nasıl görmezden gelebiliyor anlayamıyorum.. İnsan oğlunun mutluluğu bozulsun ister mi.. Kendileri ölüp gidince çocukları yalnız kalıcak bunu hiç düşünmezler mi.. İnan benden iyisini bulamazlardı. Dilli, her dediklerine cevap veren laf sokan evine bakmayan saygısız bi gelin bulsalardı napıcaklardı acaba. İyi oldukça tepene çıkıyolar. Napym bilsinler artık sık gitmek istemediğimi. rahat bırakırlar belki
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Eşimle artık anlaşamıyoruz büyük bir çıkmazdayız…
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
8K
istugul
I
G
Hamilelik eş aile sorunları
3 4 5
Yorumlar
95
Görüntüleme
3K
MissCherryBlossom
Boşanma aşamasındayım kafam karışık
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
4K
Benhurrem
P
  • Kilitli
Çok kötüyüm okuyun lütfen
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
9K
Umurumdaydi
U
  • Kilitli
Büyük umutlarla evlendim ama sanırım pişmanım…
43 44 45
Yorumlar
898
Görüntüleme
49K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…