Aklı olan bohça falan yapmaz.
Hayata ve şahıslara dair yapılan beklentiler insanı her zaman üzer.İşte bu sebepten çıtayı her zaman en alt sınırda tutmakta fayda var.
Şayet bir eylem yapacaksanız bunu karşı tarafla birlikte kendinizi de mutlu etmek için yapmalısınız yani yaptığınız iş size keyif huzur ve mutluluk vermeli.
En azından karşı taraf mutlu olmasa bile siz aldığınız keyfi düşünerek bir daha mutlu olun.
Karşılık bekleyerek yaptığınız herşey sizi üzer.Mesela ben bir hayvan severim ama öyle böyle değil.Hergün sokak hayvanlarını besler ve mutlu olurum daha 2 gün önce sürekli beslediğim bir kedi beni tırmaladı ama ben ona hiç kızmadım çünkü ben o kediden karşılık yada itaat beklemiyorum onun karnının doyması benim umurumda beslediğim bir köpekte bir gün beni ısırabilir ama ben kedileri beni tırmalamasın köpeklerde beni ısırmasın diye beslemiyorum onları sevdiğim için mutlu olduğum için insanlık görevimi yerine getirdiğim için besliyorum.
Yıllardır her doğumgünün de aradığım arkadaşım beni çoğu doğumgünüm de aramaz ama ben ona sen beni aramadın bak ben seni arıyorum demiyorum çünkü karşımda ki kişinin davranışını beğenmiyorsam onda hoşuma gitmeyen bir davranışı yapıp onun durumuna düşmek istmemem şahsen.
Sen yapacağını yapmışsın yaparken de mutlu olmuşsunuz ne güzel.
Kendine şu soruyu sormalısın.
"Biz bu bohçaları kayınvalidemlere hoş görünmek içinmi yaptık yoksa onların ne düşündüğü önemli değil bizim adetimiz böyle ben geleneklerimize göre evleneceğim diyerek mi o bohçalar yapıldı"
Her iki soru için de cevabın evet yada hayır hiç fark etmez cvp ne olursa olsun haksızsın canım.
Kayınvalidenle aran iyiyse de iyi tutmaya bak derim