siz kayınvalidenizin çocuk bakmasını istiyorsunuz ama minnet edip kendiniz bile arayamıyorsunuz, eşinize aratıyorsunuz
madem konuşamayacağınız kadar kötü de, çocuk baktıracağınız kadar kötü değil mi?
üstüne bide katlanacağım diyorsunuz. bunlar sadece kendi menfaatinizi düşünmek oluyor.
kusura bakmayın ama düşünceleriniz hiç normal değil. bu kini üstünüzden atarak başlayabilirsiniz her şeye
samimiyetsiz şekilde katlanmaktansa, samimi bir şekilde karşınızdaki insanı da anlamaya çalışırsanız aranızı da düzeltmiş olursunuz
sadece iki saat bakmak dediğiniz, günün en zor saatleri. şu an kalkmıyorum, olunca da kendi çocuğum dışında kimse için o saatte kalkmam
kayınvalideniz tamam demiş, daha ne yapsın