Eşim kaynanam ve kaynatam annemlere geldi kaynatam iyi kötü beni ikna etti evime geri döndüm eşimlede barıştık ve eşim bu evden götürmeye söz verdi biraz sabretcem sadece ama eşim çok değişmiş artık daha anlayışlı sanki
Bu fırsatı değerlendir derim. Ama bunu derken adaletsiz ol, yerli yersiz tepki göster demiyorum. Sınırlarını konuşarak, anlamıyorlarsa da muhattap olmadan (kavga-gürültü çıkarmadan) çiz.
Öncelikle anahtarı çek al kapıdan. "Banyoya girerim, giyinirim, uzanır yatarım özelim olsun istiyorum" diyebilirsin. Yada "çocuklar küçük, ben bir işle uğraşırken dışarı kaçabilir" diyebilirsin. Sende kv ye gitme bir süre, tepkini anlasınlar.
Çocukları alıp götürme konusunda, gerçekten abartılıyorsa her seferinde izin verme. "Biraz daha büyüyünce beni dinlemeyecekler, siz böyle yaparsanız ergenlik çağlarında sözümü geçiremem, hatalı ve yanlışa giderken önüne geçemem, onları seviyorsanız onların iyiliği içinde beni saymayı öğrenmeleri gerekir, bunu önce sizin yapmanı lazım ki görerek öğrensinler" deyin. Ki anahtarın kapıda olması hırsıza buyur içeri gir demektir, bunu da bahane edebilirsin.
Görümceler size gelme işini abartırlarsa arada müsait olmadığınızı söyleyin. Yeme içme olayınız birlikteyse ayırın. Kimseyle kötü olmadan, olması gerektiği kadar görüşüp konuşarak, sınırlarınız dahilinde daha mutlu olursunuz. Çünkü yüz göz olmazsınız. Bu konuda size yapılan suçalamalar olursa, ters cevap vermek yerine, "yanlış anlamışsın, iki çocukla işim bitmiyor" tarzı açıklamalarla ağızları kapatın, cevap hakkı vermeyin. Sınırlarınız da istikrarlı olun. İnşallah bundan sonra çok mutlu olursunuz.
Eşinle konuş ve kv nin onun annesi olmasının çok adaletli ve her zaman haklı demek olmadığını, onunda hatalar yapabildiğini anlaması gerektiğini söyle. Benim de kv ile sorunlarım oldu. 1-2 kez tartışma boyutuna geldik ki susulamayacak ve dayanılamayacak noktalardı. Eşiminde müdahil olduğu zamanlar oldu. Defol git kadar bir tepki görmesemde, anlaşılamadığım ve tartıştığımız zamanlar oldu. Eşimle bu konuda yaptığımız her konuşmada, annesinin tabi ki onu çok sevdiğini, ama aynı sevgi ve özeni bana göstermediğini, bazen kırıcı ve saygısız davrandığını anlattım. Kendisinin benim ailemden aynı tepkileri görse aynı şekilde üzülüp, kırılacağını hatta belki benden daha büyük tepkiler gösterebileceğini, ömür boyu görüşüp yüz yüze bakacağımız için, beni sevmese dahi saygı göstermesinin şart olduğunu, bunuda onun desteği ile çözeceğimizi anlattım. Bir günde her şey değişmiyor ama zamanla hak veriyorlar emin ol. Gerektiği yerde (genelde benim yanımda yapmaz) eşim cevabını veriyor kendisine. Artık eşimle kv min ortamlarda tabiri caizse, soktuğu laflara birlikte gülüp geçiyoruz bile.
Diğer yorumlar için de bir kaç şey yazmak istiyorum. Bu tarz fikir sorulan forumlarda, herkes kendi yaşantısını, eşini, ailesini baz alarak yorumlar yapıyor doğal olarak. Fakat herkesin yaşantısı, tarzı, karakteri, karşısındaki kişiler aynı değil. Mesela bir yorumda "kv ile nasıl kavga edilir, o eşini doğuran insan" denmiş. Herkes yerini, haddini bilirse tabi ki öyle olmalı. Ama gelinini hiçe sayan, evine, özeline saygı duymayan, eşiyle yaşadığı huzursuzlukla beslenen, ağzına geleni rahatlıkla söyleyip, argo kullanan hatta küfür bile edebilen, köle gözüyle bakan bir kv ile anlaşmak ne kadar mümkün? Ne kadar sabırlı olursan ol bir yerde patlamalar olur. Ne yaşadığını, ne söylendiğini, tavırları bilmiyoruz ki. Yaftalamadan, iğnelemeden yorumlar yaparsak, bizden fikir- yardım isteyen kişiye daha çok faydamız dokunur.
Ikimelekannesi42 son durum nedir?
