Kaynımdan beklenmeyen çıkış!


Elbette ki savunmayacagim. Kk'daki en iddiali, bireyciligi en dibine kadar savunan insanlardan biriyim. Burada yazdiklarinizin hepsine katılıyorum fakat onceki yazinizda anne babanın belirli bir sureye istinaden hakimiyet alanini fazlasiyla daraltmis bir ifade kullanmistiniz, sanki herkesin soz hakki varmis gibi bir anlam cikiyordu. Aileden bile olsa anne babasindan baska kimsenin söz hakki olmamali, ben de bunu sadece kanuni acidan acikladim, yoksa benim icin bir insan dogdugu andan itibaren bir bireydir artik, anne babadan ayridir.
 
"Torunlarımı annelerine karşı dolduracağım" diyen kadına ne siz gidin ne de o gelsin. Bence bu kadına dava açılır. Çocuk istismarı.
 
Hicccv takmayin kafaniza kayniniz dangalakligin daniskasini yapmis. Esinize birakin herseyi o muhatap olsun onlarla..
 
Bu çocuk o kadının yanına gönderilmez. Çocuğu anneye karşı dolduruyor. Torununu düşünen böyle mi yapar?

Pis kadın. Dava edin bu kadını.
 

Oğlumla konuşurken de sen sakın evlenme, evlilik çok kötü birşey bak diyor yine beni kastederek.

Ne biçim insanlar bunlar ya. Cocuklar üzerinden bu saçmalıkları yapanlara ayrica sinir oluyorum.

Bosver sen düşünme artık onları. Ne diye onları görüştürmek istiyorsun ki. Tamam iyi niyetlisin ama karşında hakeden insanlar yok. Gerci şu ana kadarki yaklasimin iyi olmus. Eşin kimin ne oldugunu görmüş. Önemli olan senin yanında olmasi. Zaten kaynina da mesaj atmissin, daha fazla birşey yapma. Sadece eşine hala üzgün ve sinirli oldugunu belli et yeter. O hallettsin. Evde huzursuzluk olmasin yeter ama eşinde ağızlarının payını vermeli tabi.
 
Ben de açıkçası eşime ve kayınpedere üzülüyorum. Onlar arada kalıyor diye.

Sen yine arada konuyu acmadan kp ile konuş bence, çocuğunu da konuştur ki esinin de onun da gönlü olsun. Esin de sana iyi davrananlarla nasıl iyi geçirdiğini de görür.
 
Dengeyi kadın sağlar diye birşey yok. Erkek kendi ailesiyle eşi arasindaki dengeyi saglar, kadinda ailesiyle eşi arasindaki dengeyi.

Konu sahibi yeterince adim atmis zaten. Artik karsi tarafin insan olmayi öğrenmesi lazim. Ayrica eşi de arada kalmak istemiyorsa gerekirse ailesiyle sert konuşup dengeyi korumak zorunda.
 
İyide eşin üzülmekten başka ne yapıyo?
Tamam arkanda gibi görünüyor ama bence ortada, gereksiz insanlardan laf yiyorsun bu yüzden
 

Küçücük çocuğa annesine vurmayi ogretmesinden daha hadsizce nolsun ki. Ayrica herkes kendini hakli görür tabi ama onemli olan gercekte hakli olan tarafin huzurunun yok yere bozulmasi.
 
Bende 'kayin' tarafinin bu haddi nereden bulduguna sasiyorum. Kizlarina yapmadiklari ve yapamadiklari her seyi geline uyguluyorlar.

Ben gidip gorusmez arayip sormazdim. Girmek isteyen beni muhatap alir ve aramadini isterdim.

İyidikten maraz dogar...
 
Kvye gitme fikriniz varsa eğer kaynınızın yaptığı şeyden onları mesul tutmayın. Bu arada kaynınızda evli sanırım bir oturuyorlar, acaba annesi kendi karısına değilde size kötü olsun sizi kafaya taksın sadece diye yapmış olabilir mi? Yani demem o ki illaki kv ilede problemleriniz olmuş ama kaynınız yazana kadar gitme planınız varmış. Bu planı kaynınız yüzünden bozmayın kale almayın yokmuş gibi davranın. Gidersiniz son bi defa baktınızki kvde de onun gibi davranıyor eşinize dersinizki "bak ben yine gittim yine böyle oldu" eliniz kıvvetli olur. Aksi olursa kv iyi davranırsa da kaynınız şaf söylediğiyle kalır özür dilemeye bile gider iş
 


Sizin ayrı bir hayatınız olmasını çekememiş kaynınız, eşiyle çocuğuyla annesinin dibinde olmak ağır gelmiş ki sizi eleştiriyor. Ne kadar uzak o kadar iyi, eşiniz gitmek isterse gider görüşür, gelmek isteyene kapım açık dersin olur biter. Muhattab olmaya kafaya takmaya değmez. Kafayı yemişler belli ki :)
 
Bütün bunların üstüne hala gitmeyi mı düşünüyorsunuz kayniniz bi güzel gerinir geline demedigim laf kalmadı bak nasıl da tıpış tıpış geldi dicek zaten kv telde cocugunuza annene vur vs dedikten sonra nasıl bize gelip kalsinlar yada biz gidelim diye plan yaparsınız benim de bunu aklım almadi
 

Kv gitsem mi diye düşünüyordum ama kaynımın yaptığı terbiyesizlikten sonra gitmem, aynı evde oturdukları için mümkün değil.

Kv gelmek isterse ona bile zoraki katlanırım artık. Çünkü ben oraya gitsem açıkçası eşimi ve oğlumu evde bırakıp dışarı çıkarım, onlarla çok vakit geçirmem diye düşünüyordum. Sabah oğluma kahvaltısını yaptırır çıkarım, uykuya eşim yatırır, öğlen yemeğini bırakırım uyanınca yedirir, akşama doğru da döner yemeğini yedirir uyuturum, ben de odada kitap falan okurum diye düşünüyordum.

Bize gelseler bırakıp gitme şansım yok. Onlar otururken başka odada oturmayı da hoş bulmuyorum. Ne kadar kötü konuşmalar olsa da eşimin anne babası. İşlerimle ilgilenir, kalan zamanda da salonda oturur fazla konuşmam, idare ederim bi şekilde. Gelirlerse tabi...


Kaynımın bu hayatına sebep ben değilim, ama bunun farkında değil demek ki. O bizden sonra evlendi, ayrı eve çıkabilirdi. Kimse engel olmazdı ona... bu zamana kadar eşim görüşme konusunu açmadıkça da kafama takmıyordum ama bu olanlar sinirimi bozdu işte.


Bütün bunların üstüne gitmeyi düşündüğümü nerede yazmışım? Kaynım böyle yapmadan önce 1 geceliğine de olsa gitmeyi düşünüyordum, onun yüzünden tamamen vazgeçtim yazdım.

Aklınızın almadığı konuya da gelince, meraklı olduğum için değil. Kp ve eşim suçları olmadığı halde arada kalıyorlar. Ve ortada bir de çocuk var. O olmasa tabi ki kv ile görüşmeye meraklı değilim. Şehir dışı olduğu için de sadece çocuğu görüp beni görmeme ihtimalleri olmuyor. Babasıyla gidemeyecek yaşta henüz.
 

Olay torununu göstermeme olayı değil. Aynı şehirde olsak ya da çocuk bensiz gidebilecek yaşta olsa babası götürüp gösterebilir elbette... eğer torununu göstermeme durumum olsaydı;6-7 ay görüşmedikten sonra, gitmeyi düşünmezdim. 2 geceliğine de olsa gitmeyi düşünüyordum ama kaynımın laflarından sonra ipler tamamen koptu. Aynı evde yaşadıkları için gidip de görmek istemiyorum, tartışırız çünkü karşılaşırsak
 

Ben de sizi anlamadım. Gidip birkaç gün evinde kalma olayını okuduğunuza göre kv evinin şehirdışında olduğunu anlamışsınızdır herhalde... ablanız şehir dışına mı gönderiyor? Sadece Yol 4-5 saat sürecek, bir de onlarla vakit geçirmesi var. 10 saat de idare edemez babası, ayrıca o kadar ayrı kalmak da istemem. Mesleğim olduğu halde işe başlayamadım hala bu yüzden. 4-5 saatten fazla ayrı kalmak istemiyor çocuk.
 

Cahillik denilen şey de bi yere kadar, daha fazlası terbiyeszlik oluyor. Bir insan 100 kere 1000 kere uyarıldıktan sonra aynı şeyi yapmaya devam ediyorsa kasten yapıyordur, sonuçlarını da göze almıştır.


Yaş büyük olsa da yenge deniliyor bazen, ailenin gelenek görenekleriyle alakalı biraz. Ona çok takılmıyorum zaten alıştım. Arkadaş sorunca söyledim, niye yenge demiyor diye düşünmüyorum yani.

Dediğinizde haklısınız. Benim bu konudaki tek çekincem de eşimin ve babasının arada kalması. Kayınpedere de suç buluyorum gerçi bazen. Karısıyla o konuşsa böyle olmazdı belki ya da laf geçiremiyorsa gelip kendi görebilirdi torununu ama gurur yapıyor kendince.

Sadece eşimi düşünüyorum, annesine laf geçiremiyor. Bana da birşey diyemiyor haklı olduğum için, defalarca aynı şeyi yaşadığımız için. Gelirlerse ağırlarım ama gitmeyi düşünmüyorum. Eşim için ancak bu kadarını yapabilirim.


Laf anlamıyor ki, kaç kere konuşuldu. Eşim de konuşmuş anne ne biçim konuşuyorsun, böyle şeyler söyleme, kırılıyor bozuluyor diye... o zaten oğlunu öğütlediğimi düşünüyor. Halbuki tam tersi. Onlarla konuşmadığım zaman bile haftada birkaç kez eşime diyorum ara konuş, torunlarıyla da konuşsunlar diye. Ama iyilikten maraz doğuyor gerçekten.
 

Eşimin ailesiyle kötü olmasını istemiyorum. Ne kadar annesi kardeşi de olsa herkesin kabahati kendine... benim ailem eşime bir kötü söz söylese araya girerim tabi ki ama eşimden bunu beklemiyorum. Annesine artık diyecek birşeyim yok, laf anlamıyor. Kardeşine de artık dememe gerek yok, kendi terbiyesizliğiyle kalsın ortada. Eşim söyledi babasına, karıma böyle böyle dedi bütün ipleri kopardı diye.


Sen yine arada konuyu acmadan kp ile konuş bence, çocuğunu da konuştur ki esinin de onun da gönlü olsun. Esin de sana iyi davrananlarla nasıl iyi geçirdiğini de görür.

Eşimin dün konuşmasında kp'e de kızdım. Konuyu sordu nedir bu küslük diye. Eşim de annesinin son söylediklerini yani bu vur kır olayını söyledi. Ne var bunda, niye abartıyorsunuz diyor... Ben açıkçası, anneni takmayın kafanıza huyu böyle der diye düşünüyordum en azından. Ama madem böyle düşünüyor, hep birlikte otursunlar bizden uzak dursunlar o zaman.


İyide eşin üzülmekten başka ne yapıyo?
Tamam arkanda gibi görünüyor ama bence ortada, gereksiz insanlardan laf yiyorsun bu yüzden

Eşimin birşey yapmasını beklemiyorum. Ailesi de olsa onların davranışlarından eşim sorumlu değil. Ben istesem eşimi hiç olaya dahil etmeden restleşirim, olur biter. Ama gerek duymuyorum. Anlayacak insanlar değiller. Ben kv ile kendim de konuştum yeterince, sabrımı sınama diye. Eşim de kaç kere söyledi böyle davranma diye. Anlamıyor kesinlikle.

Anlamıyorsa da o zaman böyle sürüp gidecek. Katlanacak sonuçlarına.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…