- Konu Sahibi AylanMcora
-
- #61
Babasi zengin. Kiz ayda 2bin TL harciyor bizde kaldigi halde. Her gun okuldan cikip geziyor istanbul gibi gezmesi pahali olan bir sehirde. Yurt ucretleri yuksek, ozel okulda okuyor ve dayisina yani esime sahip cikar diye guvendikleri icin bizde kaliyor. Esim defalarca dedi bidaha haftaici okuldan sonra gezmek yok diye ama takan kim?
Su an okul bitene kadar gozukuyor. Bu yili saymazsak 3 yil daha. Ben 30 yasindayim o 19
Ay şaka gibi. En dogrusu acik acik konusmak aslinda. Bunu basinda yapsan kabul edemem desen, hiç bu noktalara gelmedin ama neyse. Şimdi tekrar konuşmayacağın da ortada o zaman kızı rahatsız edeceksin. Yani sen onu kendi haline bırakmışsın, kız da karışan görüşemiyoruz yok diye mis gibi takılıyor. Kız niye yurda çıkayım, ya da me bileyim arkadaşlarımla eve çıkayım demez ki. Demek ki cok rahat.
Bir kere kızı takipte kal. Nereye gidiyor kaçta gidiyor, isi kac saat soyledigi saatte mi donuyor kimlerle buluşuyor. vs. Sen kizin uzerinde bir baski kur. Baskici bir ebeveyn gibi onu sorgulamaya takip etmeye ve açığını bulmaya odaklan. Kız kaçar. Herkes kaçar.
Odana kapanma, kıza sürekli iş buyur. Kocan ile konuş hamileyim çocuk olacak artık bu yeğen evde daha fazla sorumluluk almalı. Otel gibi kullanmasın burayı burada yaşıyorsa her birey gibi eve bir katki saglayacak bir işin ucundan tutacak deyip bazı sorumluluklar vermelisiniz. Bu son paragraf kızı evden kaçırmak için değil zaten böyle olması gerektiği için olmalı.
Bir ara onun konusu da acildi. Erkek liseye gidiyor. O da uni kazaninca gelir diye. O zaman sustum ama bir daha acilirsa konu kesinlikle susmayacagim. Kusura bakma da evde aski memnu mu ceviriyoruz ne bu rahatlik diyecegim yani. Gerci acmaya cesaret edemez biliyorum. Esim benim icime kapanip susmamdan cok korkuyor. Bu kiz yuzunden biraz oyle oldum. Odama kapandim cikmiyorum. O da farkinda. Kiz gitmek istese esim dunden razi hic hayir demez.Allahtan ki eşinizin yeğeni kızmış erkek olsa daha da can sıkıcı olurdu sizin için.
Yine de 4 yıl çok fazla ben dayımın yanında o kadar kalsam rahat edemem aileler bunu nasıl düşünmüyor anlamıyorum madem evde kalıyor yardım etsin o zaman az biraz ev işlerine.
Ben mutfaga giremedigim zamanlar kesinlikle hicbir is yapmiyordu. Ben is yapamadigim icin beni rahat pasakli duzensiz pis saniyordu. Bulasik makinesi agzina kadar doluyordu acmiyordu. Disarda bir makineyi dolduracak kadar daha bulasik birikiyordu. Bir de o makineden cikan bardaklar pis ve isli ciktikca bana fenaliklar basiyordu. Ben is yapmaya basladiktan sonra mutfak konusunda takintili oldugumu anladi biraz. Masada tabak birakamiyor. Bulasik gorunce yerlestiriyor. Makine durunca bosaltiyor. Mecbur hissediyor biraz. Ama dedigim gibi benim meselem ev isi degil evimin isi bana yuk degil. O olmasa da yapacaktim. Kizin varligi ve rahatligi esimin de buna izin vermesi beni sinir ediyor.
Ben de bu durumdan korkuyorum eşimimn erkek yeğenleri var ve benim kızım olacak Allah izin verirse sizde kalsın derler bize de böyle bir şey olursa hiç münasip hiç hoş değil.Bir ara onun konusu da acildi. Erkek liseye gidiyor. O da uni kazaninca gelir diye. O zaman sustum ama bir daha acilirsa konu kesinlikle susmayacagim. Kusura bakma da evde aski memnu mu ceviriyoruz ne bu rahatlik diyecegim yani. Gerci acmaya cesaret edemez biliyorum. Esim benim icime kapanip susmamdan cok korkuyor. Bu kiz yuzunden biraz oyle oldum. Odama kapandim cikmiyorum. O da farkinda. Kiz gitmek istese esim dunden razi hic hayir demez.
Gerçekten de çok sinir bozucu. Eşinle komuşacaksın mecbur. Burda yazdıklarını ona da söyleyeceksin. Kız da gitsin yurtta kalsın. Siz bunu çekmek zorunda değilsiniz. Başına bir iş gelse sorumluluk size ait.Merhaba sevgili bayanlar. Daha once bununla ilgili konu acmadim ama sagda sola yeri geldiginde deginmistim.
Konu esimin yegeni. Bulundugum sehirde bir universiteyi kazandi. Daha dogrusu ailecek karar verdiler biz burdayiz diye o universiteyi yazdilar. Esimin ikna cabalarina ragmen kararlarindan vazgecmediler. Kiz "ben dayimla kalacagim" diye tutturdu. Kayinvalidem de gorumcelerim de gazi verdi. Kiz geldi bize yerlesti. 7 aydir bizde kaliyor.
Bulantili donemlerimde gece gunduz kusuyordum cok agir 2 ay gecirdim. Mutfaga giremedim. Hicbir is yapamadim. Dayisi yani esim soylemeden kesinlikle hicbir is yapmadi. O tavuk artiklari kalmis tabaklar masanin ustunde 3 gun durdu. Bulasik makinesi doldu. Yaninda bir makine daha bulasik birikti. Ogretmenim ve sabah kahvaltida yiyebildigim sadece 1 muz ve biraz yogurttu. Sabah kalktigimda duzgun bir masaya oturcam diyorum bakiyorum masanin ustu leş. onlarin masada geceden kalan bulasiklarini topladim defalarca.
Simdi duzeldim bulantilarim bitti evimin isini yapabiliyorum. Kiza ihtiyacim yok aksine hicbir sey yapmasini istemiyorum. Mutfagima girince bir seyler yapmaya calisinca huzursuz oluyorum.
Aslinda gorunurde bana bir zarari yok. Sabah okula gidiyor aksam geliyor. Yemegini yiyor sofrayi toplamaya yardim ediyor cayini iciyor yatiyor. Onun icin ekstrdan evde is yapmiyorun o olmasa da yapacagim isleri yapiyorum.
Fesat dusundugum icin kendimden nefret ediyorum. Ama kizin varligi beni cok rahatsiz ediyor. O varken odamdan cikmak istemiyorum. O evden gitmeden mutfaga girip kahvalti yapmak istemiyorum. Evin icinde dolasmak istemiyorum. Evimin icinde olan benim yaptigim veya esimle yasadigim her seyi annesine ve kv me anlatir diye tedirgin oluyorum. Sanki evimin icine sokulmus bir casus gibi hissediyorum. Belki anlatmiyordur ama tedirgin oluyorum.
Bu problemimin bir cozumu de yok simdilik. Esinle konus gondersin, gitsin diyeceksiniz biliyorum ama bunu yapamiyorum. Esimle arami bozmak da istemiyorum. Ama artik burama kadar geldi. Kizin bir zarari da yok o yuzden kendime kiziyorum niye fesat dusunuyorsun diye.
Sana sormadilar mi kiz gelirken diyeceksiniz. Evet sordular. Ama benim pasif olmamdan kaynakli sanirim biraz oldu bittiye getirdiler. Esim pasif biri degildir aksine cok dominanttir ama enistesini cok sevdigi icin ve enistesinin ona cok iyiligi dokundugu icin hayir diyemedi. Durumum bu malesef. Su an tek umudum bebegim. Onun dogmasini bekliyorum.
Abim de bende teyzemizin yaşadığı şehirde okuduk ve evine sadece misafir gibi gelip gittik yurtlarda evlerde kaldık kimseyi rahatsız etmedik bu nasıl bir saçmalıktır evli insanların evine çöreklenmek :)üstelik hamilesiniz inanın kendi yeğeniniz de olsa olmaz sizin düzeniniz var ve bahsettiğiniz de az buz değil 4 yılMerhaba sevgili bayanlar. Daha once bununla ilgili konu acmadim ama sagda sola yeri geldiginde deginmistim.
Konu esimin yegeni. Bulundugum sehirde bir universiteyi kazandi. Daha dogrusu ailecek karar verdiler biz burdayiz diye o universiteyi yazdilar. Esimin ikna cabalarina ragmen kararlarindan vazgecmediler. Kiz "ben dayimla kalacagim" diye tutturdu. Kayinvalidem de gorumcelerim de gazi verdi. Kiz geldi bize yerlesti. 7 aydir bizde kaliyor.
Bulantili donemlerimde gece gunduz kusuyordum cok agir 2 ay gecirdim. Mutfaga giremedim. Hicbir is yapamadim. Dayisi yani esim soylemeden kesinlikle hicbir is yapmadi. O tavuk artiklari kalmis tabaklar masanin ustunde 3 gun durdu. Bulasik makinesi doldu. Yaninda bir makine daha bulasik birikti. Ogretmenim ve sabah kahvaltida yiyebildigim sadece 1 muz ve biraz yogurttu. Sabah kalktigimda duzgun bir masaya oturcam diyorum bakiyorum masanin ustu leş. onlarin masada geceden kalan bulasiklarini topladim defalarca.
Simdi duzeldim bulantilarim bitti evimin isini yapabiliyorum. Kiza ihtiyacim yok aksine hicbir sey yapmasini istemiyorum. Mutfagima girince bir seyler yapmaya calisinca huzursuz oluyorum.
Aslinda gorunurde bana bir zarari yok. Sabah okula gidiyor aksam geliyor. Yemegini yiyor sofrayi toplamaya yardim ediyor cayini iciyor yatiyor. Onun icin ekstrdan evde is yapmiyorun o olmasa da yapacagim isleri yapiyorum.
Fesat dusundugum icin kendimden nefret ediyorum. Ama kizin varligi beni cok rahatsiz ediyor. O varken odamdan cikmak istemiyorum. O evden gitmeden mutfaga girip kahvalti yapmak istemiyorum. Evin icinde dolasmak istemiyorum. Evimin icinde olan benim yaptigim veya esimle yasadigim her seyi annesine ve kv me anlatir diye tedirgin oluyorum. Sanki evimin icine sokulmus bir casus gibi hissediyorum. Belki anlatmiyordur ama tedirgin oluyorum.
Bu problemimin bir cozumu de yok simdilik. Esinle konus gondersin, gitsin diyeceksiniz biliyorum ama bunu yapamiyorum. Esimle arami bozmak da istemiyorum. Ama artik burama kadar geldi. Kizin bir zarari da yok o yuzden kendime kiziyorum niye fesat dusunuyorsun diye.
Sana sormadilar mi kiz gelirken diyeceksiniz. Evet sordular. Ama benim pasif olmamdan kaynakli sanirim biraz oldu bittiye getirdiler. Esim pasif biri degildir aksine cok dominanttir ama enistesini cok sevdigi icin ve enistesinin ona cok iyiligi dokundugu icin hayir diyemedi. Durumum bu malesef. Su an tek umudum bebegim. Onun dogmasini bekliyorum.
o zaman evin kurallarını bir liste haline getir ve buzdolabına as.bir de iş paylaşım listesi yap, ona da ev işi yaptır. yapmazsa uyar. annen sayılırım darılmak yok de ve onun rahatını boz.Su an okul bitene kadar gozukuyor. Bu yili saymazsak 3 yil daha. Ben 30 yasindayim o 19
tam olarak neden korkuyorsun?Evet benim sucum. Pasifligimden ve hayir diyemiyor olmamdan ve korkakligimdan kaynaklaniyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?