Kendi hayatımı yaşamak istiyorum.

kristenn .!.:
Bu arada çekingenim ama yanımda bir tane arkadaşım olsa arkamda olann herkesle konuşabilirim çekinmeden.Okuldada öyle ama biz 2 li takıldığımız için başka arkadaşlar edinemiyoruz birbirimizi bırakıp.Ama dışardada buluşmuyorrr :43:
Genişletmek için tıkla...

Hmmm anladım canım,peki sınıfınızda diğer kişiler hep grup şeklinde mi geziyor?Biraz o gruptakilerle muhabbeti geliştirmeyi denesen.Böyle bir ihtimal yok mu?
 
lakeoftears .!.:
Hmmm anladım canım,peki sınıfınızda diğer kişiler hep grup şeklinde mi geziyor?Biraz o gruptakilerle muhabbeti geliştirmeyi denesen.Böyle bir ihtimal yok mu?
Genişletmek için tıkla...
Evet grup şeklinde geziyorlar diğerleride.Bide bizim gibi 2 li olanlarda var herkes kendi halinde.
 
kristenn .!.:
Ama yalnız değillerr hep yanlarında birileri var hep eğleniyorlar kendileriyle konuşmaya vakitleri yok benim gibi saatlerce kendisiyle muhabbet etmiyorlar deliler gibi çünkü başka tercihleride varr benim yaşımda olupta şu ana kadar birsürü başarı elde etmiş anlatacak 100 lerce anısı olan kişiler var bende ise bir hiç var.
Genişletmek için tıkla...

ay ne başarısı elde etmışler bir say bize hadi? ne anısı yahu 16 yaşında insanın ne anısı olur olsada yalan olur tatlım ne üzüyosun kendini sen yaaa yazık değil mi sana:48:

kendine bir hobi edin bir enstrüman çalmayı öğren inanılmaz rahatlatır ve bır uğraşın olur yeni arkadaşların olur

nelerle uğraşıyorsun ilgi alanında neler var hoşlandığın şeyler neler bir de bakalım:40:
 
mlkctk .!.:
ay ne başarısı elde etmışler bir say bize hadi? ne anısı yahu 16 yaşında insanın ne anısı olur olsada yalan olur tatlım ne üzüyosun kendini sen yaaa yazık değil mi sana:48:

kendine bir hobi edin bir enstrüman çalmayı öğren inanılmaz rahatlatır ve bır uğraşın olur yeni arkadaşların olur

nelerle uğraşıyorsun ilgi alanında neler var hoşlandığın şeyler neler bir de bakalım:40:
Genişletmek için tıkla...
Hiçbirşeyle uğraşmıyorum okula gidiyorum uyuyorum bilgisayarla uğraşıyorum 7\24 :43:
 
canım zaten sabahın korunde kalkıp da sac bas yapacagım telasına gırme .
bunlara cok takma kafanı .hatta arkadas ortamına da takma .
bu yaslarda bır arkadas ortamı tutunursan zaten ,okulu fılan boslarsın .
sabahın korunde kalkıpda sac bas yapılmaz .okula gıdıyorsun sen .
ben neden sacıma basıma ozenmıyorum dıye kahırlanma .
dogru olan da bu zaten .
o yaslarda sac basla ugrasan tıplerı goruyoruz ıkı sene sonra hepsı evde oturuyor oluyor genelde.
bence sımdı senın en verımlı olabılecegın donem .derslerıne yogunlas susu pusu ortamı at koseye
unuversıteye baslayıncada ortalı tozu dumana katarsın:1:
o zaman susunede bakarsın ortamını da:34:
 
bunları hissetmekte haklı olabilirsin, 16 yaş için neden böyle şeyleri kafana takıyorsun vs.. gibi şeyler söylemeyelim arkadaşlar ben bu yaşlarda çok benzer duygulara kapıldım.tek farkı neydi biliyormusun,benim zamanımda öyle okuldan gelip de nete gireyim bilgisayarda biraz takılayım,face'e bakayım deme şansım yoktu yada bunu şanssızlık da görebiliriz duruma göre değişir.benim zamanımda belki 12 13 sene öncesinden bahsediyoruz,o zamanlar anneyle ev gezmesi yapabilirdim en fazla.onu da ben istemezdim.zamanımı evde geçirmeyi tercih ederdim.benim de hep sadece en iyi arkadaşım tek arkadaşım olmuştur.babam ve de annem üzerimde psikolojik baskıyla bütün arkadaş gezmelerimin önüne set çekerek beni asosyalliğe itmişlerdi.zamanla buna da alıştım.o zamanlar derdim çok büyük sanırdım.ağlar sızlardım nasıl üstesinden geleceğim diye düşünür harekete geçemezdim.düşüne düşüne zamanla kompleks oluşturdu bunlar bende.hiç oluruna bırakamadım.dedimya derdim büyük sanırdım.evlilik bile imkansız gelirdi.meğerse o zamanlar en dertsiz tasasız güle oynaya geçireceğim zamanlarımmış.

sen en iyisi olmasa da elinden geleni yapmaya başla,bak nasıl hepsi çorap söküğü gibi gelecek,ben çok sıkıcı ve zor günler geçirdim,çok çalışkan bir öğrenci değildim,fazla başarım yoktu ama okumak en iyi çözümdü benim için.üni okudum işsiz bikaç yılım hayatımın kayıp yıllarıymış ben sanıyordum ergenlik dönemi benim için kayıp zaman,ama diyorum ya ne dertler var şu hayatta yıllar geçtikçe anlayacaksın bunu.iyiki de okumuşum.bence de sen okuluna derslerine asıl.kendine bak kendine önem ver.çok arkadaşım olsun diye zorlama kendini.iyi 2 tane arkadaşın olsun yeter sana.ve sonra birini seveceksin o kişi doğru kişiyse başka kimseye ihtiyaç bile duymacaksın.düzgün bir mesleğin olursa da kendi hayat düzenini kuracaksın.inan kafana takacağın hiçbirşey yok.
 
kristenn .!.:
Ablamın olmasını çok isterdim ama yok abim var 3 tane.
Genişletmek için tıkla...

Haklısın, yaşına yakın bir kız kardeşin olsa her şey daha farklı olabilirdi.
Benim ablalarım abilerim vardı fakat benden büyüklerdi evlenip gittiler ben tek başıma büyüdüm tek çocuk gibi.
Kardeşinin olmamasına, daha doğrusu bir şeyler paylaşabileceğin bir kardeşinin olmamasına bağlıyorum ben senin yaşadıklarını.
Ben de aynılarını yaşadım ve sebebi bu diye düşündüm o zamanlar da hep.
Çünkü evde tek başınasın ve oyalanmak için bir şeylere ihtiyacın var.
Ben evde o kadar yalnızdım ki bir kere hiç unutmam sabah kalktım giyindim hazırlandım falan okula gidiyorum otobüste biri bana bir şey sordu tam cevap vericem sesim çıkmadı bi tuhaf çıktı. Sesim kısılmış o an anladım ve farkettim ki uyandığımdan beri hiç konuşmamışım. :) Tabii seninki daha farklı bir durum bundan. Ama bir yerlerden başlamalısın diye düşünüyorum. Kendin için ne kadar bir şeyler yaparsan o kadar iyi hissedersin. Kendine ne kadar değer verirsen de o kadar değer görürsün başkalarından. Yavaş yavaş başlayabilirsin. Mesela, bugün okuldan eve gider gitmez bilgisayarı açmayacağım, önce yapmam gerekenleri yapıp daha sonra bilgisayarımı açacağım diyebilirsin. Kendini çok zorlama. Biraz ders çalış ya da kitap oku daha sonra aç bilgisayarını yine. Hergün buna daha farklı bir şeyler ekle. Kendini geliştirmeye çalış yalnızlığından faydalanarak. Emin ol daha sonra kendin için bir şey yapmaya zamanın olmayacak. Bu şekilde oyalanabilirsin hem de kendine faydan olmuş olur, bununla birlikte daha pozitif bakarsın hayata.
 
benim de sıkıcı bi hayatım vardı,16ma girmek üzereyken bir blog açtım birden dünyam canlandı :))
artık etrafımda gördüğüm her ilginç olayı kaydetmeye başlamıştım eve geldiğim gibi esprili bi dille bloğa atardım..sadece bu bile çevreme daha bi başka gözle bakmama vesile olmuştu.Bi sergi var atıyorum,normalde gideyim der ama sonra vazgeçerdim,oysam blogdan sonra gideyim de bloğa da yazarım diye düşünmeye başladım,kısa sürede 16 yıllık hayatımda gezmediğim kadar yer gezmiş oldum :) :) hele bir de takipçi bulursan 2-3..ohooo senden iyisi olmaz :))
benim cidden çok çok sadık,hatta bazıları reel arkadaşlığa dönen 6 tane falan takipçim vardı bi de sonradan okul arkadaşları falan eklendi o listeye..üniversiteyi kazanana kadar devam ettim sonra internetsizlik falan bıraktım,şimdi de istiyorum aslında ama artık her yaşadığını yazamayacak bi hayatım var..eksik yazmaktansa hiç yazmamayı tercih ediyorum...
sonuna kadar tavsiye ederim yani tatlım
 
kristenn .!.:
Bütün gençliğim okul ve evde 4 duvar arasında elimde laptopla facede başkalarının hayatlarını takip etmekle geçiyor yada dizi seyretmekle.İlerde herkes gençliğinde yaşadıklarını anlatıcak ben ne anlatıcam acaba ? Okuldan bir tane arkadaşım var hep beraber takılırız ama o kadar iyi arkadaşızki bi kere bile okul dışında görüşmedik.Tatilleride sabahlara kadar bilgisayar başında oturup gündüzleride uyumakla geçiriyorum.Kendi yalnızlığımda boğuluyorum sanki. İçimde bir yerlerde bir boşluk var ve bu boşluk tıpkı şu an yapayalnız olduğum zamanlarda derinleşiyor sadece yanımda birileriyle eğlenirken kapanan boşluk.Hani bir film izlersiniz sonra tekrar gördüğünüzde ben bu filmi izlemiştim der kapatırsınız ya benim bütün hayatım böyle geçiyor. Her sabah kalkıyorum diyorum ben bu sahneyi görmüştüm diğer zamanlarda aynı. Sabah binbir güçlükle kalk okula git bütün gün eve gelme hayali kur eve gel uyu bilgisayarı aç facebookta milletin geçirdiği eğlenceli zamanlardaki çekindiği fotoğraflara bak ilişki durumlarına bak ''Aaa bak yine değiştirmiş ilişki durumunu'' de ve geri yat uyu hayır yani bananeyse milletten .Yada bütün gün dizilerde bu ne olacak şu ne olacak.16 yaş insanın anı yaşları değilmidirr en güzel şeyleri o yıllarda yaşamazmı? Benimki neden böyle geçiyor?Bu kadar yalnız kalınca düşünecek o kadar şeyim oluyor ki mesela ilerde evlenememde ben kim evlenir benle ben erkek olsam kendime görünce kaçardım .Millet kalksın 6'da saçına fön çeksin kıyafetlerini falan ütülesin 7 de evden çıksın bende 6yı 55 geçe kalkıp ders proğramını bile hazırlamadan zaten geceden hazır ettiğim saçlarım ve üstümdeki okul tişörtümle 7 de evden çıkıp okula gidim. Bomboş hayatımda okul bana engelmiş gibi geliyor.Şurdan mutfağa gitmeye üşeniyorum önceki konumdada dediğim gibi konuşmaya bile üşeniyorum.Yalnızlık duygularımınn ağlama hislerimin içimdeki boşluğun en kuvvetli olduğu gece yatmadan önceki duygularımı bu seferde buraya yazdım.Çok mutsuzum içimde hep bir sıkıntı var boğazımı düğümleyen birşey varr.Amacım yok hedefim yok bütün hedeflerimi kaybettim,ben niye yaşıyorum ne işe yarıyorum ??
Genişletmek için tıkla...

bu da hayatın bir parçası canım,
hiçbirimizin her anı muhteşem geçmiyor,
bunu bir süreç olarak düşün,
benim de üniversite hayatım böyle geçmişti,muhteşem bir ortaokul,lise döneminden sonra gittiğim üniversiteden,ordaki insanlardan,herşeyden nefret etmiştim,
4 yıl geçti gitti,aklımda hiç üniversite anım yoktur mesela,
seninde belki hiç unutamayacağın üniversite anıların olacak,
kimbilir........
 
Ayyy valla bak kendi ergenliğim geldi aklıma şimdi :52:
bende aynı senin yaşlardayken ,,, benimle kim evlenirki bende annem gibi 60 yaşında yaşlı bi adamla evlenip mutsuz olacağım der der ağlardım :)))) ( annem babamla 2. evliliğini mantık evliliği olarak yaptıda babamda yaşlıydı biraz ordan kalmış aklımda demek )
şimdi 25 yaşında yakışıklı bir eşim dünyalar tatlısı minik bir kızım var allahıma şükür :)))
gececek merak etme sen yeterki bu ergenlikte akıllı davran mantığını asla göz ardı etme ve sadece pinekle :)))
ve sna kocaman bir tavsiye çalış,çalış ve üniversitenin en istediğin bölümünü kazan işte hayat o zaman başlayacak emin ol :)))
 
aynı benim lisedeki halim o kadar bunalmıştımki kötü şeyler bile aklıma geliyodu gelip geçiçi bunlar ama en hasarsız olarak atlatmaya çalış bu günleri
 
aynı ben :)) hoş bizim zamanımızda cep telefonumuz falan yoktu . Malesef bu internet olayı insanları asosyal yapıyor. vALLA canım hiç üzülme geçicek. Benim üniversite hayatım 4 yıl şahane geçti. Lise ergenlıgımden dolayı kotuydu sadece
 
kristenn .!.:
Bütün gençliğim okul ve evde 4 duvar arasında elimde laptopla facede başkalarının hayatlarını takip etmekle geçiyor yada dizi seyretmekle.İlerde herkes gençliğinde yaşadıklarını anlatıcak ben ne anlatıcam acaba ? Okuldan bir tane arkadaşım var hep beraber takılırız ama o kadar iyi arkadaşızki bi kere bile okul dışında görüşmedik.Tatilleride sabahlara kadar bilgisayar başında oturup gündüzleride uyumakla geçiriyorum.Kendi yalnızlığımda boğuluyorum sanki. İçimde bir yerlerde bir boşluk var ve bu boşluk tıpkı şu an yapayalnız olduğum zamanlarda derinleşiyor sadece yanımda birileriyle eğlenirken kapanan boşluk.Hani bir film izlersiniz sonra tekrar gördüğünüzde ben bu filmi izlemiştim der kapatırsınız ya benim bütün hayatım böyle geçiyor. Her sabah kalkıyorum diyorum ben bu sahneyi görmüştüm diğer zamanlarda aynı. Sabah binbir güçlükle kalk okula git bütün gün eve gelme hayali kur eve gel uyu bilgisayarı aç facebookta milletin geçirdiği eğlenceli zamanlardaki çekindiği fotoğraflara bak ilişki durumlarına bak ''Aaa bak yine değiştirmiş ilişki durumunu'' de ve geri yat uyu hayır yani bananeyse milletten .Yada bütün gün dizilerde bu ne olacak şu ne olacak.16 yaş insanın anı yaşları değilmidirr en güzel şeyleri o yıllarda yaşamazmı? Benimki neden böyle geçiyor?Bu kadar yalnız kalınca düşünecek o kadar şeyim oluyor ki mesela ilerde evlenememde ben kim evlenir benle ben erkek olsam kendime görünce kaçardım .Millet kalksın 6'da saçına fön çeksin kıyafetlerini falan ütülesin 7 de evden çıksın bende 6yı 55 geçe kalkıp ders proğramını bile hazırlamadan zaten geceden hazır ettiğim saçlarım ve üstümdeki okul tişörtümle 7 de evden çıkıp okula gidim. Bomboş hayatımda okul bana engelmiş gibi geliyor.Şurdan mutfağa gitmeye üşeniyorum önceki konumdada dediğim gibi konuşmaya bile üşeniyorum.Yalnızlık duygularımınn ağlama hislerimin içimdeki boşluğun en kuvvetli olduğu gece yatmadan önceki duygularımı bu seferde buraya yazdım.Çok mutsuzum içimde hep bir sıkıntı var boğazımı düğümleyen birşey varr.Amacım yok hedefim yok bütün hedeflerimi kaybettim,ben niye yaşıyorum ne işe yarıyorum ??
Genişletmek için tıkla...



ruh ikizimi buldum :D :D
senin yazdıkların = ben diyebilirim :)) bende 16 yaşındayım. Ama sana bişey diyim mi ? böyle oldugun için kendinle gurur duyman lazım benim gibi . Facedeki sürekli ilişki yapan insanları ben gözümde büyütmek yerine o kadar aşağılıyorumki. Onlar gibi cıvık, her önüne gelenle çıkan, okula sanki düğüne gidiyomuş gibi giden kızlardan olmadıgın için, kendin oldugun için gurur duymalısın. Yani o basit kişileri gözünde büyütme . Kendin olmaya devam et. Ağlanıcak bişey yok. Bunu bende çok takıyodum 1 ay oncesine kadar ama sen geleceği düşün, derslerine calıs, ilerdeki mesleğini düşün. senin mesleğin olacak peki ya o ilişki yapan kızların... gör bak bakalım senle mi yoksa o kızlarlamı evlenen olucak .. zamanı akışına bırak biraz daha eğlenceye sosyalliğe ver kendini . mesela bir kaç arkadasınla sinemaya,lunaparka git. yada arkadaslarını evine cağır sohbet et. ama kişiliğini koru. yaşın kaç daha be hayatın tadını cıkarrr :)))))))))))
 
hayat o kadar guzel ve ben bi o kadar bosum. surekli yapamadiklarim icin uzuluyorum. universitedeyim olmak istedigim sehirdeyim istedigim her seyi yapabilirim ama cesaretim yok. surekli onume engeller koyuyorum ve bu yuzden hep pisman oluyorum. aslinda deli dolu hayati yasamayi seven biriyim. ama etrafimda benim gibi insanlar yok. yalniz basima mutlu olmaktan da yoruldum artik. benim hayallerimi yasayan insanlari kiskanmak istemiyorum. bu aralar kendime ben kimim ne istiyorum dogru yerde miyim diye sorup duruyorum. gercekten ben kimim ? bu hayata sadece hayal kurup gerceklestirememk icin mi geldim ? aslinda isin temelinde ailem var. hayallarimi gerceklestirmemi engelleyen cesaretimi kiran onlar. tek istedikleri bolumumu bitirmem siradan bi hayat kurmam. oysa ki ben hayatin icine baliklama dalmak istiyorum. tiyatrocu olmak sahnelerde yasamak istiyorum. her seyin tadina varmak sirtimda cantamla sehir sehir gezmek gormek istiyorum. ben hayatimi sonuna kadar yasamak istiyorum. aslinda bolumumu de seviyorum ama cok zor bi bolum oldugu icin surekli ders calismam gerekiyo ki zaten aileme gore ben okumaya geldim ne isim var gezme de orda burda. ama diger taraftan da bu benim hayatim. bunlari simdi yapmazsam ne zaman yapicam. ise baslayinca mi ? evlenince mi? cocugum olunca mi? bunlari yapmak icin tek bi yer var orasi da universite. ama ben elimde cogu imkanim olmasina ragmen hala yapamadiklarim icin uzulup yeni hayaller kuruyorum ama onlari da yapamiyorum...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
3K
nilsu83
nilsu83
P
Lohusalık depresyonu geçirdiğini düşünen bütün taze annelere🤍
Yorumlar
3
Görüntüleme
295
shewastwenty
shewastwenty
B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
notredam
N
portakalsuyuu
Kimsesizim
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
ema1
ema1
G
Evliliğim konusunda dertleşmek istiyorum
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
8K
mineokur
M
Back
X