- 14 Nisan 2010
- 1.485
- 1.930
- 133
adam çalışmıyormuş,bende sadece adam varken bakmaya katlanmışsınız çocuk oluncada ikisi külfetli gelmiştir haklısınız dedim.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kendi hayatimmi bebegimin hayatimi ??????
- Konu Sahibi didem-yaz
- Başlangıç Tarihi
- 10 Mart 2014
- 15.311
- 17.254
- 298
Bu yorumlardan boşanmış bir kadın olmadığınız aşikar,çevrenizde de yok sanırım.Boşanan çocuklu bir kadının külfeti daha ağırdır,yani konu sahibi rahata ulaşmıyor önce onu anlamalısınız bence....
- 14 Nisan 2010
- 1.485
- 1.930
- 133
Çalışan bir bayan karakter ve kişiliği sağlamsa,değil bir çocuk beş çocuğuyla bile gayet rahat yaşar.Çevremdede gayet yakınlarım var ve daha mutlular.
Boşanmışlık 20 sene öncesine kadar zordu ülkemizde bir bayan için.
Adama çocuğa çalışıp bakmak külfet değil,boşanmak külfet.
Cidden hangi mantıkla bakıyorsunuz dünyaya siz.
- 10 Mart 2014
- 15.311
- 17.254
- 298
İlk cümle son cümleyle çelişiyor..Neyse konu sahibine kızgınlığınızı anlayamadım ama boşanma kısmının daha külfetli olduğu konusunda hemfikiriz şükür!Boşandıktan sonra 10 yıl çocuğumla ailemin yanında yaşadım o pencereden bakıyorum:)
- 5 Ekim 2017
- 4.791
- 3.004
- 133
- 41
- 26 Ağustos 2014
- 2.027
- 2.989
- 133
Ama bu evlilik hep kötüymüş zaten, konu sahibi zaman zaman aynı sebeplerden boşanmayı düşünmüş ancak ne hikmetse çocuk olunca bu konuda etkili bir adım atası gelmiş, ilginç olansa ne biliyor musunuz? 6 sene boyunca değişmeyen ve kendisini sık sık boşanma düşüncesine iten adamla çocuk yapmadan önce çocuğunun akıbetini düşünmeyen anne, şimdi düşünür olmuş..
6 yıl sabretmiş ama 10 ay sabretmekte zorlanmış.
Kimse kusura bakmasın ama o çocuğu dünyaya getirmek bu iki kişinin iradesine bağlı ise, ya yapmadan önce bütün sorunların üzerinden geçecek ve değerlendireceklerdi ya da öyle çocuk daha anne baba kavramını, aile olmanın anne baba ve çocukla birlikte aynı evde mutlu mesut yaşamak olduğunu kavrayamadan ayrılmayacaklar. Bu bencilliktir hatta çocuğun hayatından en güzel en özel zamanları çalmak demektir. 6 sene boyunca kendi hayatını kurtarmayı, dilediği gibi yaşamayı arzu etmemiş, e hayatına yeni bir birey soktuktan sonra onun tüm hayatını etkileyecek bir karar verme hakkını tek başına kendinde görüyor. Madem 6 sene kendi hatrına katlandı en az bir 6 sene de çocuğunun hatrına katlansın madem.
Kusura bakmayin ben cogu yoruma acigim ici fesat ve kin icermeyen sizin yorumunuu anca kendisinize gecerli ön yargili yazicaginiza benim anneligime aynaya dön bak. Kendi ic huzursuzlugunuzu lütfen baska bir yorumda cikarin
- 28 Ocak 2016
- 4.066
- 2.779
- 83
bence büyüsün aldatma yoksa. evliliği kurtarmak için evlilk terapıstine gidin. sonra çocuklarda eksiklik oluyor en azından 3 yasına gelsin
Ee çocuk olunca mi boşanmaya karar verdiniz.
Evet ozaman verdim !
bende ayrılmış anne ve babanın çocuguyum. annem ayrılmak için bizim büyümemizi beklemiş.üstelik yakın arkadaşı ile aldatıldığını bilerek tam 8 yıl bunu bilerek yaşadı babamla.ev içinde her gün kavga huzursuzluk biz kardeşimle alışmıştık bu duruma artık kavga olmasa garip gelmeye başlamıştı bir zaman sonra... babam çok güzel babalık yapardı anneminse gündeminde babamla yaşadığı sorunlar vardı. ben 16 kardeşimde 13 yaşındaydı ayrıldıklarında ... bir insan annesi ve babasının ayrılmasına sevinir mi ben çok mutlu olmuştum ama kardeşim çok üzülmüştü.anneme düşman gibi büyüdü bense şuan 32 yaşındayım ve bazen eşimle tarıştığımda annemin babama yaptıklarını yaptığımı farkediyorum. ev içinde eğer mutlu değilseniz huzurlu değilseniz çocuğunuzada doğru verimi veremiyorsunuz. bunu benim annem başaramadı keşke daha erken ayrılsaydı... aşılabilicek bir sorun ise sizinki aşmayı deneyin yok değil ise biitrirken sadece kendiniz değil çocuğunuz içinde bunu yapmış olacaksınız doğru olanda bu.
- 29 Nisan 2013
- 16.167
- 31.000
- 798
Ben cocuklu bosanmis bir kadinim. Oncelikle ben iyi bir babanin sadece cocugunu seven degil, cocuguyla beraber annesini de seven baba oldugunu dusunuyorum.
Sadece cocuk icin yurumeyen bir evliligi surdurmenin, daha dogrusu bitmis de kagit uzerinde kalmis evliligi surdurmenin cocugu da mutsuz ettigini biliyorum. Cunku anne mutluysa cocuk da mutlu oluyor. Baba ile bosanma sonra cocuk gorusuyor zaten. Cocuk kucukken bosanma ve bossnma sonrasi travmayi atlatmak daha kolay. Ve cocuklar daha cabuk atlatiyorlar.
Biz bosandigimizda oglum 7 yasindaydi. Benim kendime gelmem 3 yil surdu. Oglum daha cabuk iyilesti.
Gecmis olsun.
Sadece cocuk icin yurumeyen bir evliligi surdurmenin, daha dogrusu bitmis de kagit uzerinde kalmis evliligi surdurmenin cocugu da mutsuz ettigini biliyorum. Cunku anne mutluysa cocuk da mutlu oluyor. Baba ile bosanma sonra cocuk gorusuyor zaten. Cocuk kucukken bosanma ve bossnma sonrasi travmayi atlatmak daha kolay. Ve cocuklar daha cabuk atlatiyorlar.
Biz bosandigimizda oglum 7 yasindaydi. Benim kendime gelmem 3 yil surdu. Oglum daha cabuk iyilesti.
Gecmis olsun.
Hayir cocuk bir arac degil benim icin öyld düsüncem.olmadi madem.kiyamiyorum esime bare cocugumuz olsun onu bu sekilde kabul edebilirim sandim o gücün bendw var oldugunundüsündüm ama yanilmisim.
- 2 Ekim 2010
- 427
- 588
- 303
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.347
- 598
Ben cocuk icin mutsuz oldugum bir hayata devam etmem , herzaman inandigim birsey var , ben mutluysam cocugum da mutludur
Ben bosanirdim ama tabi herkes benim gibi dusunmuyor o yuzden size bosanin diyrmem ama cocuklar evdeki huzursuzlugu cok iyi anliyor , sevgisizligi de cok iyi anliyor , onlarin ornek alacagi iliski kendi anne babalarinki oliyor genelde , sevgisiz anne baba gormenin cocugu olumlu etkileyecegine inanmiyorum
Ben bosanirdim ama tabi herkes benim gibi dusunmuyor o yuzden size bosanin diyrmem ama cocuklar evdeki huzursuzlugu cok iyi anliyor , sevgisizligi de cok iyi anliyor , onlarin ornek alacagi iliski kendi anne babalarinki oliyor genelde , sevgisiz anne baba gormenin cocugu olumlu etkileyecegine inanmiyorum
Inanin bilmiyorum olaylarin böyle gelisecegini icimin esime karsi bu denli soguya bilicegini tahmin bile etmezdim. Sadece yoruldum hep vermekden tek üzüntüm keske bunu bebegim den önce fark etseydim. Ona sunmak istedigim hayati verememek beni yaraliyor.
Bende ayni fikirdeyim ama o cesaret gösteremiyorum annem ablam hepsi arkamdalar ama ben kendimi sanki bebegimi ve babasini ayiriyormusum gibi hissediyorum.
Benzer Konular
