- Konu Sahibi umutsuz2012
-
- #61
7 yıl önce eşimle yıllarca yaşadığımız kavgalardan,kızgınlıklar,yanlız bırakışlardan sonra psikolojk tedavi gördüğüm zamanlar içimdeki öfkeyi dindireceğimi düşünerek hiç tanımadığım aynı mahallede oturduğumuz satılık ilanında numarasını gördüğüm bir kişiye mesaj çektim.1,2 mesajdan sonra yaptığımın saçmalığını anladım ısrarla ve zamansız aramasın diye özür diledim artık mesaj çekmessen sevinirim dedim.Cevabı hele bir dene senide hayatınıda silerim yazmıştı.Korkudan biraz zaman geçsin herhalde aramaz diye düşündüm.Adamında benden büyük psikolojik sorunları varmış.Mesajlarına cevap vermeyince eşim evdeyken kapıya geliyor zile bile basıyordu.Her seferinde ben açıyordum ama yaa eşim açsaydı acaba gerçekten eşin bana mesaj çekti derdi mi bilmiyorum ama o hareketi beni aşırı korkutuyordu.tamam mesaj atıyorum deyip kapıyı kapatıyordum.Sonrasında gitgide manyaklıkları artınca eşime söyledim.Eşim adamı bulup konuştu.Benim kendimi bekar tanıttığımı ve hatta fiziksel temasta bile bulunduğumu söylemiş.Eşime Bırakır onunla evleneceğim demiş.Ben onundan kurtulmaya çalışırken neden onunla birlikte olayım tabi bu durumda da kimseyi inandıramazdım.Bu olayları açıkladıktan sonraki 1,5 yıl çok zor geçti.AYrılmadık ama eşim öfke nöbetleri geçirdiğinde kendini kaybetip boğazımı öyle bir sıkıyordu ki erkek kuvvetiyle her seferinde öldürmeye çalışıyordu.Birgünde bir silah getirdi (gerçek değilmiş ama ben gerçek sandım) başıma dayadı herşeyi itiraf et dedi.İtiraf edecek birşey yok ki yalanda olsa istediğini duymak istedi benden.İp getirdi beni bağladı.Neden gitmedim.Çünkü gitmek benim için kurtuluş olurdu.O bana acı vererek kendini rahattı.1,5 yıl sonrasında normalleşti.Konuyu bile açmadı.Eskisinden bile iyiydi.2 gün önce hamile olduğumu öğrendim.Oda bebekten bahsediyordu.Bana dediki bebeği aldır ayrılık vakti geldi.Şaşırdım.Ama baktım gitgide kötüleşiyor dün bebeği aldırmak zorunda kaldım.Bu sabah okadar kalbim acıdıki benim duygularım önemli değil dedim.Depresyona girmemek için uğraşıyorum.Kızımızda var doktor kürtajı yapmadan önce yaşından dolayı bu son şansın dedi.Eşim yinede istemedi.Ben çıktıktan sonra narkozun etkisiyle hıçkıra hıçkıra ağladım.Baktım oda ağlıyor.Ben dedim ki narkozu koklarken vazgeçtim diye bağıracaktım ama 2 nefesten sonra uyumuşum.Oda demez mi nerdeyse bende vazgeçecektim.Ama ben bebeği öğrendikten sonra yalvardım , gün içinde birsürü mesaj çektim lütfen kalsın bize ışık olsun dedim.Kabul etmedi.Israrla doğursam dahada kötü olurdu onuda biliyorum.Ayrılık acaba onu mutlu eder mi? Yoksa affettirmek için uğraşsam mı? Bana diyor ben senin için çabalarken sen bana ilgi göstermedin , ütümü geç yaptın , maddi herşeye karıştın (ailesine gönderdiği paralardan bahsediyor) Ne yapacağımı şaşırdım.Eskiden olsa bende bu tarz konulara okadar katı şeyler yazıyordum ki.Büyük konuşmamak lazımmış.
Tek bir sey sormak istiyorum.
Aldirilan bebek o adamdan miydi?
aha da böyle okudum.ya nasıl bir düşünce nasıl hayatlar.anam siz nerde hangi yüzyılda yaşıyorsunuz?internet kullanabilecek kadar aklın fikrin var demek ki cahil değilsin.kızın var annesin.ne işin var ergen bebeler gibi elin adamına mesaj atıyorsun.eşin az bile yapmış.ben olsam daha beter ederdim seni.çok kızdım çok
Cevap veremiyorum çünkü yazdıklarınızı okumaya gücüm yokmuş.Paylaştıktan sonra anladım.Konum fake değil.Ama gerçekten yazılanları şuan okuyamıyorum.Çok kötü oldum.Zaman ayıran herkese teşekkür ederim.Sİzinde hakkınıza girmiş oldum.Zaten kötü günler geçiriyorum yazdıklarınız daha çok canımı yakıyor.Okurum ama şuana kadar okuduklarım bana yetti.
Çok merak ettim.
Hiç tanımadığınız ilanda gördüğünüz numaraya mesaj yazdığını söylediniz ya...
Ne yazdınız mesajda?
Birine cevap vermişti sanırım bununla ilgili. Ona eşimle yaşadığım sıkıntıları ve kötü durumda olduğumu anlattım demişti..
aynısını bir tv programında izlemiştim. kocası çok ilgisiz olduğundan kadın birisiyle msjlaşıyor, ondan sonra adam kadına kendini zehirle kurtulursan seninle evliliğimi devam ettiririm diyor kadın kurtuluyor, sonra adam kadına o adamın çocuklarını öldür o zaman inanıcam sana diyor, sonra kendini başından vur kurtulursan tekrar devam ederiz herşeye diyor vs. vs.
7 yıl önce eşimle yıllarca yaşadığımız kavgalardan,kızgınlıklar,yanlız bırakışlardan sonra psikolojk tedavi gördüğüm zamanlar içimdeki öfkeyi dindireceğimi düşünerek hiç tanımadığım aynı mahallede oturduğumuz satılık ilanında numarasını gördüğüm bir kişiye mesaj çektim.1,2 mesajdan sonra yaptığımın saçmalığını anladım ısrarla ve zamansız aramasın diye özür diledim artık mesaj çekmessen sevinirim dedim.Cevabı hele bir dene senide hayatınıda silerim yazmıştı.Korkudan biraz zaman geçsin herhalde aramaz diye düşündüm.Adamında benden büyük psikolojik sorunları varmış.Mesajlarına cevap vermeyince eşim evdeyken kapıya geliyor zile bile basıyordu.Her seferinde ben açıyordum ama yaa eşim açsaydı acaba gerçekten eşin bana mesaj çekti derdi mi bilmiyorum ama o hareketi beni aşırı korkutuyordu.tamam mesaj atıyorum deyip kapıyı kapatıyordum.Sonrasında gitgide manyaklıkları artınca eşime söyledim.Eşim adamı bulup konuştu.Benim kendimi bekar tanıttığımı ve hatta fiziksel temasta bile bulunduğumu söylemiş.Eşime Bırakır onunla evleneceğim demiş.Ben onundan kurtulmaya çalışırken neden onunla birlikte olayım tabi bu durumda da kimseyi inandıramazdım.Bu olayları açıkladıktan sonraki 1,5 yıl çok zor geçti.AYrılmadık ama eşim öfke nöbetleri geçirdiğinde kendini kaybetip boğazımı öyle bir sıkıyordu ki erkek kuvvetiyle her seferinde öldürmeye çalışıyordu.Birgünde bir silah getirdi (gerçek değilmiş ama ben gerçek sandım) başıma dayadı herşeyi itiraf et dedi.İtiraf edecek birşey yok ki yalanda olsa istediğini duymak istedi benden.İp getirdi beni bağladı.Neden gitmedim.Çünkü gitmek benim için kurtuluş olurdu.O bana acı vererek kendini rahattı.1,5 yıl sonrasında normalleşti.Konuyu bile açmadı.Eskisinden bile iyiydi.2 gün önce hamile olduğumu öğrendim.Oda bebekten bahsediyordu.Bana dediki bebeği aldır ayrılık vakti geldi.Şaşırdım.Ama baktım gitgide kötüleşiyor dün bebeği aldırmak zorunda kaldım.Bu sabah okadar kalbim acıdıki benim duygularım önemli değil dedim.Depresyona girmemek için uğraşıyorum.Kızımızda var doktor kürtajı yapmadan önce yaşından dolayı bu son şansın dedi.Eşim yinede istemedi.Ben çıktıktan sonra narkozun etkisiyle hıçkıra hıçkıra ağladım.Baktım oda ağlıyor.Ben dedim ki narkozu koklarken vazgeçtim diye bağıracaktım ama 2 nefesten sonra uyumuşum.Oda demez mi nerdeyse bende vazgeçecektim.Ama ben bebeği öğrendikten sonra yalvardım , gün içinde birsürü mesaj çektim lütfen kalsın bize ışık olsun dedim.Kabul etmedi.Israrla doğursam dahada kötü olurdu onuda biliyorum.Ayrılık acaba onu mutlu eder mi? Yoksa affettirmek için uğraşsam mı? Bana diyor ben senin için çabalarken sen bana ilgi göstermedin , ütümü geç yaptın , maddi herşeye karıştın (ailesine gönderdiği paralardan bahsediyor) Ne yapacağımı şaşırdım.Eskiden olsa bende bu tarz konulara okadar katı şeyler yazıyordum ki.Büyük konuşmamak lazımmış.
Yazdiklarinizin icinde o kadar önemli detaylar var ki esinizde sizde mutlaka ama mutlaka
psikolojik destek almalisiniz.
Cevap veremiyorum çünkü yazdıklarınızı okumaya gücüm yokmuş.Paylaştıktan sonra anladım.Konum fake değil.Ama gerçekten yazılanları şuan okuyamıyorum.Çok kötü oldum.Zaman ayıran herkese teşekkür ederim.Sİzinde hakkınıza girmiş oldum.Zaten kötü günler geçiriyorum yazdıklarınız daha çok canımı yakıyor.Okurum ama şuana kadar okuduklarım bana yetti.
Cevap veremiyorum çünkü yazdıklarınızı okumaya gücüm yokmuş.Paylaştıktan sonra anladım.Konum fake değil.Ama gerçekten yazılanları şuan okuyamıyorum.Çok kötü oldum.Zaman ayıran herkese teşekkür ederim.Sİzinde hakkınıza girmiş oldum.Zaten kötü günler geçiriyorum yazdıklarınız daha çok canımı yakıyor.Okurum ama şuana kadar okuduklarım bana yetti.
aferin kk üyeleri amacınıza ulaştınız mı?
umutsuz2012 bence sen bu konuya hiç bakmadan hayatına devam et kötü şeyler yaşasanda ben senin ayakların üzerinde durabileceğini düşünüyorum.
sen kendin ve ailen için iyi olanı bizden daha iyi bilirsin allah yardımcın olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?