Çok teşekkür ediyorum çok güzel teselli ettiniz. Aslında ben de psikolojik destek almayı planlıyorum bu şekilde giderse ruh halim.bu dusunceler o kadar dogal ki...
hala olacsgimi ogrendikten bir hafta sonra hamile oldugumu ogrendim. 2 hafta vardi aramizda. gelinimizle aram cok iyidir sabah aksam wp konusuyoruz tek muhabbetimiz cocuk.
sonra ben kontrole gittim, belki cinsiyetini gorururz diye oturttu doktor beni muayneye ve kalbi durmustu bebegimin. o gece kurtaj oldum. abimle esi kosa kosa geldiler, kizcagiz elini kolunu koyacagi yeri bilemiyor gibiydi... ben desen ona baktikca daha cok oarcalandim.
cok zor gecen 1 aydan sonra psikolojik destek aldim. ve allaha sukur olsun ki 3 ay sonra yeniden hamile kaldim. suan 2,5 yasinda...
ama, yegenimle aralarinda 6 ay var oglumun. aslinda akran sayilirlar. ama ben hala yegenimi her gordugumde " yasasaydi o da boyle olacakti" diye ic geciriyorum. yegenim canimin ta ici, cok seviyorum ama icim cok buruk hala... eminim ki hayat boyu da gecmeyecek. insan evladini unutmuyir asla. rahime dustugu anda sen anne oluyorsun...
kendine biraz zaman tani.
Bir ay önce bebeğini kaybetmiş birine kendi bebeğinin ultrason görüntüleri göndermesini bebeği ilgili durumları anlatmasını normal karşılamadım açıkçası.Bu durum siizn geçmişteki duygularınızı tetikliyorsa kendisiyle konuşmalısınız.Merhaba, mutlu huzurlu akşamlar kk.
Bu akşam sizinle dertleşmek istiyorum. Bu konuyu ağlayarak yazıyorum.
1 ay önce bebeğimin kalbi durdu karnımda iken ve düşük yaptım. Ve ben bebeğime sadece bir gün aglayabildim, hemen toparlandıgimi sandım. Soran herkese de, garip bir şekilde hemen atlattım vs diyordum.
Kendimi kandırmışım.
Acım, sanki bana işte burdayım der gibi yeniden geldi. Bebeğimin hüznüyle dolup taşıyorum birkaç gündür. Bunda, tekrar adet olmamın da etkisi var. Saçma gelecek biliyorum ama sanki hemen tekrar hamile kalacağım sandım. Teselli bu olmamalıydı bunu da biliyorum. Her neyse...
Benimle eş zamanlı hamile kalan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Çok severim kendisini. Bebeği sağlıklı çok şükür. Bana arada bebeğinin ultrason görüntülerini atıyor. Bir hafta önce gittiğinde cinsiyetini öğrenmiş. Onun adına çok mutluyum.
O ve bebeği için sürekli dua ediyorum, bir sıkıntı yaşamaması ve güzel bir hamilelik geçirmesi için. Ama her bana bir şey söylediğinde benim bebeğim de bu kadar aylık olacaktı, bu kadar büyüyecekti, acaba cinsiyeti neydi diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Bana ultrason görüntülerini attığında hıçkırarak ağladım. İnanın onun için bir fenalık düşünmüyorum ama neden böyle hissettigime de bir açıklama bulamıyorum.
Çok kötüyüm kızlar.. Gün içerisinde çok yoğunum, ona rağmen sürekli aklıma geliyor. Yaşım küçük. Evliliğim bir yılı aşkın henüz. Yani böyle kendimi hirpalayacagim bir durum yok, yine de bu acımı hafifletmiyor...
Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime dahi bunu anlatamıyorum. Kimsenin beni fesat biri gibi düşünmesini istemiyorum. İçten içe kendimi yiyorum bana yardım edin....
Üzülüyor insan malesef. Allahim size de hayırlısıyla bir evlat versin en kısa zamandaBence benden önceki yorumlar yeterince iyidir...bende burdan hamile arkadaşlara sesleniyorum,lütfen dikkat edelim bebek isteği olan arkadaşlarımıza böyle farkında olmadan üzmeyelim,paylaşımlarınız olur belki ama bildiğiniz kişileri engelleyin gerekirse,,,çok üzülüyoruz...bende dahil...
ben pco luyum, doktorlarin coguna gore tedavisiz hamile kalmazdim. ama ilk hamileligim korunurken oldu.Çok teşekkür ediyorum çok güzel teselli ettiniz. Aslında ben de psikolojik destek almayı planlıyorum bu şekilde giderse ruh halim.
Çok özel olmayacaksa herhangi bir şey yapmadan direk hamile mi kaldınız tekrar? Şu an bunu o kadar çok istiyorum ki. Ve bir yandan kendime stres yapmaktan da korkuyorum bu durumu.
Yaşadığım şeyi daha önce yaşamadiysaniz bence anlamak için çok fazla uğraşmayın :) çok teşekkür ederim güzel temenniniz için.Yani arkadaşınız cinsiyeti geçen hafta öğrendiğine göre 11-12 haftalık, siz de 1 ay önce kaybettiğinize göre 7-8 haftalık hamileymişsiniz. Biraz abartmıyor musunuz? Şimdi yargılayanlar olacaktır beni ama, zaten öğrenmişsiniz ve ilerlememiş bir hamilelik ne ara bu kadar benimsediniz? Uzun yıllar uğraşıp hamile kalmış filan da değilsiniz. Ben de arkadaşınız doğum yaptı filan sandım başta. Evet arkadaşınızın size ultrason görüntüsü filan atması da büyük saçmalık bu arada. En kısa zamanda tekrar hamile kalır ve sağlıklı bir şekilde kucağınıza alırsınız inşallah.
Çok teşekkür ederim yazdıklarınız için. Gerçekten içimi ferahlattiniz. Söylediğinizi inşallah uygulamaya başlayacağım. Yani kafamda şu an sürekli bebek mevzusu var. Belki de çözüm onu atmakta :) çok sagolun.ben pco luyum, doktorlarin coguna gore tedavisiz hamile kalmazdim. ama ilk hamileligim korunurken oldu.
kurtaj sonrasi ya tekrar hamile kalmazsam diye korkudan olecektim. psikolog hamileligi simdilik dusunme kotu dusunceleri cagirip durma, ya kalamazsam diye kaygilanip duracagina tekrar anne oldugumda nasil bir anne olmaliyim diye kendini gelistir. kilo ver cocuk gelisim kitaplari oku, eger 6 ay 1 sene gecer de kalmazsan o zaman dusunursun diye telkin etti.
sonrasinda zaten 2 adet donemi korunmami onerdi dktorum. korunma suresi bittiginde ben hamile kalma fikrini kafamdan attim, ancak bedenimi hamileige hazirlamak icin neler yapabilecegimi dusundum.
(bu arada kalbinin durma sebebini tekrar yasamamak icin arastirmaya kalktim, kan pihtilasma testlerimi yaptirdim)
once rahmi temizlemek istedim, sonra pco icin yumurtlamayi duzenlemek istedim. sogan kuru ve corekotu kuru yapmak istedim. ama tekrar belirteyim bu arada amacim hamile kalmak degil, rahmi vucudumu gebelige hazirlamakti.
korunmayi biraktigim ay sogan kuru yaptim. ayni zamanda corekotu kuru kullandim, spora basladim kilo verdim saglikli beslenmehe basladim, folic asit icmeye basladim glukofene basladim kilo sorunum da vardi cunku...
evimizi tasiyorduk, esimle bir ay boyunca sadece bir defa spontane gelisen bir yakinlasmamiz oldu. hamilelik o kadar kafamdan cikmisti ki yumurtlama takibi filan aklima bile gelmedi.
pihtilasma testlerinin sonuclarini aldiktan 3 gun sonra,(bu arada kan pihtilasmam oldugu anlasildi) (adetim cok duzensiz oldugu icin adet tarihimi hic bilmezdim o yuzden de geciktimi acaba hamile kaldim mi diye dusunmedim hic. ) sirf geyik olsun diye gebelik testi yaptim. hatta teste idrar damlatip unuttum filan yani sirf can sikintisindan yaomistim. cift cizgiyi gordum. inanamadim tekrar tekrar tekrar tst yaptim. 5 tane test yaptim arka arkaya ( gebe kalamayacagima o kadar eminim ki ne de olsa cok test yaparim diye toptan 50 tane gebelik testi aldim) testlerin hepsi cift cizgi cikti. hala inanmadim cunku ihtimal vermiyorum en son ne zaman yakinlastigimizi bile hatirlayamadim dusunun. kan testi yaptirdim orda da cikti. daha cok yeniymis halbuki, 3 haftalik filan... tesadufen ogrendim yani...
sonra hemen kontrol basladi kese gorundu kan sulandirici igne basladik filan derken dogdu da buyudu...
cok uzun yazdim ama detay vermek istedim. benim anladigim su acikcasi, bir bebegin dogacagi varsa, o yolunu buluyor. sogan kuru corekotu kuru ise yaradimi bilmem, belki de hepsi bahane. ben hamie kalmak icin yapmadim zaten hicbirini... psikolojik olarak hamilelik fikrini aklinizdan cikartin bu cok onemli. sirf stres cocuk olmamasi icin yeterli....
Ortak bir grubumuz var bu arkadaşla. Ve oradan da sürekli atıyor. Yani işte bebeğiyle ilgili bilgi veriyor vs. Su an ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Bunu ona söylersem farklı algilamasindan korkuyorumSen fesat degilsin arkadasin salak
Ya salak ya da gercek fesat o.
Bebeginin kalbi durmus bir kadina ultrason görüntüsü atmasa bir yeri mi düşer? Bir insan nasil bu kadar düşüncesiz olabilir???
Ben olsam arkadasimi ne kadar sevsem de bu yaptiginin terbiyesizlik olduğunu söyleyip onu utandirirdim. En azindan baskalarina yaparken bu dusuncesizligi iki kere düşünürdü. Bazen yanlis yaptigimiz olaylarda yaptigimizi farkedip utanmak baska zamanlarda o yanlisi tekrar etmemizi engeller
Esine icini dok, sana destek olmali. Bu hissettigin cok normal, bu hasetlenmek degil sadece yarana tuz basmak. Arkadasini anlamak mumkun degil. Bence hos bir davranis degil bilincsiz bile olsa, bencilce.Merhaba, mutlu huzurlu akşamlar kk.
Bu akşam sizinle dertleşmek istiyorum. Bu konuyu ağlayarak yazıyorum.
1 ay önce bebeğimin kalbi durdu karnımda iken ve düşük yaptım. Ve ben bebeğime sadece bir gün aglayabildim, hemen toparlandıgimi sandım. Soran herkese de, garip bir şekilde hemen atlattım vs diyordum.
Kendimi kandırmışım.
Acım, sanki bana işte burdayım der gibi yeniden geldi. Bebeğimin hüznüyle dolup taşıyorum birkaç gündür. Bunda, tekrar adet olmamın da etkisi var. Saçma gelecek biliyorum ama sanki hemen tekrar hamile kalacağım sandım. Teselli bu olmamalıydı bunu da biliyorum. Her neyse...
Benimle eş zamanlı hamile kalan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Çok severim kendisini. Bebeği sağlıklı çok şükür. Bana arada bebeğinin ultrason görüntülerini atıyor. Bir hafta önce gittiğinde cinsiyetini öğrenmiş. Onun adına çok mutluyum.
O ve bebeği için sürekli dua ediyorum, bir sıkıntı yaşamaması ve güzel bir hamilelik geçirmesi için. Ama her bana bir şey söylediğinde benim bebeğim de bu kadar aylık olacaktı, bu kadar büyüyecekti, acaba cinsiyeti neydi diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Bana ultrason görüntülerini attığında hıçkırarak ağladım. İnanın onun için bir fenalık düşünmüyorum ama neden böyle hissettigime de bir açıklama bulamıyorum.
Çok kötüyüm kızlar.. Gün içerisinde çok yoğunum, ona rağmen sürekli aklıma geliyor. Yaşım küçük. Evliliğim bir yılı aşkın henüz. Yani böyle kendimi hirpalayacagim bir durum yok, yine de bu acımı hafifletmiyor...
Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime dahi bunu anlatamıyorum. Kimsenin beni fesat biri gibi düşünmesini istemiyorum. İçten içe kendimi yiyorum bana yardım edin....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?