- 20 Mart 2008
- 142.140
- 214.378
- 1.423
- 61
Durumlar nasıl iletişime geçmediniz demi artık,aman sakın ne olur uzak durun yaklaşmaya çalışacaktır yine.
Durumlar nasıl iletişime geçmediniz demi artık,aman sakın ne olur uzak durun yaklaşmaya çalışacaktır yine.merhaba,
iyiyim teşekkür ederim. Elbette hala kendimi çok kötü hissettiğim oluyor.
En son 24 Eylül'de iletişime geçti daha dogrusu benim 3 senedir süren adli bir sorunum var. Ona destek olmak amaçlı gelmiş.
Tarihini biliyordu.
Bende geldiği için teşekkür ettim. sonrası yok. Devamı olan bir konuşma olmadı.
Hâlâ sizi yokluyor boş anınızı bulduğunda pençelerini geçirecek,seviyorum ,unutamadım diye hayatınızı yine mahvedecek.....Siz hâlâ size yapılan kötülüğün sizden çalınan zamanın farkında değilsiniz,değil geldiği için teşekkür etmeyi selam bile vermemeliydiniz ...merhaba,
iyiyim teşekkür ederim. Elbette hala kendimi çok kötü hissettiğim oluyor.
En son 24 Eylül'de iletişime geçti daha dogrusu benim 3 senedir süren adli bir sorunum var. Ona destek olmak amaçlı gelmiş.
Tarihini biliyordu.
Bende geldiği için teşekkür ettim. sonrası yok. Devamı olan bir konuşma olmadı.
yok devamı olmadı. O geldi , ben teşekkür ettim.Durumlar nasıl iletişime geçmediniz demi artık,aman sakın ne olur uzak durun yaklaşmaya çalışacaktır yine.
Geçecek bu günlerde sakın ola ki o boşluğa düşüp yazmayın adam en ufak bir durumda açık kapı bırakılmasını istiyor.yok devamı olmadı. O geldi , ben teşekkür ettim.
Sonra o da yazmadı bende yazmadım. O alışkanlıgın vermiş oldugu sürekli yazsam mı hali geçti ama arada duygusal bosluğa düştüğüm oluyor. Başka seylerle ilgilenmeye calısıyorum.
onun da bu duruma duygusal geldiğini düşünmüyorum. 3 senedir geliyordu hep biraz mecburen geliyordu. Fiziki olarak birinin yanımda olduğunu karşı tarafın görmesi gerekliydi öyle söyleyeyim.Hâlâ sizi yokluyor boş anınızı bulduğunda pençelerini geçirecek,seviyorum ,unutamadım diye hayatınızı yine mahvedecek.....Siz hâlâ size yapılan kötülüğün sizden çalınan zamanın farkında değilsiniz,değil geldiği için teşekkür etmeyi selam bile vermemeliydiniz ...
ya garip ama bir süre sonra insan yazamıyormuş.Geçecek bu günlerde sakın ola ki o boşluğa düşüp yazmayın adam en ufak bir durumda açık kapı bırakılmasını istiyor.
Zaman diyoruz ya buna,demek ki kafa olarak tamamen unutma durumları buda.ya garip ama bir süre sonra insan yazamıyormuş.
Yani kötü hissettiğim zamanlar cok oldu hala da oluyor ama artık acının sahibi o değil sanki.
Yazacak kadar yakın hissetmiyorum nasıl ifade edeceğimi bilemedim suan
İnşAllah ya tek istediğim kurtulmak. Başka hiçbir şey istemiyorum gerçektenZaman diyoruz ya buna,demek ki kafa olarak tamamen unutma durumları buda.
Böyle devam ederek geçmişe sünger çekilecek oda unutulacak.
Çok daha keyifli sağlıklı huzurlu günler olacak artık.
Oda olacak inşallah herşey gönlünüzce olur artık.İnşAllah ya tek istediğim kurtulmak. Başka hiçbir şey istemiyorum gerçekten
bugün bir konu açtım ve içimdekileri yazdım.merhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
bugün bir konu açtım ve içimi döktüm. sizi çok iyi anlıyorum. sırf konu uzamasın diye alttan almayı, değişmesi gereken o iken benim değişmem gerektiğini, hep kovalayan ben oldum kaçan o olduğu, hep bağırıp çağırıp s g demesi, beni sen bu hale getirdin demesi.... bir şekilde benzer hikayeleri paylaşmışız. Bende sizin yaptığınızı yapıp her yerden sildim. İnsan ilişkinin içindeyken ne kadar yıprandığını anlamıyor ama ben sizi çok iyi anlıyorum...merhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
Tamam 1 yılın daha gitti bunu da kabul ettin. Peki ya bundan sonrası? Hayatını ipotek mi ettin ona? Tamam yahu 35inde böylesin! Ama bari 36 da böyle olma!1 yıl sonra dönüp yaşadıklarıma baktım. Aynı yerdeyim, o kadar güçsüz o kadar aptalım ki.
Her seye her söylenene rağmen güçlü olamadım. affettim , devam ettim.
Geldiğim yerde elim bomboş. Bu konuyu açtığımda söylediklerimin arkasında durabilseydim. Şuan üzerinden 1 yıl geçmiş ve belki iyileşmiş olacaktım.
35 yaşında koskoca kadın olmuş , ama kendisini sevmemiş , değer vermemiş, aptalın tekiyim.
bunu hak ettim. Hak ettiğimi yaşadım.
Hepiniz beni uyardınız . Dİnledim , anladım, kararlıydım ama sağlam duramadım. Yenildim yine.
Sadece cok üzgünüm. Geriye dönüp bakanlar olursa eğer, affetmeyin arkadaşlar. Hiçbir şey zamanla düzelmiyor.
Umarım barışmak, konuşmak, tekrar mesaj atmak, sosyal medyadan eklemek gibi hatalara düşmezsiniz.merhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
Yine mi barıştın?1 yıl sonra dönüp yaşadıklarıma baktım. Aynı yerdeyim, o kadar güçsüz o kadar aptalım ki.
Her seye her söylenene rağmen güçlü olamadım. affettim , devam ettim.
Geldiğim yerde elim bomboş. Bu konuyu açtığımda söylediklerimin arkasında durabilseydim. Şuan üzerinden 1 yıl geçmiş ve belki iyileşmiş olacaktım.
35 yaşında koskoca kadın olmuş , ama kendisini sevmemiş , değer vermemiş, aptalın tekiyim.
bunu hak ettim. Hak ettiğimi yaşadım.
Hepiniz beni uyardınız . Dİnledim , anladım, kararlıydım ama sağlam duramadım. Yenildim yine.
Sadece cok üzgünüm. Geriye dönüp bakanlar olursa eğer, affetmeyin arkadaşlar. Hiçbir şey zamanla düzelmiyor.
Barışmadıysa bile barışacak ben de eşimle tanışmadan önce evliliğe giden bir ilişkimi bitirdim çok sevdiğimi sanıyordum ama bir gün bile ne aradım ne sordum ve 8 yıl geçti yüzünü bile görmedim ağır depresyon geçirdim 15 gün yatırdılar ama onun hiç birşeyden haberi bile olmadı ben aşırı gururlu biriyim belki bu yüzden kaybettiğim çok şey de olmuştur ama en azından kendime saygımı kaybetmedim biliyorum çok zor bir süreç ama bana da hep söylenildiği gibi yine aşık oldum üstelik aynı sokakta oturduğum 10 yaşından beri tanıdığım biriyle keşke kendilerine bir şans verselerYine mi barıştın?
Aynı şekilde ben de 3 sene önce nişan attım. Nişandan sonra nişanlımın ailesi defalarca kez aradı, kendisi her yerden engelli olduğu için kaç ay boyunca herkese açık Twitter hesabından bir şeyler yazdı benle ilgili hem iyi hem kötü. Hatta birkaç kere pişman olduğuna dair bir şeyler de yazmıştı. Doğum günümde tweet atmıştı. Benim engeli açmamı tepki vermemi bekliyordu ama hiçbir şey yapmadım. Ben de aşırı gururlu bir insanım, bitti mi biter. Belki bu yüzden kaybettik sanılabilir ama kendimize olan saygımızı ve akli dengemizi kaybetmedik en azından.Barışmadıysa bile barışacak ben de eşimle tanışmadan önce evliliğe giden bir ilişkimi bitirdim çok sevdiğimi sanıyordum ama bir gün bile ne aradım ne sordum ve 8 yıl geçti yüzünü bile görmedim ağır depresyon geçirdim 15 gün yatırdılar ama onun hiç birşeyden haberi bile olmadı ben aşırı gururlu biriyim belki bu yüzden kaybettiğim çok şey de olmuştur ama en azından kendime saygımı kaybetmedim biliyorum çok zor bir süreç ama bana da hep söylenildiği gibi yine aşık oldum üstelik aynı sokakta oturduğum 10 yaşından beri tanıdığım biriyle keşke kendilerine bir şans verseler
Benim bir arkadaşım da sizinkine çok benzer bir ilişki yaşamıştı. Tam da anlattığınız gibi, o da giyimine düşkün, hayat dolu biriydi. Eski sevgilisi zamanla onun giydiği pantolona bile karışmaya başlamıştı. Hep derdim ona, “Ailen giyimine, makyajına, gezmene karışmıyor da sen elin adamının müdahalesine nasıl boyun eğiyorsun? Sence bu yaptığın doğru mu?” diye.Bu arada asla değişecek biri değildi. Yani ben buyum diyordu ama ilişkinin başında söyleseydi keşke.
İlk 6 ay istediğimi giyip, istediğim gibi davranıyodum. Sonradan yavaş yavaş başladı. Ben bu dereceye nasıl geldim,düşününce mantığıma sığmıyor. Günün sonunda sıfır kollu bile giyemeyen, ailesiyle denize giderken huzursuz olan, hatta gitmemek için bahane yaratan birine dönüştüm.
O halden bu hale nasıl getirdi. Hiç hissetmedim. Ya o cok zeki ya ben çok safım.
Manipüle olmak böyle bir şey sanırım.
Düzenimi bozdum buna cesaret ettim. Bakalım gerisi nasıl olacak. Bundan kötüsü olmaz sanırım. Yalnız olmak , böyle bir ilişki içinde olmaktan iyidir.
yeni biriyle tanışsan belki evli ve hamileydin şimdiye. yaşım 35 oldu birini bulamam diye mi yapıyorsun bunu?1 yıl sonra dönüp yaşadıklarıma baktım. Aynı yerdeyim, o kadar güçsüz o kadar aptalım ki.
Her seye her söylenene rağmen güçlü olamadım. affettim , devam ettim.
Geldiğim yerde elim bomboş. Bu konuyu açtığımda söylediklerimin arkasında durabilseydim. Şuan üzerinden 1 yıl geçmiş ve belki iyileşmiş olacaktım.
35 yaşında koskoca kadın olmuş , ama kendisini sevmemiş , değer vermemiş, aptalın tekiyim.
bunu hak ettim. Hak ettiğimi yaşadım.
Hepiniz beni uyardınız . Dİnledim , anladım, kararlıydım ama sağlam duramadım. Yenildim yine.
Sadece cok üzgünüm. Geriye dönüp bakanlar olursa eğer, affetmeyin arkadaşlar. Hiçbir şey zamanla düzelmiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?