O zaman çok haklısın canım.Demedi aslında aramızda hiç bekaret muhabbeti de geçmedi ama benden beklemiyor öyle birşey sadece ondan önce ne yaşadığımi sordu birliktelik hariç anlattım onu bile kıskandı ilk ben olmak isterdim herşeyde dedi . O yüzden çekiliyorum onu aylarca atlatamadı bunu nasıl söylerim
Senin kendine saygın olmazsa kimsenin sana saygısı olmaz. Yasadigin herşeyin arkasinda durmayi becermen lazım, beceremiyorsan zaten birşey yaşamamalısın... Saklamak saçma, gereksiz. Seni sırf bu yüzden birakacaksa zaten defolup gitsin, söylemelisin.Yıllardır kafamı kurcalıyor atamadım kafamdan ne olur yardım edin.
Bir insanla birlikte oldumo andan sonra benim için herşey değişti artık.26 yaşındayım. yıllar sonra karşıma biri çıktı öpüşmek dışında birşey yaşamamış. Şimdi ona söyleyemiyorum bunu kıskanç biri beni istemez ayrılır diye korkuyorum çok seviyorum. Belki affeder yalan söylemiş olmamı konuyu da kabul edebilir ama ya ilerde evlenince lafını ederse forumda çok okudum öyle diyenlerde var on sene sonra kadının önüne bunu koyuyor o zaman hiç kaldıramam . Üniversiteyi ailemin yanında okudum evlenince de aynı şehirde yaşamayı planlıyoruz ya bi şekilde öğrenirse bunu o kişiyle karşılaşırsak benimle uğraşmaya başlarsa yada bunu bilen bir kuzenim var şimdi konuşmuyoruz ya o söylerse benden değilde başkasından öğrenirse yıkılır.sizce varmı öyle bir ihtimal siz hiç karşılaştınız mı duydunuz mu böyle birşey.
Kendime yediremiyorum diye açtım konuyu çünkü o zamanda büyük konuştum ilişki yaşamadan kadınlar kocasına yalan söylüyor da nasıl bir omur yalanla yaşıyorlar yüzüne nasıl bakıyorlar vs neler düşünürdüm siz siz olan hiç bi konuda büyük konuşmanın yukarda Allah var ve asla ne yaşarsanız yaşayın en güvendiğiniz insana bile anlamayın ilerde yuvanızı bozabilir bir gün düşman olursunuz o zaman pişman olursunuz. Ben normalde çok dürüst ufacık yalanı bile kaldıramayan doğrucu Davut bi insanım ama bu konunun altında çok eziliyorum kendime yakıştıramıyorum ama sevdiğimi kaybetmek istemiyorum. Hadi onu kandırdım kendimi nasıl kandırcam ki ikisinide yüreğim almıyor diyeceksiniz ki yedin bi halt bunun sonucuna katlan anlat anlattım ayrıldı benden diyelim benim mutlu olmaya hakkım yok mu başka biri olsa gene aynı şeyi hissedeceğim.
(Lütfen beni yargılamayın şu anki aklım o zaman olsa zaten yapmazdım insan büyüyor öğreniyor düşünceleri değişiyor) güncelleme yapıyorum kendime yediremiyorum dedigim şey yanlış anlaşılıyor yaşadığım birliktelikten dolayı kendimi kirli de görmüyorum. Sadece bunları sevgilime anlatamıyorum onu kandırmış olmak beni rahatsız ediyor. Ona yalan söylediğim içim bana bir daha güvenmeyebilir benden ayrilabilir.Ya onu kaybetmeyi göze alıp vicdanımı rahatlatacağım yada bu kandırmış psikolojisinden kurtulup bir ömür içime atacağım
Şimdiye kadar emin gibiydm ama konuyu açınca araştırdım bi erkek şey yazmış erkekler güvenilir görünmek için klasik bi yalan olan senden önce birşey yaşamadım gibi şeyler söyleyebiliyormuş şaşırdım ama buda bir ihtimal tabi.bir kaç evli arkadaşım da demişti kocam bakirmiş diye şaşırıyor insan ama galiba kadınlar artık eşitlik istediği için kendileri gibi birşey yaşamamış erkek istiyorlar erkeklerde çekiniyor artık anlatmaya eskinin mantığı yok olmaya başlıyor sanırımO zaman çok haklısın canım.
Amaa bence herzaman herşeyi anlatmamak gerek zamana akışına bırak sana direk o konuyu sormadığı için bence yalana aldatmaya girmiyor. Sakin ol seni koşulsuz seviyorsa zaten sorun yapmaz (hem onun sana kendisi hakkında doğru bilgi verdiğine nasıl emin olabiliyorsun???)
Yargılanacak bir durum yok ortada.Bir insanla birlikte olmuşsun.Bu namussuzluk değil,yüz kızartcı adi suç değil.Şimdi ki sevgiline uygun bir dille anlat.Bağnaz bir düşünce yapısı varsa kendi sorunu.Böyle insanla olma zaten.Senin karakterin kişiliğin anlaşmanız birbirinize saygı bakış açınız önemli.Bütün boşananlar bakire olmayanlar değilYıllardır kafamı kurcalıyor atamadım kafamdan ne olur yardım edin.
Bir insanla birlikte oldumo andan sonra benim için herşey değişti artık.26 yaşındayım. yıllar sonra karşıma biri çıktı öpüşmek dışında birşey yaşamamış. Şimdi ona söyleyemiyorum bunu kıskanç biri beni istemez ayrılır diye korkuyorum çok seviyorum. Belki affeder yalan söylemiş olmamı konuyu da kabul edebilir ama ya ilerde evlenince lafını ederse forumda çok okudum öyle diyenlerde var on sene sonra kadının önüne bunu koyuyor o zaman hiç kaldıramam . Üniversiteyi ailemin yanında okudum evlenince de aynı şehirde yaşamayı planlıyoruz ya bi şekilde öğrenirse bunu o kişiyle karşılaşırsak benimle uğraşmaya başlarsa yada bunu bilen bir kuzenim var şimdi konuşmuyoruz ya o söylerse benden değilde başkasından öğrenirse yıkılır.sizce varmı öyle bir ihtimal siz hiç karşılaştınız mı duydunuz mu böyle birşey.
Kendime yediremiyorum diye açtım konuyu çünkü o zamanda büyük konuştum ilişki yaşamadan kadınlar kocasına yalan söylüyor da nasıl bir omur yalanla yaşıyorlar yüzüne nasıl bakıyorlar vs neler düşünürdüm siz siz olan hiç bi konuda büyük konuşmanın yukarda Allah var ve asla ne yaşarsanız yaşayın en güvendiğiniz insana bile anlamayın ilerde yuvanızı bozabilir bir gün düşman olursunuz o zaman pişman olursunuz. Ben normalde çok dürüst ufacık yalanı bile kaldıramayan doğrucu Davut bi insanım ama bu konunun altında çok eziliyorum kendime yakıştıramıyorum ama sevdiğimi kaybetmek istemiyorum. Hadi onu kandırdım kendimi nasıl kandırcam ki ikisinide yüreğim almıyor diyeceksiniz ki yedin bi halt bunun sonucuna katlan anlat anlattım ayrıldı benden diyelim benim mutlu olmaya hakkım yok mu başka biri olsa gene aynı şeyi hissedeceğim.
(Lütfen beni yargılamayın şu anki aklım o zaman olsa zaten yapmazdım insan büyüyor öğreniyor düşünceleri değişiyor) güncelleme yapıyorum kendime yediremiyorum dedigim şey yanlış anlaşılıyor yaşadığım birliktelikten dolayı kendimi kirli de görmüyorum. Sadece bunları sevgilime anlatamıyorum onu kandırmış olmak beni rahatsız ediyor. Ona yalan söylediğim içim bana bir daha güvenmeyebilir benden ayrilabilir.Ya onu kaybetmeyi göze alıp vicdanımı rahatlatacağım yada bu kandırmış psikolojisinden kurtulup bir ömür içime atacağım
Yıllardır kafamı kurcalıyor atamadım kafamdan ne olur yardım edin.
Bir insanla birlikte oldumo andan sonra benim için herşey değişti artık.26 yaşındayım. yıllar sonra karşıma biri çıktı öpüşmek dışında birşey yaşamamış. Şimdi ona söyleyemiyorum bunu kıskanç biri beni istemez ayrılır diye korkuyorum çok seviyorum. Belki affeder yalan söylemiş olmamı konuyu da kabul edebilir ama ya ilerde evlenince lafını ederse forumda çok okudum öyle diyenlerde var on sene sonra kadının önüne bunu koyuyor o zaman hiç kaldıramam . Üniversiteyi ailemin yanında okudum evlenince de aynı şehirde yaşamayı planlıyoruz ya bi şekilde öğrenirse bunu o kişiyle karşılaşırsak benimle uğraşmaya başlarsa yada bunu bilen bir kuzenim var şimdi konuşmuyoruz ya o söylerse benden değilde başkasından öğrenirse yıkılır.sizce varmı öyle bir ihtimal siz hiç karşılaştınız mı duydunuz mu böyle birşey.
Kendime yediremiyorum diye açtım konuyu çünkü o zamanda büyük konuştum ilişki yaşamadan kadınlar kocasına yalan söylüyor da nasıl bir omur yalanla yaşıyorlar yüzüne nasıl bakıyorlar vs neler düşünürdüm siz siz olan hiç bi konuda büyük konuşmanın yukarda Allah var ve asla ne yaşarsanız yaşayın en güvendiğiniz insana bile anlamayın ilerde yuvanızı bozabilir bir gün düşman olursunuz o zaman pişman olursunuz. Ben normalde çok dürüst ufacık yalanı bile kaldıramayan doğrucu Davut bi insanım ama bu konunun altında çok eziliyorum kendime yakıştıramıyorum ama sevdiğimi kaybetmek istemiyorum. Hadi onu kandırdım kendimi nasıl kandırcam ki ikisinide yüreğim almıyor diyeceksiniz ki yedin bi halt bunun sonucuna katlan anlat anlattım ayrıldı benden diyelim benim mutlu olmaya hakkım yok mu başka biri olsa gene aynı şeyi hissedeceğim.
(Lütfen beni yargılamayın şu anki aklım o zaman olsa zaten yapmazdım insan büyüyor öğreniyor düşünceleri değişiyor) güncelleme yapıyorum kendime yediremiyorum dedigim şey yanlış anlaşılıyor yaşadığım birliktelikten dolayı kendimi kirli de görmüyorum. Sadece bunları sevgilime anlatamıyorum onu kandırmış olmak beni rahatsız ediyor. Ona yalan söylediğim içim bana bir daha güvenmeyebilir benden ayrilabilir.Ya onu kaybetmeyi göze alıp vicdanımı rahatlatacağım yada bu kandırmış psikolojisinden kurtulup bir ömür içime atacağım
Bence açık açık konuş herşeyi, yaşayacağın hiç bir şey insanın vicdanıyla başbaşa kalması kadar kötü olamaz.yaşadın sonuçta bu durumu değiştiremezsin karşındakinden durumu kabullenmesini de bekleyemezsin ne olursa kader kısmet ve belki adam herşeye rağmen kabulde edebilir durumu ama asla vicdan azabı çekecek bir durum yaratma kendine. Açık ol ne olursa olsunYıllardır kafamı kurcalıyor atamadım kafamdan ne olur yardım edin.
Bir insanla birlikte oldumo andan sonra benim için herşey değişti artık.26 yaşındayım. yıllar sonra karşıma biri çıktı öpüşmek dışında birşey yaşamamış. Şimdi ona söyleyemiyorum bunu kıskanç biri beni istemez ayrılır diye korkuyorum çok seviyorum. Belki affeder yalan söylemiş olmamı konuyu da kabul edebilir ama ya ilerde evlenince lafını ederse forumda çok okudum öyle diyenlerde var on sene sonra kadının önüne bunu koyuyor o zaman hiç kaldıramam . Üniversiteyi ailemin yanında okudum evlenince de aynı şehirde yaşamayı planlıyoruz ya bi şekilde öğrenirse bunu o kişiyle karşılaşırsak benimle uğraşmaya başlarsa yada bunu bilen bir kuzenim var şimdi konuşmuyoruz ya o söylerse benden değilde başkasından öğrenirse yıkılır.sizce varmı öyle bir ihtimal siz hiç karşılaştınız mı duydunuz mu böyle birşey.
Kendime yediremiyorum diye açtım konuyu çünkü o zamanda büyük konuştum ilişki yaşamadan kadınlar kocasına yalan söylüyor da nasıl bir omur yalanla yaşıyorlar yüzüne nasıl bakıyorlar vs neler düşünürdüm siz siz olan hiç bi konuda büyük konuşmanın yukarda Allah var ve asla ne yaşarsanız yaşayın en güvendiğiniz insana bile anlamayın ilerde yuvanızı bozabilir bir gün düşman olursunuz o zaman pişman olursunuz. Ben normalde çok dürüst ufacık yalanı bile kaldıramayan doğrucu Davut bi insanım ama bu konunun altında çok eziliyorum kendime yakıştıramıyorum ama sevdiğimi kaybetmek istemiyorum. Hadi onu kandırdım kendimi nasıl kandırcam ki ikisinide yüreğim almıyor diyeceksiniz ki yedin bi halt bunun sonucuna katlan anlat anlattım ayrıldı benden diyelim benim mutlu olmaya hakkım yok mu başka biri olsa gene aynı şeyi hissedeceğim.
(Lütfen beni yargılamayın şu anki aklım o zaman olsa zaten yapmazdım insan büyüyor öğreniyor düşünceleri değişiyor) güncelleme yapıyorum kendime yediremiyorum dedigim şey yanlış anlaşılıyor yaşadığım birliktelikten dolayı kendimi kirli de görmüyorum. Sadece bunları sevgilime anlatamıyorum onu kandırmış olmak beni rahatsız ediyor. Ona yalan söylediğim içim bana bir daha güvenmeyebilir benden ayrilabilir.Ya onu kaybetmeyi göze alıp vicdanımı rahatlatacağım yada bu kandırmış psikolojisinden kurtulup bir ömür içime atacağım
Benim sevgilim bunu namussuzluk olarak görmez o kadar geri kafalı değil de kendine özel olmamı istiyor klasik bi erkek kafasıDiktir...
Gerçekten seviyorsan iyibir insan ise evlenilecek bir aday ise bence söleme .
Bunu bence bir çok erkek kabul etmez ilerdede mutlaka vurur yüzüne.
Çok garip yaşım oldu 26 ama hala anlamış değilim kadının namusunun neden iki bacak arasındaki iki damla kanda olduğunu ama malesef gerçek bu .
Söleme.
Vicdan diyorsun
Kendini bu kadar kaptırıp ileriye giderken aklın vicdanın netdeydi kardeşim
dürüst olup karşındakine anlat zaten kabul etmeyecekse çeker giderYıllardır kafamı kurcalıyor atamadım kafamdan ne olur yardım edin.
Bir insanla birlikte oldumo andan sonra benim için herşey değişti artık.26 yaşındayım. yıllar sonra karşıma biri çıktı öpüşmek dışında birşey yaşamamış. Şimdi ona söyleyemiyorum bunu kıskanç biri beni istemez ayrılır diye korkuyorum çok seviyorum. Belki affeder yalan söylemiş olmamı konuyu da kabul edebilir ama ya ilerde evlenince lafını ederse forumda çok okudum öyle diyenlerde var on sene sonra kadının önüne bunu koyuyor o zaman hiç kaldıramam . Üniversiteyi ailemin yanında okudum evlenince de aynı şehirde yaşamayı planlıyoruz ya bi şekilde öğrenirse bunu o kişiyle karşılaşırsak benimle uğraşmaya başlarsa yada bunu bilen bir kuzenim var şimdi konuşmuyoruz ya o söylerse benden değilde başkasından öğrenirse yıkılır.sizce varmı öyle bir ihtimal siz hiç karşılaştınız mı duydunuz mu böyle birşey.
Kendime yediremiyorum diye açtım konuyu çünkü o zamanda büyük konuştum ilişki yaşamadan kadınlar kocasına yalan söylüyor da nasıl bir omur yalanla yaşıyorlar yüzüne nasıl bakıyorlar vs neler düşünürdüm siz siz olan hiç bi konuda büyük konuşmanın yukarda Allah var ve asla ne yaşarsanız yaşayın en güvendiğiniz insana bile anlamayın ilerde yuvanızı bozabilir bir gün düşman olursunuz o zaman pişman olursunuz. Ben normalde çok dürüst ufacık yalanı bile kaldıramayan doğrucu Davut bi insanım ama bu konunun altında çok eziliyorum kendime yakıştıramıyorum ama sevdiğimi kaybetmek istemiyorum. Hadi onu kandırdım kendimi nasıl kandırcam ki ikisinide yüreğim almıyor diyeceksiniz ki yedin bi halt bunun sonucuna katlan anlat anlattım ayrıldı benden diyelim benim mutlu olmaya hakkım yok mu başka biri olsa gene aynı şeyi hissedeceğim.
(Lütfen beni yargılamayın şu anki aklım o zaman olsa zaten yapmazdım insan büyüyor öğreniyor düşünceleri değişiyor) güncelleme yapıyorum kendime yediremiyorum dedigim şey yanlış anlaşılıyor yaşadığım birliktelikten dolayı kendimi kirli de görmüyorum. Sadece bunları sevgilime anlatamıyorum onu kandırmış olmak beni rahatsız ediyor. Ona yalan söylediğim içim bana bir daha güvenmeyebilir benden ayrilabilir.Ya onu kaybetmeyi göze alıp vicdanımı rahatlatacağım yada bu kandırmış psikolojisinden kurtulup bir ömür içime atacağım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?