Evet öyle aslında. Sürekli kıxımla ilgilenmek, kendi alanımın olmaması yoruyor. Oyun kulübünü deneyeceğim, teşekkürler.
Evet öyle aslında. Sürekli kıxımla ilgilenmek, kendi alanımın olmaması yoruyor. Oyun kulübünü deneyeceğim, teşekkürler.Maddi durumunuz elveriyorsa oyun ablası bakabilirsiniz haftada birkaç gün. Oyun gruplarına götürebilirsiniz kızınızı. Diğer çocuklarla oynarken siz de bekleme alanında annelerle sosyalleşebilirsiniz. Kreş zamanına kadar kendinize nefes alacak alanlar açmanız gerekiyor. Sizi şu an çocuğunuz değil 24 saat oturup bir nefes alamamak yoruyor.
Amin…Baba olacak adam komşu gibi 5 dk sevip bırakırsa bağırırsın tabi. Allah yüreğine merhamet versin
Yani bana çok garip geliyo bu durum bunlar nasıl baba ben anlayamıyorum. Sorumluluğunu alamayacaksa niye yapmış o zaman çocuğu? Nedem böyle davranmasına izin veriyosunuz? Ben babamın evinden mi getirdim bu çocuğu desenize. İlgilenmek zorunda ya bu tartışmaya tamamen kapalı bir konu mecbur yani. Benim eşimde çalışıyor ve öyle oturatak falan değil bütün gün ayakta ama akşam geldiğinde alıyo yatış saatine kadar oyun oynuyo ben de bi rahatlıyorum işime gücüme bakıyorum yoksa kafayı yer insan.Bırakacak kimsem yok maalesef ki… kızım doğduğundan beri böyleydi. Eşim ilgilenmiyor sever, öper ama oyun oynamaz markete falan gidiyorsa götürür o kadar. Zorla da yaptıramıyorum maalesef
Sizce demiyor muyumdur bu cümleyi neler dediğimi ne kadar dediğimi tahmin edemezsiniz ama yapmayan yapmıyor işte böyle davranmasına izin verme konusuna gelince konuşunca anlamayan tavır koyunca anlamayan insana ben başka ne yapabilirim benden izin almıyor sonuçtaYani bana çok garip geliyo bu durum bunlar nasıl baba ben anlayamıyorum. Sorumluluğunu alamayacaksa niye yapmış o zaman çocuğu? Nedem böyle davranmasına izin veriyosunuz? Ben babamın evinden mi getirdim bu çocuğu desenize. İlgilenmek zorunda ya bu tartışmaya tamamen kapalı bir konu mecbur yani. Benim eşimde çalışıyor ve öyle oturatak falan değil bütün gün ayakta ama akşam geldiğinde alıyo yatış saatine kadar oyun oynuyo ben de bi rahatlıyorum işime gücüme bakıyorum yoksa kafayı yer insan.
Ayy allah kolaylık versin valla ne diyeyim.Sizce demiyor muyumdur bu cümleyi neler dediğimi ne kadar dediğimi tahmin edemezsiniz ama yapmayan yapmıyor işte böyle davranmasına izin verme konusuna gelince konuşunca anlamayan tavır koyunca anlamayan insana ben başka ne yapabilirim benden izin almıyor sonuçta
Yaşadığınız durumu çok iyi anlıyorum…2 çocuk annesi olarak evet zaman zaman benim de bağırdığım oluyor ve oldu ( biri 8 yaşında kız, diğeri 3 yaşında erkek) uykusuzluk hala devam ediyor benim mesela oğlumu gece çişe kaldırıyorum çiş eğitimindeyiz gece için , tiroid de var o da sinir yapabiliyor bazen...zamanla oto kontrolünüz gelişiyor ama sinirlerinizi yatıştıracak bu konuda birkaç tavsiye verebilirim.Herkese merhaba arkadaşlarım. 18 aylık bir kızım var. Doğumdan bu yana çok zorlu süreçlerden geçtik. İlk 9 ay bağırması durmadı, kolik bir bebekti. Gece uykuları halen düzensiz. Hiçbir şeye ilgisi yok oyuncak vs. oynamaz. Evin içinde dolanıp duruyor haliyle canı sıkılıyor. Havalar soğıduğu için sürekli dışarı çıkaramıyorum. Aktiviteler, farklı oyunlar her şeyi denedim ama ilgisini çekmiyor 2-3 dk sonra sıkılıyor. Yardım edenim yok. Eşim işten gelir sever bırakır destek olmaz. Ev işleri, bebeğimin bakımı, hastalık, diş dönemleri her şeyi bu zamana kadar kendin üstlendim. Uyumamaya bile alıştım. Günlerce iş yapmadım, sadece kızımın mutluluğunu düşündüm saatlerce elimden tuttu evi dolaştırdı, dolandım. Ama artık bir şeyler ters gidiyor sanki… Eski tahammülüm kalmadı, son bir haftadır kendimi sürekli kızıma bağırırken buluyorum. Bu durum beni kahrediyor. Biliyorum bağırarak ona en büyük zararları verdiğimin, ben bağırınca gözlerindeki o ifade mahvediyor. İnsanlığımı, vicdanımı ve anneliğimi sorguluyorum. Kendime de hakim olamıyorum. Lütfen direkt yargılamayın arkadaşlarım, yaptığımın yanlışlığının farkındayım ama artık desteksizlik, yorgunluk, kendime bi alan açamamak sürekli ağlayan huzursuz bir bebekle 7/24 baş başa olmak yıprattı. Biliyorum ki yaşadıklarımı yaşayan anneler bir yerde var. Siz bu durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz, bağırmadan, sakin kalarak. Vicdanım rahat bırakmıyor onunla birlikte oturup ağlıyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacım var
Çok teşekkür ederim bütün tavsiyeleriniz için oyuncak pek oynamıyor hatta dönüp bakmıyor bile ama legoyu deneyeceğim eşimin işi çok ağırdı bazen yemek bile yiyemeden uyur kalırdı o bağı kuramadılar sanırım ama artık öyle değil umarım vakit geçirir birazYaşadığınız durumu çok iyi anlıyorum…2 çocuk annesi olarak evet zaman zaman benim de bağırdığım oluyor ve oldu ( biri 8 yaşında kız, diğeri 3 yaşında erkek) uykusuzluk hala devam ediyor benim mesela oğlumu gece çişe kaldırıyorum çiş eğitimindeyiz gece için , tiroid de var o da sinir yapabiliyor bazen...zamanla oto kontrolünüz gelişiyor ama sinirlerinizi yatıştıracak bu konuda birkaç tavsiye verebilirim.
Öncelikle öyle anlarda 10’a kadar sayıp derin derin nefes alıp verinkomik gelebilir ama işe yarıyor, sonra bebeğinizin küvetine ılık su ile doldurun ( banyo soğuk oluyorsa bunu salonda ya da evin en sıcak odasında yapın ) , bebekler su ile oynamaya bayılır, buna kayıtsız kalamaz. İçine ördek vs gibi oyuncaklar da ekleyin . O oynarken siz de bir kahve yapıp TV de bir şeyle izleyin, en azından bir yarım saat buradan kazanırsınız, iki taraf için de win win durumu
Bir diğer tavsiyem de şu olabilir. Evinize plastik toplardan alın bir 20-30 tane hani şu avmlerdeki oyun parkında olan, evin bir köşesine bu beşiğin içi de olabilir biraz çukur bir alan olmalı, topları dökün, hoplasın zıplasın buna da bayılır. Siz de bu ara kendi kişisel bakımınızı yapın , yüzünüze maske mesela, kendinizi şımartın yani
Bir diğeri de beraber mozaik pasta tarZı bir şey yapın ama bisküvileri o kırsın, bir plastik kaba bisküvileri boşaltın ona da bir sarımsak dövücü tarzı ahşap bir şey verin, bu ahşap kaşık da olabilir, bırakın istediği gibi kırsın pat pat , siz de o sıra bir çay içingibi gibi…
Kendinizi de asla suçlamayın, eminim iyi bir annesiniz, eşinizin size destek olması lazım ama bu konuyu da ciddi şekilde konuşun…eşiniz hiçbir şey beceremiyorsa lego oynasın, Lego duplo ürünleri var Lego markasının, 1,5 yaş ve üzeri için tren vs gibi, onlardan alın eşiniz oynasın ama kızınızla siz değil . Lego her zaman baba kız aktivitesi olsun
Çok teşekkür ederim beni direkt yargılamadığınız için çünkü ben zaten kendimi kötü hissediyorum direkt yargılanınca insan tekrar bir sinir krizine giriyorDün mesela oğlum akşam yemeğini erken yemişti. Kızım , ben ve babası akşam yemek yerken oğlum sürekli mutfağa gelip gitti anne Lego oynayalım deyip durdu abartmıyorum en az 7-8 kez söyledi geldi gitti kaç kere, ben de her seferinde yemeğimi bitireceğim öyle oynayacağız anneciğim dedim sakin bir tonda ama 5 dakka sonra tekrar geldi, bu sefer buzdolabındaki magnetlerle oynamaya başladı, ahşap olanlar vardı altta üstte de benim için manevi değeri olanlar. Oğlum in aşağı içeri git ben gelene kadar oynamaya başla dedim bir kaç kere ve en sonunda nasıl olduysa yukarıdakilerden birine değdi ahşap magnet ve en sevdiklerimden, balayı için gittiğimiz Fransa tatilinden bir magneti kırdı . Çok üzüldüm , içim ezildi resmen ama derin bir nefes aldım ve sakin bir tonda bak gördün mü ne oldu kırdın en sonunda dedim, onu ben çok seviyordum dedim. Oğlum da ağlayarak 3-4 kere arka arkaya özür diledi. Kucağıma çıkıp, bana sarılarak. Ben de senden kıymetli değil, alt tarafı magnet ama üzüldüm bir daha böyle yapma dedim. O an içimden kendimi çok takdir ettim ama bağırıp çağırmadığım için. Ama her akşam böyle olmuyor tabi, aynı sabır aynı olgunluk her zaman bende de olmuyor, biz de insanız, yorulabiliriz, bunalabiliriz. Size buradan kocaman sarılıyorum…
Rica ederim…umarım faydalı olabilmişimdir minicik de olsa… Annelik bu dünyadaki hem en güzel şey hem de en zor şey, mükemmel olamayız biz de insanız, mühim olan o dengeyi kurmak.Çok teşekkür ederim bütün tavsiyeleriniz için oyuncak pek oynamıyor hatta dönüp bakmıyor bile ama legoyu deneyeceğim eşimin işi çok ağırdı bazen yemek bile yiyemeden uyur kalırdı o bağı kuramadılar sanırım ama artık öyle değil umarım vakit geçirir biraz
Suyu çok seviyor dediğiniz gibi yazın hep balkona küvetini koyar oynatırdım her gün yarım saat kadar ama kış gelince bıraktım evimizde çok ısınmıyor
Topları hiç denemedim ama deneyeceğim pasta vs yaptırmıyorum çünkü hep saçına kadar her yerini mahvediyor fırlatmadığı yer kalmıyor kinetik kum falan almıştım büyük aktivite örtüleribi altına serip oynattım ama 5 dk da evin ücra köşlerine dağıtıp bırakıp gitti
Çok teşekkür ederim bütün tavsiye ve önerileriniz için
Beni anlamanız ve bazen bende bağırdım demeniz bile benim için güzel bişeydi anlaşılmak dünyada ki en harika duyguRica ederim…umarım faydalı olabilmişimdir minicik de olsa… Annelik bu dünyadaki hem en güzel şey hem de en zor şey, mükemmel olamayız biz de insanız, mühim olan o dengeyi kurmak.
Son olarak iş bankasının hareketli kitapları var belki onlar da ilgisini çekebilir , onlara da bakın, benimkiler çok seviyordu
Sen gereksiz yorumlara sakın aldırış etme desteği olmadan bir hafta bakamayacak insanlar gelmiş burda laf yapıyor. Seni çok iyi anlıyorum benim bebeğim de 15 aylık oldu inan hiç durmuyor miz miz sürekli dışarıya çıkmak istiyor hiç bir şeyden memnun değil uyumuyor bende çok zorlanıyorumHerkese merhaba arkadaşlarım. 18 aylık bir kızım var. Doğumdan bu yana çok zorlu süreçlerden geçtik. İlk 9 ay bağırması durmadı, kolik bir bebekti. Gece uykuları halen düzensiz. Hiçbir şeye ilgisi yok oyuncak vs. oynamaz. Evin içinde dolanıp duruyor haliyle canı sıkılıyor. Havalar soğıduğu için sürekli dışarı çıkaramıyorum. Aktiviteler, farklı oyunlar her şeyi denedim ama ilgisini çekmiyor 2-3 dk sonra sıkılıyor. Yardım edenim yok. Eşim işten gelir sever bırakır destek olmaz. Ev işleri, bebeğimin bakımı, hastalık, diş dönemleri her şeyi bu zamana kadar kendin üstlendim. Uyumamaya bile alıştım. Günlerce iş yapmadım, sadece kızımın mutluluğunu düşündüm saatlerce elimden tuttu evi dolaştırdı, dolandım. Ama artık bir şeyler ters gidiyor sanki… Eski tahammülüm kalmadı, son bir haftadır kendimi sürekli kızıma bağırırken buluyorum. Bu durum beni kahrediyor. Biliyorum bağırarak ona en büyük zararları verdiğimin, ben bağırınca gözlerindeki o ifade mahvediyor. İnsanlığımı, vicdanımı ve anneliğimi sorguluyorum. Kendime de hakim olamıyorum. Lütfen direkt yargılamayın arkadaşlarım, yaptığımın yanlışlığının farkındayım ama artık desteksizlik, yorgunluk, kendime bi alan açamamak sürekli ağlayan huzursuz bir bebekle 7/24 baş başa olmak yıprattı. Biliyorum ki yaşadıklarımı yaşayan anneler bir yerde var. Siz bu durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz, bağırmadan, sakin kalarak. Vicdanım rahat bırakmıyor onunla birlikte oturup ağlıyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacım var
Eşimden sürekli yardım isterdim. Bıraktım artık ne yalan söyleyeyim, çünkü bi insana çocuğunla ilgilen demek bana mantıksız geliyor. İçten gelmeli, insan çocuğuna nasıl kayıtsız kalır diyorum bazen… kitaplarla bağını kurmayı çok istiyorum, önceden severdi kitapları. Oyuncaltan çok kitaplarla ilgilenirdik. Hareketlenmeye başlayınca sıkıldı, hala getirir kitapları ama max 1-2 dakika inceliyoruz, kalkıp gidiyor. Bebek arabasını yürüyünce bıraktı tamamen, yürümeden de oturmazdı biraz oturur, sonra kucağımızı isterdi. Tekrar bi denerim dediğiniz gibi belki park aracı olarak kullanırsak biner. Ama ona koşmak, yürümek daha eğlenceli geşiyor sanırım. Önerileriniz için çok teşekkür ederim.Babayla bağı, baba ilgilendikçe kuracaklar. Kendiliğinden olan az var malesef gördüğüm kadarıyla. Eşinizle konuşmaya devam edin. Yardım istemeye devam edin. Çocuk için de gerekli. Video izletiyormuş bir de. Ah ah
Çok zor uyumayan çocukla yalnız olmak. Allah güç kuvvet, sabır versin size.
Yazın günlerini nasıl devam ettirdiyse öyle ilerlemek istiyor olabilir. Yeniye alıştırın.
Odaları dolaşıp oyuncaktan sıkılıyorsa belli yerlere bırakın oyuncakları. Toplayıp gelsin. Oyuncaklara alıştırın. Magnetlerle yaptıklarını gördüm. Odanın duvarının bir köşesini kaplamışlardı magnetle.
Kitapların hareketli olanları ilgisini çekerdi kızımın hep. Açılan, içe geçen, aşağı yukarı hareket eden sayfalar. Bunları abartılı tepkilerle okuyup yaptığımda özellikle sever. Kitaplar oyuncakları olur bir süre. Sonra alışır.
Park uzak demişsiniz. O zor olmalı. Ama bebek arabasını parka gidiş aracı olarak öğretirseniz zor olsa da sevebilir. Ben parka gidene kadar park park park diyordum bazen.o kadar zorluyor. Alışıyorlar. Kolaylıkla büyüsün
Teşekkür ederim. Anlamadan, bazı şeyleri yaşamadan ahkam kesmek o kadar kolay ki… Ben bazı şeyleri dert etmesem, burada bir çıkış yolu aramaz, bağırıp çağırmaya devaö ederdim. İnsanız neticede dayanma gücümüz bir yere kadar. Her çocuğun mizacı bir olmuyor, her insanın yaşam koşulları aynı veyahut kolay değil. Kimseye anlatamayız ama bunları.Sen gereksiz yorumlara sakın aldırış etme desteği olmadan bir hafta bakamayacak insanlar gelmiş burda laf yapıyor. Seni çok iyi anlıyorum benim bebeğim de 15 aylık oldu inan hiç durmuyor miz miz sürekli dışarıya çıkmak istiyor hiç bir şeyden memnun değil uyumuyor bende çok zorlanıyorum
Dikkatleri kısa zaten. 1-2 dak dinleyip sayfaları çeviriyor bizimki de. Devam edin öyle. Hızla sonunu getirin. Çok küçük hala.Eşimden sürekli yardım isterdim. Bıraktım artık ne yalan söyleyeyim, çünkü bi insana çocuğunla ilgilen demek bana mantıksız geliyor. İçten gelmeli, insan çocuğuna nasıl kayıtsız kalır diyorum bazen… kitaplarla bağını kurmayı çok istiyorum, önceden severdi kitapları. Oyuncaltan çok kitaplarla ilgilenirdik. Hareketlenmeye başlayınca sıkıldı, hala getirir kitapları ama max 1-2 dakika inceliyoruz, kalkıp gidiyor. Bebek arabasını yürüyünce bıraktı tamamen, yürümeden de oturmazdı biraz oturur, sonra kucağımızı isterdi. Tekrar bi denerim dediğiniz gibi belki park aracı olarak kullanırsak biner. Ama ona koşmak, yürümek daha eğlenceli geşiyor sanırım. Önerileriniz için çok teşekkür ederim.
İnşallah eşime çok kızardım önceden. Yaşadığı, büyüdüğü evi gördükçe anlıyorum, travmalarla dolu… İnsan gerçekten gördüğünü işlemeye devaö ediyor. Erkekler kesinlikle komut bazlı ilerliyor. Bana yardım boyutundan çok kızımla bağının olmaması üzüyor beni. Küçücükler ve tek dünyaları biziz.Dikkatleri kısa zaten. 1-2 dak dinleyip sayfaları çeviriyor bizimki de. Devam edin öyle. Hızla sonunu getirin. Çok küçük hala.
Eşiniz konusunda haklısınız. Ama çocuğun ihtiyacı için yapın. Ben öyle yaptım. Aylarca uğraştım. Devam edin. Spesifik şeyler isteyin. Bana yardım et değil, şuna yardım et. Şunu şöyle yap. Çocuk seni özledi gibi. Büyüdükleri evde olanları tekrar ediyorlar malesef. Çocuğunuz için yapın. İnşallah düzelir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?