Daha cok gencmissin maşaallah, benim senin kadar ogrencilerim vardi:) Dogru yoldasin canim. Allah daim etsin. İnan farkinda degilim:) kullanici adinin bilincaltima yaptigi cagrisimdan olsa gerekKizim oldugunu nerden bildin :) sen yeterki iste canim asla pes etme bende zaman zaman icimde savaslar veriyorum gecici bunalimlar yasiyorum. Ama derdi veren rabbim dermanida veriyor. 17 yasindayim bazilari gibi orda burda eylenip bos hayaller pesinde kosmak yerine tek ilah olan Allah'in rizasini kazanmaya calismak burda da huzur veriyor ve insaallah hak edersek öteki taraftada gercek ve sonsuz olan mutluluga eristiriyor. Senin icinde dua edicem ve bunu unutmaki rabbim tum gunahlari bagislayicidir. O marhameti ve rahmeti en bol olandir. Rabbimin merhamet ve rahmeti uzerine olsun arkadasim
Olabilir. Her neyse zor değil Allah yardimcin olsun.Daha cok gencmissin maşaallah, benim senin kadar ogrencilerim vardi:) Dogru yoldasin canim. Allah daim etsin. İnan farkinda degilim:) kullanici adinin bilincaltima yaptigi cagrisimdan olsa gerek
Amin cumlemizin canin. Allah razi olsun.Olabilir. Her neyse zor değil Allah yardimcin olsun.
İste bu tarz soylemler insanin umudunu arttiriyor gercekten:) bu sorunlardan siyrilmayi basarip yol katedenleri gormek... Cunku bazen azim, sebat sanki dogustan gelen seylermis gibi geliyorbir turlu benim kazanamadigim hasletlerden olsa gerek... Kendimi sevmiyorum, sevmedigim icin olmak istedigim gibi olma cabasini gosteremiyorum, o enerjiyi bulamiyorum, bulamadikca degisemedikce kendimi daha da sevmiyorum. Bu boyle kisir bi dongu halini aliyor. Yine de kucuk degisiklikler... Deneyecegim, zorlayacagim kendimi inşaallah...
Kitap okumayi cok severim. Ama kitap kurdu olmak isterdim. Baslayinca cabuk bitiriyorum ama baslamak uzun zaman aliyor. Yani bi kitabi bitirmek dert degil de digerine baslamak dert. İlmi kitaplar okumak istiyorum ama ona da cok tahammul edemiyorum. Kucuk basarilar kazaniyorum aslinda ama bunlar sabun kopugu gibi gidiyor hemen. Devamlilik sagayamiyorum. İstiktarli olamiyorum. Oysa bir seyi cok yapmak degil devamli yapmaktir marifet, asil bu fayda saglar insana. Ama ben bundan mahrumumAsıl problem de kendini sevmemen zaten. Bunu nasıl aşarsına gelince; kendini önce içten sonra dıştan yenileyerek ama en en önemlisi içindeki boşlukları doldurarak.
İlk mesajımda bahsetmemişim belki sana da faydası dokunur:
Kitap okumak bende çok fazla işe yaradı. O geçiş dönemimde çıldırmış gibi kitap okuyordum. Kitaplarda dışarıda gördüğümden bambaşka bir dünya buldum ve bu dünya biraz olsun nefes almamı sağladı adeta bana sığınak oldu. Bilmiyorum sever misin kitapları ama kesinlikle bu alışkanlığı kazanmanı tavsiye ederim. O dünyaya girmeyi başarabilirsen çıkmak istemeyeceksin ve böyle muhteşem bir alışkanlığın olduğu için kendini sevme, taktir etme yolunda ilk adımı atacaksın. Kitaplardan öğrendiklerinle, hafızanda yer edenlerle aklını tatmin etmen sana iyi hissettirecek.
Kendine zaman tanı. Çok güçlü bir iraden yoksa, yıllardır seninle olan alışkanlıklarını 1 günde değiştiremezsin. Küçük küçük başarılar zamanla kendini sevip daha fazlasını yapman için içinde istek oluşturacak. Kendini zorlayarak kısa süreli başarılar elde edebilirsin. Sonra çok büyük bir ihtimalle iradene yenik düşersin. Hem de ekstra bir hayal kırıklığı ile...
Basit bi tembellik mi mesele diye cok sorguladim kendimi. Hatta utandim tembel olmaktan kendi kendime. Ama sanki tembellikten daha karmasik bir maraz benimki cozemedigim... Dediklerin cok dogru katiliyorum. Ben oldum diyen olmamistir zaten ve herkesin payi ayri,ozel, kendine ozgu... Tipki parmak izleri gibi, tipki hepsi bir agactan cikmasina ragmen ne meyvesinin ne yapraklarinin hicbirinin birbirine benzememesi gibi, tipki her kar tanesinin baska olmasi gibi...Seni çok iyi anlıyorum hemde çok.en büyük problem tembellik,planlı,düzenli vs olmanın önünde.daha iyi insan olmaksa asla ulaşamayacağın bir hedef,mevzu o yolda olmak.bu bir yolculuk,senin bu izdiraplari çekmen de aslında bu yolun bir parçası.bir gün uyanıp daha iyi bir insan oldugunu göremeyeceksin ama her güne farkindaliginin artmasını dileyerek başlayabilirsin.ve çok küçük ufacık ayrıntılarda müthiş manalar gizli ama ne yazıkki bunun bir şifresi yok,herkes için farkı ve herkesin belki tırnaklarıyla kazıyarak bulup çıkarması gereken şeyler.yani benim öğrendiklerim şimdilik bunlar,bende geçmişte benzer konular açmıştim ve kendimi bildim bileli bu dertten muzdaribim.
Bence yerinde ve yeterince hırs yapmak güzel :) kötü anlamda olanı değil tabi ki. :)Bence hirs kotu bir haslet. Nacizane tavsiyem baska duygu, durum veya olgudan guc almaliyiz. Dogru ve zararsiz olanlardan.
"Tembel insan yoktur, harekete geçmek için yeterli sebep bulamamış insan vardır"
Bu soz seni özetliyor.Ayni zamanda beni de.
Sürekli düşünüyorum vücudumun enerjisini beynim tuketiyor.Belki farkindayim ama tek başına farkindalikta ise yaramıyor.
Neden hiçbir iste dikiş tutturamamizin bir cok sebebi var
Tatminsizlik, mukemmelliyetcilik, bunlara bağlı olarak motivasyon eksikliği, herseyin anlamsiz gelmesi...
Bir kısır döngünun içine dusmusum ve bundan kurtulamiyorum.Battikca batiyorum.En zoruda ne biliyormusun butun bu acının cikmazin içinde anne olmak.Bu yuzden surekli suçluluk duymak.
Kendini unutup cocuklarina üzülmek.
Kendine bir arkadaş bulsana seni gaza getirecek. Her sabah sözleşip yürüyebilirsiniz mesela. Hem açılırsın, dönünce de fırından aldığın tazecik simitlerle kahvaltı yaparsınız sen ve eşin.Bu sabah yine erken kalkamadim... Esime kahvalti hazirlayamadim. Gunlerdir sag kolumda nedensiz beliren agri-sizi-yanma-uyusma turu bir sey var. Dun gece bas agrisi da baslayinca Saraydaki Mucevher'i bile gozum gormedi yattim. Yarin erken kalkmaliyim. Hep yarin yarin yarin. O yarinlar bi turlu gelemiyor...
Evimin cevresi yurumeye pek musait degil. Su zamanda calismayan genc hanim zor bulundugu icin emsalim bi arkadas sanmiyorum ki cevremde var olsun. Bekarligimdaki cevremde olsam belki daha kolay olurdu ama henuz bi cevre edinemedim. Ama derdimi anlatacak denli yakin gorduklerimle telefonla falan gaza gelmeye calisiyorum:)Kendine bir arkadaş bulsana seni gaza getirecek. Her sabah sözleşip yürüyebilirsiniz mesela. Hem açılırsın, dönünce de fırından aldığın tazecik simitlerle kahvaltı yaparsınız sen ve eşin.
Kaçta yatıp kaçta kalkıyorsun? Belli şeyleri hep aynı saatte yaparsan alışkanlık halini alır zaten.Hemen her gun ibadet-ders-kitap-ev isi-yemek beslisi ile ilgilenmem gerek. Hadi yemek iki gunde bir diyelim. Ama bunlar tarafimdan duzenli sekilde yapilamadigi icin is neyi ne vakit yapacagim yetistirecegim raddesine geliyor. Bunlarin disinda baska seyler de var, kisisel bakim, es, olursa cocuk, anne-babalar, es dost akrabalar, yardim etmek istedigim diger insanlar, hoslandigim aktiviteler, vs... Hicbir sey planli olmadigi icin tam olmuyor...
Ben cevap vereyim, hayal kurmaya...Hanimlar sizin basitinden zora kisa vadeliden uzun vadeliye herhangi bir isi yapmak icin guc aldiginiz ic ve dis dinamikleriniz neler? Sahip oldugunuz azmi ve istikrari nelere borclusunuz sizce?
Cok degisken. Zaten duzen ve devam sorunum var. İste bu tuttursam gerisi gelecek gibi de bastan olmayinca koyveriyorumKaçta yatıp kaçta kalkıyorsun? Belli şeyleri hep aynı saatte yaparsan alışkanlık halini alır zaten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?