Evet Mumin Sekman in kitabinda da rastlamistim bu isme. Alip okumak da istiyordum hatirlattiginiz icin tesekkurler. Ben de aynen boyle dusunuyorum, tembellikle bundan duyulan rahatsizlik birarada olmaz herhalde diye...Benim en büyük dinamiğim hedeflerim.
Ders çalışmayı sevmeyen biriyim fakat ideallerimi düşününce güç buluyorum kendimde, zoraki dahi olsa çalışıyorum.
Diğer etken hayatımki insan; sevgilim. Çevremdeki insanlar gibi "sen yaparsın, azimlisin, sende yapamazsan kimse yapamaz" gibi cümleler kurmak yerine gerçekçi davranıyor bana karşı. Her ne kadar kırılsamda gerçek düşüncelerini söylüyor. "Vesfa kusura bakma ama çalışmadan, emek vermeden hiçbir şey olmuyor. Eğer hukuk okuyup avukat olmak istiyorsan millet başka bölüm için günde 2 saat çalışıyorsa sen en az 3 saat çalışmalısın. Çalışmadan kazanamayacağını bilmelisin." gibi cümleleri ondan duydukça tempomu artırıyorum.
Yapacağım şeyleri ertelememeye dikkat ediyorum. İşe gelmeme gibi bi lüksüm yoksa diğer yapmam gereken her şeyi de yapmama gibi lüksüm olamaz diyorum.
Kısacası insan kendini motive etmeyi bilmeli. Ben bir şeyi yapmak istemiyorsam hiçbir güç bana onu yaptıramaz.
Tembellik çok başka bir şey. İvan Aleksandroviç Gonçarov'un kitabı var "OBLOMOV". Eğer üşenmezseniz okumanızı tavsiye ederim. Tamda bu konuyla alakalı bir kitap. Başkahramanın adı Oblomov ve bu tabir artık kalıplaştı. Kitabı okuyanlar sizin durumunuzda olanlara OBLOMOVLUK yapma derler. Tembel insan bulunduğu bu durumdan hiç rahatsız olmazken tembel olmayanlar rahatsızlık hisseder ama yinede bir şey yapmazlar. Okumalısınız.
Kuruyorum kurmaz miyim hic, ama kapatip yatiyorum. Uyku benim zaaflarimdan biri. Ve beni onemli meseleleri yapmaktan alikoyan en buyuk zaman kaybim... Kalktigim zamanlar da oluyor ama buna bi iki gun devam edebiliyorum, sonra yine ayni... Bi seyi mecbur olmadigi halde her gun muntazaman yapan insanlar nasil yapiyor anlamiyorumErken kalkmak icin saatini kur. Plan yap ona gore hareket et. Yuzune bir gulumseme yerlestir. Cevreni genislet yardimlarina kos.
O irade alinmaz satilmaz o senin icinde!
Aah o hayaller... Hayal kurmak iyidir ama benim gibi hayallerinde yasamak kotu... Yani sanki sirf hayal kurarak onlara erisebilecekmis gibi yasiyorum. Onlara vardigim andaki mutlulugun fazlasini muhtemelen varmadan yasiyorum. Soyle bi durum icindeyim ki sanki kendi hayatimi dizi, film izler gibi izliyorum bekliyorum. Ana karakter ben degil de bi baskasi. Hadi yapsin artik bi seyler de bi atraksiyon olsun. Neden hala yapmiyor? Halbuki ana karakter benim... Yaa bi degisik tam ifade edemiyorum ama...Ben cevap vereyim, hayal kurmaya...
Bir şeyin hayalini kurmadan,olacakların güzelliğini düşlemeden içinden yapasın gelmez. Benim de sürekli bir şeyler yapasım geliyor,şuanki işimi değil de kendi okuduğum mesleğimi yapayım,başka bir şehre yerleşeyim diye hayaller kuruyorum ve ilk iş gittim dersaneye yazıldım,eşim de beni şaşırttı ve o da yazıldı bir kaç aydır gidiyoruz. İnş. gerçekleşir hayalimiz. Evde fazla zaman geçiremiyorum,haftasonları da dışarıda oluyoruz. Yine de diyorum ki bir de gitsem doğa sporlarına mı yazılsam. Dağa tırmansam kendimi ormana atsamAma halim yok işte ona,inş. seneye. Bir şeyi işten hissetmek ve hayal kurmak;o şeyin olması için çağırıyor emin olabilirsin. Kötü düşünürsen kötüyü,iyi düşünürsen iyiyi çağırıyorsun
Evet olmaz. Hayata bir defa geliyoruz. Yapmak istediğimiz şeyleri erteleyerek ömrümüzü geçirirsek bomboş geçirilmiş bir hayata elveda demek zorunda kalabiliriz. İnsan geçmişine dönüp baktığında "vay bee neler yaşadım, neleri gerçekleştirdim, içimde hiçbir şey kalmadı" diyebilmeli bana göre. Örneğin Türkiye turu yapmak isteyen biri, vaktim yok ya da param yok diyerek evinden dışarı dahi çıkmıyorsa bu pişmanlıktır. Ama turu tamamlayamamış olsa bile bir kaç il'i gezmişse "hayalim için bir şeyler yaptım, adım attım, tam anlamıyla gerçekleştiremedim ama olsun, hiçbir şey yapmamaktan iyidir" diye düşünecektir. İkisi arasındaki o ince çizgiyi iyi bilmek ve farkında olmak lazım. FARKINDALIK dediğimiz şey tamda bu sanırım.Evet Mumin Sekman in kitabinda da rastlamistim bu isme. Alip okumak da istiyordum hatirlattiginiz icin tesekkurler. Ben de aynen boyle dusunuyorum, tembellikle bundan duyulan rahatsizlik birarada olmaz herhalde diye...
Mesela olmasını istediğin şeyler nedir canım? Erken kalkmak demişsin ama onu ben de yapamıyorum,işe gelirken zaten erkenden kalkıyorum,haftasonu da eşimden sonra kalkıyorum,sağolsun bunu dert eden birisi değil.Kariyer için neler yaparsın,bununla ilgili adımların var mı? İstediğin gibi arkadaş çevren,sevdiğin bir eşin,mutlu ve en önemlisi huzurlu bir yuvan var mı,çocuğun var mı? Kafana taktığın seni mutsuz eden şeyleri bir bir düşünüp düzeltebilirsin,sonrasında da seveceğin bir işe girerek adım at.Evde olmak seni kısıtlıyor olabilirAah o hayaller... Hayal kurmak iyidir ama benim gibi hayallerinde yasamak kotu... Yani sanki sirf hayal kurarak onlara erisebilecekmis gibi yasiyorum. Onlara vardigim andaki mutlulugun fazlasini muhtemelen varmadan yasiyorum. Soyle bi durum icindeyim ki sanki kendi hayatimi dizi, film izler gibi izliyorum bekliyorum. Ana karakter ben degil de bi baskasi. Hadi yapsin artik bi seyler de bi atraksiyon olsun. Neden hala yapmiyor? Halbuki ana karakter benim... Yaa bi degisik tam ifade edemiyorum ama...
Evet ben de tam boyle dusunuyorum ve bunun izdirabini yasiyorum. Ama farkindalik yetmiyor. Fazlasi gerekiyor. Nasil edinilir bilmedigim sekilde...Evet olmaz. Hayata bir defa geliyoruz. Yapmak istediğimiz şeyleri erteleyerek ömrümüzü geçirirsek bomboş geçirilmiş bir hayata elveda demek zorunda kalabiliriz. İnsan geçmişine dönüp baktığında "vay bee neler yaşadım, neleri gerçekleştirdim, içimde hiçbir şey kalmadı" diyebilmeli bana göre. Örneğin Türkiye turu yapmak isteyen biri, vaktim yok ya da param yok diyerek evinden dışarı dahi çıkmıyorsa bu pişmanlıktır. Ama turu tamamlayamamış olsa bile bir kaç il'i gezmişse "hayalim için bir şeyler yaptım, adım attım, tam anlamıyla gerçekleştiremedim ama olsun, hiçbir şey yapmamaktan iyidir" diye düşünecektir. İkisi arasındaki o ince çizgiyi iyi bilmek ve farkında olmak lazım. FARKINDALIK dediğimiz şey tamda bu sanırım.
Bana gore ben. Derdim bu yuzden kendimi asmak:/İstediğiniz siz olamamanızdaki sebep ne? Siz mi? Dış faktörler mi?
Farkındalık harekete dönüştürülmediği sürece tabiki tek başına bir işe yaramaz.Evet ben de tam boyle dusunuyorum ve bunun izdirabini yasiyorum. Ama farkindalik yetmiyor. Fazlasi gerekiyor. Nasil edinilir bilmedigim sekilde...
İnancima uygun yasayabilmek istiyorum. En basta bu. Ama inanc kaidelerim zamaninda duzenli yapilmasi gereken seyler oldugu icin benim ozrum buna engel oluyor. Zaten bu gerekli duzenliligin insanin aliskanlik haline getirebilmesini sagladigi icin de inanc kaidelerinin boyle oldugunu dusunuyorum. İnaniyorum ki bu kismi duzeltsem gerisi gelecek. Soruyu direkt buradan sormadim cunku cok cesitli dusunce yapilarina sahip insanlariz. Hepsine saygi duyuyorum ve benim bu devam ve duzen ozrum dunyevi islerim icin de gecerli oldugu icin sizlere sormak istedim. Belki bi yardimi olur ornek alirim feyz alirim diye:)Mesela olmasını istediğin şeyler nedir canım? Erken kalkmak demişsin ama onu ben de yapamıyorum,işe gelirken zaten erkenden kalkıyorum,haftasonu da eşimden sonra kalkıyorum,sağolsun bunu dert eden birisi değil.Kariyer için neler yaparsın,bununla ilgili adımların var mı? İstediğin gibi arkadaş çevren,sevdiğin bir eşin,mutlu ve en önemlisi huzurlu bir yuvan var mı,çocuğun var mı? Kafana taktığın seni mutsuz eden şeyleri bir bir düşünüp düzeltebilirsin,sonrasında da seveceğin bir işe girerek adım at.Evde olmak seni kısıtlıyor olabilir
26 yasindayim. Hayir calismiyorum. Beni mutlu edecek bir iste calismak istiyorum. Ayrica para kazanmak icin degil de farkli seyler yaparak zamanimi dolu dolu gecirebilecegime inaniyorum. Calisma anlayisim zamane hanimlarindan biraz farkli. Mutlu olacagima inandigim is icin kucuk adimlar atmis bulunmaktayim. Ama kendimi motive edip hedefime odaklanamiyorum...
Bunun tanimi biraz mukemmeliyetci olacaktir. İyi bir kul= iyi bir es, iyi bir anne, iyi bi evlat, iyi bi komsu, iyi bi arkadas, iyi bi akraba, iyi bi ogretmen vs. Kac kimligim varsa hepsinde iyi olabilmek isterdim. Gereklerini yapabilmek. Evet yapmak ütopik ama en azindan yapmak icin kosturmak. Simdi ise icimden yapiyorum disim atalet denizi...Peki istediğiniz şey nedir? Ne yapmak, ne olmak istiyorsunuz?
Her insanin icinde bulundugu kosullar farkli haklisiniz. Ben bu tercihimi calismak zorunda olmadigimdan oturu yapiyorum. Hayatimi idame ettirmek icin paraya ihtiyacim yok bunu esim karsiliyor sagolsun. Ama hayat standartlarimi yukseltmek adina calisabilirdim, calismamayi tercih ettim. Evet teoride dopdolu ama pratikte bos cok zamanim var. Ama inanin yapmak istediklerimi ve yapmam gerekenleri yapabilsem bos vaktim kalacagini dusunmuyorum. Sorun orada zaten... Yapacak sey yok degil, dolu...zamane hanımları?? valla bende sizin gibi bi iş istiyorum ama irademden ziyade parasal sorunlardan dolayı sevmediğim istemediğim ne iş varsa hepsini yapıyorum. siz mutluluğa çok takılmışsınız. bence fazlaca boş vaktiniz var.
Bir de benim yakalamak istedigim saadet iki dunya saadeti...zamane hanımları?? valla bende sizin gibi bi iş istiyorum ama irademden ziyade parasal sorunlardan dolayı sevmediğim istemediğim ne iş varsa hepsini yapıyorum. siz mutluluğa çok takılmışsınız. bence fazlaca boş vaktiniz var.
Yani ?Herkese selamlar. Derdim yillardir bir turlu olmak istedigim insan olamamak... Hatta ona yaklasamamak... İdeal benligime fersah fersah uzakta olmak... Gaflet ve atalet icinde bogulmak... Yapmam gerekenlere ve yapmak istediklerime irade gosterip yapamamak... Potansiyelimi, en guzel yillarimi ziyan etmek... Ve onumdeki en buyuk engeli, kendimi asamamak... Biliyorum ki olay yine bireyin kendisinde bitiyor, ben istemedikten sonra bir baskasi benim icin bir sey yapamaz. Ama yine de icimi dokmek istedim. Her yerden bir medet umuyorum...
İlerleyen sayfalarda daha detayli anlattim. Yardimci olmak isterseniz zahmet olacak ama okuyabilirseniz sevinirim.Yani ?
Bir işe girOlmasini istedigim, kendimden bekledigim seyler ütopik degil aslinda. Ne bileyim erken kalkmak, duzenli ve planli olmak, guleryuzlu olmak, insanlara yardimci olmak gibi seyler. Zamanimi bosa harcamamak vs. İyi nitelikli, saglam karakterli, ici kafasi dolu olmak. Ama buna yillardir uzulmekten bi adim oteye gecemiyorum...
Haklisin. Tesekkur ederim.Bir işe gir
Zaten mecburen erken kalkarsın
Kahvaltını yapar işine gücüne bakarsın, planda böylece gelir. 13:00 dedin mi öğle yemeği filan..
Düzen ha deyince olmaz şimdiye kadar olmamışsa, benzer topikleri takip etmen lazım
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/cetvelciler-hizaya-girdi-is-basindalar.812366/ gibi mesela
Güler yüzlü olmak kimisi için çok basittir, kimisi için çok zor. Ama içten gelmeli
Boş zamanlarında da kitap okurkan boşa gitmez zamanın
Aklıma bunlar geldi, durup üzülmek daha yorucudur bir adım atmak varken
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?