kendimi duzeltemiyorum vicdan azabi cekiyorum ama degistiremiyorum

Maalesef sorununa sadece su tavsiyeyi verebilirim aile danismanindan destek al.yasiniz kac bilmiyorum ama cocuga hazir olmadan anne olmus olabilecegin geldi aklima. Ama asil soylemek istedigim su evlilikte maalesef liseli asiklar gibi bi flort donemi cok uzun surmuyor. Bi muddet sonra mutlaka cocuk istiyorsunuz. Tipki bizim gibi. Cocuklarinizin varligina sukrettiginizi biliyorum ama zaten evlilik aile olmak icin cocuklar icin kurulur bence. Uzun sure cocugunuz olmasaydi zaten bunun savasini verecektiniz bu da bi travma sebebiydi.
 
Eşiniz için vakit ayırdığınızı yazana kadar anlayışla karşılamıştım. Hatta 1,5 yaşına gelmiş bebeği sadece amme sütüyle beslemenizi bile.... İsterseniz kırılın yinede yazacağım. Eşine seve seve vakit ayırıp evlatlarını ihmal eden birinin anneliğini herkes sorgular. Depresyondadır diyorum yok oda olmuyor. Eşi özle süslen bekle iş evlatlara gelince bunalımdayım. Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın inşallah kıymetlerini tez zamanda anlarsınız umarım
Basliga dikkat ettiysen bende bu acidan vicdan azabi duyuyorum anneligimi sorguladigimi adapte olamadigimi destek almam gerektigini yazdim depresyondayim bunalimdayim demiyorum cocuklar konusunda boyleyim diyorum yani ayni seyleri soyluyoruz sadece ben cozum ariyorum elimde olarak kendi canin kanin cocugunu kirmak uzmek ihmal etmek istemez kimse degil mi ama elestirmek yapici olmaktan daha kolay ben kiymetlerini biliyorum varliklarina sukur de ediyorum
 
6 yasindaki cocugunuz gibi cocugum olsa doverdim heralde :110: burda okurken sinir oldum :110:
Ben vicdandiz miyim acaba? o_O
 
Ben 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
Yemekleri farklı şekillere getirseniz mesela kızınız köfte yiyorsa balıktan köfteler yapsanız yada yemek hazırlarken lavabonun önüne bir sandalye koysanız kızınız sebzeleri yıkarken sizde doğrasanız belki çok hoşuna gider ve kendi hazırladığı şeyden yemek isteyebilir.Çocuklarınızı çok seven ve düşünen bir annesiniz sadece eşinizle yeteri kadar vakit geçiremeden yani evliliğe doyamadan bebek sahibi olmuşsunuz.Olsun bu hiç bir şeye engel değilki aksine küçük kıznızda biraz büyüdüğünde herşeyden dahada keyif almaya başlayacaksınız ben buna eminim.Annelik size ağır gelmiyor sadece biraz bunalmışsınız hepsi bu.Kızınızla birlikte saçlarınızı yapsanız ojeler sürseniz kendisini özel hissetmesini sağladığınızda eminimki size daha çok yardımcı olucaktır.Ne mutlularki sizin gibi bilinçli bir anneye sahipler.
 
Maalesef sorununa sadece su tavsiyeyi verebilirim aile danismanindan destek al.yasiniz kac bilmiyorum ama cocuga hazir olmadan anne olmus olabilecegin geldi aklima. Ama asil soylemek istedigim su evlilikte maalesef liseli asiklar gibi bi flort donemi cok uzun surmuyor. Bi muddet sonra mutlaka cocuk istiyorsunuz. Tipki bizim gibi. Cocuklarinizin varligina sukrettiginizi biliyorum ama zaten evlilik aile olmak icin cocuklar icin kurulur bence. Uzun sure cocugunuz olmasaydi zaten bunun savasini verecektiniz bu da bi travma sebebiydi.
Evet cok haklisin erken evlenip erken anne oldu hersey ani ve ustuste gelince afalladim sevdigim kisiyle evliyim erken veya degil cocuklarim var ve cok sukur sagliklilar diye kendimi sakinlestirmeye calisiyorum gezdiriyorum oyunlar oynuyorz ama yemek konusuna gelince hazirlayip ugrasip yemeyince yaptiklarim bosa gidince geriliyorum kucuk yeni yuruyo surekli dusuyo omur kizim desen surekli birlikte bisey yapmak istiyor yetisemeyince geriliyorum yardim etcek kimsede yok aksamdan aksama babalari ilgileniyo zaten erkenden yatiyolar daha dikkat etmeye calisicam
 
Konunuzu hiç yadırganadım, insanlık hali ama diğer konularınıza baktığımda neredeyse bütün konularınızın çocuklarınızla vakit geçirmekten keyif alamayışınız ve anneliğinizi sorgulamanız ve özeleştirilerinizle ilgili. İşte bunu yadırgadım. Yani bir kadın bunalıp böyle bir konu açabilir ama siz bu fikirlerle yaşıyorsunuz resmen . Ne zamandır bi çözüm de bulamamışsınuz. E artık biraz yaratıcı olun, uzman desteği de alabilirsiniz. sorunlarınızı halledin, çocuklarınızın büyümek için daha çook zamanı var. Böyle hayat geçmez yani.
 
canım öncelikle düzen yap kendine çoçukların ister yesin ister yemesin mutlaka üşenme kahvaltı öğle akşam yemeği hazırla ki mutlaka içlerinden sevdikleri olur biraz olsun yerler onlarla sende otur pozitif enerji saçarak güle oynaya oturkiii büyük kızında hırçınlaşmayı bıraksın seni mutlu huzurlu görünce belki seni huzursuz görüyor ondan bu hırçınlığı ikincisi bol bol kitap oku çoçuklarla ilgili internette artık herşey çok kolay ay ay yıl yıl çoçuk değişimleri oku değerlendir benimde 3 tane kuzucuğum var inanki benimde zaman zaman bitkin düştüğüm oluyor ama onlara hiç belli etmiyorum onlarla boş zamanlarımda bol bol vakit geçiriyorum sevdikleri beğendiklerini gözlemliyorum bunları not ediyorum beynimin bir köşesine onlara küçük süprizler yapıyorum büyük kızın için bisikleti öneririm dışarda bisikletle gezdirirsen çoçuğun psikolojisinede iui geliyor hemde enerjisini atıp senide hırçınlığıyla yormaz ben 4 yaşındaki kızımı 1 saat gezdiriyorum akşamları bisikletiyle yaz kış mutlaka aktivite yaptır gör bak nasıl düzelcek kuzucukların kitap okuyun birlikde resim yapın :KK66:bugünden itaberen kalkın sirkelenin canlanın :KK31:
 
6 yasindaki cocugunuz gibi cocugum olsa doverdim heralde :110: burda okurken sinir oldum :110:
Ben vicdandiz miyim acaba? o_O

Şaka yapıyorsunuz galiba?

Hmm dövünce düzelmek yerine daha inatlaşmaya zıtlaşmaya başlayacaklarından emin olabilirsin.

Çocuk bu, ayna gibidir.
Karşı taraftan ne görürse onu yansıtır. Konu sahibinin büyük kızı %99 annesinin gerginliğini hissediyor sürekli o yüzden böyle davranıyor. Bundan adım gibi eminim.
 
Evet esime cok asigim oda cocuklarina..iletisimi cok guzel sabirli ilgili sakin.. cocuklar babalarina benden daha duskun ben herseye yetisemeyince cok geriliyorum zaten aksam esim biriyle ben biriyle ilgileniyoruz hergun degisim yapiyoruz bigun o kitap okuyo bigun ben ama ben basbasa kalmak liseli asik gibi yeni evli gibi olmak istiyorum heran cocuklarda ilgi bekliyo bende geriliyorum insallah firsat bukursam psikologa gitmek istiyorum banada iyi gelir ayrica tavsiyeleride dikkate alicam
Bakın bildiğim kadarıyla bunu başaran yok..yani hem liseli aşık modu hem de iki küçük çocuk annesi
Istisnai durumlar Hariç ; işte evde yatılı bakıcı ya da anne kv gibi bir yardımcı olacak ki.. Belki ..

Bu coçuklar için karar verdiğinizde bit tercihde de bulunmuş oluyorsunuz zaten en azından geçici süre için...
Bu günlere geçici olarak bakarsanız; bugünler geleceğe yatırım derseniz daha motive olursunuz çünkü bir gün büyüyecekler .. Şimdi ne kadar iyi yetiştirirseniz ileride o kadar rahat edersiniz ve eşinizle liseli aşık modunuza geri dönersiniz..
 
Şaka yapıyorsunuz galiba?

Hmm dövünce düzelmek yerine daha inatlaşmaya zıtlaşmaya başlayacaklarından emin olabilirsin.

Çocuk bu, ayna gibidir.
Karşı taraftan ne görürse onu yansıtır. Konu sahibinin büyük kızı %99 annesinin gerginliğini hissediyor sürekli o yüzden böyle davranıyor. Bundan adım gibi eminim.
Saka degikse mubalaga diyelim.
Ben zaten cocuklardan pek hazetmem.
Ama tabi yanima gelen oldu mu da sohbette ederim, severimde operim de bu kadar yani.
Ne bilim sabirsiz bir insanim.
Sabredemezdim heralde cocuga :110:
 
benımde ıkımkızım var buyugu 11 e gırdı kucugu 8 yasında
hemen hemen aynı olmasada yakın duyguları bende yasıyorum
yemek konusu harıc
cocuklarıma besleyıcı oldugunu dusundugum her ogunlerı ıcın yemek hazırladım bu zamana kadar
bende yanlızlıga doymak ıstıyorum gercekten hep hayalım soyle bır hafta eşsiz,cocuksuz evde yanlız basıma kalabılsem yemek yapma sorunu olmasa ,cocukların gurltusu patırtısı olmasa...
kendımı dınlemeye coook ıhtıyacım var
ınanın ıkısıde okula gıdıyo ozman kı yanlızlık bana yetmıyo
oyle tatıl matılde ıstemıyorum sadece evımde yanlız kalıp onun tadına varmayı cok ozledım
senı de yadırgamıyorum ınsanogluyuz hepımız
allahım hepımıze bol bol sabır versın cocuklarımıza karsı ozellıkle amın
 
Gelecekteki kendimi mi gordum ney :)
Bende sabirsiz ve usengecin tekiyim
daha sabah dusundum nasil yalicam ben bu anneligi....
tek umudum bebegimin iyi huylu olmasi ...
hani her cocuk kendi karakteri ile dogarmis ya....
 
19 aylik bir kizim var. Iki tane olduğunu düşünemiyorum bile..bence sen 6 yasindakini anaokuluna veya tam günlü krese ver.psikolijin bozuldu resmen.eski konunu da biliyorum..ve cok dikkatli korun üçüncu gelirse eyvah eyvah..15 aylik olanı zorlama ek gidaya..ben de ayniydim o konuda ek gıda almak istemiyordu veriyordum memeyi..şimdilerde sutum kesilmeye başladı..emzir gitsin nasilsa vitaminini alıyor . Hic birseycik olmaz
 
Saka degikse mubalaga diyelim.
Ben zaten cocuklardan pek hazetmem.
Ama tabi yanima gelen oldu mu da sohbette ederim, severimde operim de bu kadar yani.
Ne bilim sabirsiz bir insanim.
Sabredemezdim heralde cocuga :110:

Bilmem ki?
Bende normalde çocuklara aşırı düşkün değildim. Sizin gibi öper severdim sadece.
Çocuk sahibi olmak istedim, olacağımı öğrendim bocaladım biraz.
Sonra doğdu her şeyim o oldu. Normalde sakin ama aynı zamanda çabuk sinirlenen biriyim ama hiç oğluma sinirlenmedim mesela. Dışarıdan eve girmek istemediğinde 45 dk. kendini yerlere ata ata ağladı. Hiç ona kızmadım, kendini yıpratmasına üzüldüm ona sakince herşeyin bi zamanı olduğunu anlatmaya çalıştım. Ağlamasına göz yumdum ve gerçekten hiç sinirlenmedim. Yaşayarak öğrendikleri için ne bileyim. Anlıyorum tabi herkes bir değil ama Allah annelere güç kuvvet versin, bol sabır versin.
 
Bende zaten hiç kimseye 2 çocuğu ne zaman yapacaksın diye saçma sorular sormam bu çocuk meselesi dünyanın en zor işi meslek onun yanında bir hiç kalır , ama iyi eğitiğin vakit tabiki kendi çocuğunla gurur duyuyorsun başkaları kendi çocuğuyla şikayet ederken , annen nerde uzaklardamı belli günlerde ona bırak sen stres atsan aslında iyi olurdu bu durumları çoğu kişi yaşıyor hatta çocuk yetişkin olsa dahi , bence sende daha güçlü olman için vitamin takviyesi al
 
İşte bu yüzden cesaret edemiyorum çocuk doğurmaya. Profesyonel bir yardım alırsanız sizin için iyi olur, emin olun kötü bir anne değilsiniz sadece çok bunalmışsınız.
 
öncelikle büyük kızınıza da ek gıdada üşenip bişeyler vermedi iseniz yemek yiyemesi bundandır.
aynı yanlışı küçükte yapmayın...
bazen çok sinirlendiğim oluyor benim de ama ne olursa olsun ona zarar vermek istemem sarınım.
bunu eleştirmek ve kınamak olarak değil ama çocuklarınza çok büyük zarar veriyorsunuz. eğer psikolojik veya psikiatrik bi rahatsızlıksa bir an önce başlamalısınız tedaviye.
o çocuklar siz böyle anormal iken hiçbir zaman sağlıklı ve normal birey olamayacaklar.
ve anladığım kadarıyla sizde çift kişilik durumları var çocuklara kötü davranıyorsunuz ama eşinize melek gibi.
kesinlikle yardım alın öncelikle ama çocuklar için de destek alacağınız birileri mutlaka olsun. hem aile büyüğü hem doktor psikolog
 
Konu sahibi ilk yorumunu tekrar ve detaylara da dikkat ederek okudum da Öf çok üzüldüm ya..

Siz epey zor durumdasınız maile.

Eşiniz nasıl tahammül ediyor üçünüzün birden harcanıp gitmenize..

Onda da kabahat var kusura bakmayın. Sizi ilk Çocuktan sonra gözlemleyip ikincisi konusunda uyarabilirdi.

Ikinci çocuğu o da çok istedi ise size tutacak haftada 2-3 gün yardımcı.. Öğleden sonraları gelse bile yeter. Hobileriniz olacak, kendinize vakit ayıracaksınız, mümkünse bu öğledensonralarından biri eşinizin çalışmadığı bir gün olacak.. Onla gezeceksiniz liseli Aşıklar gibi..

Anlık bir durum deil sizinki çünkü .. Artık kronikleşmiş başka alternatifinizin yok gibi.. Ziyan ettirmesin çocuklarınızı eşiniz yazık valla..
 
çok bunalmışsınız kolay değil işiniz
bence birçok bayan aynı durumda ama kendilerine bile itiraf edemiyorlar , kendi kendilerini suçluyorlar
yere bir örtü serin, ikisi de döke saça yesin bırakın, kendinizi rahatlatmaya çalışın ev kirlendi diye stres olmamaya çalışın
büyük kızınız yemiyorsa açlık grevi yapıyorsa bir yerde pes edecektir, siz pes etmeyin, yemek yerken onla ilgilenmiyormuş gibi yapın
ama ben çalışmanızı tavsiye ederim, part time da olsa
işe gelip evden uzaklaşınca, çocuklarınızı özlediğinizden tahammül sınırınız artacaktır
allah kolaylık versin
 
Back
X