Merhabalar, bugün iftar için soslu makarna yapıyordum. Evdeki herkesin damak zevkine uygun. Zaman da az kalmıştı acele acele yapıyordum, ocağa salça döküldü annem ‘sen mutfağa girince altüst oluyor, her yer her yerde’ diye yüksek sesle söyleniyordu. Mutfak ve dış kapı çok yakın birbirine babamın, kötü bir huyu diyemeyeceğim, kötü huylarından biri eve gelince dış kapının önünde durup içeriyi dinleyip girmesidir. Haliyle duydu. Her neyse girdi içeri, balkona çıktı mutfağın, dolaştı falan. Bir sorun yoktu gülümsüyordu. Annem tekrar söylenmeye başladı ‘hiç dikkat etmiyorsun, her yer battı’ falan. Ben de ‘yemek yaparken batar anne sonra temizlenir, temizleyeceğim işte’ dedim. Babam suratını o sevmediğim haline getirip ‘it gibi atılma’ dedi. Sinirlendim içeri geçtim. Annem çağırdı tamamla yemeği diye, sakinleşmek için müzik açmıştım içerde ama çok kısık. Cebime koydum öyle geçmişim mutfağa. Annemle nasıl bir konuşma geçti aralarında bilmiyorum ben sonuna yetiştim. Annem şey diyordu ‘biz öyle anlaşıyoruz’ babam da ‘sen yaptın işte bunu böyle’ Birden azarlar gibi ‘Bu müzik sesi nereden geliyor’ diye sordu. Benden geldiğini tamamen unutmuşum. Birkaç daha sorduktan sonra ‘benden’ dedim. ‘Yok işte kapat da dua et de zaman gelmiş de(ezandan bahsediyor ama daha okunmadı) ne müziği bu’ demeye başladı. O ara ne oldu tam hatırlamıyorum yine it falan demeye başladı. Sinirlendim ‘kim it’ diye bağırdım. ‘Sensin’ dedi. ‘Yemeyeceğim’ diye bağırdım içeri geçiyordum, mutfak havlusunu fırlattı, ben de aldım yere fırlattım. Kardeşim ağlamaya başladı ‘biz ablamla makarna yiyecektik, kavga etmeyin’ diye. Ben de odama geçtim kapımı kilitledim. Annem geldi ‘gel yemek yiyelim’ diyor ama azarlar bir ses tonu var. Gelirsin gelmem derken babam denecek insan geldi kapıyı zorluyor açmasam kırılacaktı. Açınca ‘22 yaşındayım bana neden it köpek diyorsun dedim’ ‘Öyle olduğun için’ dedi. Birkaç diyalog daha geçti o ara sinirden hatırlayamıyorum. ‘Siktirin gidin’ diye elini kolunu savurdu, gitti. Annem çorbasını içtikten sonra geldi herhalde. ‘Sinirlenmiş olabilir, bazen böyle olabilir gel masaya yemek ye falan diyor’ Ben de ‘ben gurursuz muyum gelmiyorum masaya, ben naptım ona sinirlendirecek, gidecek bir yerim olsa beş dakika durmam bu evde dedim’. Şimdi de acaba sessiz kalsaydım, bir şey söylemese miydim diyorum. Ama ben hakarete gelemiyorum. Kendimi suçluyorum, yine babama merhamet duyduğum için kendimden nefret ediyorum.
