Kendimi Sürekli Yük Gibi Hissediyorum

ordinary · 31 Ocak 2023

lattesizkitapsiz .!.:
Ailemin evinde kaldığım için onlara bile yük olduğumu hissediyorum,beni uzun okuttuklari için (üniversiteyi biraz uzatmistim) bu his arşa çıkmıştı

Aileniz siz okurken size fazla emek harcadıysa bu yüzden kendinizi mahçup hissediyor ve emeklerinin karşılığını vermek için de çabalıyor olabilirsiniz.

Siz daha çocukken ebeveynleriniz sizden para kazanma, mesleğinizi edinme, atıyorum iyi huylu biri olma, evlenip mutlu olma gibi beklentileri varsa bu yüzden de siz onları memnun etmek için okumuşsunuz, okulunuzu uzatınca kötü hissetmiş, hemen iş bulup çalışmak istemişsinizdir. Aileniz her başarınızda sizi takdir ettiyse belki bu yüzden başkalarının takdirini kazanmak için de uğraşmışsınızdır farkında olmadan. Memnun etmeyince birilerini, kötü hissetmeye başlamışsınızdır.

Bende de farklı versiyonu var. Misyon yüklenmiş bana. Kendimden daha çok "Aman birilerinin işi görülsün, onlar mutlu olsun". Kendimi arka plana atıyorum çoğunlukla.

lattesizkitapsiz · 31 Ocak 2023

dogadostupanda .!.:
Empati kurabilmeniz gerçekten cok guzel bir yetenek, çoğu insan bundan mahrum. Size ters gelen her olayda farkli bir açıdan bakmaya çalışın. Tasinma konusuna yaptığım yorumda bende anne oldugumu ozellikle vurgulamistim. Bir annenin gözünden evladina bakisini gorun istemiştim. Mirkelam bir sarkisinda "kıvrıl fakat kırılma" diyor. Ayni seyi sizede önereceğim, katı oldugunuz yerleri esnetmeye çalışın, size zarar verdigi yerde ise esnemeyi bırakın. Misal aile evinde kalip 4000tl para verebilirsiniz hatta vermelisiniz de buraya kadar tamam ama kedi mamasini (kopekte olabilir hatırlayamadım) karşıladığınız yerde butceniz sarsiliyorsa bunu yapmayin. Siz yokken mama alinmiyor mu? Aliniyor. Siz zaten fazla fazla eve katkida bulunuyor musunuz? Evet. O zaman ben yük gibi hissediyorum diye rahatsiz olmayın. Ben bu evin evladiyim, elimden geleni yapıyorum, annem ve babam beni koşulsuz seviyor, onlar bana ben onlara yuk degilim gibi olumlama yapabilirsiniz.
Bu yuk hissetme kismini aşmanız lazim. Ileride evleneceksiniz, cocuklariniz olacak, o zaman durum daha vahim bir hal alır. Yeri gelecek dogum yapip calismaya ara verdiginiz icin eşinizden para alacaksiniz, yeri gelecek esiniz sizin sondanızı ya da kustugunuz yeri temizleyecek. Kendinizi kotu hissettiginiz her an sirtiniza yük olur, kambur kalırsınız.
Bir aile evladi eger hayirsiz, ipsiz sapsiz degilse omur boyu cocugunun peşinde olur, düştüğü yerden kalkmasi icin elini uzatir, yeri gelir maddi yeri gelir manevi destekler. Bunu seve seve yapar. Evladinin iyi oldugunu, mutlu oldugunu, hayatini duzene koyduğunu gormek ister.

sonradan değişen kisimlar elbet var. Ozellikle anne oldukran sonra katılık azaliyor. O kadar beklemenize gerek yok. Etrafiniza bir bakin gercekten kotu, bencil insanlar ben herseye layigim deyip, sahip olabiliyor. Siz neden en iyisine layik olmayasiniz ki? Ustelik o insanlardan daha iyisiniz, bencil degilsiniz.

kedinin veteriner ücreti

ben ödedim onu da.
aslında annemlere kira vs ödemek değil sorun ama keşke bunun zorundaliginda gibi hissetmesem,
ben yardımcı olmaktan bahsetmiyorum.Bu evde kendimi rahat hissetmek ekstra ödemek isteidgim bedel yani , çünkü varlığım yük gibi sanki. Neyse zaten tasinacagim

ama elbette çok fazla olmamak şartıyla elimden geleni yapacağım yine de.
sürekli benden bir şeyler bekleniyor gibi hissediyorum bu salt benim uydurdugum bir şey de olabilir bilmiyorum.

ekstra olarak evet insanın aciz olacağı haller vardır ama ben tahmin ettiğiniz gibi bu konuda da öyle takıntılıyim ki kendimi asla salmiyorum
en yakınım dahi olsa yanında sarhoş olmuslugum bile yoktur , kontrolümu kaybetmemek adına .
eşimin benim sondami kusmugumu filan temizlediğini hayal dahi edemiyorum.
ben evim tam olarak temiz ve düzenli değilken ailemi bile eve alamayan biriyim (kendi evime) ..
bu konularda biraz değil son derece esnemek muhtesem olurdu.
anne olmayı asla düşünmüyorum,ben annelik yaparsam hayat boyu mutsuz olurum , kişisel konforum benim için fazlaca önemli , çok çok önemli ve sorumluluk bilincimde çok gelişmiş ; çocuk olursa ona görevlerimi tam yapmak için sonuna kadar çalışırım ama çok mutsuz olurum , duygusal olarak yeterli olamam ...
keşke herkes benim gibi kendini tam olarak tanıyip bu fikre karar verse açıkçası.

lattesizkitapsiz · 31 Ocak 2023

ordinary .!.:
Aileniz siz okurken size fazla emek harcadıysa bu yüzden kendinizi mahçup hissediyor ve emeklerinin karşılığını vermek için de çabalıyor olabilirsiniz.

Siz daha çocukken ebeveynleriniz sizden para kazanma, mesleğinizi edinme, atıyorum iyi huylu biri olma, evlenip mutlu olma gibi beklentileri varsa bu yüzden de siz onları memnun etmek için okumuşsunuz, okulunuzu uzatınca kötü hissetmiş, hemen iş bulup çalışmak istemişsinizdir. Aileniz her başarınızda sizi takdir ettiyse belki bu yüzden başkalarının takdirini kazanmak için de uğraşmışsınızdır farkında olmadan. Memnun etmeyince birilerini, kötü hissetmeye başlamışsınızdır.

Bende de farklı versiyonu var. Misyon yüklenmiş bana. Kendimden daha çok "Aman birilerinin işi görülsün, onlar mutlu olsun". Kendimi arka plana atıyorum çoğunlukla.

muhtemelen vardır özellilkle üniversite olayı benim için çok ciddi bir travma oldu ,
maalesef insanların aksine yaşım ilerledikçe katilastim ben çizgilerim konusunda.
çocukluğum fazlaca kendimi degersiz hissetmekle geçti zaten ama bu yaştan sonra bunu dönüştürmenin yolunun çocukluğa bakmak olmadığını düşünüyorum
Ben aciz biri olmamalıyım narsizmi var içten içe ben de muhtemelen.
katı çizgilerle birleşince efsane bir kombo oldu

kişisel hayatınızda da mi boylesiniz ? ben aile ve iş dışında alma verme dengemi kurmuş gibi hissediyorum

flower_rose · 31 Ocak 2023

Yani özür dilemek evet biraz eziklik oluyor. Bir zamanlar ben de bu kadar olmasa da sizin gibiydim. Biri bir şey hediye mi etti hemen ben de bir şey vermeliyim gibi. Ama kusurum yoksa özür dilemem o ayrı. Özür dilemek yerine bunu nasıl yapıyorduk diye sorabilirsiniz. Çok ince ve hashas birisiniz. Ama maalesef insanlar bunu kullanıyor. Beyhan Budak'ın bu konuyla ilgili youtube videoları var bir izleyin. Belki nasıl davranacağınıza yön verir. Çoğu kişi alanında çalışmıyor ülkemizde. Deneyim kazandıkça öğrenirsiniz. Biraz rahatlatın kendinizi. Bu çok normal.

dogadostupanda · 31 Ocak 2023

lattesizkitapsiz .!.:
kedinin veteriner ücreti ben ödedim onu da.
aslında annemlere kira vs ödemek değil sorun ama keşke bunun zorundaliginda gibi hissetmesem,
ben yardımcı olmaktan bahsetmiyorum.Bu evde kendimi rahat hissetmek ekstra ödemek isteidgim bedel yani , çünkü varlığım yük gibi sanki. Neyse zaten tasinacagim ama elbette çok fazla olmamak şartıyla elimden geleni yapacağım yine de.
sürekli benden bir şeyler bekleniyor gibi hissediyorum bu salt benim uydurdugum bir şey de olabilir bilmiyorum.

ekstra olarak evet insanın aciz olacağı haller vardır ama ben tahmin ettiğiniz gibi bu konuda da öyle takıntılıyim ki kendimi asla salmiyorum
en yakınım dahi olsa yanında sarhoş olmuslugum bile yoktur , kontrolümu kaybetmemek adına .
eşimin benim sondami kusmugumu filan temizlediğini hayal dahi edemiyorum.
ben evim tam olarak temiz ve düzenli değilken ailemi bile eve alamayan biriyim (kendi evime) ..
bu konularda biraz değil son derece esnemek muhtesem olurdu.
anne olmayı asla düşünmüyorum,ben annelik yaparsam hayat boyu mutsuz olurum , kişisel konforum benim için fazlaca önemli , çok çok önemli ve sorumluluk bilincimde çok gelişmiş ; çocuk olursa ona görevlerimi tam yapmak için sonuna kadar çalışırım ama çok mutsuz olurum , duygusal olarak yeterli olamam ...
keşke herkes benim gibi kendini tam olarak tanıyip bu fikre karar verse açıkçası.

Cocuk konusuna birsey diyemeyecegim. Ben sizin çocuklarla yeterince ilgileneceginize inanıyorum.
Cocuk icin ne kadar endise duyuyorsan o kadar ilgili oluyorsun yinede yetersiz hissederim, konfor alanimdan cikmam derseniz karariniza buyuk saygi duyarim. Bunun bilincinde olmak bir basari.

Bakin bir anne icin cocuk büyütmek o kadar zor ki. Zaten mantikli karar versek hicbirimiz anne olmayız. Dogumda kesip biciyorlar, dinlenmeniz gereken yerde cocugu beslemeye basliyorsunuz. Cok fazla fedakarlık yapiyorsun, kendinden veriyorsun. Canimdan can verdigim cocuk bana niye yuk olsun ki? Ben cocugumu okuttuysam, destek olduysam buna ragmen 30 yasinda gelip Aylak aylak gezen(bir surelik issizlikten bahsetmiyorum), sorumsuz birisi olursa evet bana yük olur. Ben ebeveyn olarak görevimi yaptım mi evet. Ama bunun disinda ise giderken evimde kalabilir, isten ciktiysa is bulana kadar benimle yaşayabilir, cebine harcliginida koyarim. Anne olarak bu benim seve seve yapacagim bisey.
Adim adim ilerleyin, once ailenizin beklenti icinde olmadigini kabul ederek baslayin bence

lattesizkitapsiz · 31 Ocak 2023

flower_rose .!.:
Yani özür dilemek evet biraz eziklik oluyor. Bir zamanlar ben de bu kadar olmasa da sizin gibiydim. Biri bir şey hediye mi etti hemen ben de bir şey vermeliyim gibi. Ama kusurum yoksa özür dilemem o ayrı. Özür dilemek yerine bunu nasıl yapıyorduk diye sorabilirsiniz. Çok ince ve hashas birisiniz. Ama maalesef insanlar bunu kullanıyor. Beyhan Budak'ın bu konuyla ilgili youtube videoları var bir izleyin. Belki nasıl davranacağınıza yön verir. Çoğu kişi alanında çalışmıyor ülkemizde. Deneyim kazandıkça öğrenirsiniz. Biraz rahatlatın kendinizi. Bu çok normal.

çok teşekkürler,
bide bu konuyu taktikca daha da pasiflesiyorum
bu işte kendime güven alanına girecegim süreç uzuyor ve sancılı oluyor pasif olunca
kendi kendimi daha da döngüye sokmadan acil kirmaliyim donguyu.
Beyhan Budak hic izlemedim elbette bakarım
evet muhtemelen şuan yanımda çalışan arkadaşlarda ilk basladiklarinda zorlandılar, bunu normalleştirmek gerekiyor

lattesizkitapsiz · 31 Ocak 2023

dogadostupanda .!.:
Cocuk konusuna birsey diyemeyecegim. Ben sizin çocuklarla yeterince ilgileneceginize inanıyorum.
Cocuk icin ne kadar endise duyuyorsan o kadar ilgili oluyorsun yinede yetersiz hissederim, konfor alanimdan cikmam derseniz karariniza buyuk saygi duyarim. Bunun bilincinde olmak bir basari.

Bakin bir anne icin cocuk büyütmek o kadar zor ki. Zaten mantikli karar versek hicbirimiz anne olmayız. Dogumda kesip biciyorlar, dinlenmeniz gereken yerde cocugu beslemeye basliyorsunuz. Cok fazla fedakarlık yapiyorsun, kendinden veriyorsun. Canimdan can verdigim cocuk bana niye yuk olsun ki? Ben cocugumu okuttuysam, destek olduysam buna ragmen 30 yasinda gelip Aylak aylak gezen(bir surelik issizlikten bahsetmiyorum), sorumsuz birisi olursa evet bana yük olur. Ben ebeveyn olarak görevimi yaptım mi evet. Ama bunun disinda ise giderken evimde kalabilir, isten ciktiysa is bulana kadar benimle yaşayabilir, cebine harcliginida koyarim. Anne olarak bu benim seve seve yapacagim bisey.
Adim adim ilerleyin, once ailenizin beklenti icinde olmadigini kabul ederek baslayin bence

bütün bunların temeli varlığını değerli hissedememek bence .
yaptıklarım değerlidir sadece, varlığımın bir önemi yok kafası inanılmaz ben de.
bence bu varlığının değerli olması olayı çocuklara bu ülkede hiç işlenmiyor

Mvikdn · 1 Şubat 2023

Nillev .!.:
Çok ince düşüncelisiniz aslında.Ama sizi hiç düşünen yok.Biraz bencil olsanız keşke.Böyle diyorum ama bazı yönlerden benziyoruz.
Almaya ben de kapalıyım.Hasta oldum,ayak bileğimi kırdım,kolumu ve hatta bir keresinde kaburga kemiğimi kırdım.Hiç kimsenin bana gelip yardım etmesini beklemedim.Kendi işimi kendim yaptım.Biri bana yardım edince kendimi borçlu hissediyorum.Gururluyumdur.Sizden farkım kendimi ezdirmem.Ne ezerim ne ezdiririm.
Cunkuneden adlı üyeye katılıyorum.Bu konu da bir terapi alabilirsiniz.Dünya sizi gibi nazik insanlar için fazla sert ve kötü.
İş konusunu dert etmeyin.Zamanla öğrenirsiniz.Ama gerekmedikçe iş yerinde bu kadar çok özür dilemeyin.Herkes hata yaparak öğrenir.Ve lütfen sizi kıran üzen insanlara sesiz kalmayın.Tepki gösterin ki onlar da hatalarını anlasınlar.Her şey gönlünüzce olsun.

Muhtemelen çocukluğunuzda ters giden bir şeyler var.Bu konuda gerçek bir profesyonelden yardım alırsanız bir miktar düzelir diye düşünüyorum. İş ki psikoloji alanında gerçek profesyoneli bulmakta zor, ama alanınız gereği daha kolay bulursunuz diye düşünüyorum.Kolayliklar dilerim.

BeatrixKiddoo · 1 Şubat 2023

Buna imkanınız olabilecegi ve arastirabileceginiz için söylüyorum.Cunku süreklilik ve maddiyat gerektiren bir yol. Psikanalitik terapi( dinamik terapi) alın. İstanbul dışı var mı bilmiyorum.

İnsanlara annenizin aktarımını yapıyorsunuz. Dış dünyaki insanlar anneniz ve siz mükemmel olmak, kendi ihtiyaclarinizi karşılamak zorundasınız. Yoksa insanlar( anneniz gibi) yargılar sizi.

lattesizkitapsiz · 1 Şubat 2023

BeatrixKiddoo .!.:
Buna imkanınız olabilecegi ve arastirabileceginiz için söylüyorum.Cunku süreklilik ve maddiyat gerektiren bir yol. Psikanalitik terapi( dinamik terapi) alın. İstanbul dışı var mı bilmiyorum.

İnsanlara annenizin aktarımını yapıyorsunuz. Dış dünyaki insanlar anneniz ve siz mükemmel olmak, kendi ihtiyaclarinizi karşılamak zorundasınız. Yoksa insanlar( anneniz gibi) yargılar sizi.

teşekkür ederim, hiç duymamıştım yarın araştıracağım
online vs varsa denemek isterim.

Eksi_Elma · 1 Şubat 2023

Ben de sorunun içte hissedilen değersizlik kaynaklı, kendini güçlü ve yeterli hissetmeye duyulan güçlü ihtiyaçtan kaynaklandığını düşünüyorum. Muhtemelen insanlar yardım ettiğinde “altta kaldığınızı, yük olduğunuzu” düşünüyorsunuz çünkü kendinizi yardıma değer görmüyorsunuz.

Türkiye’deki terapi kalitesi ve deneyimleri şahsi olarak benim de ilgimi çekmiyor açıkçası. Ben en büyük faydayı kitaplarda buldum kendi açımdan.

Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları diye bir kitap var. Size kesinlikle öneririm.

Bende de aynı içselleştirilmiş değersizlik ve güçlü bağımsızlık ihtiyacı var. Muhtemelen bağlanma tipiniz de (bağlanma teorisi ya da ideal ingilizce attachment theory) kaçıngan bağlanan. Kendinize olan saygınızı, kişisel sınırlarınızı vurgulamanız da bana bu hissi verdi.

Tek oturtamadığım durum, genelde bu bahsettiğim tarzda insanlar dışarıdan daha sert görünür, ezik görünme gibi bir risk olmaz. Diyelim ki çalışma arkadaşlarınızdan biri sizin bu özür diler tavrınız nedeniyle saygısız yorum yaptı ya da sizi dinlememeye başladı, tavrınız ne olur?

Bence kitaplara ya da internet okumalarına yoğunlaşın, terapi olmasa da kendi kendinize kaynakları anlamak, üstüne düşünmek çok yardımcı olabilir.

lattesizkitapsiz · 1 Şubat 2023

Eksi_Elma .!.:
Ben de sorunun içte hissedilen değersizlik kaynaklı, kendini güçlü ve yeterli hissetmeye duyulan güçlü ihtiyaçtan kaynaklandığını düşünüyorum. Muhtemelen insanlar yardım ettiğinde “altta kaldığınızı, yük olduğunuzu” düşünüyorsunuz çünkü kendinizi yardıma değer görmüyorsunuz.

Türkiye’deki terapi kalitesi ve deneyimleri şahsi olarak benim de ilgimi çekmiyor açıkçası. Ben en büyük faydayı kitaplarda buldum kendi açımdan.

Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları diye bir kitap var. Size kesinlikle öneririm.

Bende de aynı içselleştirilmiş değersizlik ve güçlü bağımsızlık ihtiyacı var. Muhtemelen bağlanma tipiniz de (bağlanma teorisi ya da ideal ingilizce attachment theory) kaçıngan bağlanan. Kendinize olan saygınızı, kişisel sınırlarınızı vurgulamanız da bana bu hissi verdi.

Tek oturtamadığım durum, genelde bu bahsettiğim tarzda insanlar dışarıdan daha sert görünür, ezik görünme gibi bir risk olmaz. Diyelim ki çalışma arkadaşlarınızdan biri sizin bu özür diler tavrınız nedeniyle saygısız yorum yaptı ya da sizi dinlememeye başladı, tavrınız ne olur?

Bence kitaplara ya da internet okumalarına yoğunlaşın, terapi olmasa da kendi kendinize kaynakları anlamak, üstüne düşünmek çok yardımcı olabilir.

dediğiniz kitap storytelde var sanırım yarın dinlemeye başlarim

maalesef bağlanma stilim ozellikle aşkta kaygılı bağlanma.
öncesinde arkadaşlarıma ve aşık olmadığım sevgililerime bile öyle bağlanıyordum , 18 yaşında 1 gün görüştüğüm adam için günlerce üzüldüğümü biliyorum.
neyse yaş ilerleyince hepsi geçti şu an sadece aşk gibi güçlü bir duyguda bu kaldı ama yine de eskisi gibi değil.

sorunuza gelirsem tam şuandaki durumumda is konusunda kendimi yetersiz hissettiğim için net bir tavır koymam/koyamam acikcasi bu yüzden kişisel ilişkide tavır koyarım sadece,
bizim nobetlerde 24 saat istasyonda oturuyorsun (3 kişi) vaka gelince ambulans ile çıkıyorsun ,
vaka dışında iletişim kurmam.

dogadostupanda · 1 Şubat 2023

lattesizkitapsiz .!.:
bütün bunların temeli varlığını değerli hissedememek bence .
yaptıklarım değerlidir sadece, varlığımın bir önemi yok kafası inanılmaz ben de.
bence bu varlığının değerli olması olayı çocuklara bu ülkede hiç işlenmiyor

Kardesiniz var mi? Varsa kiz mi erkek mi ve o bu konuda nasil hissediyor?

lattesizkitapsiz · 1 Şubat 2023

dogadostupanda .!.:
Kardesiniz var mi? Varsa kiz mi erkek mi ve o bu konuda nasil hissediyor?

var
erkek kardeşim var,
benim kadar değer sorunu olduğunu düşünmüyorum,alma konusunda hiçbir sorunu yok bence , hatta aldığı pahalı şeyler annemlere yük oluyor diye benim sinirim bozuluyor

annemlerle benden çok daha farklı bir ilişkisi var
öncelikle çok daha dürüst onlara ve bütün sorunlarında şeffaf.
ben de ise hiçbir sorunumu bilmezler çocukluğumdan beri her şeyi kendim çözerim
o yüzden ilişkimizde farklı aileleyle genel olarak.

Eksi_Elma · 1 Şubat 2023

lattesizkitapsiz .!.:
dediğiniz kitap storytelde var sanırım yarın dinlemeye başlarim
maalesef bağlanma stilim ozellikle aşkta kaygılı bağlanma.
öncesinde arkadaşlarıma ve aşık olmadığım sevgililerime bile öyle bağlanıyordum , 18 yaşında 1 gün görüştüğüm adam için günlerce üzüldüğümü biliyorum.
neyse yaş ilerleyince hepsi geçti şu an sadece aşk gibi güçlü bir duyguda bu kaldı ama yine de eskisi gibi değil.

sorunuza gelirsem tam şuandaki durumumda is konusunda kendimi yetersiz hissettiğim için net bir tavır koymam/koyamam acikcasi bu yüzden kişisel ilişkide tavır koyarım sadece,
bizim nobetlerde 24 saat istasyonda oturuyorsun (3 kişi) vaka gelince ambulans ile çıkıyorsun ,
vaka dışında iletişim kurmam.

Ben kaçıngan bağlanmaya uyduğum için kaygılı bağlananları çok anlayamıyorum. İkisi de temelde aynı güvensizlikten gelse de çok farklı gösteriyor kendisini.

Belki sizin kendi çizgilerini net çekme tavrınız, bağ kuvvetlenirse çok bağlanacağınızdan korkmakla ilgili önlem olabilir bilinçli ya da bilinçsiz olarak.

Ben analitik düşünmeyi seven ve bir şeyleri anlamlandırabilmek için analiz etmeye ihtiyaç duyan biriyim. O yüzden bol bol okuma yapıyorum, bir şeyleri neden yaptığımı anladıkça davranışları kontrol etmem kolaylaşıyor.

Eksi_Elma · 1 Şubat 2023

lattesizkitapsiz .!.:
var
erkek kardeşim var,
benim kadar değer sorunu olduğunu düşünmüyorum,alma konusunda hiçbir sorunu yok bence , hatta aldığı pahalı şeyler annemlere yük oluyor diye benim sinirim bozuluyor
annemlerle benden çok daha farklı bir ilişkisi var
öncelikle çok daha dürüst onlara ve bütün sorunlarında şeffaf.
ben de ise hiçbir sorunumu bilmezler çocukluğumdan beri her şeyi kendim çözerim
o yüzden ilişkimizde farklı aileleyle genel olarak.

Söylediğim kitaba kesinlikle bakın siz. :) Kardeşinizle olan farkınızı da görürsünüz. Bu yazdığınızdan sonra tavsiyemi daha da güçlendiriyorum.

ordinary · 1 Şubat 2023

lattesizkitapsiz .!.:
kişisel hayatınızda da mi boylesiniz ? ben aile ve iş dışında alma verme dengemi kurmuş gibi hissediyorum

Aile ve iş dışında (ki okulu ve akrabaları da katıyorum) arkadaş kalıyor geriye. Evet, arkadaşlıkta da böyleydim. Bana göre normali buydu. Baktım karşı taraf bencillik yapıyor, yine suçlu benim. Birkaç çabadan sonra koydum mesafeyi.

Ben dengeyi ağır derecede kazık yiyince koyuyorum. Bazı kişilere hayır demeyi ve kendimi de öncelikli hale getirsem benim için tamam gibime geliyor. Hadi hayırlısı.

lattesizkitapsiz · 1 Şubat 2023

Eksi_Elma .!.:
Söylediğim kitaba kesinlikle bakın siz. :) Kardeşinizle olan farkınızı da görürsünüz. Bu yazdığınızdan sonra tavsiyemi daha da güçlendiriyorum.

kitabın arka yazısına baktım size kesinlikle katılıyorum
yarın ya dinlemeye başlarim ya da kitapçıya gidip alıp okurum
çok teşekkürler

dogadostupanda · 1 Şubat 2023

lattesizkitapsiz .!.:
var
erkek kardeşim var,
benim kadar değer sorunu olduğunu düşünmüyorum,alma konusunda hiçbir sorunu yok bence , hatta aldığı pahalı şeyler annemlere yük oluyor diye benim sinirim bozuluyor
annemlerle benden çok daha farklı bir ilişkisi var
öncelikle çok daha dürüst onlara ve bütün sorunlarında şeffaf.
ben de ise hiçbir sorunumu bilmezler çocukluğumdan beri her şeyi kendim çözerim
o yüzden ilişkimizde farklı aileleyle genel olarak.

Acaba bir ayrimciliga mi ugradiniz? Yazdıklarınızı okurken bunu düşündüm.

lattesizkitapsiz · 1 Şubat 2023

dogadostupanda .!.:
Acaba bir ayrimciliga mi ugradiniz? Yazdıklarınızı okurken bunu düşündüm.

hayır aslında evin çocukken aşırı ilgi gören tüm dikkati üzerinde olan çocuğu bendim.
kardeşimle aramda 8 yaş var tabi o buyuyene kadar annemler çok degistiler daha da yumusadilar
o da benden daha rahat bir çocukluk genclik geçirdi/ geçiriyor
ama ilgi para vs konularında hiç ayrımcılık hissetmedim

Kendimi Sürekli Yük Gibi Hissediyorum

🇹🇷 Çocuklar uyurken susulur, ölürken değil 🍉

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Nirvana

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

🇹🇷 Çocuklar uyurken susulur, ölürken değil 🍉

Aktif Üye

Nirvana

Aktif Üye

Benzer Konular