Arkadaşlar selamlar hepinize, nasıl anlatsam bilemediğim sorunlarım var. sanki iç sıkıntısı gibi, sanki depresyon gibi, sanki hastalıklarım ilerlemiş gibi.
İçimden pek bir şey yapmak gelmiyor. İşten de istifa ettiğim için bu aralar evdeyim, onun depresyonu mu onu da anlamadım. Tatilden döndük, eşimin ailesi vardı, yeğeni falan ona baktım sayılır bir hafta onlar gitti daha da çöktüm sanki. Çocuk yapasım geliyor, sonra diyorum ki allahın delisi daha kendini koltuktan kaldıramıyorsun ne çocuğu. Yani toparlayamıyorum da sorunlarımı şimdi konuyu açarken. Hipotiroitten mi vitaminim mineralim mi düşük diye gittim doktora, tahlil verdim daha da çıkmadı sonuç. Sağlık probleminden dolayı böyleysem daha sonra düzeltme yaparım onu geçelim öneri verirken.
İstediğim şeyleri yapamıyorum, yetersizlikten değil de efor sarfetmiyorum bunlar için, kendimi zorlasam bile amaaan modundayım 15 gündür.
Her sabah evi bir derleyeyim toplayayım, evimde pilates yapayım, güzel sağlıklı yemekler pişireyim, kedilerimle ilgileneyim istiyorum, istiyorum da takaatim yok. Evde zaten sokaktan eşimin bulup getirdiği başka bir yavru var. Onun tedavisini yaptım, şimdi yavru eğitimine başladım sabrımı zorluyor azıcık, benimkiler bir afra tafra içinde. Evde kızgın kedi sesleri duyuyorum karşılaşmalarda. Dün bahçeye hasta bir kedi girmiş, siyah, 1 yaşında yok, sümüklü, öksürüyor vs neyse işte onu yakalamam lazım ki tedavisini yapayım. yakalayamadım, benimkiler evdeki bebeği döverken bunun etrafında dolaşıyorlar. hasta olacaklar diye korkuyorum. kediyi bahçeden kovamadım da vicdanım el vermedi, oturdum ağladım ne ev işini ne mesleğini yapabiliyorsun diye. bugün ufak yavru öksürmeye başladı, öbür hasta kedi çekmiş gitmiş ortada yok, onu arıyorum bir yandan.
Evin hali zaten darmaduman. Yemek yapmıyorum, süpürgeyi perşembe günü açmıştım, katlanacak çamaşırlar dolapların içinde bekliyor. Ruhum sıkılıyor kendimden. Yazarken bile içim sıkıldı öyle düşünün.
Neden sizce bu hiç bir şeyi becerememem? Kendimden sıkıldım artık, tiksindim. Aklımdakilerin hiç birini icraate dökemiyorum. Kanım çekilmiş de ölüm döşeğinde gibiyim, bütün gün koltukta bir sağa dönüyorum bir sola. Nasıl düzelirim, neler yapayım, ne önerirsiniz?
İçimden pek bir şey yapmak gelmiyor. İşten de istifa ettiğim için bu aralar evdeyim, onun depresyonu mu onu da anlamadım. Tatilden döndük, eşimin ailesi vardı, yeğeni falan ona baktım sayılır bir hafta onlar gitti daha da çöktüm sanki. Çocuk yapasım geliyor, sonra diyorum ki allahın delisi daha kendini koltuktan kaldıramıyorsun ne çocuğu. Yani toparlayamıyorum da sorunlarımı şimdi konuyu açarken. Hipotiroitten mi vitaminim mineralim mi düşük diye gittim doktora, tahlil verdim daha da çıkmadı sonuç. Sağlık probleminden dolayı böyleysem daha sonra düzeltme yaparım onu geçelim öneri verirken.
İstediğim şeyleri yapamıyorum, yetersizlikten değil de efor sarfetmiyorum bunlar için, kendimi zorlasam bile amaaan modundayım 15 gündür.
Her sabah evi bir derleyeyim toplayayım, evimde pilates yapayım, güzel sağlıklı yemekler pişireyim, kedilerimle ilgileneyim istiyorum, istiyorum da takaatim yok. Evde zaten sokaktan eşimin bulup getirdiği başka bir yavru var. Onun tedavisini yaptım, şimdi yavru eğitimine başladım sabrımı zorluyor azıcık, benimkiler bir afra tafra içinde. Evde kızgın kedi sesleri duyuyorum karşılaşmalarda. Dün bahçeye hasta bir kedi girmiş, siyah, 1 yaşında yok, sümüklü, öksürüyor vs neyse işte onu yakalamam lazım ki tedavisini yapayım. yakalayamadım, benimkiler evdeki bebeği döverken bunun etrafında dolaşıyorlar. hasta olacaklar diye korkuyorum. kediyi bahçeden kovamadım da vicdanım el vermedi, oturdum ağladım ne ev işini ne mesleğini yapabiliyorsun diye. bugün ufak yavru öksürmeye başladı, öbür hasta kedi çekmiş gitmiş ortada yok, onu arıyorum bir yandan.
Evin hali zaten darmaduman. Yemek yapmıyorum, süpürgeyi perşembe günü açmıştım, katlanacak çamaşırlar dolapların içinde bekliyor. Ruhum sıkılıyor kendimden. Yazarken bile içim sıkıldı öyle düşünün.
Neden sizce bu hiç bir şeyi becerememem? Kendimden sıkıldım artık, tiksindim. Aklımdakilerin hiç birini icraate dökemiyorum. Kanım çekilmiş de ölüm döşeğinde gibiyim, bütün gün koltukta bir sağa dönüyorum bir sola. Nasıl düzelirim, neler yapayım, ne önerirsiniz?
