kendimle sorunlarım var.

Kendini salma bu kadar sonuçta tedavi olursun gecer gider.. Çocuğun olsun hayatta yalnız hissetme kendini
canım ben iki kişiye bakamıyorum şu an. eşime bakma kısmını da dahil ettim çünkü çalışmıyorum şu an. ne ev temiz, ne yemek var. ben nasıl bakayım çocuğa sen söyle? lohusa depresyonuna girersem kesin hastaneye yatışımı verirler. rezil olur el kadar bebek. yapamam çocuk falan
 
Hayatta herkesin en az bir kere yaşadığı durum bu ama merak etme geçici. Bende yaşadım. Eğer sağlıktan yana sıkıntın yoksa kalk oturduğun yerden yoksa oturdukca gün geçtikçe kalkman daha zor olacak. Kendin için Birşeyler yapmalısın. Ne olursa iyi hissettirecek herhangi birsey. Bunlar ağır gelecek belki ama söylemem gerek eğer böyle devam edersen dışarıya insan içine çıkmaya korkar hale gelecek zaman içinde kendini yararsız biri olarak hissedecek kendine saygını sonrada insanların sana olan saygılarını yitireceksin. Yeni yeni hastalıkların çıkacak ve kimse seni anlamayacak bir süre sonra kısır döngüye gireceksin. Ben bunu en yakınımda gördüm. İşte şimdi erteleme kalk sana senden başka kimse yardım edemez. Şunu da söyleyim seni çok iyi anlıyorum bende yaşadım aynı şekilde. Hayatın nasıl bilmiyorum ama o kadar sorunlar içinde yaşayan insanlar ne mücadeleler veriyor hayata gülüyor kendine değer veriyor. Bu kadar kolay olmamalı insan ne yaparsa kendine yapar. Bunu da yaşamayan anlamaz. Yapabileceğini sende biliyorsun istiyorsun da sana engel olan ne yine kendin. İşte bunu yapma kendine bak zaman ayır Birşeyler yap kendin ve sevdiklerin için bak gör hersey daha güzel gorunecek gözüne iyiki bu halime devam etmemişim diyeceksin. Kendine de suç bulup durma yapıyorsun eğer zaman kaybı bu onun yerine kalk kendine güzel bir yemek yap ☺
haklısın insanların ne dertleri var, benimki onların yanında şımarıklık gibi ama yine de beni rahatsız ediyor. Beni tanıyan kimse demez ki depresyonda. Dışı seni, içi beni yakar derler o durumdayım.
hep zorluyorum kendimi bu süre içinde ama sürekli zorlamaktan yoruldum. İnsan kendini kitap okumaya zorlar mı? İçimden gelerek bunları yaptığım zamanları özledim.
 
canım ben iki kişiye bakamıyorum şu an. eşime bakma kısmını da dahil ettim çünkü çalışmıyorum şu an. ne ev temiz, ne yemek var. ben nasıl bakayım çocuğa sen söyle? lohusa depresyonuna girersem kesin hastaneye yatışımı verirler. rezil olur el kadar bebek. yapamam çocuk falan
Saglık sıkıntıları bende fe var güneşe cık temiz hava bol günes al..takma kafanı
 
Buz gibi suyla duş almanızı öneririm bu sizi kendinize getirir daha sonra kendinizi en başarılı bulduğunuz konuda bir şey yapın yani yemekte iyiyseniz lezzetli Bi şey yapın enstrüman çalabiliyorsanız sevdiğiniz bir parçayı çalın ben yağlı boya yaparım mesela rahatlatır ve yüreklendirir sizi sonra biraz enerjiniz gelir diye umuyorum
 
Kendinize biraz tatil verin Gerçekten dinlenin Biraz deşarj olun Kafanızı boşaltın Sonra bakarsınız icabına Işten yeni istifa etmişsiniz bir nefes alın önce
 
Senin çocuğun var. ilgi istiyor, alaka istiyor. ben evde tek başımayım kedileri saymazsan. Senin zamanın, enerjin yoktur anlarım seni.
bizim dün akşamki menümüzdü lahmacun artık bugün eşimin canı ne söylemek isterse.
Kedi de var ya evde. Onu bile oksamaya useniyorum hayvan kucuk emrah gibi bakiyor yuzume. Gelip agzima agzima giriyor seveyim diye.
 
Adım atıyorum zorluyorum kendimi ertesi gün yine aynıyım. 2 haftadır aynı moddayım. Hadi zorla kendini yıka çamaşırları dedim, o bitti katlama duruyor. Ne anladım ben bu işten?
Pilates yapayım diye zorladım kendimi gittim decathlona eksik malzemeleri aldım. Üzerinden kaç gün geçti yapmadım.
Bu kısmı aşamıyorum ben. kendimi zorlamak istemiyorum. eskisi gibi patır patır yapayım istiyorum.
Şuan ne yaşadığınızı neden kendinizi böyle hissettiğinizi anlamak için yeterli bilgiye sahip değiliz ama işten ayrılmış olmak ve evde yalnız olmanız fazla olumsuz düşüncelere kapılmanıza sebep olmuş olabilir...öncelikle kendinizin yaşadığı bu durumu kabullenin elinizde olmadığını bilin hani demişsiniz ya çamaşır yıkadım ama katlamadım diye olumluya yönelin çamaşırı da yıkamayabilirdiniz... hergün bir hedefiniz olsun mesela bugün çamaşır yıkadıysanız yarın katlayın mükemmelliyetçilik insanı çok yıpratıyor... zamanla iyi gelecek bu...kaç gündür bişey yapmıyorum diyen birinden bir anda tüm evi yapmasını beklemeyin lütfen...bir adım atıp doktora gitmişsiniz bu harika bir adım... dediğim gibi küçük hedeflerle devam edin
 
B12 ve d vitaminlerin dip noktadayken bende sizin gibiydim... Hiçbirşey yapasım yoktu sabahlara kadar sanki sırtımda taş taşımışçasına yorgun kalkardım... Hayattan zevk alamazdım... Vitaminlerim ne zaman normale döndü bende yaşama sevincime döndüm =) tabi bu benim için çözüm yoluydu... Vitaminleriniz düşmüş olabilir. Geçmiş olsun...
 
Arkadaşlar selamlar hepinize, nasıl anlatsam bilemediğim sorunlarım var. sanki iç sıkıntısı gibi, sanki depresyon gibi, sanki hastalıklarım ilerlemiş gibi.
İçimden pek bir şey yapmak gelmiyor. İşten de istifa ettiğim için bu aralar evdeyim, onun depresyonu mu onu da anlamadım. Tatilden döndük, eşimin ailesi vardı, yeğeni falan ona baktım sayılır bir hafta onlar gitti daha da çöktüm sanki. Çocuk yapasım geliyor, sonra diyorum ki allahın delisi daha kendini koltuktan kaldıramıyorsun ne çocuğu. Yani toparlayamıyorum da sorunlarımı şimdi konuyu açarken. Hipotiroitten mi vitaminim mineralim mi düşük diye gittim doktora, tahlil verdim daha da çıkmadı sonuç. Sağlık probleminden dolayı böyleysem daha sonra düzeltme yaparım onu geçelim öneri verirken.
İstediğim şeyleri yapamıyorum, yetersizlikten değil de efor sarfetmiyorum bunlar için, kendimi zorlasam bile amaaan modundayım 15 gündür.
Her sabah evi bir derleyeyim toplayayım, evimde pilates yapayım, güzel sağlıklı yemekler pişireyim, kedilerimle ilgileneyim istiyorum, istiyorum da takaatim yok. Evde zaten sokaktan eşimin bulup getirdiği başka bir yavru var. Onun tedavisini yaptım, şimdi yavru eğitimine başladım sabrımı zorluyor azıcık, benimkiler bir afra tafra içinde. Evde kızgın kedi sesleri duyuyorum karşılaşmalarda. Dün bahçeye hasta bir kedi girmiş, siyah, 1 yaşında yok, sümüklü, öksürüyor vs neyse işte onu yakalamam lazım ki tedavisini yapayım. yakalayamadım, benimkiler evdeki bebeği döverken bunun etrafında dolaşıyorlar. hasta olacaklar diye korkuyorum. kediyi bahçeden kovamadım da vicdanım el vermedi, oturdum ağladım ne ev işini ne mesleğini yapabiliyorsun diye. bugün ufak yavru öksürmeye başladı, öbür hasta kedi çekmiş gitmiş ortada yok, onu arıyorum bir yandan.
Evin hali zaten darmaduman. Yemek yapmıyorum, süpürgeyi perşembe günü açmıştım, katlanacak çamaşırlar dolapların içinde bekliyor. Ruhum sıkılıyor kendimden. Yazarken bile içim sıkıldı öyle düşünün.
Neden sizce bu hiç bir şeyi becerememem? Kendimden sıkıldım artık, tiksindim. Aklımdakilerin hiç birini icraate dökemiyorum. Kanım çekilmiş de ölüm döşeğinde gibiyim, bütün gün koltukta bir sağa dönüyorum bir sola. Nasıl düzelirim, neler yapayım, ne önerirsiniz?

Kedili ev cennettir, onlardan destek al, ciddiyim bu konuda bazen bende böyle hissediyorum kedimin yanına uzanıp seviyorum onu, benim ki hafif geveze ben konuşuyorum o mav mavvvv cevap veriyor bir bakıyorum gülümsüyorum sonra da gerisi geliyor işte
 
haklısın insanların ne dertleri var, benimki onların yanında şımarıklık gibi ama yine de beni rahatsız ediyor. Beni tanıyan kimse demez ki depresyonda. Dışı seni, içi beni yakar derler o durumdayım.
hep zorluyorum kendimi bu süre içinde ama sürekli zorlamaktan yoruldum. İnsan kendini kitap okumaya zorlar mı? İçimden gelerek bunları yaptığım zamanları özledim.
Senin durumunda biri gelip sana bunları söyleseydi ne yapmasını önerirdin?
 
Kedili ev cennettir, onlardan destek al, ciddiyim bu konuda bazen bende böyle hissediyorum kedimin yanına uzanıp seviyorum onu, benim ki hafif geveze ben konuşuyorum o mav mavvvv cevap veriyor bir bakıyorum gülümsüyorum sonra da gerisi geliyor işte
Canım ben yatınca kediler de yanımda yatıyor. Mır mır etrafımdalar. Birlikte uyuyoruz sayılır tüm gün. Beni azıcık mayıştırıyolar :)
 
Spor yapın, hafif beslenenin, erken kalkın..

3 çocukla (ikizler küçük)en zinde olduğum dönem spor yaptığım dönemler oluyor..Çoğu da 1 saat ikiz bebek arabasiyla tempolu yürüyüş..

Sıcaklar da insanın uyuşturuyor..bir yerden başlayın yine olmazsa psikolojik destek alın..
 
Benim de malesef kendimle cok buyuk sorunlarim var.
Son zamanlar cok dusunuyorum bununla ilgili.
Benim sizden farkli olarak karakterimle ilgili sorunlarim var.
Eskiden kendimi iyi insan bilirdim.
Ama artik iyi birimiyim, kotu biri mi cozemiyorum.
Son zamanlar kendimi maskelenmis pislik gibi hiss ediyorum (((
Ne zaman boyle pislik birine donustum cozemiyorum (((
Aslinda her zaman iyi biri oldugum icin kendime kizardim, kotu biri olmak isterdim derdim.
Kafam allak-bullak.
Piskologa ihtiyacim var galiba. Hatta eminim (((
 
inancınızı bilmiyorum ama bu anlattıklarınız bana biraz ruhen bi boşluk olduğunu hissettirdi

Allahtan uzaklaşınca hissettiğim durmadan ağlamak istediğim o beter his

bi namaz kıl ardından dua et ve niyet edip Allahım şifa ver diyerek bi yasin oku bak gör kalbin nasil rahatlıyor

inşirah oku evinde de videodan bakara suresini aç sesli bi şekilde dinle

nazar da olabilir bak felak nas ayetel kursi okunabilir

bence bunları yap düzelecek buna inaniyorum ben çözümü duada buldum..
 
Bu çok vitaminlik birşey değil sanırım çünkü aynı durumlar bende de vardı. B12,D vitamin eksikliği üzerine hipotro hepsinin ilaçlarını kullanıyordum düzenli olarak ancak değişiklik olmuyordu malesef bazı günler enerjik çoğu günler enerjim emilmiş gibi.
Bir ortası yoktu, gebelikle beraber şuan iki katı oldu, temizlik ve yemek yapasım yok artık bari onları evde dursam da yapmıyorum diyip artık dışarı atıyorum kendimi mecbur o zaman yürümek enerji tüketmek zorunda hissediyorum. Ev insanı daha da tembelleştiriyor malesef.
 
Back
X