Bazen fedakarlıklarınız hayatınızın büyük bir bölümünü kaplar. Maalesef bu fedakarlıklarınızın kendinizden taviz vermenize sebep olduğunu görmemiş ya da görmezden gelmişsinizdir. Dönüp baktığınızda kendiniz için hiçbir şey yapmadığınızı farkedersiniz. Zamanla bu durum sizde bunalıma bile sebep olabilir. Bunun önünü bir an önce almalısınız.
.
Çok değil kendinizi önce küçük küçük mutlu edin, mesela bir gün yemeğin en güzel kısmını siz yiyin, ne de olsa emekle mutfakta zaman geçiren sizdiniz. Eve giderken gözünüze ilişen şekerlemeler için "Ne güzel duruyor." dedikten sonra arkasına "Aman ne gerek var şimdi çocuk gibi bundan almaya." bahanesini eklemeden girin o şekerlemeleri kendiniz için alın. Yol boyunca yiyerek tadını çıkarın. Markette hazır dilimlenmiş patatesleri görünce "Ben kendim dilimlesem yapsam daha uyguna gelir, bu kadar para vermeye ne gerek var?" Demeden alın eve gier gitmez kızartın kendiniz için. Sabahları yalnızsanız evde, bu kez sadece kendinize kahve yapın, balkona çıkıp keyifle için.
.
Hep şu soruyu kendinize sorun; "En son kendim için ne yaptım?" Cevabı düşünmekte zorlanıyorsanız, geç kalmışsınız demektir. Kendinize yetişin, başkalarına yetişmekte acele ederken kendinize geç kalmanız büyük haksızlık ve kendinize karşı saygısızlıktır. İlk önce siz kendinize kıymet vermelisiniz. Siz kendinize değer vermezseniz, belli bir zaman sonra başkalarının da size değer vermediğini farkedeceksiniz. Kendinize saygı duyun, kendinizi sevin, fedakarlıklarınızın tavizlere dönüşmesine engel olun. Kendinizle ilgili hiçbir şeyi ertelemeyin, özellikle şu kelimelerin geçtiği bahaneleri zihninizden atın. "Biraz daha zaman geçsin, bu sefer de kalsın, ne gerek var?"
