- Konu Sahibi eliffffffffff
-
- #41
ne kadar oldu evleneli, bide hem çalışıp hem okuyomusun?
üniversite okuyorum
en çok çocuk yetiştirilirken zorluk çekilir lisede ki yaşamış veya zorluğu ,duygusallığı bilemez anlayamaz gitmiş olsa anlar kavgalarda azalır
ne kadar oldu evleneli, bide hem çalışıp hem okuyomusun?
8 ay oldu. Çok çalışıyorum denmezde Ders çalışabileceğim büroda duruyorum. Çalışıyorum yani.
arkadaşlar bnm 2 senelik bir ilişkim var.kendisi çocukluk aşkım ayrıca.hayatımda en çok istediğim şey onla beraber olmaktı bu hayalim gerçekleşti.fakat bir sorun var.bn üniversite de okuyorum sevgilim ise lise mezunu teknisyen çalışıyor.mayısta askere gitcek inş.annem bu ilişkimi biliyor ve karşı çıkıyor.bu konu beni çok yıpratıyo.ama sevdiğim için direniyorum.şimdi bnm merak ettiğim benm durumumda yada bnm gibi sıkıntılar çekipte sonra feraha kavuşananlar var mı?
Ben Yüksekokul mezunuyum, eşim terk /aynı okuldaydık/, lise mezunu
Ben Devlet Memuruyum
Eşim Teknirkerlik yapıyor bir mühendislik firmasında.
Ben onun 2 katı maaş alıyorum.
Bir kez bile eğitim, iş mevzusu geçmedi aramızda. Çoook işsiz kaldı. Canıma tak dediği zamanlar oldu.
Ben bulunduğum mevkiyi dillendirmediğim zamanlarda eşim benden daha heyecanlı anlatır. Benim başarımla onore olur. Ben de bir kez bile onu rencide etmedim. Ben şu kadar maaş alıyorum demedim. Eve giren paraya bakarım.
Benim kocamı sadece ben üzebilirim, anne, baba, kardeş, arkadaş, amca dayı laf söyleyemez. Söyleyecek adamın da alnını karışlarım
inşallah ilerde de sıkıntı olmaz canım, tabiki hayata dair yorumları siyah beyaz vs diye keskin çizgilerle yapmamak gerekir, her zaman istisnalar vardır
Evlilikte tabiki problemler olabilir kavgalar edilebilir. Bu bizim içinde geçerli. ancak hiç bir zaman eğitimle alakalı olmaz. Çünkü böyle birşey aklımıza bile gelmiyor. Çok güzel muhabbet sohbet ediyoruz çok iyi anlaşıyoruz. Ben hiç bir zaman ondan üstün olma çabası içinde olmam. Zaten eşimde hiç kompleksli biri değildir. Özgüveni kat kat yerinde olduğu için şimdilik çok iyiyiz
Ilk zamanlar insan çevresi yüzünden sıkıntı yaşıyor... Heleki ailen seni kimselere layık görmezken kendinden daha az bi eğitimde ve mevkide biriyle hayal bile edemez. Bunu kabullenmeleri zaman alır.. Ama sevgi ve saygı olduktan sonra aşılamayacak engel yoktur bence.. Tabi karşılıklı fikir ve karakter uyumu da çok önemli...
Şu mübarek cuma gününde Rabbim mutluluğunuzu daim etsin diyim o zaman :)
Bu siteye ilk üye olduğumda sizin konunuzu okumuştum :) Çok takdir etmiştim sabrınızı eşinize olan saygınızı.
Ben kendi durumumu anlatıcam sadece, yorum yapmıcam çünkü bizde öyle oldu diye sizde de öyle olacak değil.
Eski sevgilim ön lisans mezunuydu, kurumsal bir firmada tekniker olarak çalışıyodu, 800 tl maaş ve 200 tl de ticket parası alıyodu.
Ben hacettepede çocuk gelişimi okuyorum, o zaman 3. sınıftım.
Bir de bizim sosyoekonomik durumumuz da onun ailesinden daha üst düzeydeydi. Bu benim için önceleri hiç problem değildi, ne olacak ki diyordum.
Öğrenince ablamın ilk tepkisi 'Ne yapacaksın teknikerle?'
Annem burun kıvırdı.
Babam mesleğini duyunca 'lise mezunu mu?' demiş.
Yine de bırakacaksın edeceksin demediler. Ben de devam ettim.
Benim arabam vardı, onun yoktu, ben öğrenci halimle aylık onun maaşı kadar harçlık alıyordum, bizim 3 arabamız vardı, onun sadece babasının arabası vardı.
Bunlar gel zaman git zaman onun için sorun olmaya başladı.
Benim gayet iyi niyetle anlattığım küçük şeyler (manikür yaptıracağım dediğimde mesela) 'çok paran var tabii, git' lere dönüştü.
Sürekli kendi ailesiyle bizi kıyaslamaya başladı. 3 araba ile ne yapıyorsunuz vs...
Sonra ben yazın işe girdim 1000 tl maaş + yol parası ile işe başladım. Bunu bile çekemedi. 'Para kazanmaya başladın tabi değiştin' dedi, 'para kazanıyorum diye bana hava mı atıyosun' dedi, neler neler... Daha bunu kabullenemeyen adam ben asıl mesleğimi elime alıncaki imkanlarımı asla kabullenemiycekti.
Sonra gel zaman git zaman bunlar benim için de sorun olmaya başladı.
Arabasının olmaması, maaşının düşük olması, konum olarak mezun olunca ondan daha iyi konumda olacak olmam, ondan daha yüksek maaşımın olacağı vs...
O beni arabasıyla gelsin alsın istiyordum artık.
İleride 'eşim tekniker' demek istemiyordum.
Ayrıca onun eşlerinin hanımları okumamış insanlardı ve onlarla ortak yanım bile olmayacaktı, eş şeklinde ortak arkadaşlarımız olmayacaktı, inan bunu bile düşündüm zaman içinde.
Üstelik benim yüksek lisans gibi ideallerim vardı, o ise ön lisans okumuş ve daha da bir şey yapma gayretinde değildi.
İlişkimiz 1 sene sürdü.
Gel zaman git zaman ayrıldık (tek sebep bunlar olmasa da önemli faktördü bunlar) Ayrıldıktan 5 ay sonra, çok sağlam bir kaynaktan benimle 'MANTIK BİRLİKTELİĞİ' yapmış olduğunu öğrendim... Öyle diyormuş millete, onun iyi bir işi olacak, arabası var, ailesinin durumu iyi...
Beynim yandı tabi. Bundan sonra ben de ''iki tarafın en azından birbirine denk'' olmasını savunuyorum.
Ama umarım siz istisnasınızdır. Hakkında hayırlısı olsun
Benim durumum da size benziyor, benimde ailemin maddi durumu iyiydi eşimin ise vasatın altındaydı. Ben üniversite mezunuydum eşim ortaokul mezunu, benim iş kariyerim eşimin eşimden yüksekte. Eşimin çevresi ile benim çevrem çok çok farklı, arkadaşlarımız, zevklerimiz falan filan. Ben yıllardır eşimin tahsildarlık yaptığını gururla söylerim hiç çekinmem. Çünkü alın teriyle kazanılan her meslek kutsaldır.
Gerçi sizin başınıza başka olumsuzluklar gelmiş, buda sizin şanssızlığınız olmuş.
Sonuç 21 yıllık bir evliliği sürdürüyoruz. Farklılıkları sorun olarak görmektense hayatımıza renk olarak koyduk.
Yani isteyince oluyor, birbirinizi seviyor ve sayıyorsanız sorun olmaz.
Canım benim de 2 yıllık ilişkim var, benim de çocukluk aşkımdı. Ben yüksek lisans mezunuyum, erkek arkadaşım ise ortaokul. O da ticaretle uraşıyo.
Yaşı da küçük değil hem, hadi oku bir meslek edin desem geç kaldık.
Keşke çocukluk aşkımı hiç bırakmasaydım da, yol gösterseydim diyorum sadece.
Ailem istemedi, hala istemiyor, istemeyecek de.
Ama çok seviyorum.
Çok iyi pozisyonlarda, çok yakışıklı, çok zengin etrafımda dolananlar var.
İstemiyorum.
Arkadaşlarımız tutmuyor, zevklerimiz vs.
Ama ben onu seviyorum.
Onunla yemek yemeyi, gülmeyi, ona bakmayı, ona bişeyler öğretmeyi dahi seviyorum.
Hiç kompleksi yok, hatta bilmediği şeylerle ilgili dalga geçio. Komiklik çıkıo ortaya.
Ama deli gibi uraşıo, açıktan liseye gidio, seneye üniv. sınavına dahi girecek.
Artık mesleği olmasa da sırf çocuklarım babam üniv mezunu desinler diye çabalıyor.
Hayat sadece mutluluk için. O ne dedi bu ne dedi yok..
Aşk varsa hayatında, üzülme, bil ki çok şanslısın hatta..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?