Şunu fark ettim ki burdaki kocaların çoğunu ben döverdim. Yani gerçekten döverdim, anasına da izlettirirdim. KVye de iyice bağırırdım
Kendi annenize bile sınır çizebilen biri olursanız kimseyi dövmeye gerek kalmıyor, genelde doğumlarda kadınların anneleri de her şeye karışıyor, hem kendi annesinden hem kayınvalidesinden çocuk bakımında veto yiyen kadınların eşleri de anneler emin adımlarla yürürken ben de arada kaynarım deyip annelerle birlik oluyor.
Kadınların annelik konusunda en acımasız eleştirmenleri yine kadınlar, ki çocuğun fiziksel ve zihinsel gelişimine olumsuz etki edecek, psikolojisini bozacak bir durum olmadıkça insanların anneliğini sorgulamak kimseye düşmez ama maşallah bizler kimsenin anneliğini beğenmiyoruz, özellikle annelerimiz anneliğimizi sorguluyor, eleştiriler kendi ailenizden olunca da etkileniyorsunuz.
Ben seni doğurduğumda şöyle yaptım, şunu yedirdimden bir başlıyorlar, bu çocuk zayıf mı, elleri mi üşüdü, sırtı mı terliden çıkıyorlar
En temizi aldırış etmemek, fazla üstelerlerse çocuğu sizin doğurduğunuzu hatırlatmak.
Bu ifade annem, eşim ve kayınvalidemin ortak görüşü; benim hakkımda böyle düşünüyorlar.
Daha önce ocakta 3 yaşına girecek oğlumu kreşe göndermekle alakalı konular açmıştım hatırlayanlarınız olabilir. eylül ayından beri oğlumu yarım gün kreşe gönderiyorum, genel olarak kreşten memnunum. Başladığından beri oğlumda sosyal anlamda kazanımlar görüyorum. Planım bir kaç ay yarım gün göndermek, baharda da tam güne çevirmekti. Ben öğretmenim, oğluma anneannesi ve babaaannesi dönüşümlü olarak baktılar bu zamana kadar ancak bu sistemi daha fazla yürütmek istemiyorum pek çok sebepten ötürü. En başta anneannemin rahatsızlanması ve artık annemin ona bakması gerekiyor oluşu ve kayınvalidemin evi uzakta olduğu için hafta içi sürekli bizde kalıyor olma durumu. Kayınvalidemin hijyen sorunu var, ayrıca oğlumla inatlaşıyor, ona komik geldiği için sürekli o yaşta çocukla zıtlaşıyor ve bu yüzden oğlumda şimdiden her şeye hayır deme, kv nin kullandığı acayip lafları tekrar etme ve daha bir sürü davranış bozukluğu oluştu. Bu yüzden artık kreş seçeneği bizim için en iyisi gibi gözükse de oğlum sürekli hastalandığı için doğru düzgün kreşe devam edemiyor.
Bu ay nerdeyse oğlum hep evdeydi, tekrar eden burun akıntısı, önce kuru başlayıp sonra doluya çeviren öksürük başlıca şikayetimiz. Kreşin ilk yılı olduğu için hastalanması beklediğim bir şeydi ama bu ay biraz ağır geçti, bronşları daraldığı için artık 10 gün boyunca antibiyotik kullandık, doğal yöntemler, hava vermek vs işe yaramamaya başladı. Oğlum toparladı ve ben bugün kreşe tekrar gönderdim ancak günler öncesinden bugün göndereceğimi bildikleri için başta eşim, sonra annem ve kv göndermememi söylüyorlar ısrarla. eşime göre zaten annesi gelip bakıyor ne gerek var oğlanın kreşe gitmesine, zaten çok küçük. derslerden geri mi kalıyor sanki gitmese diye dalga geçiyor. annem açık açık "sen kendi keyfine düşkün olduğun için çocuğu yollamak istiyorsun" gibi bir laf etti hatta o yüzden gerildik. halbuki çocuğu yarım gün gönderiyor olmak benim için çok daha yorucu, sabah bırakıp öğle aramda kreşten alıp eve bırakıp sonra gene okula dönen benim. üstelik evde de her gün kayınvalide ağırlıyorum oğlana yarım gün bakacak diye. kv pek bir şey diyemese de onun da düşüncesini anlayabiliyorum. oğlum hastayken sürekli vah vah yavrum evde bir dinlenemedi bir toparlayamadı küçücük haliyle yollara düşüyor sabah vs derdi.
Bilemiyorum ben bağışıklık kazanması gerektiği, er ya da geç kaç yaşında olursa olsun okula başladığında gene aynı süreçleri yaşayacağımız için ha o zaman ha şimdi diye bakıyorum, o yüzden kreşe gönderme taraftarıyım. ayrıca gerçekten kv ile tüm gün eve tıkılı kalmasının oğluma hiçbir şey kazandırmadığını, aksine pek çok olumsuz davranış kazandığını gözlemliyorum. kv sağ olsun yemesine içmesine üstüne başına dikkat eder ancak tüm gün müge anlı ve türevleri açıktır, çocukla oyun oynamaz, oğlum hareketlenince şikayet eder vs vs artık ona teşekkür edip dinlendirme zamanımız geldi benceama öte yandan gerçekten oğlum sürekli hastalanırsa vicdan azabı da duyacağım çünkü zor toparlıyor, gece öksürükten uyuyamadığı zaman benim yüzümden diye düşünüp kahrolacağım, zaten çevremdeki herkes böyle hissettiriyor sağ olsunlar. daha 3 yaşına gelmemiş bebesini hasta olma pahasına kreşe yollayan keyfine düşkün anne miyim ben gerçekten ?
Büyükler evlilik ve çocuk meselelerinde hep kendi doğrularını dayatıyor, kayınvalidelerde karışıyor ama en çok da kız anneleri karışıyor bence, belki kayınvalidemden müdahale görmediğimden annemin girişimleri beni böyle düşündürüyor bilmiyorum.Cok üzülüyorum bazen ya.
Bizi o kadar korkuttular ki, iste 40ina kadar bebege soyle dikkat etmek lazim, böyle yapmak lazim,...
Cocugun kirki cikti, esimle birbirimize baktik, dedik aferin bize, öldürmedik yasiyor çocuk bak.
Insanin kendine guvenini öldürüyor bu tarz her seye karisan ebeveynler.
Halbuki dogru yanlış anne bir karar alip denese, yanlis bir kararsa da yolda degerlendirse, hislerine guvense, cocugu ile arasindaki baga guvense. Belki gercekten de konu sahibinin cocugu icin erkendir kres. Bunu ama ancak sadece cocuguna odaklanarak bilebilir. Ancak boyle kisiler yüzünden insan bazen bir bakmis, kendi cocuguna yabanci, çünkü onu dinlememis...
o kadar haklısınız ki. bu yaşta sanki ne öğrenecek derslerden geri mi sanki diye dalga geçiyor eşim ama beynin en hızlı geliştiği dönemin 0-3 yaş aralığı olduğunu düşünürsek ben oğlumun bu kritik dönemlerini evde tv karşısında, onunla oyun oynamaktan sıkılan bir babaanneyle geçirmesini doğru bulmuyorum. oğlum okula tam adapte olunca da tam güne çevireceğim inşallah. bebekken inek sütü alerjisi vardı ama sonra geçti. 1 yaşından sonra kalmadı. artık havadan mıdır neyin nesi bilmiyorum hemen burun akıntısı başlıyor.3 yaş sosyalleşme yaşıdır. Sız zaten ona yetemezsiniz. Cocuklar oyunla beslenir ve gelişir. Daha da gelişecektır. Cok dogru bır karar vermıssıniz. Babanesının cocukla ınatlasması cocugu kızdırması o kadar yanlış bırsey kı . Cok kızıyorum bu duruma. Aynı şey kendilerine yapılabilir mı acaba ,tabıki hayır. Eger bına da degıl daha doğal ortamda ve arkadasları da varsa kreşe gerek yok . Ama bunlar yoksa cocuk kreşe gitsin. Cocuklar evde ogrendıklerıni okulda pekiştirir. Okula giden ve gitmeyen cocuk arasında duruş farkı bıle vardır ,daha uyumludurlar ve hemen anlaşılır . Zaten yarım gün gonderıyorsunuz, gunun kalan kısmını sizinle vakit gecırıp anne sevgısınden mahrum kalmaz.
Hastalığa gelecek olursak ,ilaclar da alerji yapmıs olabılır . Bana alerji gıbı geldı .
Onu bır arastırın derım.
Paket süt vs veriliyormu okulda onu sorabilirsınız.
Bende yarım gün gönderiyorum ,benım icın daha zor , sabah kalk götür, 3 saat kalıyor ,bıdaha almaya gidiyorum vs anne ıcın daha yorucu ama cocugum mutlu . Önemlı olan cocugun gelişimi.
Okul öncesı donemde matematik ders vs kıyaslama olur. Oysaki bır cocugu matematiğe hazırlamak ıcın oyun oynamak gerekir. Geometrık ve sayı oyunlar vs .
Turkceye hazırlamak ıcın sohbet ıcınde olmak gerekir. Dogru konuşmak gerekir.
Ülkemızın egıtım sistemi berbat ama okul öncesi cocuk gelışımı cok ıyıdır . Iyı bır kuruma verıyorsanız mutlaka gerı donusunu alırsınız.
Bizler kreşe gitmedik ama sokak kültürümüz vardı.
Hayati sokak dakı arkadaslardan ögrenırdık.
Mucadele etmeyi, problem çözmeyi vs
çok iyi anlıyorum. ben de kv bende olduğu süreçte gergin, diken üstünde ve mutsuz biri oldum. anlatmadığım daha bir sürü şey var bilhassa hijyen eksikliği ve çocukla inatlaşması hususunda. espri kisvesi altında da abuk sabuk şeyler konuşuyor çocukla, sürekli ikaz da edemiyorsun. bir ediyorum iki ediyorum ama koca kadın nasıl çocuğun aklını bu saçmalıklarla doldurur aklım almıyor.Özel hayatımı açmış gibi olacağım ancak bir kadın okursa ve faydalı olursam diye bahsetmek istiyorum. Ben doğumdan sonra aşırı kaygılı bir anne oldum, 2 sene boyunca adeta saçımı süpürge ettim, kendime ayırdığım vakit neredeyse yoktu. Hal böyle olunca eşimle giderek uzaklaştık. Dün bana artık beni eskisi kadar sevmediğini, çocuk doğduğundan beri eski enerjik, güleryüzlü kadın olmadığımı söyledi.
2 sene boyunca gerçekten zor bir hayat yaşadım. Anne, kv ve başka kimsenin desteği olmadan kucağımda kolik bebekle ben de saatlerce ağladığımı bilirim. Yuvam için fedakarlık yapıyorum, çok fazla kıymetim bilinir sandım. Sonuç olarak eşimden işittiklerim ortada.
Şuan bakınca evet yanlış yapmışım. Çok fazla fedakarlık yapmak asık suratlı, yorgun bir insan haline getirdi beni. İnsanlar bu kadın neden bu hale geldi diye sormuyorlar, sonuca yani kendilerine yansıyan şeye bakıyorlar. Kendini unutmamalı insan, anne de olsa kendini unutmamalı. Kendini parçaladın teşekkür ederim demiyorlar çünkü.
yani benim motivasyonumu asıl düşüren eşimin beni anlamaması zaten. yoksa onunla ağız birliği edebilsek anneleri o kadar takmayacağım belki de. sabah hemen bak hava ne kadar soğuk bugün gitmesin diyor mesela. ben soğuk havada çocuğu sıcak yatağından zorla kaldırıp okula gitmeye zorlayan gaddar anne, o düşünceli merhametli baba oluveriyor.Anneanne babannelere göre biz cocuk bakamıyoruz zaten.
Ben artık takılmıyorm,
kendi annemden yediğim lincin haddi hesabı yok cünnkü:)
Burda can sıkıcı olan,esin aynı fikirde olması onlarla.
İnsan orada kitleniyor
Biz esimle kres konusunda aynı fikirdeyiz(hastalandıgında o da alalum diye dırdırlanıyor ama simdilik ciddi değil)
27 aylık benim kızım ve kresin inanılmaz faydasını gördük 3 ayda.
Ben hic keyiften mi gönderiyorm diye düsünmedim vala.Git gel bana daha eziyet hergün alması:)
oğlanın kreşine para vermiyorum. orda part time ingilizce koordinatörlüğü yapıyorum, kendi özel vaktimden ayırıp oğlum için ek iş yapıyorum bir de göndermek için. keyif çatmak bunun neresindeyse. sorun benim haftada 2 gün çocuk gittikten sonra evde bir kaç saat tek vakit geçiriyor olmam herhaldeÜffff bu KV de koca da amm kafa zırıltısı yaptılar
Okurken sinirlendim, siz bir annesiniz tabi ki çocuk için en doğruy yapmaya çalışıyorsunuz. Bir rahat bırakmadılar sürekli arkada bir zırıldanma şeklinde fon müziği
Yapılacak şey belli alın KVyi kocayı sizin derdiniz ne para mı diye iyice bağırın. Klasik olacak ama bir cinnet bu işi çözer. tek kelime konuşmayın artık kesin diyeceksiniz. Kocanın da eline bavulu verin adam olana kadar anasında kalsın aklı başına gelince gelsin. Bu nedir yahu... Sizin yerinizde olsam KV arayınca açmam eve falan da almam. Bunlara ben iyi bir dayak atmıştım çoktan. Kocaya tokat/yumruk atardım sonra boğazını sıkardım herhalde. Okurken dellendim kaçtır aynı konu.Türk kadınları dangalak KV-koca ikilileri sayesinde sabırtaşı olmuş arkadaş
Bunu söyleyince direk Avrupa'da çocuklar 2 yaşta başlıyor denilecek sizeÇocuğunuzun gelişimini düşünmenin keyif düşkünlüğü ile alakası yok.
Ama ben çocukların 4 yaşa kadar birebir bakımla büyümesini, 4 yaştan sonra kreşe gitmeleri gerektiğini okumuştum.
10- 15 sene öncesinden bahsediyorum benim çocuklarım artık büyüdü. Zamanla uzman tavsiyeleri de değişebiliyor.
Çocuğunuzu 1-2 sene sonra da kreşe gönderseniz sağlık açısından aynı problemi yaşayacaktınız, bu konuda vicdan yapmayın.
Eğer kreşten almak zorunda kalırsanız eve gittikten sonra sizin ilginiz kv nin açığını kapatacaktır.
Sıkıntı etmeyin kendinize.
Hiç canınızı sıkmayın, annelerin arada bir birkaç saat kendine ayıracak zaman istemeleri keyfi veya bencillik değildir ihtiyaçtır.oğlanın kreşine para vermiyorum. orda part time ingilizce koordinatörlüğü yapıyorum, kendi özel vaktimden ayırıp oğlum için ek iş yapıyorum bir de göndermek için. keyif çatmak bunun neresindeyse. sorun benim haftada 2 gün çocuk gittikten sonra evde bir kaç saat tek vakit geçiriyor olmam herhalde
oğlanın kreşine para vermiyorum. orda part time ingilizce koordinatörlüğü yapıyorum, kendi özel vaktimden ayırıp oğlum için ek iş yapıyorum bir de göndermek için. keyif çatmak bunun neresindeyse. sorun benim haftada 2 gün çocuk gittikten sonra evde bir kaç saat tek vakit geçiriyor olmam herhalde
Asıl mevzu bu belki de zaten...esim yoğun calisiyor, bunu bahane ederek ne ev ne çocuk bakimi konusunda bana destek oluyor. Zaten annesi varken topu annesine atar çocukla onun veya benim ilgilenmemi bekler. Bir cop kaldirmaz, evin basit tamir işi olur aylarca bekler. Cocugu yarim saat parka çıkar evi supureyim derim binbir homurdanarak çıkarır veya hiç çıkarmaz...Bu adam 6 yıllık beraberlikten sonra askindan olup biterek evlendigim adam bir de...Siz zaten haklısınız bunun tersini düşünen çıkmaz diye düşünüyorum. Benim anlamadığım eşiniz beyefendi neden hiç bir şekilde destek olmuyor? Ne işe yarıyor bu adam? Bütün yük niye sizde?
Ahh cherry, bu adam is güç mevki sahibi, aydin gecinen bir adam.onu geçtim bebeyken tanisip uzun süren birliktelikten sonra askindan ölüp biterek evlendigim adam.gozume perde mi inmiş nolmussa artık. Çocuktan sonra kalkti o perdeler hep...Valla daha önce de yazdım at bu herifi evden ver bavulu evine anasına gitsin. KVyi kolundan tutup def et akıllanana kadar evime gelemezsin de. At gitsin bunları ne sana ne çocuğuna 5 paralık katkıları yok anca kafa ütülüyorlar.
4te tam olarak ne degisiyor mesela, hangi açıdan 4 diyorsunuz?Ben de yaşadım aynı durumları. Çocuklarım 3e yakin yaşta başladı kreşe.benim su anki fikrim bu işin yaşı 4tür.
Mecburiyet harici 4ten önce kreşi doğru bulmuyorum. Bakacak kimse yoksa ekonomik olarak çalışmak gerekiyorsa gidecek mecbur.