kimse beni takmıyor bıktım artık!!!

D

doktorol

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Temmuz 2012
91
0
0
İstanbul
çevremde umursanmayan,dedikleri önemsenmeyen,saçma sapan bi insanım.ne konuşmasını biliyorum ne de nerde oturup kalkmasını.ot gibi büyütmüşler beni.arkadaşlarım bana saygı göstermiyor.rahatsız oluyorum ama bi yandan da kendimden nefret ediyorum.çünkü ben yeni tanıştığım bi insana hemen kendimi açıyorum onu önemsiyorum o da sığ gördüğü dereyi geçiyor.laf sokamam,espri yapamam beni kim yanında niye istesin diye düşünüyorum hep.kendimi açıyorum sonra da beni kabullensin diye olmadığım biri gibi davranıyorum.ama elimde olmadan doğal bi reflex sanki hiç düzeltemedim bu huyumu.1.sınıftan beri arkadaşlarımın bana tepkisi konuşması aynı her sene. mesafeli çok yanaşmak istemeyen samimiyet kurmak istemeyen insanlar..her sene senaryo aynı:(yeter bıktım...bıktım kendimden de o davranışlardan da...ne yapcam kendimi nasıl düzeltirim nasıl geliştiririm bi yardım edin üniveresitedeyim tıp 1.sınıf.evde kalıyorum ya iki kız var biride benimle aynı okulda beni öyle bi takmıyo ki okadar çok şey paylaşmış olmamıza rağmen ben onun yanında olmaktan nefret ediyorum ya.ama el mecbur.aynı evdesin aynı fakültedesin...bugün mesela anltıyorum olayı tamı tamına.
aynı sınıfta pratik dersimiz var dersten önce çıkıyor bi başka arkadaşıyla. aynı evdeyiz ya bana hiç haber vermeden çıkmış gitmiş.bi geldim arkadaşı da yanında masada oturmuş yemek yiyorlar."ya sen nerdesin ben seni göremedim"dedi en azından ara ben çıktım de yada mesaj at dimi?ben de dedim ki aynı sınıftayız nasıl göremedin bilmem.arayabilirdin beni
ama hata bende insanlara nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorum ben öğrenemiyorum da bi türlü.kimsenin sevgisini geç saygısını kazanamıyorum daha.ne yapcam nasıl düzeltirim kendimi ya da onların davranışını ya bi yol gösterin bana yalvarıyorum bıktım!!!nolur....:(((
 
bence kendini değerli görmen için birilerinin seni takıp takmamasına gerek yok bence herkes kendine yetmeyi bilmeyi sen kendine ne kadar değer verip o şekilde davranırsan karşıdaki de sana saygı duyar en azından aranızda seviye olur ev arkadaşı meselsine gelince gerçekten çevrendekilere güvenmiyosan yada bu tür kişilik sorunları olacağını düşünüyosan sakın ev hayatını seçme yurt ya da apartta kal tecrübe ile sabittir... başarılar diliyorum herşey gönlünce olsun
 
Canim sen hep karsindaki insanlara cok deger verdigin icin kaybediyorsun.Genelde insanlar birinden cok deger gördukleri zaman "ya bu kiz ne zaman istersem yanima cagiririm hemen kosa kosa gelir"derler.Sen onlari takma fazla deger gösterme sanki yokmuslar gibi davran istedigini yap,bak o zaman göreceksin onlarin nasil senin pesinden geldiklerini.Cunki insan kaybettiklerinin degerini ancak kaybettikten sonra anlar.Sen onlari takmadigin zaman onlar"bu kiz nerde ya,nereye kayboldu" diye bir merak uyanacak iclerinde sana karsi.Onlari yok saymak simdi senin icin zor ama birazdan 1-2 gun böyle davrandigin zaman faydasini gördugun zaman dogru yolda oldugunu hic kimsenin senden daha degerli olmadigini anlayacksin ve kendine daha cok deger vereceksin :-)
 
Son düzenleme:
mesleğini yaparken saygının kralını yaşıycaksın :1: üzülme ,kendine inan demekki çok zeki bir kızsınki tıbı kazanmışsın. derslerinde başarılı olmaya çalış böylece daha çok sayılırsın.kendini kapatıp boş yere kuruntu yapma.kimse senden önde değil
 
tek sorunun ''değer'' konusu.
sen sana değer verdiğn kadarsın
insanlar da sana senin kendine değer verdiğin kadarını verir.

başkalarını üstün tutma.
onlar seni takmıyorsa sırf ilgilensinler diye başka biri de olma.
ya şöyle düşün bu hayat senin ve 1 kez geliyorsun
1 kez geldiğin yere niye başkalarına yaranmak için uğraşıyorsun

takmasınlar çok mu sorun?
sorun etmiceksin..
onları takıntı haline de getirmiceksin

ve emin ol ki bunu yapacak olan yine sensin
yapamam deme. o zaman yine kaybedersin..
 
Hemen güvenme insanlara. Mesafeli dur biraz, öyle herşeyini anlatma. Cool görün. Bi süre sonra onlar sana yanaşmaya başlıycaktır.
 
Kendine saygı duy önce. Sen kendini saymazsan kimse saymaz. Ayrıca kimseye kendini sevdirmek, beğendirmek zorunda değilsin. Bu kaygıyla yaşarsan tökezlersin. Kendi değerlerini ve doğrularını oturtmaya çalış ve kimse için taviz vermez. "Hayır" demeyi öğren bir de, bu çok önemli.
 
doktorol .!.:
çevremde umursanmayan,dedikleri önemsenmeyen,saçma sapan bi insanım.ne konuşmasını biliyorum ne de nerde oturup kalkmasını.ot gibi büyütmüşler beni.arkadaşlarım bana saygı göstermiyor.rahatsız oluyorum ama bi yandan da kendimden nefret ediyorum.çünkü ben yeni tanıştığım bi insana hemen kendimi açıyorum onu önemsiyorum o da sığ gördüğü dereyi geçiyor.laf sokamam,espri yapamam beni kim yanında niye istesin diye düşünüyorum hep.kendimi açıyorum sonra da beni kabullensin diye olmadığım biri gibi davranıyorum.ama elimde olmadan doğal bi reflex sanki hiç düzeltemedim bu huyumu.1.sınıftan beri arkadaşlarımın bana tepkisi konuşması aynı her sene. mesafeli çok yanaşmak istemeyen samimiyet kurmak istemeyen insanlar..her sene senaryo aynı:(yeter bıktım...bıktım kendimden de o davranışlardan da...ne yapcam kendimi nasıl düzeltirim nasıl geliştiririm bi yardım edin üniveresitedeyim tıp 1.sınıf.evde kalıyorum ya iki kız var biride benimle aynı okulda beni öyle bi takmıyo ki okadar çok şey paylaşmış olmamıza rağmen ben onun yanında olmaktan nefret ediyorum ya.ama el mecbur.aynı evdesin aynı fakültedesin...bugün mesela anltıyorum olayı tamı tamına.
aynı sınıfta pratik dersimiz var dersten önce çıkıyor bi başka arkadaşıyla. aynı evdeyiz ya bana hiç haber vermeden çıkmış gitmiş.bi geldim arkadaşı da yanında masada oturmuş yemek yiyorlar."ya sen nerdesin ben seni göremedim"dedi en azından ara ben çıktım de yada mesaj at dimi?ben de dedim ki aynı sınıftayız nasıl göremedin bilmem.arayabilirdin beni
ama hata bende insanlara nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorum ben öğrenemiyorum da bi türlü.kimsenin sevgisini geç saygısını kazanamıyorum daha.ne yapcam nasıl düzeltirim kendimi ya da onların davranışını ya bi yol gösterin bana yalvarıyorum bıktım!!!nolur....:(((
Genişletmek için tıkla...

ne güzel çalışmış tıpı kazanmışsın..önce sen kendine değer vermelisin, bir birey olarak hayatta bir yer edinmelisin ama bu şu ya da bu arkadaşın seni takıp takmaması değil.kendin ol başkalarının davranışları seni şekillendirmesin hayata karşı bir duruşun olsun..insanlara kendini hemen açıyorsun anlaşılan ama temkinli ol karşındakini iyice tanımadan, tepkilerini tartmadan açma kendini..illaki kendine uygun arkadaşlar bulabilirsin bu sınıfından olmazda başka bir yerden olur..derslerin belki çok ağırdır ama üniversitenin kuluplerine kurslarına takıl, yada sporla uğraş benimde çok arkadaşım yok ama kendi kendime yetiyorum çoğu zaman.kendi kendine yetip, hayatta bir birey olarak kendi ayaklarının üstünde durarak yaşamaya alış daha sonra çevre edinebilirsin.
 
Esmeeralda .!.:
Canim sen hep karsindaki insanlara cok deger verdigin icin kaybediyorsun.Genelde insanlar birinden cok deger gördukleri zaman "ya bu kiz ne zaman istersem yanima cagiririm hemen kosa kosa gelir"derler.Sen onlari takma fazla deger gösterme sanki yokmuslar gibi davran istedigini yap,bak o zaman göreceksin onlarin nasil senin pesinden geldiklerini.Cunki insan kaybettiklerinin degerini ancak kaybettikten sonra anlar.Sen onlari takmadigin zaman onlar"bu kiz nerde ya,nereye kayboldu" diye bir merak uyanacak iclerinde sana karsi.Onlari yok saymak simdi senin icin zor ama birazdan 1-2 gun böyle davrandigin zaman faydasini gördugun zaman dogru yolda oldugunu hic kimsenin senden daha degerli olmadigini anlayacksin ve kendine daha cok deger vereceksin :-)
Genişletmek için tıkla...

şimdi aynı evdeyiz aramızda bi soğukluk oldu bugün ama her sabah okul a beraber gidiyoruz ve ben uyandırıyorum onu. artık onu n yanında olmak bile zor geliyor.yarın tek başıma gitmeyi düşününüyorum okula ama bu şekilde ben resti çekmiş oluyorum onun da bunu umursayacağı yok zannetmiyorum çünküü evde benim dışımda herkesle arası iyi.yokluğumu farketmez bile.ne yapmalıyım sence nerden başlayayım??????bu takmama komple görmezlikten gelme mi olsun yoksa nasıl olsun?bu arada çok sağol biraz rahatlattın yazdıklarınla beni!
 
önerileriniz için çok sağolun ama bana somut birşeyler söylerseniz. mesela kendine değer ver demiş herkes ben bunu hayatımın hiçbi evresinde yapmadığım için hep başkalarını üstün tutup onların düşşünceerini daha çok önemsediğim için bilmiyorum "KENDİNE DEĞER VERMEK?????"
 
doktorol .!.:
önerileriniz için çok sağolun ama bana somut birşeyler söylerseniz. mesela kendine değer ver demiş herkes ben bunu hayatımın hiçbi evresinde yapmadığım için hep başkalarını üstün tutup onların düşşünceerini daha çok önemsediğim için bilmiyorum "KENDİNE DEĞER VERMEK?????"
Genişletmek için tıkla...

yani bunun somutu nasıl olur ki?
işte kimseyi üstün tutmıcaksın
onla sana soğuk mu davranıyor takmıcaksın

elbette sorarsın sebebini hala devam mı ediyor sen boşvereceksin

başkası benden daha iyi düşünüyor diye onun düşüncelerine sözlerine odaklanmıcaksın

kendi düşüncelerine önem vereceksin.
çok katı şekilde ben ben de demiceksin elbette ama bu huyunu yenene kadar desen de hiç fena olmaz bence
 
:2:
doktorol .!.:
şimdi aynı evdeyiz aramızda bi soğukluk oldu bugün ama her sabah okul a beraber gidiyoruz ve ben uyandırıyorum onu. artık onu n yanında olmak bile zor geliyor.yarın tek başıma gitmeyi düşününüyorum okula ama bu şekilde ben resti çekmiş oluyorum onun da bunu umursayacağı yok zannetmiyorum çünküü evde benim dışımda herkesle arası iyi.yokluğumu farketmez bile.ne yapmalıyım sence nerden başlayayım??????bu takmama komple görmezlikten gelme mi olsun yoksa nasıl olsun?bu arada çok sağol biraz rahatlattın yazdıklarınla beni!
Genişletmek için tıkla...

canım aynı evde yaşıyorsunuz ,herzaman birlikte gidiyorsanız sebep göstermeden çekip gitme,benim biraz işim var erken çıkmalıyım filan de.
 
Hayatta hiç kimse senden değerli değil önce bunun farkına var.Sen kimse beni takmıyor dersen kendini şartlandırmış olursun bu böyle devam eder gider önce kendine güvenmelisin arkadaşınla aynı evdesin diye de hep beraber olmak zorunda değilsen o başkasıyla arkadaşlık kuruyorsa sende başkalarıyla zaman geçirebilirsin.Çok güzel bir bölümde okuyorsun 1. sınıftasın çok güzel arkadaşlıklar kurabilirsin.
 
işte kısacası insanllar sana nasıl davranıyorsa sen de öyle davran sorun çözülür
 
Aslında ortada bir sorun yok

Kendini başkalarına bağımlı hissetme

Her önüne gelene için açma, her şeyini paylaşma

Onlar senden farklı değiller

Ama senin uğraşıpta yapamayan milyonlarca insansan bir farkın var ki tıp okuyorsun,

İnsanın insanı sayması politikayla olacaksa hiç olmasın, karşındaki bir telefon etmeyi düşünemeyecek kadar çiğse bu onun sorunu, takmayacaksın

Seni sen olduğun için sevecek arkadaş zaten hayatında ya bir ya iki çıkar karşına onları da anlarsın, fasaryalar için üzülme
 
sağolun zekisin filan demişsiniz ama ben kendim için hiç öyle düşünmüyorum.konuşurken kekeleye kekeleye konuşmaktan,ne konuştuğumu bilmemekten konuşamıyorum bile.böyle sosyal çevrede ne konuşulur ne yapılır bilmem ot gibiyim resmen.arkadaşımla baş başa bi yere gitsek diye düşünüyorum ne konuşcaz yani sohbet oluşur mu ilerler mi karşımdaki benden sıkılır yanıma yanaşmak istemez.hep korku hep korku gelecekle ilgili kafamda kurup duruyorum.
 
doktorol .!.:
önerileriniz için çok sağolun ama bana somut birşeyler söylerseniz. mesela kendine değer ver demiş herkes ben bunu hayatımın hiçbi evresinde yapmadığım için hep başkalarını üstün tutup onların düşşünceerini daha çok önemsediğim için bilmiyorum "KENDİNE DEĞER VERMEK?????"
Genişletmek için tıkla...

somut bir şeyler söylemek kolay değil..çünkü öncelikle düşüncelerini değiştirmek durumundasın, bu düşüncelerini eyleme döktüğün zaman somut şeyler elde edebilirsin ancak. hayatının merkezinde kendin olmalısın aç bir defter sayfası sevmediğin özelliklerini yaz, sevdiklerini de başka bir sayfaya yaz..gün geçtikçe sevmediğin özelliklerini değiştirerek sevdiklerin kısmına eklemeye çalış..mesela başkalarının düşüncelerini çok önemsediğinden bahsetmişsin bunu yaz deftere sonra ben ne istiyorum diye sor kendine, kendi düşüncelerini açık açık yaz bunları uygulamaya çalış..insanlara karşı tavrı net olsun sen öyle düşünüyorsun ama bende bu şekilde düşünüyorum diyebilmelisin.
 
Sevgili Doktorol,

Şimdi burda biz ne desek ne yazsak sadece yüzeysel ve geçici bir dinlence olur.

Birçoğumuzda en eksik olan duygu DEĞERLİLİK VE YETERLİLİK....Tüm anlattıklarının şikayetlerinin altında yatan noksan olan duygularımız.

1.Öncelikle BENCİ olacaksın.Bencil değil.Beni seveceksin.Sen seveceksin.Kendini seveceksin.Şimdi nasıl ama diyorsun....Tam şu anda Kendimi seviyorum ve onaylıyorum.demeyı denesene..

2.tüm anlattıklarından yansıyan KABUL GÖRME VE ONAYLANMA ihtiyacın.Hepimizin en temel ihtiyacı.Kabul edilmek...

Arkadaşınla yaşadığın sıkıntının altında yatanda kendının önemsenmediğni hissetmen.

Duygu.Düşünce .Davranış....zihinmiz bu şekılde işler.Önce duygu gelir.örnekleyelim.arkadaşın sana haber vermeden gitti.bir his oluştu sende.Nedir ?seni önemsemedi.daha sonra düşünce..Düşündün.Ne oluyorda bana bunu yapıyor.Sonra davranış.Peki şimdi nasıl davranmalıyım..bu zihin böyle uzatır ve gider...

Benim sana tavsiyem ,bu konularla ilgili bolca kitap okuman.İçten çözüme ulaşman.Ruhsal gelişim kitapları kişisel gelişim kitapları bunlardan kesinlikle fayda sağlarsın.

Her gün kendini keşfeder ve sorunun köküne inerek çözümü kendin bulursun.En kalıcı ve sana fayda sağlayan emin ol bu yöntem.

Mutlaka son derce zeki ve başarılı birisin.Sen kendini takdir edersen herkeste aynısını yapar.Sen kendine nasıl davranırsan herkes aynen öyle davranır.
Evren Bumerang yasasıyla işler.Gönderdiğin herşey enınde sonunda sana geri gelir.Sevgi ve güzellik yolla ve dönsün sana.

Sevgiyle Kal doktorol.:1:
 
Tatlım bence ilk önce neden bu kadar kabul edilme duygusu içindesin neden bu kadar açsın onu bulmalısın. Herkes sevilmek kabul görmek ister ama seninki biraz fazla. Gelelim konumuza sohbet nasıl ilerler diye düşünürsen zaten sohbet olmaz. İnsanlar ilk tanıştığı kişilerle zaten çok şey paylaşamazlar ki. İlk tanışanları bir dikkatle dinle çen çen boş şeyler konuşuyorlar. Bir de uzun yıllardır birbirini tanıyanların konuşmalarına dikkat et ara ara konuşurlar ama az öz mantıklı şeylerden bahsederler gerekli şeyleri konuşurlar ve en önemlisi arada bir susarlar sessizlik onları rahatsız etmez. Her sessizlik olduğu anda dur bir laf söyleyeyim diye kendini kasma.

Kimse beni takmıyor konusuna gelince iş arkadaşlarımı düşündüm de beni de çoğu zaman takmıyorlar onu fark ettim. :) Çünkü birilerinin torpiliyle oraya gitmedim, benden fayda sağlayamayacakları için de bari sırlarımızı öğrenmesin çabasındalar. Senin durumuna gelirsek karşındaki kim ki sen onu bu kadar önemsiyorsun yaaa. Mesaj atmış bana haber vermemiş amaaan kim bilir ne manyağın tekidir onunla konuşsan ne olur konuşmasan ne olur.

Espiri yapamaman bir dezavantaj değil ki. Cem yılmaz mısın ki her ortamda şak diye en uygun espiriyi yapasın. Belki ciddi bir tipsindir.

Pısırık yetişirilmene gelince. Bak bu konuda bir şey diyemeyeceğim belki de doğru söylüyorsundur ama kendini değiştirebilirsin. Bir anda bal kabağı arabaya dönüşmeyeceği gibi sen de aniden sosyal bir insan olamazsın. Kendine zaman tanı yavaş yavaş olacak tüm bunlar. Kendini ve sınırlarını zorlamaya bak. Ben hep bunu yapıyorum. Mesela diyelim ki normalde ayy ben asla zor durumda kalsam komşuma git faturamı öde benim işim var diyemem derdim sonra niye diyemiyorsun ya yap ve dene dedim. bu konu benim pısırık bir noktamdı ve bir gün cesaret toplayıp üstesinden geldim. Sen de bunun gibi hedefler belirle kendine.

Millet için de kendini çok üzme.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Yersiz Bir Anlayışlı Olma Durumu
4 5 6
Yorumlar
117
Görüntüleme
6K
hayatbeklemezz
H
B
Ailemle görüşmeyi keseceğim
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
10K
Zillidon
Z
hemifrithemperi
artık babamdan bıktım
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
4K
hemifrithemperi
hemifrithemperi
E
Nasıl eskisi gibi severim
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
Isabella_7
I
B
Baba Korkusu
5 6 7
Yorumlar
139
Görüntüleme
51K
yoluzunbenyorgun
yoluzunbenyorgun
Back
X