- 8 Ekim 2022
- 788
- 2.014
- 33
Uzun süreli arkadasliklari devam ettiren bir insan olarak yorum yapmak istedim.okurken '' aa benim gibi başkaları da varmış '' dedim. ama ben de beni aramayanı aramıyorum sonra hepten yapayalnız kalıyorum kısır bir döngü. kalabalık grupları olan yıllarca arkadaş kalabilen insanların sırrı nedir çözemedim.
Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama sınıfta ki annelerle birkac kez araya gelebilirsiniz gerekirse siz organize edin ilk etapta cafe de bulunabilirsiniz sonra zaten doğal bir eleme oluyor kim kiminle kafası uyuşuyorsa devam ediliyor ( gördüğüm) sizde ki sıkıntı bende de vardı ama ben aslında samimi olmayanlardan rahatsız olduğum için kendimi çektiğimi farkettim. Çevresinde onlarca kişi olan genelde samimi olmayan öylesine yada belli bir çıkar için görüşen kişiler oluyor ( en azından benim gördüğüm)Sordum. Sorunca onlari da kaybettim. Cunku gozlerinde degersizlestim. Bu guvendigim komşuma soruyorum samimiyetiyle bir sey yok sende sacmalama diyor.
Mesela o komsu ile yasadigimiz sitede herkes beni cok severdi ama yine kimse beni aramazdi.
Neredeyse tum cevrem ev hanimi. Cocuklari okula gidiyor.
Böyle samimi içten bir mesaja dinleyeni de boşverin. Az öz insan her zaman iyidir. İnşallah kafanızın uyduğu birileri çıkar karşınızaAyni sokakta buyudugumuz birine soyle bir mesaj atmistim 2019da cevap bile vermedi. “x merhaba, nasilsin? sayfamda ara sira seni gormeye alismisim cok zamandir gormeyince hersey yolunda umarim deistedim. sevgiler.”
. Yani girişken, konuşkan, duygusal olarak insanları dinleyen birisi olunca gidilen yeni ortamlarda yeni çevre yapmak da sonra bunun devamı da kolay oluyor bence.
Ben de hic sosyallik icin arkadaslik kuramadim. Bunu Bir eksiklik olarak goruyorum. Ya insanlarla yakin oldum ya da hiç diyalogum olmadi. Arada insan tutmaya hic calismadim. Ama goruyorum ki insanlar neredeyse tam tersim davraniyorlar.Ben mesela arkadaşları aile gibi gören, arkadaşlarıma gerçekten değer veren bir insanım. Sırf sosyallik için kurulan arkadaşlık ile birinin size özen gösterip göstermemesi elbette yansıyor, ben de kim bana nasıl yaklaşıyor gayet iyi anlayabiliyorum ve buna göre devam ediyorum.
Bir arkadaşım var daha doğrusu eşimin arkadaşının eşi .mesela o da çok görüşmek istiyor ama ben sadece eşler plan yapınca dahil oluyorum kadin kadına görüşmek istemiyorum. Yanlış anlamayın ama her insan her insanla görüşmek istemeyebilir..Merhaba,
Yine takintim basladi. Dogrusu ne fayda gorebilirim bilmiyorum, dertlesmek icin yaziyorum.
Sorun; kimsenin beni aramamasi. Hic hal hatir soranim, arkadaslik edenim yok. Arkadas var. Ama hep ben ariyorum. Bu herkes icin gecerli. En samimiyetine guvendigim insan bile beni aramaz.
Insanlarin nasil diyalog icinde kaldiklarini anlayamiyorum. Cunku kimse benimle kalmiyor. Ama bakiyorum kendi aralarinda haberlesiyorlar. Beni hic aramayan arkadasim cok alakasiz baska bir arkadas hakkinda bilgi sahibi oluyor, haberlesmis oluyorlar.
Tamam bunu psikologla calisiyoruz. Benim aranma istegime bagliyoruz. Ama gercegi konusmuyoruz. Ben aranmayi bekliyor olabilirim ama kimsenin beni aramamasi hem de bir kisinin bile aramamasi nasil mumkun oluyor.
Gebito bana cok yardim etti, sayesinde cocuklari buyuturken bir suru pratik sey ogrendim diyen insan 2 yilda beni hal hatir sormaya 2 defa aramamistir.
hep goruselim diyen biri var. Hep ben ariyorum. Gecen gorustuk, yine ben program yaptim. Baska bir suru insanla iletişim halinde. Benimle ise yalnizca ben iletisime gectikce yaziyor. 2 hafta once eve davet ettim, planimiz var haftaya goruselim mi dedi, olur dedim, sonra karsilastik ve hic program yapmaktan bahsetmedi.
Dun biriyle görüştüm. O kadar çok hissettim ki ben onu davet ettim diye onun beni karsilik olarak davet ettigini ve bu olayin burada kapandigini bir daha gorusmeyecegimizi. Ben onu davet ederken de o beni davet etsin beklentisiyle davet etmemistim.
Ayni sokakta buyudugumuz birine soyle bir mesaj atmistim 2019da cevap bile vermedi. “x merhaba, nasilsin? sayfamda ara sira seni gormeye alismisim cok zamandir gormeyince hersey yolunda umarim demek istedim. sevgiler.”
Hayir o zaman turkiyedeydim. Turkiyedeyken boyle bir sorunum da yoktu. Aramayana hic takilmaz yanimdaki insanlarla devam ederdim.Bence genele uymuyorsunuz.
Konuşmayı sevdiğiniz konular, muhabbet etme şekliniz ortalamanın dışına düşüyor olabilir.
Bir kere gıybet yapmıyorsunuz, başkalarının özelini kucalamak, günlük muhabbetler size göre değil. Ama bunlar insanların en sevdiği sohbet konuları.
Diğer yandan sadece sohbet uyumu değil, nasıl ifade etsem belli başlı özelliklerde denklik kuramayacağını hisseden insanlar -beraber vakit geçirmek onlara yetersiz hissettirebileceği için- iletişim kurmamayı tercih ederler.
Sizde de öyle midir bilmiyorum tabi ama işimi bilirim, bilgi sahibiyim demişsiniz başta.
Sorun burada olabilir mi?
Sizden öğrenebilecekleri çok şey var ama sizin onlardan öğrenebileceğiniz pek bir şey yok. İnsanlar bu konuda da paslaşmak isterler. Sizin arada onlara ihtiyaç duymanıza da onların ihtiyacı var.
Genelde her işini kendi başına halledebilecek donanımda insanlar ancak ihtiyaç anında kapıları çalınandır.
Bu durumlar Türkiye'de bile sınırlı bir çevre anlamına gelirken, Yurtdışında kendi kültürünüzden kafa dengi birini bulmak daha zor.
Gençken popüler olduğunuzdan bahsetmişsiniz. O dönemde de yurtdışında mıydınız?
Haklisisniz. Genel olarak “buna cevap vermene gerek yok” mesajlari atabiliyorum. Yani sonucta o donemde zaten paylasim yapmadigi icin islerin yolunda olmadigini dusunerek attigim bir mesaj bu. Ama baskalariyla mesajlasirken de bazen farkediyorum o mesaja cevap verilmesin diye yazdigimi.Haddimi aştığımı düsünmenizi istemem ama mesela şu mesajınızda bir ayağınız ileride bir ayağinız geride.
Sanki cevap alamama ihtimalini de arka planda açık tutarak atılmış bir mesaj gibi okudum.
Şöyle olsaydı;
Merhaba x sevgiler, sayfamda seni görmeye alışmıştım. Uzun zamandır göremeyince merak ettim. Her şey yolundadır umarım. Nasılsın?
Muhabbeti yarı kapatarak değil de sorarak bitirmiş olurdunuz. Bu tarz şeylerin az da olsa iletişimi etkilediğini düşünüyorum.
Bence olmazdi cunku ben de yeni insanlar hayatima ekleyebiliyor olurdum. Turkiyede cocugum kursa gittiginde oradaki anneler ile arkadas olabildim ama burada olamiyorum.Türkiye'dekilerle araya uzaklık girdiğinden, yurtdışındakilerle de yeterli yakınlık kuramadığınızdan aranmıyor olabilirsiniz. Hala yurtiçinde olsaydınız durum aynı olur muydu acaba?
Bunlar aranmamak için elbette bir sebep olmamalı.
Bununla beraber adım attığınızda, aradığınızda insanlar geri çevirmiyorlar. Yani size antisempati besleseler mutlaka anlardınız.
İstenmeyen kişi olabileceğinizi düşünmek için wp'da mesaj attığinız 4 kişiden en azindan 3'ünün dönmemesi gerekir.
Geri dönmeyen arkadaş doğru kişi olmadiğı için, nezaket bilmediği için dönmedi.
Bunun sizinle ilgisi yok aslında.
Yani sohbete direkt olumsuz bir havayla giriyorsunuz ve bir soru yok, kartpostal mesajı gibi, ve uzun zamandır gorusmedigim birine evet şu şu olduAyni sokakta buyudugumuz birine soyle bir mesaj atmistim 2019da cevap bile vermedi. “x merhaba, nasilsin? sayfamda ara sira seni gormeye alismisim cok zamandir gormeyince hersey yolunda umarim demek istedim. sevgiler.”
Haa bu arada ben de boyleyim uzun zamandır bunu sorguladım. Ve insanlarla akışta kalmanın diğer yolu bireysel değil daha çok bir grup arkadaşlığı. YAni mesela grupta beş kişi olsa her seferinde biri buluşma ayarlasa herkes kaynasir. Ama bireysel arkadaşlıklar da hep bı taraf ağır basıyor.Bence olmazdi cunku ben de yeni insanlar hayatima ekleyebiliyor olurdum. Turkiyede cocugum kursa gittiginde oradaki anneler ile arkadas olabildim ama burada olamiyorum.
Ama dedigim gibi cok garipsiyorum hic kimsenin, sevgisine inandigim insanlarin dahi hic aramamalarini.
ya iki mesajiniza da cevap yazdim yazdim sildim cunku kendimi savunuyorum gibi yazdim. Oyle yazmak istemiyorum :) tesekkurler yorumunuz icin. Haklisiniz o mesaj kartpostal gibi :) ama birqz amaci da o gibi :) yani yazdigim kisi yakin oldugum ya da yakinlik kurmak istedigim biri degil. 20 senedir bildigim birine iyi dileklerimi iletmek gibi sadece. Dediginiz gibi yolunda tesekkurler ya da idare ediyoruz sagol gibi bir cevap bekledim belki sadece. Kisi bosanmis bu arada bugun farkettim. Belki o donemde bosandi. Benimle bosanmasini paylasmasini beklemezdim zaten. Benimki sadece minik bi emotional support.Haa bu arada ben de boyleyim uzun zamandır bunu sorguladım. Ve insanlarla akışta kalmanın diğer yolu bireysel değil daha çok bir grup arkadaşlığı. YAni mesela grupta beş kişi olsa her seferinde biri buluşma ayarlasa herkes kaynasir. Ama bireysel arkadaşlıklar da hep bı taraf ağır basıyor.
Aslinda düşününce yeni tanıştığınız bir insanla denemeniz farkı anlamak açısından daha mantıklı.Açıkçası bende aynı şeyi düşündüm. Sorun büyük oranda dar bir çevrede olmanız olabilir.
Ve iyi niyetle bile yapılsa yetersiz hissetmek/hissettirilmek insanlara çok itici geliyor. Öyle hissetmektense o insanla araya mesafe koyuyorlar.
Bu konu sizi meşgul ettiği için teklif ediyorum. Herkesle değil ama sevdiğiniz güvendiğiniz bir kişi ile temelinde karşılikli ihtiyaca dayali bir ilişki kurmayı deneyebilirsiniz. Ne bileyim pastayi güzel yapıyordur, çocuğunuzun bir etkinliği için bir şeyler yapin ondan da bunu rica edin. Veya ayakkabi alacaksinız bana fikir verirsin, yoldaş olursun gibi sebeplerle alışveriş merkezine çağırın. Gibi.
Başta yine siz teklif etmiş olacaksinız amabelki işe yarar.
kapatıyorsundur kendini belki insanlara benimde telefonum susmaz yemın ediyorum yıldım bak çok aranmakta insanı boğuyor inan ki sosyalleşeceğin bişeyler yapsan arkadaş edinmek için biraz açılmaya ihtiyacın var benceMerhaba,
Yine takintim basladi. Dogrusu ne fayda gorebilirim bilmiyorum, dertlesmek icin yaziyorum.
Sorun; kimsenin beni aramamasi. Hic hal hatir soranim, arkadaslik edenim yok. Arkadas var. Ama hep ben ariyorum. Bu herkes icin gecerli. En samimiyetine guvendigim insan bile beni aramaz.
Insanlarin nasil diyalog icinde kaldiklarini anlayamiyorum. Cunku kimse benimle kalmiyor. Ama bakiyorum kendi aralarinda haberlesiyorlar. Beni hic aramayan arkadasim cok alakasiz baska bir arkadas hakkinda bilgi sahibi oluyor, haberlesmis oluyorlar.
Tamam bunu psikologla calisiyoruz. Benim aranma istegime bagliyoruz. Ama gercegi konusmuyoruz. Ben aranmayi bekliyor olabilirim ama kimsenin beni aramamasi hem de bir kisinin bile aramamasi nasil mumkun oluyor.
Gebito bana cok yardim etti, sayesinde cocuklari buyuturken bir suru pratik sey ogrendim diyen insan 2 yilda beni hal hatir sormaya 2 defa aramamistir.
hep goruselim diyen biri var. Hep ben ariyorum. Gecen gorustuk, yine ben program yaptim. Baska bir suru insanla iletişim halinde. Benimle ise yalnizca ben iletisime gectikce yaziyor. 2 hafta once eve davet ettim, planimiz var haftaya goruselim mi dedi, olur dedim, sonra karsilastik ve hic program yapmaktan bahsetmedi.
Dun biriyle görüştüm. O kadar çok hissettim ki ben onu davet ettim diye onun beni karsilik olarak davet ettigini ve bu olayin burada kapandigini bir daha gorusmeyecegimizi. Ben onu davet ederken de o beni davet etsin beklentisiyle davet etmemistim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?