teşekkür ederim. evet ilerleyecek diye korkuyorum zatenn. kafayı yemek bu olsa gerek :)Kişilik bozukluğunuz olduğunu sanmıyorum ama genel anksiyete bozukluğunuz var. ( kaygı bozukluğu ) Mutlaka doktora gidin ilerlemeden , altta yatan sebebi bulun , ilaç ve terapi kısa sürede iyileşme sağlıyor. Geçmiş olsun.
heh işteee aynen böyle yaa... ben de eklesem daha çok madde eklerim ama biz napcaz ya bu şekilde hayat mı geçer ??Haberleri izlemek veya okumak bu tür kaygılara yol açıyor. Nasıl olmasın ki! Ben bu listeye en az 10 tane kaygı daha ekleyebilirim. Ancak böyle bir toplumda yaşayıp da bunları düşünmemek mümkün değil. Sapığı, ensesti, tecavüzcüsü, katili, trafik canavarı, akli dengesi bozuk numarasıyla istediğini yapanı, yiyeceklerdeki gdosu, şarbonu, kimyasalı, dolandırıcısı, ekonomik durumun rezilliği, mafyası, organ hırsızı, tabandan en tepeye kadar cebimizdekine göz dikeni... Saymakla bitmez. Hâlâ nasıl yaşayabildiğimizi bazen aklım almıyor
size de geçmiş olsun... çok şükür geçmiş. devlet hastanesini mi önerirsiniz yoksa özel mi ?Önce psikiyatriye sonra terapi için psikoloğa gitmenizi öneririm. Anlattıklarınızın aynısını yaşıyordum. İlerleyen zamanlarda panik atak krizleri de gelmeye başladı. Bi müddet ilaç kullandım ve bi süre terapi gördüm şuan iyiyim çok şükür.
Geçmiş olsun.
Teşekkür ederim.Üniversite hastanesinde mesai dışına bir profesöre gittim. Devlette gittiğiniz doktorlar sürekli değişiyor. İmkanınız varsa özele gitmek daha iyi olabilir.size de geçmiş olsun... çok şükür geçmiş. devlet hastanesini mi önerirsiniz yoksa özel mi ?
Bu ülke şartlarında böyle kaygılarımız olmazsa da geçirecek bir hayatımız olmaz. Hiç olmazsa tedbirli davranmaya çalışıyoruz yapabildiğimiz ölçüde!heh işteee aynen böyle yaa... ben de eklesem daha çok madde eklerim ama biz napcaz ya bu şekilde hayat mı geçer ??
siz nasıl atlattınız bu durumu ?Anksiyete olabilir. Benimde böyleydi. Sonra panik atak krizleri geliyor. Psikolog yerine psikiyatriye görünün derim.
İlaçlarla hallettim ben. Herşeyi kafama takıp uyuyamazdım. Saçma sapan şeyler düşünürdüm ama krizler başlayınca gittim dank etti kafama. Terapiyr gitmedim bu arada hep kendi kendime telkinlerde bulunurdum.siz nasıl atlattınız bu durumu ?
evet eşimde bu şekilde söyledi bana. Allah'a yönel dedi. şükret bolbol dedi. haklısınız belki de.. kaygının korkunun sonu yok.Konu sahibi,
Bende de oluyor bunlar. Henüz anne değilim ama inanın bende şimdiden başlayan “ya çocuğum olur da onun için çok endişelenen bir anne olursam” kaygısı var. Bu sebeple anne olmak ürkütüyor beni.
Son aylarda yaşadığım bazı olumsuzluklar kaygı bızukluğu oluşturdu, farkındayım ve destek almak istiyorum bir psikologdan.
Siz de son zamanlarda sizi kötü etkileyen bir olay yaşadınız mı?
İnançlıysanız bol bol Allaha tevekkül edin ona sığının yoksa korkunun kaygının sonu yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?