evet ne kadar doğru gerçekten...Gönül ehli bir amcanın söylediği dikkat çekici ve düşündürücü şu sözleri sizinle paylaşmak istiyorum, ben çok beğenmiştim:
-İnsanlar neden tereddüt eder anlamıyorum.
İnsan anne karnındayken ağzından yemek mi yedi, burnundan nefes mi aldı?
Orada ihtiyaşlarını karşılayan kimdi?
Doğarken çıktığı yere hiçbir insan ne yapsa tekrar sokamaz onu. Peki oradan nasıl çıktı?
Doğduğunda savunmasızken Allah onu kime koruttu?
Pisliğini kime temizletti?
Onu koruması, pisliğini temizlemesi için kime şefkat ve sabır verdi?
O halde insan neden korkar, neden soruların peşine düşer, neden güvenmez?
hem de nasıl... çocukken ne kadar da güzelmiş herşey.bu insan ilişkileri insanlar hakikaten çok zor şeyler bunlar ya
Bazen o kadar istiyorum ki küçük bir çocuk olup babamın annemin kucağında olmayı. Ama artık sıra bizde :) her dönemin bir güzelliği var onu keşfedip güzelliklere odaklanmak gerek.hem de nasıl... çocukken ne kadar da güzelmiş herşey.
Gecenin bir yarisi carpintiyla nefes alamadiginizdan yataktan firlayip kalkiyorsaniz ya da kurdugunuz sacma hayaller nedeniyle aglayip uyuyamiyorsaniz cok guzel bi anda durduk yere simsek gibi aklinizda kotu dusunceler uyaniyor ve sizi bulundugunuz ortamdan kopariyorsa psikolog yamerhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;
*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...
vs..vs..
sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi
Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.
Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
Muhtemelen Anksiyete - genel kaygı bozukluğunuz var. Maalesef çok zor ve ilerleyebilen bir rahatsızlık. Sizi korkutmak istemem ama benim yıllarım gitti.merhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;
*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...
vs..vs..
sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi
Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.
Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
İki verirler ne demek anlamadım. Konu sahibi değilim ancak benzer dertten muzdaribim.Zaman zaman hepimiz yaşarız kaygılanmayı. Buna izlediklerimiz, takip ettiğimiz gündem sebep olabilir. Ama aşırıya kaçmamak gerek. Aşırı kaygı,kaygı bozukluğu demek. anksiyete denir buna.. Destek almayı düşünüyorum demişsiniz. İki verirler size. Rahatlarsınız
okb olmuşsun, takıntı hastalığı ...merhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;
*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...
vs..vs..
sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi
Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.
Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
Bu durum normal degil. Aşırıya gitmemesi için uzmana gitmen gerek. Yapı olarakmerhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;
*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...
vs..vs..
sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi
Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.
Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
Kusura bakmayın telefondan yazıyorum,kasıyor. İlaç verirler demek istemiştimİki verirler ne demek anlamadım. Konu sahibi değilim ancak benzer dertten muzdaribim.
Valla uykunu pek etkilemiyo o kadar yoruluyorum ki gun icinde olu gbi uyuyorum ama ruyalarimi oldukca etkiliyor. Ruyalarim hep sacma sapan bilinc alti ürünleri. Bedensel olarakta etkilemiyor.Bu bir kişilik bozukluğu ise herkes böyle bozuk olsa keşke.. O zaman anneler çocuklarını ölüme terketmezdi..vs vs.. Anksiyete bozukluğu başka bir şey..Bu tamamen sizin pimpirikli endişeli yapınızla alakalı.Ve pek çok insanda mevcut.Tedavi gerektiren yanını sorarsanız,bu durum sizin uykunuzu etkiliyormu? normal hayatınızı etkiliyormu? bedensel sorunlara yol açıyormu gibi soruların cevabını vermenizle mümkün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?