Merhaba, kızlar geçen bayram corona yasağı sebebiyle nişanlımın ailesi akrabaları ve kendi akrabalarımdan kimseyle bayramlaşmadık ,bu bayram yazlık yerde yaşadığımız için burası biraz daha köy hayatının sürdürüldüğü insanların kapı önlerinde oturduğu ve herkesin evinin bahçeli olduğu için bu bayramda yalnızca sokakta ,bahçede maskeli, kimi zaman ayaküstü mesafeli ikramları geri çevirerek büyükleri 5-10 dk süreyle ziyaret ettik hemde tanıştım, kimsenin yargılamaması için bu konuda ki hassasiyetimizi bilmenizi istedim, daha önce hiç bir ortamda karşılaşmadığım insanlarla ilk kez tanışmanın heycanı olduğu için ve geçirdiğimiz ilk bayram olcağı için giyimime özen gösterdim ama anlayamadığım biri var ,eltim her zaman olduğu gibi gözü üstümdeydi elbiseni kim aldı diye sordu kendim aldım dedim inanmadı , bu bayram bildiğiniz çocuğumuz gibi peşimizdeydi biz nişanlımla dediğim gibi kimsenin evine girmeden bahçeden pencereden seslenerek bayramlaşmayı tercih ettik insanları ziyaret ediyoruz arabayı park ediyoruz daha kimsenin kapısını çalmadan peşimizde bitiyorlar insanlar bana hal hatır soruyor sürekli araya kendini ve çocuklarını katıyor ,biz ziyaretler sonrasında nişanlımla kayınvalidenin evinden 2 börek 2 meyvesuyu alıp yeşillik alana çıktık kafa dinlemeye evden çıkarken de sordukları için piknik yapcaz diye dalga geçtik baktık yine geldiler biz işimiz var diye başka yere gittik onlar eve döndü, bizimde niyetimiz herkesin kendi evlerine dağılmasıydı nişanlımı kayınvalidem aradı yemeğe bekliyoruz diye bizde kırmadık gittik sağolsun yemekler yapmış bahçedeyiz sofrayı eltim kurduğu için bana tavır yaptı '2 çocukla uğraşıyorum artık küçük gelin gelsede o yapsa' diye laf söyledi,bende 'işten gocunmam haberim olsaydı yardıma gelirdim zaten' dedim her yere gelmek istiyor her yerde bulunmak istiyor hep onunla ilgilenilsin onun eşi onun çocukları böyle bir hayat istiyor eşini de kendine benzetmiş, bütün alışverişlerime gelmek istiyor insanlar bana güzelim canım diye hitap etse surat asıyor ve bunu belli ettiği için herkes anlıyor herşeyimiz aynı alınsın istiyor ya başta anlam veremeyip saçma buluyordum artık dayanamıyorum ,kendi aralarında eşiyle tartışma yaşıyorlar herkesin içinde surat asıp oturup kimseyle konuşmuyorlar bende aileye yabancı olduğum için kendimi kötü hissediyorum bizim yüzümüzden mi diye ,çünkü nişanlım bana 2 kelime güzel bişey dese biz şakalaşsak abisi hemen 'hopp aile var sonra bizden de bekliyolar yapma şöyle' falan diyo ,eltimle mesafeli olmayı denedim ailelerin yanında sıcak davranıp bakın ben iyi yaklaşıyorum izlenimi verdi,tabi ben bunu anlamadığım için kendime kızıp haksızlık yaptım diye yakın davrandım yalnızken taktik değiştirip birileri varken iyi oldu yani bu kadar ikiyüzlülüğe benim aklım ermiyor , 2 çocuğu var eşi var ev işi aile hayatı pelin sen bilmezsin maddi manevi geçim derdi sen şuan rahatsın dedim yanlış anlıyosun dedim alınganlık yapıyosun dedim eşinin ailesini kendi ailesi gibi benimsemiş yeni biri gelince alışık olmadığı şeyler değişcek diye yapıyo olabilir dedim iş öyle değilmiş bu zamana kadar ben aileye katıldıktan sonra eşinin ailesiyle vakit geçirmeye iyi görünmeye başlamış bunu da öğrendim ,ama ilk kez bu kadar uzun vakit geçirince ve puzzle gibi parçaları birleştirince anladım ,nişanlımda herşeyin farkında olduğunu söyledi , beni sevmek zorunda değil bende onu ama kimse kimseye de kötü şeyler beslemek zorunda değil ki ne yapcağımı şaşırdım başkalarının yanında iyi davranıp iyi gözükmeye çalışması tam bir oyuncu nişanlımın abisiyle birbirine bağlılığı aile bağları güçlü olduğu için sürekli birarada olucaz yarın öbür gün benimde çocuklarım olucak nasıl davranmalıyım hiç bilmiyorum