- Konu Sahibi Herdaimgunes
-
- #1
Çevremdeki kişilerin kız çocuk aşkından artık çok bunaldımm kimse kızmadan önyargılı olmadan okusun lütfen. 2 aylık bir oğlum var. Hamileliğimden beri hiçkimse sevinmedi erkek olduğu için ne eşimin tarafı ne de benim. O kadar çok istenmiş beklenmiş ve uğraşılmış bir bebek ki oysa. Sülalemizde neredeyse kız doğuran hiç yok bir iki tane sadece şaka gibi ama öyle. Üstelik damatların birbiri ile alakası bile yok her biri ayrı memleketten akraba evliliği sıfır hiç yok. Hamileyken herkes üzülme ikinciye kız olur, olsun ya yine yaparsınız, kız gibisi yok arkadaş olur derttaş olur dost olur herşey olur bilmem ne. mümkün olduğunca görmemeye çalışıyorum ama bayramlarda falan mecbur görüşüyoruz eşim gitmek istediği için. Kendi akrabalarıma gitmiyorum annemde denk geliyoruz. Neyse bayramda eşimin köyüne gittik 2 sene önce eşimin kuzeninin kızı oldu aile dostlarından biride kız bebeğe hamile el üstünde tutuldular resmen görmezden gelindim ayrı odalarda oturdular. Kuruntu mu yapıyorum dedim ama ne babanne ne dede sevmedi çocuğumu eline bile almadı üstüne babanne çocuğu görmeye bile gelmedi kız olsaydı bakardım dedi bize. Çok ağrıma gidiyor. Ne kadar ayıp ne kadar günah çok utanıyorum böyle bir ailelere sahip olduğumuz için. Sadece benim annem ve babam deli oluyor oğluma.benim için yeterli tabi ama yaralıyor bu durum beni. Bir insan kendi torunu için kız olsun çamurdan olsun der mi ya? Hala üzülüyorum ağlıyorum düşündükçe. Benim evladımın diğerlerinden ne eksiği var. Kız bebek bereket demekmiş üç kızı olan cennete gidermiş zart zurt neler neler