En ufak konudan tartışma çıkmasından çok sıkıldım artık.
Kendi kompleksleri yuzunden bana çatıyor habire. Kendi yıpranmamla mı ilgileneyim..onun komplekslerini mi çözeyim..çok sıkıldım artık, yoruldum.
Sevgi nerde kaldı?
Sevgi yetiyor mu hala?
sevgi bitti diyemem. Ama var gibi de hissetmiyorum.
Gün aşırı her kavganın ayrılıkla bitmesi..konuyu en ufak tartışmada ayrılığa getirip yarım saat geçmeden özür dilemesi.. Hiçbir kavga bir günü geçmiyor, bi saat sonra gelip tamam hadi uzatmayalım diyor. Bazen affediyorum, bazen git affetmeyeceğim diyorum, barışsak nolcak yarın gene kavga edeceğiz diyorum, bu sefer de affetmedim diye trip atıyor, huysuzlanıp tersliyor, bi de ordan kavga çıkıyor.
Sonuç? Hep ağlayan bir ben.
Gitmeme de izin vermiyor. Gidecek olsam tutup geri çeviriyor.
Bazen kavgadan kaçayım yalnız kalayım diye odaya girip kapıyı kitliyorum, içerde ağlayıp sakinleşicem belki bi sAüre. Arkamdan gelip kapıyı kilidini kırıyor açıyor, yalnız kalmamain vermiyor.
Sürekli sinir krizi geçire geçire sinir hastası oldum. Yalnız da bırakmıyor. Bazen git diye ağlıyorum.
Kırıyor, döküyor, parçalıyor, sonra hemen affedilmek istiyor..
bi yanda gelecek hayalleri..bazen oturup bi kızımız olsa diye hayaller kuruyoruz...kuruyoruz sarılıp..onlar nolucak?..
24 saati huzurlu tamamlayamıyoruz..
çok yoruldum.
Ay sizde kendimi gördüm resmen.. Ben de oyle yapıyorum aynen, son zamanlarda biraz düzeldi, çünkü ilk kez üç dört gun aralıksız huzurlu olmayı tattı. Bu önemli bir level atlamaydı. Üç dört gun kavgasız geçince yine bi kavga çıktı tabii ki ama düzeltme çabasını farkettim bariz bi fark vardı..Benim eşimde ilk yıl hergün anlattığınız gibiydi ..
Tepki alamazsa daha da çıdırırdı .. Yemeğin tuzunu beğenmese çok büyük kavga çıkarır sonunu ayrılığa kadar getirirdi ..
Ben de 2 yıldır evliyim .. 1. yılımız böyle geçti sonra ben kendimi bir şekilde sakinleştirmeye telkin etmeye
başladım onun saçmalamasına uymuyordum ağzına ayrılığı andığı anda valimizi topluyordum sonra ayrılık kelimesini gördüm ki bıraktı ..
Öfke kontrolü olmadığı için sinir adanında kendinde değil ağzına ne gelirse sayar ..
Hala da öyle ama artık eskisi kadar sık yapamıyor çünkü artık ben kesin olarak bir duruş koydum önüne
netim ona karşı o haraketlerini yaptığı anda ben de çizgimi çekiyorum ..
O yüzden eskisi kadar sık yapamıyor ama tamamen de düzelmiyor ..
Psikolojik rahatsızlıkları var belli ama bir danışmana gitmeyi kabul etmiyor ..
Allah yardımcınız olsun saçma sapan tartışmaların ne tür ciddi kavgalara dönüştüğünü nasıl kırıcı konuştuğunu tahmin ediyorum ..
Size tavsiyem önce sakinleşin ve soğukkanlı bir şekilde siz hatayı nerede yapıyorsunuz onu bulun ..
Sonrasında karşı tarafın hatalarını konuşun insanın kendi hastasını görmesi kadar zor birşey yoktur ..
Siz kendinizi düzeltirseniz eşinize karşı daha dik ve kati bir duruş sergilersiniz ve o da yaptıklarını sorgulamaya başlar ..
Ama sizin olaylar karşısında tutarsız verdiğiniz tepkiler onu cesaretlendirir maalesef ..
Ay sizde kendimi gördüm resmen.. Ben de oyle yapıyorum aynen, son zamanlarda biraz düzeldi, çünkü ilk kez üç dört gun aralıksız huzurlu olmayı tattı. Bu önemli bir level atlamaydı. Üç dört gun kavgasız geçince yine bi kavga çıktı tabii ki ama düzeltme çabasını farkettim bariz bi fark vardı..
Eskiden kavgada çok üstüme gelirdi. İnanır mısınız kendi pişmanlığını bile bana çektiriyordu ya. Birşey yapıp da pişman olursa bi köşeye oturup kafasını gömer aşağı, ilgilenmezsem gittikçe kötüleşir.. Kendi moralimi toplamadan onun o hali daha beter olduğu için önce onla ilgilenirdim tamam gel affettim fln diye..
Başlığı açtığımda gene kavgalıydık bi saaat gecmeden barıştık.. Ciddi manada psikolojik tedavi grtek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?