Kızım kalbimi çok kırdı

Kızım benimle Bi çok şeyini paylaşır.İsterse birlikte Bişeyler yaparız istemezse zorlamam zaten.Ama şimdi sakin kafayla düşününce evet ben de hatalıyım.Bağırdım ona ama anneyim ben.Ne olursa olsun benimle öyle konuşmaması gerektiğini bilmesi gerekmez mi?Şimdi anlayış gösterirsem bunun normal olduğunu düşünüp yanlışa devam etmez mi?
 
Çok da kafanıza takmayın, anne kız arasında olur böyle şeyler...Ergenlik dönemi maalesef biraz daha ağır geçiriyor çocuklarımız şu zamanda.
Biraz duymazdan gelmeye çalışın bazı şeyleri sinirli ve gergin olduğu anlarda. Daha sonra bu durumu ne sert nede çok yumuşak olmaması kaydı ile paylaşın...Denge o kadar önemliki değerli arkadaşım , şimdiki ergenler çok uyanık hemen bir açık kapı bulduklarında değerlendiriyorlar ilk fırsatta.
İletişim yolu ile çözümleyeceksiniz emin olun ...
Ziraa ben bazı şeyleri duymama yolu ile üstesinden geldim , zaman zaman o birikmiş streslerini anneleri üzerinden attıkları açık ve net..Başka kime saracaklar...
Karşılıklı söylemiş olduğunuz sözler sinir anında sarf edilebilir cümleler çok kötü sözler dahi olsa...Şunu düşünün kızınız bir evre geçiriyor ve tek sığınabileceği liman sizsiniz...
Sabır biraz daha tahminimce 1kaç yıl sonra sizi en iyi anlayan arkadaşınız sırdaşınız olacak , çok güzel vakitler geçireceksiniz birlikte...
Annelik çok zor ama bir o kadar da keyifli ...
Sizi bir dost gibi sevgiyle kucaklıyorum...
 
Kapısı kilitli,karnı aç,beni bu kadar kırmasına rağmen haklı olduğunu düşünüyor,off ben çok üzgünüm
 
Çok da kafanıza takmayın, anne kız arasında olur böyle şeyler...Ergenlik dönemi maalesef biraz daha ağır geçiriyor çocuklarımız şu zamanda.
Biraz duymazdan gelmeye çalışın bazı şeyleri sinirli ve gergin olduğu anlarda. Daha sonra bu durumu ne sert nede çok yumuşak olmaması kaydı ile paylaşın...Denge o kadar önemliki değerli arkadaşım , şimdiki ergenler çok uyanık hemen bir açık kapı bulduklarında değerlendiriyorlar ilk fırsatta.
İletişim yolu ile çözümleyeceksiniz emin olun ...
Ziraa ben bazı şeyleri duymama yolu ile üstesinden geldim , zaman zaman o birikmiş streslerini anneleri üzerinden attıkları açık ve net..Başka kime saracaklar...
Karşılıklı söylemiş olduğunuz sözler sinir anında sarf edilebilir cümleler çok kötü sözler dahi olsa...Şunu düşünün kızınız bir evre geçiriyor ve tek sığınabileceği liman sizsiniz...
Sabır biraz daha tahminimce 1kaç yıl sonra sizi en iyi anlayan arkadaşınız sırdaşınız olacak , çok güzel vakitler geçireceksiniz birlikte...
Annelik çok zor ama bir o kadar da keyifli ...
Sizi bir dost gibi sevgiyle kucaklıyorum...
 
Çok da kafanıza takmayın, anne kız arasında olur böyle şeyler...Ergenlik dönemi maalesef biraz daha ağır geçiriyor çocuklarımız şu zamanda.
Biraz duymazdan gelmeye çalışın bazı şeyleri sinirli ve gergin olduğu anlarda. Daha sonra bu durumu ne sert nede çok yumuşak olmaması kaydı ile paylaşın...Denge o kadar önemliki değerli arkadaşım , şimdiki ergenler çok uyanık hemen bir açık kapı bulduklarında değerlendiriyorlar ilk fırsatta.
İletişim yolu ile çözümleyeceksiniz emin olun ...
Ziraa ben bazı şeyleri duymama yolu ile üstesinden geldim , zaman zaman o birikmiş streslerini anneleri üzerinden attıkları açık ve net..Başka kime saracaklar...
Karşılıklı söylemiş olduğunuz sözler sinir anında sarf edilebilir cümleler çok kötü sözler dahi olsa...Şunu düşünün kızınız bir evre geçiriyor ve tek sığınabileceği liman sizsiniz...
Sabır biraz daha tahminimce 1kaç yıl sonra sizi en iyi anlayan arkadaşınız sırdaşınız olacak , çok güzel vakitler geçireceksiniz birlikte...
Annelik çok zor ama bir o kadar da keyifli ...
Sizi bir dost gibi sevgiyle kucaklıyorum...
 
marlysss çok teşekkür ederim.Aynen dediğiniz gibi sinirini hep benden çıkarıyor.Ben de sizi kucaklıyorum sağolun
 
3 çocuk annesiyim ,kuçukler daha ve ergenliklerinden çok korkuyorum kabus gibi dusunuyorum, simdiden belli sanki neler olacagii bizim evde

yemek yememesini dusunmemeye çalisin,n siz yatip uyyunca çikar yer doyurur karnini , yemezsede keyfi bilir annesine hakaaret edilmeyecegini ogrenmeli ..

bende olsam ocakdaki yemegi beklemesini soylerdim herhalde
yardimci olamadim pek size, ben en iyisi gelecek yorumlari okyup kualgima kupe edeyim
 

ama işte bakın benim oğlum 5 yaşında ona şunu yiyeceğim deyince, alternatif bu var istersen bundan da al diyoruz

sonuçta yiyeceği yemeğe bile karışmış görünüyorsunuz onun gözünde

siz iyilik edip taze yemek yesin istiyorsunuz ama o ne yiyeceğime ne zaman yiyeceğime bile karışıyor olarak görüyor

karışmayın kendine zarar vermediği hiçbir şeyde karışmayın

ince giyinince ince giyindin deyin aldırmazsa üşüyüp hasta olur

o zaman sebebini söyler ve konuyu orda bırakırsınız, ders çıkarırsa kendi çıkarır
 
Ben hep çocuklarını çok seven,fedakar ve iyi bir anne olduğumu zannederdim ama çocuklar ergenliğe girince öyle şeyler yaşıyosunuz ki kendinizden şüphe ediyorsunuz
 
Sakin olun geçecek. Bir kaç yıl sonra kızınız geri dönecek. Kendi yaptıklarına kendi de anlam veremeyecek.
 
Geçici şeyler, bende 14-15 yaşlarında anneme çok kötü şeyler dediğimi hatırlıyorum ve o da ağlamıştı zamanla olgunlaşıyor insan, üzülmeyin.
 
Klasik ergenlik halleri. Ama unutmayin siz annesiniz ona annesi gibi davranin. Arkadaşı olmayın. Ama tabi bu buz dagi gibi duracaginiz anlamina gelmez. Yapmasi gerekenleri ona guzel bir dille bikmadan usanmadan anlatin. Ama tabi bunu yaparken sakin olun sabirli olun. Ustune asla gitmeyin. Zaman alacak ama normale donecek bir kac yil sonra.
 
Ergenken ben de böyleydim:))

Kişisel alınmayın hormonlar insanı manyatıyor. Nazını kim çekecekse onun üstünde sinirlerini temizliyorsun işte.
 
Canı onu yemek istediyse bırakın yesin. 15 yaş tehlikeli yaşlar. Bizde 15 yaşında olduk ama herkes aynı geçirmiyor o dönemi fazla üzerine gitmeyin bence. Velip geçici dönemler bunlar
 
Ergenlik bu, nerde görsem tanırım... Üstüne gitmemeniz gerek, büyük ihtimal üstüne gittiğiniz için darlanıp sinirlenmiş. Şimdi hem çocuk hem de genç kızlık arasında sıkışık kaldı, değişik hormonlar salgılıyor dünya onun için çok tuhaf olmaya başladı... Baba ve anneden utanma, onlardan uzaklaşma gibi eylemlerin zamanı şu an...

Kendi de bilmiyor nedne böyle olduğunu ,sadece çok kızgın olyor. 1-2 sene sonra atlatacak... İlerde bunlara güleceksiniz, uzun sürmez... ama bu süre zarfında birbirinizi kırmayın... kendi haline bırakın, pek dokunmayın ama bu dönemeçte...
 
Ergenlikte şu an en zor döneminiz.Bence üstüne varma hiç konuşma.Madem alışkanlık edindi kırıcı konuşmayı gücendiğini anlasın.Olay biraz yatısınca küfürlü kelimelerinden dolayı net bir şekilde uyarirsin.
 
Şu an anneme verdiğim değeri kelimelerle ifade edemem. 15 yaşlarında ise inanılmaz hırçın, asi, söz dinlemez bir yapıya sahiptim.
Ailem çok anlayışsız arkadaşlarım ise beni anlamak ve dinlemek için var olmuşlar gibi gelirdi. Of ne saçmalık.

Ama o dönem böyle geçiyor.

Birey olduğunu biraz daha hissettirin ona. Fazla üstüne gitmeyin umursamıyormuş gibi görünün. Siz sakin olun sakin kalın.

Geçici hepsi.
 

Evet saçma bi sebepten dolayı çıkmış. Şimdi bu çocuk bireysellesme mücadelesi içinde. Söylediğinizde hiç bir sorun yok gibi ama aslında birebir bu kelimeleri kullandiysaniz bi problem var. O da şu ki siz çocuğun yiyeceği yemegi tercih etme özgürlüğüne müdahale etmişsiniz. Yani "bence onu ye" diyerek bunu yapmışsınız. Yemek pişmek uZere istersen bunu ye istersen onu deseydiniz seçim yapma hakkı hala onu olacaktı diye düşünüyorum.
 
ergenlik doneminde hemen hemen herkeste olan biseydir bu tarz davranislar .. uzerine fazla gitmeyin derim.
Ben kendimden biliyorum, ailem oz guvenimi ergenlik doneminde sarstigi icin ve beni her konuda SIKTIGI icin, oz guvenimi kaybettim bi donem cok sorunlar yasadim.. cocugunuzu kendinize bagimli olarak yetistirmeyin.. ilerde her konuda sorun yasayabilir cunku..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…