- Konu Sahibi indira gandhi
-
- #61
Bu kadar küçük bir yaşta neden bu kadar çok tepkili bence bu araştırılmalı
Çocuğunuzu dinlemenize ve fikrine değer vermenize çok mutlu oldum. Bir tanıdığım aile var. 4 çocukları vardı. Son iki çocuk arasında çok bir yaş farkı yok. Ne yazık ki ikisini de yarı anneleri yarı ablaları büyüttü. Kardeşleri yüzünden çok birşey yapmaya fırsat bulamadığı için onlara karşı ablanın bir öfkesi var. Ve bu çok haklı bir öfke. Ebeveyn kendisi birinci dereceden doğan çocukla ilgilenecek ve hepsi arasında dengeyi gözetip sevgiden ve ilgiden mahrum etmeyecekse çocuk doğurmalıdır. Aksi halde birbirine içten içe öfkeli kardeşler büyüyor. Siz bir uzmana danışın.
Kızıniza mi soruyorsunuz?Daha o kadar kycuk ki?ne olduğunu bile bilmiyor .benim de tek kızım var.Ve ben çok ugrastim ikinci için olmadı.Kızım şimdi 13 yaşında ve sürekli neden kardeşim yok diye söyleniyor.Yalnız bir çocuk ve cok üzücü.geçen tavşan aldık.Madem kardeşim yok tavşan alın dedi.
Işın açığı ilerde ne olacağını bilemezsiniz.ertelendi istemezseniz bu seferde isteyince olmaz.her ne kadar dondurulmuş olsa Allahın takdiri her şey.
Bu kadar küçük bir yaşta neden bu kadar çok tepkili bence bu araştırılmalı
İnanın bilemiyorum, kuzeniyle çok güzel oyunlar oynar, yakın arkadaşlarımın çocuklarıyla aynı ortamda bulunduğumuzda sorun yaşamıyoruz. Biz bu kardeş meselesine karşı tavrını gördüğümüzde belki çok açtık konuyu yaında, bu konuda hatalı olabiliriz. Geçtiğimiz günlerde bu konuyu açtı annem, kızım ağlamaya başladı ben daha emzik emiyorum, kardeşim olamaz diye :) Güler misin ağlar mısın :)
2 yaşındaki cocıugun lafına bakılmaz. ben bakmam. okula gitmeyecegim dese göndermeyecek misiniz ? dogursan ay anne kardeşim var bir tanae daha yapsana diyebilir. o zaman ne yapacaksınız...Merhaba Bayanlar,
Bir konu ile ilgili fikirlerinizi almak istedim. Kızım tüp bebek tedavisi ile oldu ve kalan embriyolarımızı dondurttuk. Kızım şu anda 24 aylık ve bu yaz embriyo transferi yaptırmaya karar vermiştik. Benim kızım çok erken konuştu ve isteklerini çok düzgün bir şekilde ifade edebilen bir çocuk, dolayısı ile bu konudaki tepkisi de eşime ve bana çok gerçekmiş gibi geliyor. Kardeş konusu açıldığında ciddi bir şekilde istemediğini belirtiyor, tepki veriyor, konu devam ederse ağlamaya başlıyor. Kucağıma arkadaşlarımın bebeklerini aldığımda bu bebek kardeşim olmayacak değil mi, sen bana kardeş almayacaksın değil mi diye sorular soruyor akabinde. Bebek görmeye gitsek eve döndüğümüzde aile büyüklerine hemen diyor ki annem bana kardeş almayacak, ben bebekleri hiç sevmem... Eşimle konuştuk, transfer olayını 1 sene daha erteleyeceğiz, 3 yaşını doldurduğunda kreşe vereceğiz, kreşe başladıktan sonra transfer yaptırırız, hamilelik sürecini kreşte geçirsin, kreşe başlamadan verirsek, eve gelen bebeğin akabinde kreşe göndermek daha da zora sokacak sanırım psikolojisini. Yaşım 35, bu yaz 36 yaşına gireceğim, en fazla 1 sene erteleyebilirim hamilelik işini sanırım. Buna benzer bir olay yaşayan var mı aranızda, ya da bu konuda fikirleriniz nedir ? Nasıl aşabiliriz bu sorunu kızımla ?
Şimdiden teşekkürler.
Cocuktan izin almak ne kadar mantikliysa, onun dedigine gore hareket etmek de o kadar mantikli.
Arasi 1-2 yas olan cok sahit oldugum cocuk var ama izin istenileni ilk kez goruyorum.
Bence karari aile verir. Bu, bugun peynir yiyecek misin gibi bir soru degil ki kiziniz karar verme yetisine sahip olsun...
Anne babanin sozunu dinlemeyi ogretmemiz lazim cocuklara. Hayatta her sey onlarin keyfine gore olmayacak. Altin tepside sunulmayacak basimiza gelecek olan olaylar. Kizacaksiniz muhtemelen ama benim fikrim de bu sekilde.
kusura bakmayin. İlk mesajdan sanki o sekilde anlasiliyor. Alisir bence. Cocuklar degisikliklere cabuk alisiyor.Kızılacak bişey yok, ben fikir sordum, siz de fikrinizi beyan ettiniz teşekkür ederim, biz kızımızdan bu konuda izin istemedik, karşımıza alıp bir kardeş yapacağız sana ne dersin demedik, sadece yanında konuşarak bu fikre alıştrmaya çalıştık. Verdiği tepkiler de bizi ürküttü. Bu sorunu çok yaşayan var mı diye burada paylaşmak ve fikir alışverişinde bulunmak istedim.
Merhaba Bayanlar,
Bir konu ile ilgili fikirlerinizi almak istedim. Kızım tüp bebek tedavisi ile oldu ve kalan embriyolarımızı dondurttuk. Kızım şu anda 24 aylık ve bu yaz embriyo transferi yaptırmaya karar vermiştik. Benim kızım çok erken konuştu ve isteklerini çok düzgün bir şekilde ifade edebilen bir çocuk, dolayısı ile bu konudaki tepkisi de eşime ve bana çok gerçekmiş gibi geliyor. Kardeş konusu açıldığında ciddi bir şekilde istemediğini belirtiyor, tepki veriyor, konu devam ederse ağlamaya başlıyor. Kucağıma arkadaşlarımın bebeklerini aldığımda bu bebek kardeşim olmayacak değil mi, sen bana kardeş almayacaksın değil mi diye sorular soruyor akabinde. Bebek görmeye gitsek eve döndüğümüzde aile büyüklerine hemen diyor ki annem bana kardeş almayacak, ben bebekleri hiç sevmem... Eşimle konuştuk, transfer olayını 1 sene daha erteleyeceğiz, 3 yaşını doldurduğunda kreşe vereceğiz, kreşe başladıktan sonra transfer yaptırırız, hamilelik sürecini kreşte geçirsin, kreşe başlamadan verirsek, eve gelen bebeğin akabinde kreşe göndermek daha da zora sokacak sanırım psikolojisini. Yaşım 35, bu yaz 36 yaşına gireceğim, en fazla 1 sene erteleyebilirim hamilelik işini sanırım. Buna benzer bir olay yaşayan var mı aranızda, ya da bu konuda fikirleriniz nedir ? Nasıl aşabiliriz bu sorunu kızımla ?
Şimdiden teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?