oluyorum resmen vicdan azabindan cok kotuyum.calistigim icin kizim hergun krese gidiyor 4.5 yasinda.hic soz dinlemiyor kresten gelince is yerimde bagira cagira konusuyor kosuyor kaciyor durdan sustan anlamiyor.minibuse biniyoruz minibustede herkesle konusuyor hic susmuyor dun tutturmus oturmuyor ayakta ucretleri topluyor sofore veriyor adam ufleyip pufluyor bana bayan cocugunuzu kucaginiza alin rahatsiz ediyor diyor.insanlar guluyor kizima kiminin hosuna gidiyor.kimi kiziyor.arabanin kapisindan disari sesleniyor gelmek istermisiniz diye.herkese parayi ben vericem diyor yanlislikla veren olursa kiziyor.arac doldu hareket edicek hala ayakta.zorla kucagima aldim istemiyor bende hep cimcikledim o kalkmak istedikce cok agladi.kolumu isirdi oda cok uzuldu ve bana ofkelendi.kimseden cit cikmadi.herkes memnun yaramaz cocugu anasi terbiye etti ohhh cok sukur.neden rahat birakmazlar anneleri,cocuklari.ne yapacagimi sasirdim kaldim.minibuste durmuyor diger cocuklar gibi.her cocuk farkli biliyorum ama herkesin tepkisi ayni olmuyor kimisi kiziyor yadirgiyor.cok uzuluyorum ne yapacagimi sasirdim kaldim her aksam bir minibus maceramiz var.