Kızım...

Ben 3 yaşındaki hallerimi hiç hatırlamıyorum bile..İlkokul zamanımı çok net hatırlıyorum ama..Benim de niyetim 3 sene daha çalışıp ilkokula başlayınca işi bırakmak.Hem birikim yapmış oluruz hem de çocuğumu elinden tutup okuluna götürebilrim,derslerini birlikte yapabiliriz.Yanlış mıyım anlamadım ki :KK43:
Aynen valla ilkokul dönemimi hayal mayal hatırlıyorum çok ilginç ama öyle
 
bi şey söyleyeyim.

belki konu sahibine fikir olur
benim ailem beni 1,5 yaşımda anneanneme bırakmış. yurt dışındalarmış.
ben 5 yaşındayken de kesin dönüş yapıp beni aldılar yanlarına.
anneannemi anne gibi sevdim . anne bildim.
anneme hiç ısınamadım. çünkü annem değildi o . o bi teyzeydi. yılda 4-5 kez gelip giden.
anneannem sevgi dolu çok çok iyi biriydi. beni hiç kırmadı. çok sevdi .
Allah rahmet eylesin.
anneme 15-16 yaşımda alıştım diyim. aynı evde olmamıza rağmen bağ kuramadım. anne mi anne evet . ama onu 15 li yaşlarda kabullenebildim. beynim hep anneannem diyordu.
Ben kızımı 3-4 ay sürekli bırakmıyorum..Haftada 3 gün görebilecek durumdayım..(hafta sonları artı hafta içi bi akşam nadir de olsa) Sizin durum biraz farklı dmi ?
 
Bakın bizi babaannenin iyi baktığına ikna etmeye çalışıyorsunuz iyi bakıyordur ama konu o değil

Siz bu konuyu vicdan yapmam doğru değil, olması gereken bu düşüncesi ile açmış ve aksini söyleyenleri iknaya çalışıyorsunuz

Bizi değil iç sesinizi ikna edin zira kimse Kv bakmasın vs demiyor ama bu kadar ayrılık iyi olmaz diyor

Cidden ilk gittiğinde kaç yaşında idi ve o zaman neden bunu sorgulamadınız aklı ermez şimdi eriyor diye mi düşündünüz acaba

Sonuçta önemli olan sizin kararınız ama bunu verirken çocuğu da bir kişi olarak sizinle eşit hatta o ailedeki herkesten üstün bir birey olarak ele alın

çocuğun yüksek yararı ilkesi ön planda olmalı ama çözüm işi bırakmak asla değil
 
ne kadarda abartılmış bu durum
öyle bir zamanda yaşıyoruzki çalışmadan olmuyor.
çok dramatize edildiğini düşünüyorum bazı yorumlarda.
evet haftaiçi ayrı kalmak çok zor hem anne için hemde çocuk için.
önce çocuğa bakmalı halinden memnunmu?memnun olmasa konu sahibi ters birşey hissetse zaten göndermez.
kreş seçeneğinide açıkladı zaten servislerde gittikten sonra kalan çocuk sayısı az olduğu için daha bunalıma giriyor çocuk ve işte orada başlıyor annem çalışıyor yalnızım demeye babannede gayet mutluyken bu cümleleri aklından geçirmiyordur.
bende kızımı hiç yatılı bırakmak istemedim hep karşıydım kızım kendi başlattı bu durumu şimdi haftada 1 gün babannede ve yazında haftaiçi orada kalmak kendisi istiyor.bu durum bizi anne kız ilişkimizde etkilemedi.
sadece çalışan annenin çocuğu olarak sorumlulukları ve bilinci arttı.elbette bende üzülüyorum keşke çalışmasaydım diyorum ama büyüyünce anlayacaktır .
biz kendimize acımazsak güçlü ve dik durursak onlardanda aynı duruşun hakkını alırız diye düşünüyorum.
 
Merhaba ;
Formu çok uzun zamandır takip ediyorum, hatta birkaç sene evvel üyeliğim vardı, o zamanlar gebelik ile ilgili bölümleri takip ediyor ve aktif kullanıyordum.Sonra uzunca bir süre ara verdim taa ki bugüne kadar...
Benim sorunuma gelince 5 yıllık evliyim ve 3 yaşında bir kızım var. Çalışıyorum, kızıma babaannesi bakıyor. Normalde altlı üstlü oturuyoruz,bu da bizim için büyük bir avantaj oluyor. Ancak yaz aylarına babaannesi ve dedesi yazlığa gidiyorlar ve 4 ay orda kalıyorlar.(yaklaşık 2 saatlik mesafede) Kızımı da mecburen onlarla göndermek zorunda kalıyoruz. Bizde eşimle hafta sonları gidebiliyoruz sadece.. Geçen seneye kadar çok zorlanmıyordum ama bu sene kendimi çok kötü hissediyorum.. Çünkü kızımı çok özlüyorum, evde duramıyorum, her akşam ağlıyorum nerdeyse.. Kızım orda mutlu, çokta güzel bakılıyor ama ben vicdan yapıyorum sanırım.. Kendimi suçlu hissediyorum sanki onu oraya gönderdiğim için.. Maddi durumumuz hamdolsun iyi.. Ufak tefek borçlarımız var sadece, çalışmak mecburiyetinde değilim ama birikim yapmak ve kendimi iyi hissetmek, maddi manevi daha güçlü olmak için çalışıyorum. Ama bu yazlık olayı beni çok üzüyor ve düşündürüyor.. Çalışmazsam da biliyorum ki mutsuz olacağım.. Belki benim durumumda olanlar vardır diye sizinle paylaşmak istedim..
Çalışarak, kızımdan ayrı kalarak yanlış mı yapıyorum yoksa yaz dönemi dişimi sıkarak bu ayrılığa katlanmalı mıyım ?
Bende calisan bir anneyim canim doğum iznim bittikten sonra 6 aylik olmuş oluyor. Çunku 3 ay daha izin kullaniyorum. Bende kizimi babannesine birakicam mecbur olarak; Bizim maddi durumumuz iyi ama aldigimiz evin kredisini oduyoruz sadece ayrica kizimin geleceği icinde ona birikim yapiyoruz. Kendini kotu hissetme bence , ilerde ona buna muhtaç olmaktansa kizini iyi bir yerlere getirebilirsin. Yok aa kizina nasil kiyiyosun vs gibi dusunceleri at bir kenara. Yarin kizinin ihtiyaci olduğu zaman sana cikarip para vermicekleri icin biraz daha sabir yaz donemi hemencik gecer :)
 
bense okul dönemi işten ayrılmayı düşünüyorum..Derslerine yardımcı omak,el ele okula götürebilmek için..Artı okul zamanı zaten ikinciyi düşünüyorum.

Kızın büyüdüğünde "benim günahım neydi ben büyürken işi bırakmadın?" diye sorarsa :) Kardeşi için bırakmış gibi algılayabilir bence. Kaldıki okula başladığında artık anne babaya olan ihtiyaçları daha azalıyor. Çok başka düşünüyoruz :)
Hakkınızda hayırlısı olsun, inş sizin için en iyi olan neyse o olur
 
kararınızı verdiyseniz ve gelecek bütün tekliflere kapalıysanız buraya neden konu açtığınızı çözemedim.sanırım duymak istediğiniz şu " evet ya ne güzel babaanne ile çok mutlu olur havada mis gibi sizde 4 ay arada gider görürsünüz vicdan yapacak bişey de yok .annen olsa da olur olmazsa da babaanne var nasılsa".maalesef hadi o 3 yaşıdnaki çocuk bilmiyor dayanaır da siz evladınız olmadan nasıl uyursunuz Allah dert vermesin hiçbir engeliniz yokken buna nasıl razı olursunuz çok ilginç.şimdi bana da saydıracaksınız ama ben sizin duymak istediklerinizi değil vicdanınızın size dediğini derim.
 
bi şey söyleyeyim.

belki konu sahibine fikir olur
benim ailem beni 1,5 yaşımda anneanneme bırakmış. yurt dışındalarmış.
ben 5 yaşındayken de kesin dönüş yapıp beni aldılar yanlarına.
anneannemi anne gibi sevdim . anne bildim.
anneme hiç ısınamadım. çünkü annem değildi o . o bi teyzeydi. yılda 4-5 kez gelip giden.
anneannem sevgi dolu çok çok iyi biriydi. beni hiç kırmadı. çok sevdi .
Allah rahmet eylesin.
anneme 15-16 yaşımda alıştım diyim. aynı evde olmamıza rağmen bağ kuramadım. anne mi anne evet . ama onu 15 li yaşlarda kabullenebildim. beynim hep anneannem diyordu.
kesinlikle katiliyirum.

bu cocuk da ne yazikki annesine anne gibi baglanmakta zorlanacak . ilerde buyudugunde anne gibi sarilamayacak tensel temas kuramyacak

nerden biliyorum benim annem de beni annanemle gondermis 8 ay gelmemis . bana dedemler bakmis bebekken de hep annanemler alirmis sevmek icin .

annemi cok.seviyorum evet a anneme kendimi birakamiyirum sarilinca garip bi his oluyor.

dedemlere de cok kiziyorum sabah8olunca evden alirlarmus beni neden annemle birakmamislar diyorum .ve gerçekten annem de beni seviyor biliyorum ama diger kardeslerime gosterdigi yakinligu bana gosteremiyor. cunku annem de aslinda bana baglanamadi :(

aci olan bu . . .
para nedir ki ? var paramiz evet ama benim icimde hep bi bosluk annemden de ayri kalamam bu arada hem onla da yapamiyorum .

ezbere kendimden de konuşmuyorum boyle oldugunu uzmanlari dinleyerek ogrendim . aglayarak dinledim hem de:(

krese verseniz ve 6 hafta kizinzla yatsaniz , tensel temas kursaniz size baglansa siz de ona :(

ama konu sahibi sadece vicdanen rahatlamak istiyor :( ve bizim yapacagimiz bi sey yok.

kimse kusura bakmasin cok cahil bi milletiz . :( cogu insan sirf fikir beyan edeyim diye konusuyor :(
 
Doğduğu ilk andan itibaren kesintisiz babaanne bizimleydi..Altlı üstlü oturduğumuz için hep bir aradaydık..Öyle ki yeri gelir kızım akşamları tutturudu babaanneme çıkacağım diye..Babaannesi yazlıktayken bile babaannemi özledim,gelsin artık dye mırıldanırdı.O yüzdn kreş veya bakıcıyı tercih etmiyorum.

En iyisini yapıyorsunuz
Çocuğun gelişimi, psikolojisi, kreşler bilmem ne günah bu çocuklara
Kreşte sosyalleşsin, dil öğrensin falan bana çok absürd geliyor, çocuk bunlar ya yaşlar 3- 4
Mecburiyet olunca tabi ki veriliyor ama babaanne-dede gibi bir seçeneğim olsa asla vermem çocuğumu kreşe
Bu memlekette annesi çalışan, kreşe verilmeyen milyonlarca nesil büyüdü kimse aklını yitirmedi, kimse asosyal olmadı, cahil kalmak istemeyene eğitim her daim var.
Çok abartılıyor bu konu, benim cıvıl cıvıl oyun oynayıp, tatlı diliyle herkesi kendine hayran bırakan 4 yaşındaki yeğenim mahalle kabadayısı gibi küfür etmeyi öğrendi kreşte, ne yaptıysak olmadı, öğretmenler müdürler hepsi bir alem, alındı başka bir kreşe verildi, sözde eğitim alıp sosyalleşen çocuk bağır çağır, edepsiz bir oğlana dönüştü, çocuğa iki saat dayanamıyorsunuz şımarıklıktan, bu sebeplerden kreş bana hiç matah gelmiyor. Büyüklerle büyümek kötü bir şey değildir, çocuğunuzu özlemeniz çok doğal ama bırakın açık havadan, denizden, güneşten faydalansın siz de işinize devam edin, çalışmak da evladınıza hazırlayacağınız gelecek için önemli.
 
İzinlerinizi yaza saklayın. Eşinizle sırayla kullanın. Babaannesi dedesi de birkaç hafta geç gider ya da döner böylece çocuğunuzun düzeni değişmez. Ben olsam böyle yapardım. Kreş ilk tercih tabiki.
 
kararınızı verdiyseniz ve gelecek bütün tekliflere kapalıysanız buraya neden konu açtığınızı çözemedim.sanırım duymak istediğiniz şu " evet ya ne güzel babaanne ile çok mutlu olur havada mis gibi sizde 4 ay arada gider görürsünüz vicdan yapacak bişey de yok .annen olsa da olur olmazsa da babaanne var nasılsa".maalesef hadi o 3 yaşıdnaki çocuk bilmiyor dayanaır da siz evladınız olmadan nasıl uyursunuz Allah dert vermesin hiçbir engeliniz yokken buna nasıl razı olursunuz çok ilginç.şimdi bana da saydıracaksınız ama ben sizin duymak istediklerinizi değil vicdanınızın size dediğini derim.
BEn sadece kızım doğduğundan beri babaanneye alışık,3-4 aylık bir dönem için işimi gücümü bırakmalı mıyım ı düşünüyorum sadece ? Sonuçta seneye ben kızımı kreşe göndereceğim ve belki de bir daha böyle bir iş bulamayacağım..Anlatmak istediğim buydu aslında
 
yok canım bakıcıya kıtlık girmiş kreş için de küçükmüş .boşa çözüm sunmayalım biz yoruluyoruz.

3 yaş için yakında mecbur anaokuluna gidecekler derlerse şaşırmam. Kendi bilir sonuçta.

Benimde yakında bebeğim olacak. 4 ay sadece hafta sonları görmem. ozlerim. 2 yıllık ücretsiz izinden sonra bir süre ananesi daha sonra yarım günde olsa anaokulu planlıyorum. Allah izin verirse
 
Siz mutsuz olmamak için evlattan geçenlerdensiniz
Kendinizi öncelikli düşünüyorsunuz...
3 yaş dan bahsediyoruz, bıcır bıcır hergün farklı şekillerde olduğu ,şaşkın bırakacağı hallerinden bahsediyoruz
Vicdanınızdan ötürü ağlıyorsunuz...
off yapmayın allah aşkına.. çocuk doğuruyoruz diye çocuklarımızın kölesi olup kendi mutluluklarımızdan mı vazgeçeceğiz? yoksa hep birlikte mutlu olmanın yollarını mı arayacağız?
çalışan annelere bu tepkileri vermeyin artık sizin nezdinizde bu düşünceye sahip herkese söylüyorum. bu sizin doğrunuz herkesin değil.

Kreş için erken diye düşünüyorum..4 yaşını doldurmuş olması gerekir bende..ki zaten babaannesi çok iyi bakıyor..Sadece yaz dönemi beni çok zorluyor.

arkadaşım kızının yaşı küçük değil. sadece yaz dönemi için kreşe vermeyi düşünmelisin. artık oyun çağı geliyor çocuğunun ve anneanne babaanneler ne kadar güzel bakarlarsa baksınlar bir yerden sonra kreşteki ortamı sağlayamadıkları için verimli olamıyorlar. sen de bu sayede akşamları çocuğunla vakit geçirmiş olursun. bence bu yönlerden de düşünmelisin.
 
Ben kızımı 3-4 ay sürekli bırakmıyorum..Haftada 3 gün görebilecek durumdayım..(hafta sonları artı hafta içi bi akşam nadir de olsa) Sizin durum biraz farklı dmi ?
evet . ama kızınız sizi istemiyor mu. yani anne diye ağlamıyor mu arkanızdan . sanıyorum ondan içiniz rahat.
 
Durumum müsait evet ama birikim yapamayacğız işten çıkarsam..Kızım doğduğundan beri babaannesi her an bizimleydi,benden ve babasından sonra o gelir kızımın hayatında..


Anliyorum ben sadece düşüncelerimi söyledim ne kadar babaannesi çok çok iyi de baksa sizin yerinizi kimse dolduramaz ,şimdi anlamıyor sanıyorsunuz ama anliyor univ. Yada lise için birikim yapmayı dusunuyorsaniz kızınız anaokula başladığında tekrar başlayabilirsiniz hem sizden ayri kalmaz hemde okulda olacağı için içiniz rahat çalışırsınız lise ,üniv. Çağına gelene kadar okul parası çoktan birikmiş olur.
 
BEn sadece kızım doğduğundan beri babaanneye alışık,3-4 aylık bir dönem için işimi gücümü bırakmalı mıyım ı düşünüyorum sadece ? Sonuçta seneye ben kızımı kreşe göndereceğim ve belki de bir daha böyle bir iş bulamayacağım..Anlatmak istediğim buydu aslında
Sen kalbinin sesini dinle ve konunun kapatılmasını iste bence. yoksa çok saçma sapan yorumlar okuyacaksın bir çocuk anne ve babadan sonra kime bırakılır yahu?KREŞE diyenlere cidden gülücem ve bu konuya daha yorum yazmıyacağım!!!! .hakkında hayırlısı olsun.
 
BEn sadece kızım doğduğundan beri babaanneye alışık,3-4 aylık bir dönem için işimi gücümü bırakmalı mıyım ı düşünüyorum sadece ? Sonuçta seneye ben kızımı kreşe göndereceğim ve belki de bir daha böyle bir iş bulamayacağım..Anlatmak istediğim buydu aslında
ben sizin tarafınızdayım. hem çocuğun geleceği hem annenin mutluluğu için anne çalışmak istiyorsa bunu kimse kınamamalı. işiniz maddi manevi sizi doyuruyorsa her şekil çözüm bulunur.
ben oğlumu 8 aylıktan beri yüzmeye gönderiyorum. birebir ders olduğu için ücreti de yüksek fakat oğlumun sporcu potansiyeli de var. şimdi geçelim benim mutluluğumu çalışmasam götüremem buna ne dicek acaba evinde otur çocuğuna bak diyenler? gelecek kurmak sadece göz göze evde oturmakla olmuyor maalesef.
ben sizin kreşe gönderme konusunu iyice düşünmeniz gerektiğini savunuyorum. bence işinizi bırakmamalısınız. çocuğunuz zaten bunca zamandır çalışan anneye alışmıştır. orta yom ile beraberce mutlu olabilirsiniz.
benim kardeşim de 3 ay anneannemle yazlığa giderdi. maaşallah üniversite okuyan kendi ayakları üstünde duran ailesi ile de sorunları olmayan bir çocuk. annesinden uzak kalan çocuklar sorunlu olacak diye bir kaide yok. hayat zor maalesef çocuklar da buna ne kadar erken uyum sağlarlarsa o kadar dayanıklı olurlar bence..
 
Back
X