Kuralları dikkate almaması ilk değil. Yaşadığımız en ciddi sorun bu.
Yapacağını yapıyor, sonra özür diliyor. Yani zihninde şöyle bir düşünce var; özür diledikten sonra istediğimi yaparım.
Bunu önlemem lazım
Ceza akıllıca olmaz. Yine yapar ama saklar. Bence sakince tekrar konuşmayı deneyin. Nelerden korktugunuzu, neden gidemeyeceğini açık açık anlatın.Selam hanımlar.
Kızım 6 yaşında ve akranı çok sevdiği bir oyun arkadaşı var.
Ben prensip olarak kızımı komşu evlerine göndermiyorum ve kızımı hep uyarırım, kimsenin evine gitme, içeri girme diye.
Az önce komşu aradı, kızın bizde kızımla oyun oynuyor dedi.
Şu an çok sinirliyim, benden habersiz ve iznim olmadan bir eve gittiği için.
Odasına kapatma, 2-3 gün sokağa çıkmama cezası vs düşünüyorum.
Başka önerilere açığım.
Açıklama; odasına kapatma ifadem yanlış anlaşılıyor sanırım. Kendi odasına göndermeyi kastettim. Kilitlemek veya kapısını kapatıp orada zorla kalmasını sağlamak değil.
Oooo o zaman sorun büyük, yapmaması gereken şeyleri biliyor ama özür dileyerek sorunu çözdüğünü düşünüp aynı şeyleri yapmaya devam ediyorsa özür dilemesi hakkında sizden yanlış mesaj almış olabilir, özür dilediğinde özür dilemesine rağmen üzgün olduğunuzu, neden üzüldüğünüzü söylediniz mi hiç?Teşekkür ederim uyarı için.
İnanın hepsini denedim ama kızımda şu bilinç oluştu; özür diledikten sonra her şeyi yapabilirim.
Evet çoğu tehlikenin farkında değil ama başkalarının kendisine dokunmasının doğru olmadığını biliyor. Başkalarının evine anne baba olmadan gidilmemesi gerektiğini de biliyor ama yine de kendi istediği gibi davranmak istiyor.
Elbette denerim.şöyle bir yol deneyebilirsiniz ki benim oğlumda kısmen işe yaradı; koyduğunuz kurallara uyduğunda ödül değil ama bir teşekkür ve birlikte istediği bir şey yapma gibi bir yol izlemek gibi. yani ben oğlumu yanımda bir yere götürdüğümde şöyle demiyorum uslu dur sana şunu alayım.. bunun yerine giderken neden uslu durması gerektiğini söyleyip o gün sonunda uslu durduysa teşekkür edip akabinde beni çok mutlu ettin seninle şunu yapalım mı diyorum.
biraz karışık yazmış olabilirim umarım anlatabilmişimdir. yani ödül/ceza yönteminden çok (ben de kullanıyorum maalesef bazen bunu ama yapmamalıyız çünkü maalesef çok yardımcı olmuyor) sabır ve ben merkezli bi iletişim yolu denersek sanırım yavaş yavaş işe yarayacak..
Teşekkürler.Cezanın çocuk eğitiminde yeri olmadığını düşünenlerdenim.
Özellikle de erken çocukluk döneminde
yani 0-7 yaş arasında.
Ceza kısa vadede çocuğu sindirdiği için,
işe yarıyor gibi gözükse de aslında,
hiç bir öğreticiliği olmayan bir yaptırımdır.
Alanda yapılan araştırmalar da bunu ispatlıyor.
Akşam fırsat bulursam bu konudaki bilimsel bilgileri aktarırım.
Ayrıca ceza çocukta kısa vadede;
kızgınlık,kin,intikam alma,
uzun vadede ise; yalana başvurma,
istediğini elde etmek için ebeveyni kandırma planları yapma,'cezamı çektiğime göre istediğimi yapabilirim' şeklinde bir pişkinlik duygusuna erişme gibi olumsuz etkilere yol açar.
Fırsat bulursam cezanın çocuktaki tüm yansımaları hakkında, akşama yine ayrıntılı bilgi veririm.
Yorumlara verilen cevaplardan konunun basit bir kural ihlali değil istenmeyen davranışta ısrar etme hali olduğunu anlıyorum.
Yani çocuğumuz kuralı ihlal ediyor,
ceza alacağını anladığında özür diliyor ve tekrar benzeri ihlallere devam ediyor.
Bu mutlaka çözülmesi gereken bir sorun.
Bununla birlikte önce bu davranışın altında yatan sebebi bulmak lazım.
Tutarsız veya otoriter ebeveyn yaklaşımlarına tepki olabilir bu tavır.
Kısacası sorunuz 'kızıma ceza vermeli miyim?'
Değil bu davranışın altında yatan sebep ne olabilir?Olmalı.
Çocuklar sebepsiz tepki göstermezler.
Her olumsuz davranışın aslında bir alt yapısı vardır.
Bu bazen karşılanmayan ihtiyaçlar (fiziksel/duygusal)
Bazen bilgi eksikliği (çocuk niye komşuya izinsiz gitmemesi gerektiğini kavrayamamış)
Bazen de yetişkinlerin oluşturduğu etkiye verilen,bilinçli veya bilinçsiz tepkilerden oluşur.
Bazen de hepsi karma halde bir arada bulunur.
Yine de sorunuza cevabım;
-Hayır,kızınıza ceza vermeyin olacak.
Ne yapmalıyım peki?Sorusuna da cevabım var elbette ama önce sizden yukardaki soruma cevap rica ediyorum.
Tablet tv bağımlısı değil. İzlemese de umursamaz. Sokak çocuğu diyebilirim.Oooo o zaman sorun büyük, yapmaması gereken şeyleri biliyor ama özür dileyerek sorunu çözdüğünü düşünüp aynı şeyleri yapmaya devam ediyorsa özür dilemesi hakkında sizden yanlış mesaj almış olabilir, özür dilediğinde özür dilemesine rağmen üzgün olduğunuzu, neden üzüldüğünüzü söylediniz mi hiç?
Ceza vermek deyince anneler hemen tepki gösteriyor ama kimse evladını bir odaya kilitleyip korkmasını sağlamaz, ceza dövmek, korkutmak değildir, bazen sevdiği bir şeyi yapmasını engellemek gerekir, ki çocukların aklı bizden farklı çalışır, bazen sizin yaptığınız bazı şeyler ona ceza gibi gelebilir de, mesela sürekli tv izleyen ya da telefonda PC'de her dakika oyun oynayan bir çocuğun elinden bunları almak onun iyiliği içindir fakat çocuk bu eylemi kötü algılar ceza olarak görür, çocuğunuz ve onun güvenliği söz konusuysa evet arada onu hoşlandığı bir şeyden men etmek gerekebilir.
Çocuklar büyüme sürecinde zorlayıcı olabiliyor, o bir birey ve birey olduğunu, kendi fikri kararları olduğunu göstermek istiyor, çocuk olduğu için de bir adım sonrasını kestiremiyor maalesef.
Bir de bu cümlelerle deneyeyim. İnşallah işe yarar.Ben ödül-ceza yöntemini çok doğru bulduğumu söyleyemem. 6 yaşında sizin endişelerinizi anlayamayacak kadar küçük aslında. Yani o an arkadaşıyla oyun oynamak istiyor ve sizin tanıdığınız biri olduğu için ona yabancı biri gibi de gelmiyor. Haliyle ona normal geliyor. Cezalandırırsanız sebebini de tam olarak anlayamayacak ve size daha çok kırılacak.
Duygularınızdan bahsedin tabi kötü şeylerden bahsederek endişelendirmemeye de çalışın. Yani "Dışarıda kötü adamlar var, başına kötü şeyler gelebilir" falan derseniz daha çok korkup iyice içine kapanabilir, yeni kişilerle arkadaşlık kuramayabilir vesaire.
"Bana haber vermediğin için çok endişelendim ve üzüldüm canım. Senin nereye gittiğini bilmem benim için önemli çünkü senden haber alamazsam başına bir şey geldiğini düşünüp endişelenirim. Benim üzülmemi ister misin? (Buna muhtemelen hayır diyecek hahsjsjs). O halde lütfen bir yere gitmeden önce bana nereye gideceğini haber ver." gibi.
Haklısınız, bir de işin o boyutu var, ama yapacak birşey yok..Tehlikeleri anlatmak onu korkutur, sosyalleşmekte sorun yaşar diye anlatmıyorum.
Çünkü hassas bu konularda. Mesela bir arkadaşı hırsızlar bizi kaçırır demiş. Bu yüzden birkaç gün kabus gördü, sokağa inerken yanında olduğum halde hırsız gelir diye tedirgin oldu.
Bakalım.Haklısınız, bir de işin o boyutu var, ama yapacak birşey yok..
Ben malesef başına o tehlikeler gelecegine, bilip biraz da korkup, ona göre hareket etmesinden yanayım..
Bende 3 yaşındaki oğluma anlatıyorum, yabancılarla konuşma, dokunmalarina izin verme diye, evet bu konuşmalardan dolayı hiçbir zaman çok cana yakın bir çocuk olmadı.
Varsın olmasin.
Birine isindiginda çok güzel bağ kuruyor, ama yeni tanışacagi birine gittiğimizde, yada biri bize gelse tepki veriyor ilk başta, zamanla yabancı olmadığini anlayınca, sorun olmuyor..
Bu arada ben anne baba annaanne dede vs dışında kimsenin dokunmasına izin vermemelisin diyorum.
Olay malesef sadece yabancı olayı da değil
Siz hırsız gelip seni evimizin bahçesinden kaçırmaz, ama benden habersiz bir yere gidersen, haberin olmadığı için güvende olmazsin, bu yüzden gitmeni istemiyorum diye anlatsaniz.
Tabi ki aşırı korku vermeden, ama biraz da hayata hazırlayarak..
Sonuçta öyle bir zamandayiz ki, bir şekilde bunlardan haberdar olmali.
Gidersen sana tecavüz edebilirler denemez elbette... ( Allah korusun )
Ama benden habersiz gidersen, zarar görebilirsin de denmeli...
Bununla ilgili kitaplardan da yardım alabilirsiniz, korkutmadan ama durumu anlamasını sağlayacak.
Bence öncelik hata sizin 6 yaşında çocuğu sokağa gondercek kadar guvenmeyin . Bu yaşta çocuk sokakta ebeveyni olmadan oynarsa arkadasinin evine de gider. Sansiniz varmış komşunuz bilincliymis .Selam hanımlar.
Kızım 6 yaşında ve akranı çok sevdiği bir oyun arkadaşı var.
Ben prensip olarak kızımı komşu evlerine göndermiyorum ve kızımı hep uyarırım, kimsenin evine gitme, içeri girme diye.
Az önce komşu aradı, kızın bizde kızımla oyun oynuyor dedi.
Şu an çok sinirliyim, benden habersiz ve iznim olmadan bir eve gittiği için.
Odasına kapatma, 2-3 gün sokağa çıkmama cezası vs düşünüyorum.
Başka önerilere açığım.
Açıklama; odasına kapatma ifadem yanlış anlaşılıyor sanırım. Kendi odasına göndermeyi kastettim. Kilitlemek veya kapısını kapatıp orada zorla kalmasını sağlamak değil.
Eğer ilk kez böyle bir hata yaptıysa, bence anlattıktan sonra zaman verin.Bakalım.
Dilimde tüy bitene kadar anlatacağım. Ama bu yaptığının sonucuna katlanmalı diye düşünüyorum hala.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?