• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızıma nasıl anlatmalıyız

"Yakında gelecek" diye çocuğa yalan söylemeniz iyi olmamış, güvensizlik yaratacak bir durum. Böyle kaçamak ifadeler kullanmak, yalan söylemek uygun değildir. 5 yaş öncesi ölümü gerçekçi değerlendiremez, ölümü geri dönüşümsüz bir olay olarak algılayamaz. 5 yaşından sonra anlıyorlar genelde ölen kişinin geri dönmeyeceğini ama ölümü yakın çevresine yakıştırmaz, başına geleceğini düşünmez. Kesin olarak ölüm kavramını anlamak 10-11 yaş civarı oluyor.

Bu yaşlardaki çocuklara "toprağın altında" gibi açıklamalar yapmayın, travmatik olabilir. Toprağın altında üşüyordur, acıkmıştır gibi düşüncelere kapılabilir. Bence şöyle bir açıklama yapılması uygun. "Kızım anneanne çok hastaydı, bu yüzden teyzenin yanındaydı (artık böyle denmiş bunun üzerinden gidin). Ağır bir hastalığı vardı (ağır hastalığı olduğunu belirtin ki kendisi de her hastalandığında öleceğini düşünerek genelleme yapmasın, hafif ve ağır hastalık şeklinde belirtmek lazım), bu ağır hastalık yüzünden artık bizimle olamayacak, yanımıza gelemeyecek. (Dini inancınız varsa "Allah Baba'nın yanına gitti" gibi bir açıklama da uygun olabilir diyor çocuk psikiyatristi Bengi Semerci ama kişiye kalmış) Ama istersen onunla konuşabilirsin, ona dua edebiliriz, bunu hisseder." şeklinde bir açıklama yapılabilir. Yine de çok net anlamasını beklemeyin, yaşı küçük çünkü. 6-10 yaş arası bile tam kafasında oturtamıyor ölüm kavramını. Başınız sağ olsun.
 
Bilim tektir , inancdan bahsetmiyoruz bilimden bahsediyoruz , benimle ayni seyi savunmak derken ?? Ben bilgiyi savunuyorum , benimle ayni seyi soylemiyorsaniz bilmiyorsunuz demektir

Forumda yenisiniz , polemik yasak , bir daha beni alintilamayin
Şahsen polemik peşinde değilim, agresif bir şekilde yazmadığıma da emin olabilirsiniz papatya çayı içiyorum şu an. Ama bilim tektir şeklinde epey emin konuşmanız dikkatimi çekti. Konu insansa doğru tek değildir, çünkü bir değil onlarca belki de yüzlerce parametre var. Ayrıca bilimde her şey sorgulanabilir, hem de her şey. Böyle gelişir zaten.
 
Şahsen polemik peşinde değilim, agresif bir şekilde yazmadığıma da emin olabilirsiniz papatya çayı içiyorum şu an. Ama bilim tektir şeklinde epey emin konuşmanız dikkatimi çekti. Konu insansa doğru tek değildir, çünkü bir değil onlarca belki de yüzlerce parametre var. Ayrıca bilimde her şey sorgulanabilir, hem de her şey. Böyle gelişir zaten.
Benim icin bilim kendi aksini ispatlayana kadar tektir , pedogoji de bir bilimdir
Cocuklara yalan soylememesi gerektigini soyler , ha ileride pedagoglar biz hata yapmisiz yalan soyleyin derse evet bilimin dogrusu degisir ama yine tektir
Bu benim fikrim , karsi fikirlere hakaret olmadigi surece her zaman acigim
 
Yanlış anlamayın da herkes neden bu kadar drama quenn meraklısı. Çocuk bu ağlar üzülür sonra ilk o unutur. Neden bu kadar saksıda yetiştirme meraklısısınız? Siz küçük prensler prensesler yetistiricez aman travması olmasin diye pamuklara sararak onları gerçeklikten uzak bir hayata hazırlıyorsunuz. Sonra büyüyünce az acı görsün sarılıyor psikolojik desteklere. Yapmayın bu kadar hassas degil hicbir canlı pat pat yüzüne haykırın acı çeksin demiyorum ama acının varlığından da haberdar olsun çocuk
Ben de zaten onu soruyorum ne yapmak nasıl açıklamak lazım diyorum. Sanırım anne değilsiniz. Beni anlayamamışsınız. Prenses olmasa da sağlıklı bireyler yetiştirmek amaç.
 
Konuyu örtbas etmeyin, gecistirmeyin. Bana kalırsa çocuğa anneannenin çok uzağa gittiğini artık hasta olmadığını ama gelemeyeceğini söylerseniz yeterli olur. Aslında çocuklar kesin bir şekilde söylenen şeyleri daha kolay kabulleniyorlar. Gelecek diye beklemesi daha kötü.
 
Ben de zaten onu soruyorum ne yapmak nasıl açıklamak lazım diyorum. Sanırım anne değilsiniz. Beni anlayamamışsınız. Prenses olmasa da sağlıklı bireyler yetiştirmek amaç.
Bir çocuğa ne kadar açık olunabilirse o kadar açık olun demeye calisiyorum ben de. Bu kadar korkarak adım atmamaniz gerektiğini çocuğun bir gün sizin korumanizdan çıkacağını ve kimsenin bu kadar dusunmeyecegini anlatmaya çalıştım yeterince açık olmamış galiba kusura bakmayın. Çocuğa direkt öldü diyemezsiniz ama kırılmasın diye de dönecek gibi sözlerle beklentiye sokmanız yanlış. Onun geri gelmeyeceğini anlatabilmeniz gerekiyor ve inanın bunu anlayacaktır çocuklar düşündüğünüz kadar savunmasız değiller psikolojik acıdan kendilerine yetecek büyük bir dünyaları var
 
"Yakında gelecek" diye çocuğa yalan söylemeniz iyi olmamış, güvensizlik yaratacak bir durum. Böyle kaçamak ifadeler kullanmak, yalan söylemek uygun değildir. 5 yaş öncesi ölümü gerçekçi değerlendiremez, ölümü geri dönüşümsüz bir olay olarak algılayamaz. 5 yaşından sonra anlıyorlar genelde ölen kişinin geri dönmeyeceğini ama ölümü yakın çevresine yakıştırmaz, başına geleceğini düşünmez. Kesin olarak ölüm kavramını anlamak 10-11 yaş civarı oluyor.

Bu yaşlardaki çocuklara "toprağın altında" gibi açıklamalar yapmayın, travmatik olabilir. Toprağın altında üşüyordur, acıkmıştır gibi düşüncelere kapılabilir. Bence şöyle bir açıklama yapılması uygun. "Kızım anneanne çok hastaydı, bu yüzden teyzenin yanındaydı (artık böyle denmiş bunun üzerinden gidin). Ağır bir hastalığı vardı (ağır hastalığı olduğunu belirtin ki kendisi de her hastalandığında öleceğini düşünerek genelleme yapmasın, hafif ve ağır hastalık şeklinde belirtmek lazım), bu ağır hastalık yüzünden artık bizimle olamayacak, yanımıza gelemeyecek. (Dini inancınız varsa "Allah Baba'nın yanına gitti" gibi bir açıklama da uygun olabilir diyor çocuk psikiyatristi Bengi Semerci ama kişiye kalmış) Ama istersen onunla konuşabilirsin, ona dua edebiliriz, bunu hisseder." şeklinde bir açıklama yapılabilir. Yine de çok net anlamasını beklemeyin, yaşı küçük çünkü. 6-10 yaş arası bile tam kafasında oturtamıyor ölüm kavramını. Başınız sağ olsun.
Teşekkür ederim söylediğim gibi o anki kargaşada annemle uğraşırken çocuğa öyle söylemek zorunda kaldık. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim.
 
Bir çocuğa ne kadar açık olunabilirse o kadar açık olun demeye calisiyorum ben de. Bu kadar korkarak adım atmamaniz gerektiğini çocuğun bir gün sizin korumanizdan çıkacağını ve kimsenin bu kadar dusunmeyecegini anlatmaya çalıştım yeterince açık olmamış galiba kusura bakmayın. Çocuğa direkt öldü diyemezsiniz ama kırılmasın diye de dönecek gibi sözlerle beklentiye sokmanız yanlış. Onun geri gelmeyeceğini anlatabilmeniz gerekiyor ve inanın bunu anlayacaktır çocuklar düşündüğünüz kadar savunmasız değiller psikolojik acıdan kendilerine yetecek büyük bir dünyaları var
Teşekkür ederim, keşke o gün paylaşsaydım buradan destek isteseydim. Hastanelerde uğraşmaktan hiç aklıma gelmedi.
 
Siz bu konuyu konusmadikca ve ustunu örttukce cocuk daha da içsellestirecek. Gerçeği söyleyin. O konuyu açtığı bir anda uygun bir dille onun artik aramızda olmadığını, ama çok mutlu bir yerde bulunduğunu ve zamanı gelen herkesin o mutlu yere gideceğini anlatım

Üstünü örtmeyin. Anlamlandirmasina musade edin
 
Ben de aynı şekilde. Zaten ben fikrinize bir şey demedim, yalnızca bilim tektir lafınız bana biraz despotça geldi. Ben de işin az çok içinde olduğum için söylüyorum, kazın ayağı hiç de öyle değil.

Isin icinde degilim , sadece bilimi kendime referans alan bir insanim , bilimsel gercek disinda herhangi bir gerceklik yok benim icin
 
Açık açık konuşun.
Kızım 2 yaşında,dedesnin hasta oldugu ve öldüğünü birdaha gelmeyeceğini söyledim.
Vicdansız gibi görünebilirim.
Ama kabullenmesi ve soruları kesildi.
Şimdi boşboğaz birisi sorarsa deden nerde diye,hasta oldu gitti gelmicek diyo.
Gerçeklerle yüzleşmeli her çocuk bian önce,çünkü hayat çok acımasız...
 
Çocuk kabullenirken siz yanlış yönlendirip teyze gitti üstüne bir de gelecek demişsiniz o yavrucak da gelmesini beklemeyec tabiki. Çok kötü bir davranış sergilemişsiniz bence çocuğu beklentiye sokmuşsunuz. Çocuk da olsa yalan söylenmez buyükanne öldü diyecektiniz ve gerisini onun sorduğu sorular üzerinden açıklayacaktınız. Şimdi öldü desenizde çocuk geleceğini beklediği için çok büyük tepki verebilir
 
Isin icinde degilim , sadece bilimi kendime referans alan bir insanim , bilimsel gercek disinda herhangi bir gerceklik yok benim icin
bilim dışında herhangi bir gercekliginizin olması iyi hoş da sizin sandığınız gibi tek bir gerçeklik yok. bilim olarak matematiği kastediyorsaniz belki ama psikoloji, sosyoloji gibi alanlarda bir sürü farklı akim ve farklı görüş vardır.
 
Merhabalar herkese 3,5 yaşında bir kızım var annemlerle altlı üstlü oturuyoruz. Yaklaşık 2 yıldır annem hasta olan anneanneme ayın en az 20 günü baktı yani 2 yıldır anneannem sürekli annemlerdeydi diyebilirim. Anneannem kızımı kızım da anneannemi çok seviyordu. Maalesef anneannemi 22 gün önce kaybettik. Öldüğünde ben işteydim anneme haber geldiğinde annem çok ağladığı için çocuk çok korkmuş. İlk günler sürekli büyük anneanne öldü diyodu. Biz de hayır teyzeye gitti yakında gelecek dedik. Tabii gelen giden derken çocuğun kafası karıştı. Herkes geliyor b anneanne neden gelmiyor durumu oluştu. Şu an yaptığı herşeyde anne bak bunu büyük anneanne için yaptım çok beğenecek. Büyük anneanneyi özledim neden gelmiyo hadi gidip alalım diyip duruyo. Annem de o öyle söyleyince daha çok üzülüyor. Şimdi artık büyük anneannesinin gelemeyeceğini bi şekilde anlatmalımıyım yoksa daha çok küçük olduğu için gelecek diyip unutmasını mı beklemeliyim. Pedagok için randevu tarihini 2-3 ay sonraya veriyorlar. Aranızda böyle bir durum yaşayan oldu mu daha da içselleşmeden ne yapabiliriz? Sürekli ilgimiz üzerinde konuyu açmıyoruz hiç ama kendisi gece yaymadan bile fotoğraflarına bakmak istiyor.
başınız sağolsun
uzman pedagog açıklamış bir göz atin isterseniz
https://www.memorial.com.tr/saglik-rehberleri/cocuklara-olumu-anlatmak/
 
Merhaba, başınız sağ olsun. Ben olsam buraya konu açmak yerine çok kolaylıkla erişebileceğim bilimsel makaleler okur uzman görüşleri incelerdim. Youtube da bu konu hakkında hem dini işin içine katan hem de katmayan ( dini yapınızı bilmiyorum) bir sürü işin ehli insan var. Alanında çok uzman pedegoglarin çok değerli görüşleri var bence bi göz atın. Çogu uzmana soru sorma sayfaları var. Oralari inceleyin, çocuğunuzu daha saglikli ve yararlı olursunuz. Lütfen yanlış anlamayin acınız var en akla gelen buraya konu açmak olmuş ama diger metod daha sağlıkli olur. Burada konu uzmani olmayan insanların yorumları daha da kafanızı karıştırır.
 
Babası ölen bir çocuğum var
Ölümü dramatikleştirmeyin yanında ağlamak dövünmek onu üzer
İnsanlar doğar yaşar ve ölür birçok kişi öldü bak şunun nineside öldü gibi
Ama bizler varız gibi
Asla beklenti içine sokmayın çocuklar unutmaz
 
Melek oldu cennete uçtu filan derdim heralde başınız saolsun cok uzuldum zor ölümü kucuk çocuğa anlatmak
 
Benim oğlum da o yaşlarda. Eşimin halasını çok severdi. Vefat edince ilk kez evde konuşmalardan ne olmuş diye sordu. Hasta olduğunu anlattım başta. Sonra yavaş yavaş öldüğünü söyledim. Daha önce mezarlığa gitmiştik dedelere. Zorluk yaşamadı hiç hemen kabullendi
 
Back
X