• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızımı çok kıskanıyorum

Kendi cocugum ama bir birey demi canim terapistine söyle bunun üzerine calisin

Cocuguna acidim valla 7 24 kontrol altinda tutulacak özgür alani olmayacak zira dedesinden nenesinden disardaki manavdan kiskanan anne si var


Kiskanclikta özgüven eksiliginden kaynaklaniyor

Bunuda bil by bay toksit anne 😗
Özgüven eksikliği ya da toksiklik değil verdiğim kayıplar yüzünden bu haldeyim. allah sana kınadıklarını yaşatsın
 
Yazılanları okuduysanız hep bir üstten üstten yanıtlar ve bodoslama eleştiri var. Ben bana sağlıklı bir durum değil dendiği için kızmıyorum ama eleştirinin bir boyutu var. Az önce de belirttim, bunu yaşamış, kendi içinde yöntemlerle çözmüş biri varsa belki yardımcı olur demiştim. Anne kaybı hiçbir şeye benzemez ve benim hayattaki tek tutunağım annemdi. Bu kayıp dolayısıyla her konuda özellikle bu kızım konusunda çok hasassım ama önce onun sağlığı için bunu çözmeye çalışıyorum.
Bakın. Öncelikle dedesi ve babaannesiyle büyümüş bir çocuk ve bir öğretmen olarak size birkaç nacizane nasihat vereceğim.

Çocuklar için büyük anneler ve babaların sevgisi müthiş iyileştirici ve sağlıklıdır. Her çocuğun tatmasi gereken mükemmel bir sevgidir büyük ebeveyn sevgisi. Bu seneple çocuğun iyiliğini merkeze alarak bunun onun gelişimine iyi geldiği konusunda kendinize telkinde bulunun. Çünkü siz şu an onun için iyi ve doğru olanı merkeze almalısınız.

Aynı şekilde hala ve teyzeler de çok sevilir. Ben dayılarımla oyun oynayarak büyüdüm. Dayılarımı hala çok severim. Bu mükemmel bir his.

Sizin durumunuza gelince burda buna çare bulamazsınız. Bağımlı kişilik sorununuz olabilir, bunu ancak uzman bir kişi çözebilir.

Her hasta kendine özgü bir yol izler. Yani "ben şöyle şöyle yaptım da iyileştim" denmesi bizim için çözüm olmaz. Çünkü her yöntem, her ilaç, her tedavi herkeste aynı yanıtı vermez.

Her insan kendi şahsına münhasirdır. Ve ona bir yol izlenmelidir.

Didişmeyin. Sakin olun. Dertleşin ama öfkelenmeden.

Çok geçmiş olun. Allah Evladınızı size bağışlasın.
 
O çocuğun gelecekte bir birey olabilmesini istiyorsanız yardım alın.
 
  • Beğen
Reactions: Gao
Evladınıza bağımlı olmuşsunuz bu size çok zarar verir
Ne güzel ki sosyalleşmeye açık bir kızınız var.. herkeste tarafından sevilerek büyüyecek
Benjn çocuklarım da iki tarafta tekler aşırı düşkünler oğullarıma
Ben çok mutlu oluyorum.. sevgiyle büyüyen ortamdan hiçbir çocuğa zarar gelmez.

Bende öyle büyüdüm inanılmaz güzel bir duygu 5 teyzem 3 dayım var.. el bebek büyüdüm
Onların sevgisi öyle bir işlenmişki bana.. dışarıda iki canım cicim yapana karnım tok oldu her zaman
Kimseye minnettim yoktur mesela.. bilirim ki beni koşulsuz seven bir geniş ailem var.

Bu evliliğimde ki kişiliğime bile yansımıştır hep dik durabilmişimdir.
Allah korusun eşim bir yanlış yapsa arkamda koca bir ordu var .. çıkarsız, koşulsuz
İnanın bunları farkındayım. Ben de böyle büyüdüm sonra aniden annemi kaybettim ve bütün dünyam yıkıldı. Benim hayata tutunma sebebim kızım oldu ve elimde olmadan hep onu da kaybedecekmişim gibi hissediyorum ve tetikleniyorum bu durumlarda maalesef. Ama çok haklısınız sevginin içinde büyümesinden ben de gayet memnunum
 
Özgüven eksikliği ya da toksiklik değil verdiğim kayıplar yüzünden bu haldeyim. allah sana kınadıklarını yaşatsın
Heeehhh beddua ve kapanis

Acidim o cocuga agzi bedduaci ve toksit bir annesi var


Canim benim Ben agzima beddua almam almadimda Allah sahidimdir beddua ayagina dolanir insanin

Benim nenem de 250 yasinda biz zaten vampiriz ölmüyor bizim sülaledekiler 😂

Bir kayip siz yasiyorsunuz dünyada Allah akil fikir temiz kalp versin by
 
Heeehhh beddua ve kapanis

Acidim o cocuga agzi bedduaci ve toksit bir annesi var


Canim benim Ben agzima beddua almam almadimda Allah sahidimdir beddua ayagina dolanir insanin

Benim nenem de 250 yasinda biz zaten vampiriz ölmüyor bizim sülaledekiler 😂

Bir kayip siz yasiyorsunuz dünyada Allah akil fikir temiz kalp versin by
Amin sana da versin çok ihtiyacın var
 
Herkese merhaba. 10 aylık bir kızım var ve ben kızımı doğduğu günden beri eşim hariç herkesten kıskanıyorum. Bu zmana kadar kimseye 1 saat bile emanet etmişliğim yok. Her seyi tek basıma yapmaya calısıyorum gecem gündüzüm o. Son zamanlarda çok fazla tetikenlendiğimi fark ettim. Annemi 10 yıl önce kaybettim. Babamla görüşmüyorum. Eşimin ailesi ise çok düşkün kızıma. Kızım normalde evden paçamdan ayrılmaz, odadan çıksam ağlar, kimseye gitmez babasına bile. Bugün ilk kez babaannesi halası dedesi hepsine gitti onlarla oyunlar oynadı beni hiç ama hiç aramadı. Hatta dedesinin kucağından çağırdığımda gelmedi bile. İçten içe o kadar kahroldum ki size anlatamam… bunu yaşayan var mı?
Destek almanız hem kızınız hem de sizin icin iyi olur. Yenidoğan olsa kıskanma izi anlayabilirim ama on aylık bir bebek misafirlikte dedesinde dursa baya sevinir bir anne, oturur rahat bir çay içer vs
 
Çocuğunuz sizin kucağınıza çağırdığında gelmezse sevinçten göbek mi atarsınız?
Ne olur dünyanın sonu mu?

Cocuk keyifliydi sanırım.
Benim iki oğlum var büyük olan anneanne ve babaanneye düşkün. Küçük olan dedelere . Yani cocuk benim çocuğum onlarda torun sevgisi yaşasınlar. Cocuk tabi ki bu dediğiniz şeyi yapar , yapacakta bazen yatamacagi halde onlarda yatmak isteyecek. Yani siz hep kahrolacak misiniz?
Biraz kendinize telkin verip sakinleşmeyi demeyin.
 
Bakın. Öncelikle dedesi ve babaannesiyle büyümüş bir çocuk ve bir öğretmen olarak size birkaç nacizane nasihat vereceğim.

Çocuklar için büyük anneler ve babaların sevgisi müthiş iyileştirici ve sağlıklıdır. Her çocuğun tatmasi gereken mükemmel bir sevgidir büyük ebeveyn sevgisi. Bu seneple çocuğun iyiliğini merkeze alarak bunun onun gelişimine iyi geldiği konusunda kendinize telkinde bulunun. Çünkü siz şu an onun için iyi ve doğru olanı merkeze almalısınız.

Aynı şekilde hala ve teyzeler de çok sevilir. Ben dayılarımla oyun oynayarak büyüdüm. Dayılarımı hala çok severim. Bu mükemmel bir his.

Sizin durumunuza gelince burda buna çare bulamazsınız. Bağımlı kişilik sorununuz olabilir, bunu ancak uzman bir kişi çözebilir.

Her hasta kendine özgü bir yol izler. Yani "ben şöyle şöyle yaptım da iyileştim" denmesi bizim için çözüm olmaz. Çünkü her yöntem, her ilaç, her tedavi herkeste aynı yanıtı vermez.

Her insan kendi şahsına münhasirdır. Ve ona bir yol izlenmelidir.

Didişmeyin. Sakin olun. Dertleşin ama öfkelenmeden.

Çok geçmiş olun. Allah Evladınızı size bağışlasın.
Teşekkür ederim bu şekilde yazdığınız için. Ben kimseye çocuğumu almayın demem, aldıklarında herhangi bir davranışta bulunmam ya da kızıma bu şekilde bir yaklaşımda bulunmam. Ne yaşıyorsam kendi içimde yaşıyorum ve beni yoran da bu. Babaannesiyle dedesiyle bir araya geldiklerinde çok fazla gözükmem bile dikkati dağılmasın diye. Sadece bugün emzirmek için çağırdım ve gelmedi çok üzüldüm. Bu benimle alakalı dediğim gibi kimseye yansıttığım bir durum yok. İlerde de asla ona gitme onlarla kalma vs yapmam çünkü bende anneannemle büyüdüm. Bu beni çok yoran bir durum ve çözmeye çalışıyorum. Bağımlı anne vs değil kaybetme korkusu yaşıyorum ve tetikleniyorum. Haklısınız herkesin tedavisi farklıdır ama dediğim gibi belki de yaşayan birileri vardır bir şekilde çözmüşlerdir destek olunur dedim. Tekrar teşekkürler yaklaşımınız için
 
Biz anneler sonsuza kadar kalmayacağız yanlarında ve bizden başka bağları da olacak. Anne kadar babaanne dede teyze amca arkadaş dost da lazım. Herkesin yeri sevgisi ayrı bunlara engel olursanız çocuğunuzun kendi hayatını kurmasına engel olursunuz. Bizim bir akraba mesela bunu yaptı, bir kaç düşükten sonra tek kızı olunca aynı sizin gibi oldu. Yanından ayırmadan ilkokul ortaokulu bitirtti. Her gün okula gider kış demez çamur görmez otururdu. Tenefüslerde yan yana durmak için.
Keza lisede de salmadı kızı. Yine aynı şekilde hep dibinde yanında. Kız bayramda el öpmeye anneannelere geldiğinde görürdük annesinin yanında oturur onun gözüne bakardı.
Sonra ne oldu derseniz başka şehirde üniversite okumak istemediğini düşündü, sınavda da aşırı heyecan yaptı belki de olmadı. Evlendi şimdi annesini 6 ay annesi onda kalıyor. Yine de aklı kalıyormuş.
Kendi hayatını kuramayan bir kızacağız oldu. Bir tane sağlam arkadaşlık kuramadı çünkü her yere annesiyle gitti.
Böyle bir çocuk yetiştirmek mi istiyorsunuz?
Hayır böyle bir çocuk yetiştirmek istemiyorum ve inanın bunun için çabalıyorum. Ben bu içimde yaşadığım şeyi kimseye yansıtamadığım, kızım etkilenmesin diye uğraştığım için buraya kadar yazdım. Kaybetme korkusu çok zor gerçekten bununla baş etmeye çalışıyorum ve asla bahsettiğiniz gibi bir çocuk olsun istemiyorum
 
Ne olur dünyanın sonu mu?

Cocuk keyifliydi sanırım.
Benim iki oğlum var büyük olan anneanne ve babaanneye düşkün. Küçük olan dedelere . Yani cocuk benim çocuğum onlarda torun sevgisi yaşasınlar. Cocuk tabi ki bu dediğiniz şeyi yapar , yapacakta bazen yatamacagi halde onlarda yatmak isteyecek. Yani siz hep kahrolacak misiniz?
Biraz kendinize telkin verip sakinleşmeyi demeyin.
Tabii ki dünyanın sonu değil. Kahrolmaktan kastım kendi içimdeki üzüntüydü.. bu kaybetme korkusuyla tetiklenen bir şey. Deniyorum inanın çok deniyorum. Kızımı kimseden uzaklaştırmak gibi bir derdim yok zaten bunu yapmadığım ve kendi içimde yaşadığım için burada anlattım dertleşmek istedim. Bu benim için çok yorucu
 
Back
X