Sevgili Konu sahibi, biraz üstü kapalı yazmışsınız.
Ama olaya kendi gözümden yorum yapayım,
bu sitede konular hakkında görüşümü az çok bilenler var.
Asla yobaz bir ailede büyümedim, her insanın ‘birey’ olduğunun farkındayım. Buns saygı duyulması gerektiğini düşünüyorum.
FAKAT yaşanılan toplum benim için önemli, Avrupa’da bir ülkede yaşamış olsaydınız yorumum değişirdi fakat Türkiye’yi göze alarak yorum yapıyorum;
Bunu bana 4 sene önce söyleselerdi ‘Bırakın kızı hayatına saygılı olun vs vs.’ Diye yorum yapardım ama anne olduktan sonra (kesinlikle anne olmayanlar bunu anlayamaz olayına girmiyorum) bu konuda fikrim biraz daha değişti.
Doğadaki her canlı yavrusunu korumak ister.
Türkiye şartlarını göz önünde bulundurarak canı sıkılan bir manyak mı gelecek kızımı öldürecek, eline kılıç mı alacak, sopa mı alacak kafasına vuracak diye düşünmeden edemem.
Toplumda kurallar vardır, tıpkı toplum gibi her ailede de kurallar vardır. Elbette bu kurallar yaş büyüdükçe esner, evrilir. Ama bir çocuk 23 yaşına geldiğinde ‘sen tamamen özgürsün istediğini yap’ demek onun yapacağı hatalara yol açmak olabilir.
Kesinlikle çocuğumun birey olduğunu kabul ediyorum (3 yaşındaki kızımın bile söylediklerine saygı duyuyorum) ama reşit olmak ile büyümek farklı şeyler.
28-30 yaşında bir insan iÇin değil 20’li yaşların başındaki bir genç kız (aynı şekilde erkek) için yorum yapıyorum ve Yine söylüyorum Türkiye şartlarına göre konuşuyorum.
Her gece dışarıdan kastınız nedir ? Sabahlara kadar eve mi gelmiyor ? Bu benim için de kaygı korku sebebi olurdu.
Yoksa iş çıkışı biraz arkadaşlarıyla vakit mi geçiştiriyor?
Kızınızla ‚Bak babanı tutamıyorum’ diye değil
‘seni özlüyoruz beraber sohbet etmeyi, yemek yemeyi’ vs. diye konuşmayı deneyin ve ortak bir nokta bulun. Misal veriyorum haftada 3 gün beraber yiyelim gibi bir teklifte bulunun.
Daha fazla kural koymak onu daha çok dışarı itecek. Açıkçası 23 yaş ‚olgun birey’ değil benim için doğruyu yanlışı yaşayarak öğreneceği bir yaş…
elbette fanusta büyütmeyeceğiz çocuklarımızı ama bir anne olarak koruma iç güdünüzü anlıyorum. Yani en azından ben bu gözle bakıyorum.
Keşke gönül rahatlığı ile sen artık büyüdün diyip salıversek çocuklarımızı ama her gün kıtır kıtır kesiyorlar insanları sokakta bu gerçeği görmezden gelemeyiz.ya da saplantılı bir manyak çıkıyor.. neler görüyoruz.
Bazı yorumlarda kendi evine çıksın diye bir şeyler gördüm, ben yurtdışında yaşıyorum Türkiye’yi takip ediyorum ama sanırım yanlış takip ediyorum.
23 yaşında bir Genç (kız-erkek) nasıl kendi başına ev geçindirecek? Nerde çalışacakta tek başına tüm masrafları üstelenecek? Keşke bunu yapabileceği bir imkan olsa ama Yapmayın Allah aşkına. İsviçre’nin bir köyünden bahsetmiyoruz arkadaşlar. Yorumlar bana biraz hayali geldi. Keşke yazdığınız gibi olsa ben de böyle olsun isterdim ama gerçek diyede bir şey var:/
Anne baba olarakta arada beraber yemek yemek, kahvaltı yapmak istemek ya da nerde olduğunu bilmek istemek hayata müdahele olarak yorumlanmamalı..
Tabii ki çocuklarımızın büyüdüğünü görmezden gelemeyiz. Onların hayatına saygılı olmak zorundayız yoksa her iki tarafta üzülür.
Umarım kızınız ile ortak noktayı bulursunuz.
ust uste “ne var canim insanlar cocugunu korumayip sokaga mi salsin” minivalinde mesaj okuyunca kafa oraya gitti demek.
