Kızımın göşyaşları😢

çok üzülüyorum böyle konuları okuyunca.
Allah gönlünüze göre versin her zaman.
Teşekkür ederim sizin de öyle.O günler eskide kaldı , insan yaş aldıkça bazı kavramları sorguluyor.Ben de böyle bakıyorum olaya ve üzülmüyorum hiç de üzülmedim hatta fark ettiğim için şanslı bile hissediyorum kendimi.
 
Çözüm basit aslında: Mesafe..
Tabi ki ziyaret edin, ama kısa kalın, hatta bazen kızınızı almayın yanınıza. Anneniz isterse size gelir.

Var ama yok olan bir babanne torunuyum. Gider elini öper, halini hatırını sorardık. Babam kalmamız içim zorlasaydı eğer babamdan da soğurdum.
 
Çocukken bende babaannemden yaşadım bu durumu hem kuzenlerimi ayırır bana ve kardeşlerime çok kötü davranırdı ve hiç sevmezdim onu hatta öldü gitti arkasından hiç üzülmedim bile o derece nefret ettirmişti kendinden
Şimdi oğlum var 3 yaşına giricek ve aynı şeyi o da yaşıyor babaannesi tarafından görümcemle yakınlar onun oğlunu aşırı seviyor ve sürekli beraberler onlara gittiğimiz zaman görümcemin oğlunu yıllardır görmüyormuş gibi nasıl hasretle seviyor öpüp kokluyor anlatamam🤦🏻‍♀️ Ve sürekli ondan bizimki bizimki diye bahşediyor benim oğlum elin çocuğu sanki 🤦🏻‍♀️ Bunu onunla da konuştum bana abarttığımı ayrım yapmadığını söylüyor ama alakası bile yok oğlumda aklı erdiği zaman eminim sevmicek babaannesini ve ben sevsin diye asla alttan almam herşey karşılıklı bu dünyada
Sizde kızınızı mutsuz olduğu bi ortamda tutmayın
ne kadar annenizde olsa sadece kızınızı değil sizi bile üzen bi insanın evine her fırsatta neden gidiyorsunuz anlamış değilim siz kendi ailenizle mutlu olmaya bakın gerisi önemli değil
Ayni seyleri yasiyoruz. cok guzel anlatmissiniz.Ben defalarca yazdim sanirim arada kaynadi yada kendimi anlatamadim.Babam yok benim annem babamin emaneti ben oyle goruyorum kirilmasin gonul koymasin diye ugrastim.Mumkun oldugunca cocuguma hissettirmedim simdiye kadar evet ben her gece agladim kac kere valizi toplayip aniden cekip gittim.Burda yazilanlarin cogunu yaptim.Ama sunu altini cizerek soyluyorum buraya kosarak gelmiyorum hevesli hic degilim ama ben gelmessem dert sahibi olacak ve ben benim yuzumden oldu diye kahreicem...
 
Bu topraklarda evlat ayrımı asla kabul edilmeyen ama dibine kadar varolan bir şeydir.Büyür torun torba sahibi olunca onu da ayırırlar ama tabii ki asla kabul etmezler.Yüzlerine söylediğinizde de kıskançlıkla suçlanırsınız , evlat ayrımı yapan kişileri gözlemlediğimde genelde kadınlar yapıyor bunu yani anneler.Erkekler fazla duygusal olmadıklarından mı nedir baba olduklarında evlat ayırmıyor anneler kadar.

Benim annem de evlat ayırır , torun da ayırır.Söylesen yüzüne küser konuşmaz.Bu da çiğlik mesela ama değişmezler.Mücadele edilmez , kendini koru , çocuğunu koru yeter.

Benim de eşimin ailesi beni çok sevdi , hatta şöyle söyliyim bir anne tarafından değer görmeyi takdir edilmeyi yaptığım kekin böreğin afiyetle yendiğini eşimin annesinden gördüm kendi annemden değil.Neden diye çok çok sorguladım başlarda , hatta eşimin annesinin beni sevmesini ve yaptığım iyi şeyleri takdir etmesini hep yadırgadım başlarda çünkü öyle görmemişim kendi annemden.Bu sorgulama süreci bittikten sonra anladım ki benim şu yaşıma kadar olan ömrüm hep annemin beğeni ve takdirini kazanmaya çalışarak geçmişti.

Yaptıklarımı yapmadım , yapmadıklarını yaptım bugüne kadar , umursamaz biri oldum.Ne mi oldu? Annem beni takdir eder , sevgisini belli eder oldu.Fark etti belki de yaptığı yanlışı.Ben aynı şekilde davranıp annemin değişmesini bekleyemezdim ve eminim çocuğum olsa annem ona da öyle davranırdı ben böyle yapmazsam.

Yukarılarda bir üye daha yazmış , evlenince de mesela kıymete biniyor ayrıma maruz kalan evlatlar.Bunu bariz şekilde gözlemlemiştim.Eşimin ailesi ve eşim gözümün içine bakarlar , beni çok severler Sağolsunlar en başından beri.Annem bunu fark etmiş ablamlara falan söylemiş çok seviyorlar joeytribbiani'yi diye.Aileden uzaklaşırım diye
saçma sapan baskılar yaptı mesela bana Nişanlıyken falan.Çok uzattım ben de çok doluyum bu konuda.Yaşım 30a dayandı , yeni çözdüm bunu.Evlat ayrımı öyle bişey ki konduramıyosun ama gerçekler orda öylece duruyor , doğru olmayan bişeyleri seziyorsun ama konduramıyosun.Kabul ettiğinde de ona göre hareket edip kendini koruyabiliyorsun.Kendiniz ezilmişsiniz , çocuğunuzu buna maruz bırakmayın.
Cnm bu yazilanlari okudukca bi nebze rahatliyorum.sanki benim yasadiklarimi ozetlemissiniz.aynen annemde ablamda beni bencillikle sucluyor güya benim icin sadece cocugum ve esim varmis.Bunca eziyete katlanmama ragmen.
Ama bazi klavye kahramanlari sadece yargisiz infaz yapiyorlar uzaktan konusmasi kolay
 
Cnm bu yazilanlari okudukca bi nebze rahatliyorum.sanki benim yasadiklarimi ozetlemissiniz.aynen annemde ablamda beni bencillikle sucluyor güya benim icin sadece cocugum ve esim varmis.Bunca eziyete katlanmama ragmen.
Ama bazi klavye kahramanlari sadece yargisiz infaz yapiyorlar uzaktan konusmasi kolay
Siz bu eziyete katlanmak istiyor olabilirsiniz saygi duyuyorum ama kizinizi neden pesinizden surukluyorsunuz? O mecbur degil ki..
 
gitmeyin deger gormediginizi dusundugunuz ortamda bulunup daha cok gerilecek seyler yasamaya gerek varmi
 
Ama bazi klavye kahramanlari sadece yargisiz infaz yapiyorlar uzaktan konusmasi kolay
Aslında herkes size yardımcı olmaya ve gerçekleri görmenize uğraşıyor.

Anneniz size babanızın emanetiyse siz de annenize babanızın emanetisiniz, kızınız da Allahın size emaneti :KK66: Biraz da farklı açıdan bakmaya çalışın.

Siz bence çözüm değil de kendinize yaptığınız bu eziyete destekçi aramak için konu açmışsınız.

İlerde aklı erince kızınızın da sizden nefret etmesini istiyorsanız böyle annenize her tatilde gitmeye devam edin.
 
Ayni seyleri yasiyoruz. cok guzel anlatmissiniz.Ben defalarca yazdim sanirim arada kaynadi yada kendimi anlatamadim.Babam yok benim annem babamin emaneti ben oyle goruyorum kirilmasin gonul koymasin diye ugrastim.Mumkun oldugunca cocuguma hissettirmedim simdiye kadar evet ben her gece agladim kac kere valizi toplayip aniden cekip gittim.Burda yazilanlarin cogunu yaptim.Ama sunu altini cizerek soyluyorum buraya kosarak gelmiyorum hevesli hic degilim ama ben gelmessem dert sahibi olacak ve ben benim yuzumden oldu diye kahreicem...
Ben bu konularda çok gaddarım sanırım
Beni üzen birisi üzüldüğünde hiç üzülemem bu annem bile olsa öyle
mesafeliyimdir annemle torununu çok seviyor ölür onun için ama genç kızlığım ve çocukluğumda hep kardeşlerimi kayırdı (ben tek kızım) hala içim soğumuş değil gidip gelmeyince üzülüyor ama yapabileceğim bişey yok bende çok üzüldüm sıra onda İstediği kadar üzülebilir
 
Hiç bir şey evladınızdan daha değerli değil anneniz bile ..
Evladınız küçücük yaşta böyle üzülüyor içleniyor gitmeyin o eve hem size hem kızınıza yazık ..
 
Hemen cikin yavru daha fazla uzulmesin mutlu oldugunuz ve onun mutlu oldugu ortama geri donun kusun demiyorum bayramda ozel gunde mesafeli bir sekilde yatili vs kalmadan uzerinize duseni yapin gerisini Allaha havale edin bnm de bitane evladim var ondan kiymetli kimse yok degil aglamak sesinin tonu degisse gozum hic bisey gormez ve kiziniz 12 yasindayms ergenlige girmek uzere boyle bir zamanda onu bu duygulardan kurtarin smdi dunyasi karmakariskdir zaten ve cok uzuldum Allah size bagislasin ins hep mutlu olsun yavrnz
 
Ben niye koştura koştura gittiniz onu anlamadım
Hem de ilk kez yapmıyormuş da anneniz.
Siz de annenizin size yaşattığını bir nevi kızınıza yaşatıyorsunuz
Kızınızı üzen ağlatan insanların arasına bilerek sokuyorsunuz
Bence en değerli şey kızınız.
Çıkın gidin o evden. Kızınızı da üzmeyin.
 
Evinize dönün.
Kızınız daha fazla üzülmesin.
Maalesef bazı ananeler böyle.
Yakında olan daha çok sevilir.
Benim kuzenlerim hep el üstünde tutuldu biz iki gün ananemde kalsak of pof derler olay olurdu.
Ananemin cenazesine bile gitmedim zaten hep soğuktum o tarafa karşı.
Çok şükür ki annem-babamla mutlu mesut yıllarca yaşadım bir tek onlar var benim için.
Üzülmeyin siz kızınızı da üzmeyin alın yavrunuzu ilgilenin yaşadığınız şehirde.
Hiç değmez. gerçekten.
 
Ben anlamadim hem orda durmaktan mutsuzsunuz hem de her tatilde gidiyorsunuz...Niye bu işkence ? Ailesiyle sorunu olmayanlar bile her tatilde gitmiyor.Annenizi silin demiyoruz,gidin 3-5 gün kalin dönün,ya da tatillerde onu getirin,siz de farkli davraniyormuş.
Ama bu kadar mıçmıç gerek yok,üzülecekse de biraz kiziniz yerine anneniz üzülsün madem.
 
sanırım bu hemen hemen her aile oluyor.ayırmıyoruz diyorlar ama gözden ırak gönülden ırak oluyor.madem üzülüyorsunuz gitmeyin, bayramdan bayrama gidersiniz.
 
benim anneananem de öyleydi. Bizi hiç sevmezdi, annemde bizi sürekli götürmezdi,uzak tutardı. Babaannemle iç içe büyüdük. ilerde zaten anlıyor çocuklar ne olup bittiğini gardını kendi alıyor. Kötü bir durum olmasa keşke ama yapacak birşey yok.
 
Yorumlariniz ve iyi dilekleriniz icin tesekkur ederim.Ben icimde olan durumu anlatip bi nebzede olsa rahatlamak ve akil almak istedim.herkesin fikrine saygim var saygi cercevesinde yazan herkese.yanlis anlamayin ama burasini buyuk harflerle yazacagim.YAZIMIN HIC BIR YERINDE KOŞA KOŞA GELIYORUM BEN MAZOJISTIM KENDIME VE KIZIMA OZELLIKLE ACI CEKTIRIYORUM DEMEDIM.hangi insan bunu yapar.bu ayrimi otekilestirmeyi kabullenir.kabullenmedigim icin başka sehirdeyim.tatilde geliyorum 1 hafta kaliyorum ve dönüyorum.ama burnumdan geliyor.donus yolundayim.Kizimla konusiyorum hep anlayacagi sekilde anlatiyorum.Ozellikle ilerde kizinizda sizden nefret eder size sinir oldum diyen arkadaslar buyuk konusuyorsunuz.Basiniza gelmeden anlayamassiniz.Benim cabam hep beraber mutlu yasayalim yoksa bende eziyet cekme meraklisi degilim.Ne kendimi ne kizimi ezdirmiyorum.olan duruma cok uzuluyorum.sizlerle paylaşmak istemistim
 
iyi geceler hanımlar,söze nerden başlayacağım bilemiyorum.İçinde bulunduğum ruh halini anlatacak kelime yok malesef.Yıllardir kizimdan saklamaya calistigim gercekle bugün yuzlestik.
Bunu yazarken bile utaniyorum ama sorun ailem😞Özellikle annem,bilerek yapmiyor biliyorum ama çok bariz torun ayiriyor.bunca sene kizim hissetmesin diye cok uğraştım ama büyüdü artik neyin ne olduğunu göruyor ve cok uzuluyor.(12yaşında )bu akşam onu gizli gizli ağlarken yakaladim once soylemedi ben ısrar edince soyledi.Annanemlerden gidelim artik burayi sevmiyorum burda kendimi değersiz hissediyorum diye(ben baska bir sehirde yasiyorum tatil icin annemin yanina geldik)yasit bir kuzeni var ablamin cocugu ,ablam annemle ayni sehirde .yillardir bariz sekilde yeğenimi ayri tutar ,belki hakli hep yaninda annem buyuttu onu ama belli etmese bu kadar banada cok dokunuyor bu durum.Hep kortum kizimin farketmesinden .Annanesinden sogumasini istemiyorum ama bugun onun gozyaslari icinde anne biz onlardan cok farkliyiz siyahla beyaz gibiyiz.Sevmiyorum burayi ne olur gidelim deyisi kulaklarimdan gitmiyor.
Annanem neden kuzenimi daha çok seviyor neden beni sevmiyor deyince ne diyecegimi bilemedim yutkundum once sonra olur mu kizim annanen senide cok seviyor dedim inanmasamda!
Biz iki kardesiz ben kendimi bildim bileli hep itildim kakildim ailem tarafindan esim en buyuk şansim Rabbim karsima cikardi onu cok sukur.Ben onda ve ailesinde gordum insanligi ,daha onceleri ne kadar yok sayildigi mi degersizlestirildigimi evlenince anladim.Genc kizlik yillari mi hatirlamak bile istemiyorum.bana yaşattiklarini simdi kizimada yaşatiyorlar.Annemdir uzerimde hakki coktur diye yillardir her firsatta yanindayim her tatili yaninda geciriyorum ama artik dayanamiyorum soz konusu evladim onun uzulmesini hic istemiyorum.
Daha anlatmadigim neler var evde dogmasam uveymiyim diycem o derece
Kusura bakmayin cok uzatyim icim cok dolu.
Simdi ben ne yapmaliyim herseyi silip bir daha bu sehre gelmek istemiyorum.dery sahibi oldum annem ayri ablam ayri dert bakiyorum insanlara hic bizim gibi degiller.ben alttan aldikca uzerime geliyor ikiside.
Kizim aglayarak uyudu icini ceke ceke ve bu ilk degil ne yapmaliyim bir akil verin bana😢
Annelik tehlikenin geldiğinin farkına varınca önlem almayı da gerektirir, siz sadece korkup durmamışsınız sanırım aman kızım anlamasın diye.
Olur mu öyle şey, annenizle konuşmadınız mı olmaz artık bu kadar da böyle yaparsan gelmem diye
 
Yorumlariniz ve iyi dilekleriniz icin tesekkur ederim.Ben icimde olan durumu anlatip bi nebzede olsa rahatlamak ve akil almak istedim.herkesin fikrine saygim var saygi cercevesinde yazan herkese.yanlis anlamayin ama burasini buyuk harflerle yazacagim.YAZIMIN HIC BIR YERINDE KOŞA KOŞA GELIYORUM BEN MAZOJISTIM KENDIME VE KIZIMA OZELLIKLE ACI CEKTIRIYORUM DEMEDIM.hangi insan bunu yapar.bu ayrimi otekilestirmeyi kabullenir.kabullenmedigim icin başka sehirdeyim.tatilde geliyorum 1 hafta kaliyorum ve dönüyorum.ama burnumdan geliyor.donus yolundayim.Kizimla konusiyorum hep anlayacagi sekilde anlatiyorum.Ozellikle ilerde kizinizda sizden nefret eder size sinir oldum diyen arkadaslar buyuk konusuyorsunuz.Basiniza gelmeden anlayamassiniz.Benim cabam hep beraber mutlu yasayalim yoksa bende eziyet cekme meraklisi degilim.Ne kendimi ne kizimi ezdirmiyorum.olan duruma cok uzuluyorum.sizlerle paylaşmak istemistim


Sizi çok iyi anlıyorum. Eskiden burada rahatça derdimizi anlatır yorum alırdık. Şimdi hep bir “ben daha bilinçliyim en doğruyu ben bilirim” havaları ve acımasızca eleştiri moda olmuş. Sadece fikri olanın fikir belirtmesi gerekirken ithamda bulunma hakkı buluyoruz kendimizde ne yazık ki. Daha da kötüsü fikir belirtmeyle ithamda bulunmayı karıştırıyoruz.

Konuyu başından beri takip ettim. Yorumlarınızı okudum. Hem annenizi hem de kızınızı idare etme çabanız bana kendi çocukluğumu anımsattı. Biz de küçükken her yaz anneanneme giderdik ve ne yazık ki onun “en gözde” torunları değildik. Annem de bariz bir şekilde diğer kardeşlerinden daha az değer görürdü. Ama yine de annesine kıyamaz her yaz bizi de götürürdü. Ben hep kızardım anneme hep onlara değer veriyorsun bizi önemsenmiyorsun diye. Oysaki annem denge kurmaya çalışırmış.

Anneannemi kaybedince annemin hissettiği boşluktan sonra onu daha iyi anladım. Kendim onun yerine koymaya çalıştım. İnsan kaç yaşına gelirse gelsin iyi Ya da kötü anneye ihtiyaç duyuyor.

Çoçuğum her şeyden değerli vs vs diyenleri çok bencilce buluyorum. Anne ve evlat kıyaslanacak konumlarda değiller.

Belki biraz daha mesafeli olursanız anneniz anlayabilir bazı şeyleri.

Oradan ayrılırken konuştunuz mu kendisiyle? Biliyor mu neden erken döndüğünüzü?
 
Back
X