Kızımın göşyaşları😢

Evinize dönün neden her tatili orda geciriyosunuz zorunlu oldugunuzda gidin size verecegim tek akil çocugunuzun mutlulugu icin evinize dönün ben olsam.bir gun daha durmazdim
 
Rahmetli dedem de çok torun kayırırdı. Annemin çocuklarını sevmezdi sanırım babamdan dolayı. Birgün vefat etti hiç umrumda olmadı. Sanki yabancıydı benim için. Çünkü hiç sevmedi bizi. Çocukken çok anlamazdım, büyüyünce herşeyin farkına vardım. Kan bağın var diye onu sevmek zorunda değildim. Duygular karşılıklı bir nevi.
 
Orda hala duruyor musunuz çoktan dönmüştüm. Kimse çocuğunuzdan kıymetli değil. Çok üzücüde olsa :((
 
Bence o an annenize tepki gösterip çekip gitmemekle en doğru kararı vermissiniz. Eger bunu yapsaydiniz kiziniza güçlü anne olduğunuzu göstermek yerine çok yanlis bir şeyi ogretecektiniz. Siz bugün annenize sesinizi yükseltip onu uzdugunuzde ilerde birgün kizinizda sizi uzebilirdi. Annem de eskilerden anlatır bazen işte babamın ailesinin kendine söylediklerini yasattiklarini ve annem hiçbirinde seviyesini bozmamis ve kimseyi de kurmamış ben annemin bu yonu ile gurur duyuyorum. Çünkü şuan ailede annem parmakla gösterilir o sıkıntıları yaşatanlar bile babamdan önce annemi sayarlar. Belki bu dusunceme karşı çıkanlar olacaktır ama kimsenin aile içinde yaşadıklarını ve bugün yaptıklarımızın geleceğimize nasıl yansıyacağını tahmin edemeyiz.
 
İç çeke çeke mi uyudu 😔 kuzum benim ya bu büyükler el kadar çocuğu üzmekle eline ne geçiriyor
 
Ben bu konularda çok gaddarım sanırım
Beni üzen birisi üzüldüğünde hiç üzülemem bu annem bile olsa öyle
mesafeliyimdir annemle torununu çok seviyor ölür onun için ama genç kızlığım ve çocukluğumda hep kardeşlerimi kayırdı (ben tek kızım) hala içim soğumuş değil gidip gelmeyince üzülüyor ama yapabileceğim bişey yok bende çok üzüldüm sıra onda İstediği kadar üzülebilir
+10000000
 
Gecenin bu saati oldu uyku yok bana bi insan nasil bu kadar kotu olur aklim almiyor.Ben de anneyim.Kizim bana anne sen ne olur annanem gibi olma diyor.
😢

Farkettirmeyin ona. Ergenliğe geçiş zamanında , dolayısıyla duygularını desteklerseniz duygularını abartir.

Yanlış hissediyorsun , onlar her zaman beraberler , onu anneannen büyüttü dolayısıyla daha yakın hissetmesi normal, bu duygularda bundan dolayı sana bu şekilde yansıyor " diyin her defasında .

Hayatın gerçeği bu, insanlar her zaman eşit sevilmez ,eşit ilgi görmez.

Duygulara yenilmektense onunla savaşmayı ogretmelisiniz.

Bu kadar uzulmenizin sebebi genç kızlık yıllarınız aklınıza gelmiştir , yoksa büyütülecek bir mesele değil itilip kakilmiyorsa , azar isitmiyorsa her fırsatta.
 
Her firsatta neden annenizdesiniz o zaman? Madem istenmiyorsunuz,cocugunuza varana kadar alip surekli gitmeyin. Tatillerinizi kendi cekirdek ailenizle gecirin,cocugunuza faydali seyler yapin, ne bileyim alin kamp tatili yapin,otel tatili yapin,kultur turlarina cikin yani,baska aktivite mi yok da annenizde tatil geciriyorsunuz?
 
iyi geceler hanımlar,söze nerden başlayacağım bilemiyorum.İçinde bulunduğum ruh halini anlatacak kelime yok malesef.Yıllardir kizimdan saklamaya calistigim gercekle bugün yuzlestik.
Bunu yazarken bile utaniyorum ama sorun ailem😞Özellikle annem,bilerek yapmiyor biliyorum ama çok bariz torun ayiriyor.bunca sene kizim hissetmesin diye cok uğraştım ama büyüdü artik neyin ne olduğunu göruyor ve cok uzuluyor.(12yaşında )bu akşam onu gizli gizli ağlarken yakaladim once soylemedi ben ısrar edince soyledi.Annanemlerden gidelim artik burayi sevmiyorum burda kendimi değersiz hissediyorum diye(ben baska bir sehirde yasiyorum tatil icin annemin yanina geldik)yasit bir kuzeni var ablamin cocugu ,ablam annemle ayni sehirde .yillardir bariz sekilde yeğenimi ayri tutar ,belki hakli hep yaninda annem buyuttu onu ama belli etmese bu kadar banada cok dokunuyor bu durum.Hep kortum kizimin farketmesinden .Annanesinden sogumasini istemiyorum ama bugun onun gozyaslari icinde anne biz onlardan cok farkliyiz siyahla beyaz gibiyiz.Sevmiyorum burayi ne olur gidelim deyisi kulaklarimdan gitmiyor.
Annanem neden kuzenimi daha çok seviyor neden beni sevmiyor deyince ne diyecegimi bilemedim yutkundum once sonra olur mu kizim annanen senide cok seviyor dedim inanmasamda!
Biz iki kardesiz ben kendimi bildim bileli hep itildim kakildim ailem tarafindan esim en buyuk şansim Rabbim karsima cikardi onu cok sukur.Ben onda ve ailesinde gordum insanligi ,daha onceleri ne kadar yok sayildigi mi degersizlestirildigimi evlenince anladim.Genc kizlik yillari mi hatirlamak bile istemiyorum.bana yaşattiklarini simdi kizimada yaşatiyorlar.Annemdir uzerimde hakki coktur diye yillardir her firsatta yanindayim her tatili yaninda geciriyorum ama artik dayanamiyorum soz konusu evladim onun uzulmesini hic istemiyorum.
Daha anlatmadigim neler var evde dogmasam uveymiyim diycem o derece
Kusura bakmayin cok uzatyim icim cok dolu.
Simdi ben ne yapmaliyim herseyi silip bir daha bu sehre gelmek istemiyorum.dery sahibi oldum annem ayri ablam ayri dert bakiyorum insanlara hic bizim gibi degiller.ben alttan aldikca uzerime geliyor ikiside.
Kizim aglayarak uyudu icini ceke ceke ve bu ilk degil ne yapmaliyim bir akil verin bana😢
torun ayrımı yapan ondan daha önce evlat ayrımı yapmistir. Yapacaginiz tek şey. mesafeli olmak ve kısa sureli kalmak
 
Annenizle konusmaniz bir sey farkettirmeyecek. Cunku yanlis bir sey yaptigini dusunmuyor. Esiniz cagirmis olsun geri donun evinize. Cok ta dillendirmeyin. Cocugunuzun yuzunu de bayramdan bayrama gorsun anneniz. Unutun,yok sayin. Sizin kendi aileniz var. Ama cocugunuzu aglatan kim olursa olsun canini yakin. Onu siz koruyacaksiniz. Cocugunuz da anneannesini sevmek zorunda degil. Sevgi karsiliklidir. Zorla olmaz.
 
iyi geceler hanımlar,söze nerden başlayacağım bilemiyorum.İçinde bulunduğum ruh halini anlatacak kelime yok malesef.Yıllardir kizimdan saklamaya calistigim gercekle bugün yuzlestik.
Bunu yazarken bile utaniyorum ama sorun ailem😞Özellikle annem,bilerek yapmiyor biliyorum ama çok bariz torun ayiriyor.bunca sene kizim hissetmesin diye cok uğraştım ama büyüdü artik neyin ne olduğunu göruyor ve cok uzuluyor.(12yaşında )bu akşam onu gizli gizli ağlarken yakaladim once soylemedi ben ısrar edince soyledi.Annanemlerden gidelim artik burayi sevmiyorum burda kendimi değersiz hissediyorum diye(ben baska bir sehirde yasiyorum tatil icin annemin yanina geldik)yasit bir kuzeni var ablamin cocugu ,ablam annemle ayni sehirde .yillardir bariz sekilde yeğenimi ayri tutar ,belki hakli hep yaninda annem buyuttu onu ama belli etmese bu kadar banada cok dokunuyor bu durum.Hep kortum kizimin farketmesinden .Annanesinden sogumasini istemiyorum ama bugun onun gozyaslari icinde anne biz onlardan cok farkliyiz siyahla beyaz gibiyiz.Sevmiyorum burayi ne olur gidelim deyisi kulaklarimdan gitmiyor.
Annanem neden kuzenimi daha çok seviyor neden beni sevmiyor deyince ne diyecegimi bilemedim yutkundum once sonra olur mu kizim annanen senide cok seviyor dedim inanmasamda!
Biz iki kardesiz ben kendimi bildim bileli hep itildim kakildim ailem tarafindan esim en buyuk şansim Rabbim karsima cikardi onu cok sukur.Ben onda ve ailesinde gordum insanligi ,daha onceleri ne kadar yok sayildigi mi degersizlestirildigimi evlenince anladim.Genc kizlik yillari mi hatirlamak bile istemiyorum.bana yaşattiklarini simdi kizimada yaşatiyorlar.Annemdir uzerimde hakki coktur diye yillardir her firsatta yanindayim her tatili yaninda geciriyorum ama artik dayanamiyorum soz konusu evladim onun uzulmesini hic istemiyorum.
Daha anlatmadigim neler var evde dogmasam uveymiyim diycem o derece
Kusura bakmayin cok uzatyim icim cok dolu.
Simdi ben ne yapmaliyim herseyi silip bir daha bu sehre gelmek istemiyorum.dery sahibi oldum annem ayri ablam ayri dert bakiyorum insanlara hic bizim gibi degiller.ben alttan aldikca uzerime geliyor ikiside.
Kizim aglayarak uyudu icini ceke ceke ve bu ilk degil ne yapmaliyim bir akil verin bana😢

Niye hala ordasınız? Çekip gidin, 40 yılda bir 1-2 günlüğüne uğrayın. Kendinizi yok saymışsınız, bari kızınızı yok saymayın.
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Eskiden burada rahatça derdimizi anlatır yorum alırdık. Şimdi hep bir “ben daha bilinçliyim en doğruyu ben bilirim” havaları ve acımasızca eleştiri moda olmuş. Sadece fikri olanın fikir belirtmesi gerekirken ithamda bulunma hakkı buluyoruz kendimizde ne yazık ki. Daha da kötüsü fikir belirtmeyle ithamda bulunmayı karıştırıyoruz.

Konuyu başından beri takip ettim. Yorumlarınızı okudum. Hem annenizi hem de kızınızı idare etme çabanız bana kendi çocukluğumu anımsattı. Biz de küçükken her yaz anneanneme giderdik ve ne yazık ki onun “en gözde” torunları değildik. Annem de bariz bir şekilde diğer kardeşlerinden daha az değer görürdü. Ama yine de annesine kıyamaz her yaz bizi de götürürdü. Ben hep kızardım anneme hep onlara değer veriyorsun bizi önemsenmiyorsun diye. Oysaki annem denge kurmaya çalışırmış.

Anneannemi kaybedince annemin hissettiği boşluktan sonra onu daha iyi anladım. Kendim onun yerine koymaya çalıştım.rse gelsin iyi Ya da kötü anneye ihtiyaç duyuyor.

Çoçuğum her şeyden değerli vs vs diyenleri çok bencilce buluyorum. Anne ve evlat kıyaslanacak konumlarda değiller.

Belki biraz daha mesafeli olursanız anneniz anlayabilir bazı şeyleri.

Oradan ayrılırken konuştunuz mu kendisiyle? Biliyor mu neden erken döndüğünüzü?
Evet konustum biliyor cnm.zaten yola ciktik evimize az kaldi cok sukur
 
Yorumlaniz icin teşekkür ederim.
Bugun dönüyoruz zaten.Ama şöyle söyleyeyim annem yaptiğı ayrımın farkında değil ki defalarca anlattim kabullenmiyor mesafe koydum araya dediginiz gibi bahaneler buldum tatillerde gitmedim fayda etmedi.Babam vefat etti ablam ve benden baska cocugu yok gelmesem benim vicdanim el vermiyor cok hevesli ve koşarak gelmiyorum ama onu tek birakamiuorum.Tatil olmasini saatleri sayarak bekliyor ama buraya gelince hersey degisiyor.Benim yanima gelince cok farkli kizimi bi farkli seviyor cunku orda diger torunu yok ablamdan cekindigi icin yapiyor bitun bunlari.Gercekten yasamasi cok zor Rabbim dusmanimin başına vermesin.
Ömür boyu o masum kızı ziyan edeceksiniz ablanız nasıl bi abla ki bu kadar haset... Sevse ne olur sanki tuhaf bi durum... Sizi kabullenemeyen kızınızı da benimsemez...
 
Bir annenin evlatlık görevi kendi evladıyla sınana kadardır. Yaşadığınız şey çok ağır ve elinizden birşey gelmediğini düşünüyorsun. Zamanında kızınla aynı duyguları paylaştığın için acısını belkide en iyi sen anlıyorsun. Ama artık bence biraz bencillik etmelisin evladın için. Annene eskisi kadar sık gitme imkanın varsa biletini al o size gelsin. Aslında çocuğunuz masumcada olsa doğru birşey söylemiş. Kızınızın babannesiyle arası iyiyse bunu biraz annenizin gözüne sokabilirsiniz kızınıza belli etmeden. Yaşlılar aynı çocuklar gibi kıskanç oluyorlar. Anneniz torununu kıskandığı için daha yakın davranacaktır kızınıza. ( denenmiş yöntem benim annemde işe yaramıştı😊😊😊). Ayrıca anneniz bu ayrımcılığı ablanızın kızının yanında yapıyor. Mümkün olduğunca annanesi ile iki kuzeni az bir araya getir. Mesela ablanız gelince kızınızı babası ile gezmeye gönderin ya da illa aynı ortamda kalmaları gerekiyorsa kızınızın dikkatini dağıtacak bir uğraş bulun derim. Ayrıca kızınızın yaşı büyükmüş memlekete her geldiğinizde onu yanınızda getirmeyin babannesi ile kalabilir. Annenizle de açık açık konuşun. Küserse küssün. O sizin annenizse öbürüde evladınız. Bakın ablanızdan çekiniyormuş onun nedeni anladığım kadarı ile annesinin üzülmesinden çok kendi çıkarlarını düşünmesi biraz sizde öyle olun. Annenize kötü söz söyleyin demiyorum ama kendinizi ve evladınızı ezdirmeyin.
 
Konuyu okurken ister istemez kızınızla empati kurdum.

Anne- babam tarafından çok bariz bir ayrımcılığa uğramadım ama babanne-anane ikisi de sağ olsunlar torun ayrımı yaparlardı. Hele ananem...

Her fırsatta beni eleştirir, insan içinde bile azarlar, yaptığım hemen hemen hiç birşeyi beğenmezdi. Kız kardeşime karşı da böyleydi. Dilinden "sizin fakir kızısınız kızım" diye başlayan cümleler eksik olmazdı sağ olsun. Sanki fakir olmak suç ya da bizim elimizde olan birşeymiş gibi. Kendi maaşı olmasına rağmen teyzemin çocuklara para saçarken sıra bize gelince resmen eli titrerdi kadının.

Hepimiz evlendik, çoluk çocuk sahibi olduk, kıymete bindik. Yanında olan o çok kıymetli torunları sadece harçlık için uğruyorlar şimdi.

Kaç yaşıma geldim hala içimde yaradır, insan o değersizlik hissini asla unutamıyor.
 
Kimse benim cocugumdan degerli degildir bu dunyada ve cocugum istemezse onu uzup aglatip asla durmazdim orda
 
Aynı durumu yaşıyoruz tek farkı benim çocuğum kayrılıyor ve ben inanılmaz rahatsızlık duyuyorum, her fırsatta anneme anlatmaya çalışıyorum ama bariz fark var.
Ananemde yapardı aynısını erkekler torunları kıymetlı idi şimdi annem yapıyor.
Kardeşim farkında ara ara konuşuyoruz annem baktı ya o yüzden farklı seviyor diyor ama içindeki fırtınayı ben duyuyorum :(
 
Ah yavrumm...:cry: Içim yandı kızıniza.. Bütün yorumlarınızı okumadım peki neden böyle anneniz anlayamadım, yani size tutumu niçin böyle? Bı anne neden evlat ayırır..
 
Yarin dönücem inşallah.Beni en çok uzen şey kizimin aklinda ve kalbinde bunun yer etmesi.Kizim Annanem bizim eve gelince babanemi cagiricam ve ona sıkı sıkı sarilicam gorsun annanem nasil bir hismis dedi.
Cocuguma bunu yaşatmaya kimsenin hakki yok bu annem olsa da.Ama esim engelliyor beni annendir saygida kusur etme hakji var uzerinde diyerek bu gunlere geldik
Annenizle olan ilişkinize eşiniz karışmamalı. Ben eşim müdahale etsin istemem şahsen.
 
Ha bu arada annemle defalarca konustum ama fayda etmedi.Benim kalbim fesatmis o torun ayirmiyoRmus.Yine ben suçlu...
Sen kendi huzurunu ve kızının huzurunu mutluluğunu düşün bosversene size değer vermeyenleri çıkın gidin evinize güzel güzel vakit geçir kızınla kocanla siz yetersiniz birbirinize:super:
 
Back
X