Kızımın yaşadığı hayal kırıklığı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Kızınız ortamdan hemen uzaklaşmış zaten öyle dediniz. Peşinden bağırıp itmeye niye çalışsın yanına arkadaşı da gelmiş. Olmamış hatta bence olmayacak şeyler üzerinden yaptığınızı normallestirmeyin.
 
Off ne biçim okuyorsunuz konuyu.2.5 yaşındaki kızımı itip hunharca bağırmasına sessızmi kalmalıydım.kaldıki sadece sakince uyardım bağırmadım sonrasinda cagirip kizimin gemeğini bile bölüştürdüm.
Sizin kiziniz bagiracak itecek karşı tarafin annesi izleyecek.
ve siz bu davranişa iyi diyorsunuz pes
 
bağırmaya devam ediyordu.normalleştirmiyorum açıklıyorum.belkide siz haklısınız bilemiyorum şuan için
 
Ben kızım bağırıyor itiyor demedim. Kaldı ki benim kızıma da yapıldı. Biz Ankarada yaşıyoruz. Dolayısıyla parklara avmdeki oyun yerlerine vs çok gittik. Benim kızıma da bizle oynama vs diyen oldu. Özellikle kardeşi, kuzeni, arkadaşı vs ile gelenler yapıyor bunu. Cocuk işte. Ben niye müdahil olayım. Kızıma açıklama yapacaksam yaparim. Olay ileri gidecekse kızımı kucağıma alır giderim elalemin çocuğuna ne diye laf edeyim. Ona da kendi ana babası görsün doğruyu öğretsin. Zaten bu şekilde insanlarla hep karsilacaklar ben hep yanında olamam ya. Okulda mesela .
 
Dun benim kizimda yegenimin kafasina vurdu cok uzuldu agladi yegenim.Gece uyku uyumadim uzuntumden.Sabah yine benim kizi ariyodu evdeBosuna uzulmusum.Bunlar yasamak istemesek de olan seyler.Bu sekilde ogrenecekler hayati ve guclu bireyler olacaklar.
 
Çocuklar acimasizlar bilmiyorum sorun ailelerde mi yoksa çocuklardan mi kaynaklı
Ben aşılıyorum elimden geldiğince çocuklarıma sevgiyi o yüzden mi bilmiyorum benim çocuklarım çok hassaslar hele oğlum
Bizde sizin gibi ailelerden ayrıyız tayin nedeniyle ben tek buyutuyorum ve olmasını istediğim gibi yetistiriyorum çocuklarımı bazen yanlış mi yapıyorum diye düşünmediğim olmuyor değil çünkü okulda,disarda vs.karsilastigimiz çocuklar benimkiler gibi degil onları dis dunyaya nasıl hazırlayabilirim bilmiyorum
Gecen mesela yürüyüş parkurunda 4 yaşındaki oğlum playcari sürüyordu yaşıtı bir çocuk geldi durduk yere arabaya tekme attı gittik napiyosun sen dedim ama hızla uzaklaştılar aileside yanındaydı keşke tepkim ailesine karsi daha fazla olsaydı herneyse oğlum dondu kaldı tepki bile veremedi
Bu ve benzeri olaylarda tepki bile veremedi çünkü hiç böyle bişeyle karşılaşmamışlardı evin içinde eşimle konuşurken bile çok dikkatliyiz
Ama sanırım bi yerden başlamak lazım
 
Bende çok üzülüyorum böyle durumlarda seni çok iyi anlıyorum ama bizim suçumuz yok biz kızlarımızı arkadaş canlısı kibar yetiştiriyoruz ama maalesef bazı aileler hod hod yetiştiriyor onlarda bizim güzel ahlaklı kızlarımızın kalbini kırıyor bu duruma çok üzülüyorum bende.. kziima şunu dedim ..güzel kızım burası dünya iyi insanlar var kötüde var ..bazen kalbimiz kırılabilir ..ama önemli olan pes etmeden güzel ahlaklı olmaya devam etmek ..ve inşallah ömür boyu iyi bir insan olur.
 
3 yaşındaki kızınız 5 yaşındaki kızdan çok çok küçük ama siz 5 yaşındaki kızdan çok çok büyük değilsiniz sanırım gidip kızma hakkı bulabildiğinize göre?

Davranışınız hiç doğru değil. Sizinki çocuksa o da çocuk. Kaldı ki akranın kızmasıyla koskoca yetişkinin kızması arasında dağlar kadar fark var. Bu kadar hassas olup bu kadar yanlış nasıl davranabilirsiniz pes gerçekten.
 
Amma abartmissiniz. Daha çok itilip kakilacak tüm çocuklar gibi. Hepimiz anneyiz hepimizin cocugu kendine çok değerli de siz fazla arabesk baglamissiniz
 
Karşısındaki 5 yasinda çocuk yahu. Kötü insan olmasi ne alaka. İyi insan olan vs nutugu da ayrı bir tuhaflıklar. Çocuk onlar cocuk
 
Git yanımdan demek ile yanımdan gidermisin seninle oynamak istemiyorum arasında dağlar kadar fark var bence aynı sonuca çıksada tarzlar farkli çocuklara üslup da öğretmeliyiz evet istemediği biri ile oynamak zorunda degil ama tarzı hoş değil hele ki küçüklere
 
Konunuz bana bir sey hatirlatti. Gecen gun bir arkadasla bulustuk. Kizi yeni yuruyor. Dengesini saglayamadi ve hafifce yana yatti. Basini vurdu gibi oldu ama acidigini sanmam. Daha cok korktugu icin agladi cocuk. Hemen babasi kostu. Annesi kostu. Cocugu sakinlestirdiler ama gorduklerime inanamadim. Kizin dunyasi basina yikildi. Donup donup cocuguna bakiyor, gozleri doldu.. morali bozuldu. Muhabbetten koptu, konsantre olamadi. Babasindan dahi sakinarak cocugu susturmaya calisti adami disladi diye bilirim hatta cocuk aglarken. Ben dedim ki kendi kendime herhalde simdi esine der ki kalk gidelim benim keyfim kacti. Gitmediler ama benim de tadimi kacirdi. Gebe kalamadigim icin ben alindim diye kendimi sucladim. Ama ne zaman bulussak saatlerdir gormemis gibi cocugunu sever ama nasil sevmek hasretle boyle ope ope doyamaz. en az bes video yirmi tane fotograf ceker. Ne zaman bulusalim desek cocuguyla ilgili bir sebep bulup soz vermeyeyim gelemeyebilirim der. Yeri geldi ben de icimi dokmek istedim bu konuda. Bu normal mi, ben mi alinganim.. baska arkadaslarim da var. cocuklariyla olan tavirlari beni rahatsiz etmiyor. Gerek var mi bu kadar buldumcuk olmaya. Cok uzerine dusulen seylerle Allah imtihan eder. Ondan korkmusumdur hep. Hatta arkadas ben nazar degirdim kendi cocuguma bile dedi.
Biraz da empati yapip anne olamayan insanlari da dusunmek lazim.

sizin paylasiminiz icin de; hassassiniz ondan. herkes sizin kadar seviyor yavrusunu, herkes koruyup kollamak istiyor. basarisizliklari da olacak, kalp kirikliklari da.. ne demisler; tahtini yapabilirsiniz ama bahtini..
 
Karşısındaki 5 yasinda çocuk yahu. Kötü insan olmasi ne alaka. İyi insan olan vs nutugu da ayrı bir tuhaflıklar. Çocuk onlar cocuk
Evet çocuk haklisiniz ama malesef niyeti kötü çocuklar da yok değil hayvana,insana bile isteye zarar vermek isteyen çok cocuk gördüm cevap bana degil di ama yazmadan edemedim
 
Benim yeğenime de benzer bir durum oldu yakın zamanda bende çok çok üzüldüm . Ama inanın iki üç saat geçmeden yeğenim olayı unutmuştu bile . Kuzucuklar bizler kadar hassas değiller unutuveriyorlar :)
 
Üslûp öğretiyoruz zaten. Şimdi 9 yaşında dedim ya hep rica ederek konusur. Hatta fazla mı öğrettim diyorum şu an.Kibar insan biraz eziliyor çünkü günümüzde. Ben daha küçüklüğünden bahsetmiştim. Hem gider.misin dese de git yanımdan dese de çocuklar arasında plan bir şeye ebeveynin müdahale etmesini gerektiren bir şey değil. Olayın özü oydu. Fiziksel olarak kavga başlarsa alırsın çocuğunu kucağına, karşıdakinin annesi babası kim varsa lafını da ona söylersin işte.
 
Hayatın kendisini bu şekilde öğreniyorlar aslında. Her an yanlarında olup onları kollayamayız, her duruma alışmaları lazım . Annelik içgüdüsü belki bu şekilde düşünmeye itti sizi ama yine de fazla müdahale etmemek lazım. Karşınızdaki de çocuk, sizin dediklerinizi anladığını sanmıyorum. Onun da kendi iç dünyasında neler var kim bilir. Fazla koruyup her olumsuzlukta içinize dert olursa kızınız da fazla hassas yetişir ve duygusal olarak kolay etkilenir. Belki de kendisi fazla takmayacakken sizin halinizden etkilenip demekki bu önemli bir durum diyerek yaşadıklarını problem görmeye başlayabilir. Düşe kalka büyüdük hepimiz .
 
Ya yeri gelecek sizin kızınız da böyle yapacak, çocukluk böyle birşey, duygusallık ve mantık aramayın, o an kimle eğleniyorsa onu isteyip diğerini dışlayacak, sonra onu bi başka çocuk dışlayacak, sonra bi bakacaksınız beraber oynuyorlar falan. Yani ezdiğimiz de oldu ezildiğimiz de, hiç birimiz herkes tarafından ooo diye karşılanmadık. Ben çocukken belki de çevremin en duygusal, en çekingen, en vicdanlı çocuklarından biriydim ki ben bile en yakın arkadaşıma yeni tanıştığım bir kızı tercih ettim bir ara ve yeni arkadaşımla bir olup onunla dalga dahi geçtiğim oldu. Kendimce intikam almıştım aslında biraz da çünkü eski arkadaşımın da beni bir iki kere sattığı olmuştu :))) Kızınız reddedilmelere de alışmalı reddetmeye de. Yeter ki iş şiddete varmasın.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…