Kızımın yaşadığı hayal kırıklığı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Biraz daha abartin isterseniz. Dunya sizin cocugunuzun ettafinda donmuyor oda cocuk ne var bunda ne saniyosunuz herkes cocuklarda dahil sizin
Gibimi davranicak kiziniza. Bir cocugun tepkisi kizinizin gelisimini etkilemez nekadar sacma dusunuyorsunuz. Ama surekli koruyan kollayan dramatik bir anne onun gelisimini cook etkiler. Hayata atildiginda annesinin kna davrandigi gibi insanlardan karsilik goremeyince gorun siz birde onu
 

Budur.

**
Kendi çocuğunuzu tanımadığı bir çocuk istemeyince gelişimi etkileniyor. Ama o çocuğun tepesine gidip paylayınca onun gelişimi etkilenmiyor dimi? :)
 
Abartmasanız. Daha anaokulunda, ilkokulda ne zorluklar yaşayacak. Hepsinde katlı tarafı da uyaramazsınız. Sizin bu kadar korumacı olmanız da onun gelişimi için diye değil. Sonra sürekli seni anneme söylerim moduna girmeye başlayacak. Siz onu gözetleyin ama bu olay gibi başka olaylar olduğu da -ki olacak- hep müdahale etmeyin. Ayrıca karşı taraf 15 yaşında değil. O da çocuk. Çok normal böyle yapması.
 
1. Hamilelik yüzünden hormonlar tavan, duygular şelale.
2. Olaydan ziyade yazınız dram yüklü. Öğretmenmişsiniz, sözel branş sanırım.
3. Çocuğunuzu istemeyen de bir çocuk. İlkokulda çalışırken kız öğrenci zorla öptü diye ortalığı ayağa kaldıran erkek öğrenci görmüştüm çocukların neye ne tepki verecekleri belli olmuyor.
4. Son ve en önemlisi, bence siz de çocuğunuza başka çocuklara yaklaşmamasını söylemelisiniz (ki belki de diğer çocuğu annesi tembihlemiştir). Neden? Çünkü KORONA.

Hormonlar zor, üzmeyin kendinizi
 
Aklıma alt kattaki samimi olduğumuz iki komşumuzun bağırış çağırış çoluk çocuk pikniğe gitmesi, benim o zamanlar tek olan oğlumun arkadaşlarının arkalarından uzun uzun ağlaması geldi. Aradan uzun yıllar geçti şükür ama hala içim acıyor o halini hatırladıkça...
 
Doğuda olan samimiyeti batı da bulamazsınız. Sadece çocukları değil batı da komşulukta yoktur kimse kimseye selam vermez doğru düzgün. kapı komşusunu tanımayanlar var burada
 

İçim burkuldu. Bende bunun erkek versiyonu var. Biz ne kadar çabalarsak çabalayalım kendileri pişecekler. 8-9 yaşından sonra atağa kalktı oğlum. Kız çocukları daha cabbar oluyor, sizinki daha erken pişer. Rabbim her yerde hayırlı insanlarla karşılaştırsın.
 

ay ne drama bağlamışsınız ya, Allah başka dert vermesin, kızımla parkta oynamadılar.
ben de sandım kızınız ameliyat oldu ya da başına kötu bir şey geldi.
gerçek hayatta da böyleyseniz kızınıza bu açıdan faydanız dokunmuyor bilin istedim.
ayrıca diğer çocukla sizin konuşma luksunuz yok, o da başkasının kıymetlisi, çok istiyorsanız annesini bulup annesiyle konuşursunuz,çocuğunuzla konuşun diye, benim yeğenime bile biri ben yanında yokken hesap sorsa kızar gibi duşunmek bile istemiyorum sonrasını,
sonra da tostu paylaşmışsınız, bunu da yapmamalısınız,
yanında annesi olmayan çocuğa bir şey verilmez. bunu herkesten çok bilmeniz lazım eğitimci kimliğinizle.
 
Son düzenleme:
Çocuğum yok ama kendimi yerinize koymaya çalıştım ve bende aynı tepkiyi verirdim galiba kızıma üzülürdüm yani bana normal geldi
 
Ne abartmışsınız. Siz bu şekilde devam ederseniz kızınız daha çok üzülür diyeyim size.
Sizin kızınız üzülür, gelişimi etkilenir ama 5 yaşındaki çocuğa 30 yaşında biri gidip hesap sorarsa onun gelişimi etkilenmez.
Eminim 2 çocukta unutmuştur bu olanları. Siz abarttığınızla kaldınız.
 
Bence kızınızın duygusal gelişimi için bu tarz durumlara müdahale etmemeniz daha sağlıklı. Sonuçta yetişkin hayatı için hayal kırıklığıyla da nasıl baş edeceğini öğrenmesi lazım. Tüm hayatı boyunca tüm hayal kırıklıklarına müdahale etme fırsatınız olmayacak.
Yerinizde olsam bu çok hassas yaklaşımınızı çocuğuma hissettirmemeye çalışırdım. Farkında olmadan bi "drama queen" yetiştirebilirsiniz.
 
Cocuklar annelerinin kaygilarini ve endiselerini hisseder ve onlar da anneleri gibi olur
Siz boyle panikleyip kafaya takmazsaniz cocuklar da takmaz

3.5 yasindaki kizimla turkiyeye tatile geldik gecen hafta , cocuklar onu anlamadigi icin oynamiyorlar , kovuyorlar sizin yaptiginizi yapsam cocugum bunalima girerdi emin olun , durumu toparlayip kizinizin bunu mesele haline getirmemesi sizin elinizde
 
Ben anneleri hayata hazirlamak icin meslek edindiren bir dernekte gonulluyum. Anneler dersteyken cocuklarla ilgilenen oyun ablasiyim. Orada dernek psikologumuzun tavsiyesi ile sunu uyguluyoruz. Bir cocuk bagiriyor ya da agresif tavirlar mi sergiliyor? Gidiyoruz yanina 'Su an sanirim bagirmak istiyorsun. Belki de ne hissettigin konusunda kafan cok karisik ve bu cok normal. Ama arkadasina bagirmak yerine sonsuzluga bagirmak ister misin?' diyoruz. Cevap genelde evet oluyor. 'O zaman 3 dedigimde ikimiz birden havaya dogru bagiracagiz, sonra bagirma istegimiz gidecek ve arkadasimizdan/kardesten ozur dileyecegiz. Olur mu?' diyoruz ve 1 2 3 diye sayip avazi ciktigi kadar bagirmasina izin veriyoruz. Genelde bu yontem sakinlestiriyor cocuklari. Zaten hicbir sekilde sakinlesmiyorsa anneyi cagirmak durumunda kaliyoruz. Cunku ha 3 yasinda ha 5 yasinda ikisi de cok kucuk. Kiziniza bagiran cocugun muhatabi kendisinin 6 yas kati buyuklugunde bir yetiskin olmamali. Sizin muhatabiniz annesi, anneye bu konusmayi yapsaydiniz o kendi cocuguyla halletseydi. Herkesin cocugu kendine kiymetli.
 
Evet sanıyorum ki çocuk yetiştirmek çok zordur
Ama bunda pek bir şey göremedim.
Allah korusun taciz değil bir şey değil
Büyük çocuklar küçük çocuklarla oynamak istemeyebilir bazen.
Hayatta kızınızın karşılaştığı tüm insanlar çok sıcak kanlı sevecen olmayacak.
Gelişimi açısından bu tür şeylerde yasaması gerekiyor.
Kendini savunmayı öğretmelisiniz Fanusta yaşamıyor sonuçta dünya böyle bir yer :)
 
Ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. Sizin kızınızdan biraz daha büyük bir oglum var benzer süreçleri yaşadık,yaşıyoruz bazen o birilerine tavır alıyor bazen birileri ona...

Böyle böyle kişilikleri gelişecek. Ilişki kurmayı öğreniyorlar. Siz hep tetikte olun yine de. Itme olayını sevmiyorum ben,kendi çocuğum da itse çok kızarım başkası benim çocuğumu itse de çok kızarım. Düşebilir başını vurabilir ya da ters bir şekilde düşüp bir yerini incitebilir. Ama oyundan çıkarılma ya da oynamama durumunu çok ciddiye almayın. Onu çabuk unutuyorlar.
1 yaş daha büyüyünce daha bilinçli olacaklar meraklanmayın.
 

Gelişimini olumsuz etkileyecek diye çok endiselenmissiniz. Ama hayatta daha agirlariyla da karsilasacak bu yaşadığı, yaşına göre, oldukça normal bir durum, bizler üzülüyoruz ama ileride karsilabilecegi sorunlara karşı birer simülasyon gibi düşünün ve ne hissettigi, ne yapması gerektiği üzerine olaydan hemen sonra konuşun. Vah kızım ah kızım derseniz, "ne oldu, ne yaşadım ben böyle demek ki çok kötü bir durum" diye kodlayabilir. Ama siz onun ne hissettiğini sorup, duygusuna kıymet verdiginizi hissettirip, bazen böyle durumların olabilecegini, herkesin bizimle oynamak istemeye de bilecegini ama çok kıymetli olduğunu mutlaka oyun arkadaşları bulabileceğini, kimse olmasa da sizin her zaman onla olmaktan keyif aldiginizi söyleyebiliriz. Tabi bu kelimelerle değil daha onun yaşına hitap edecek şekilde.

Yani aslında olaylar kötü bile olsa bundaki alınacak dersi bulmasına yardımcı olabiliriz. Üzülmekse çocuklarımıza yardımcı olmayacaktır.
 
Kızınız küçük adımlarla hayatı öğreniyor sadece sakin olun.
Hayatındaki herkes kucak açıp ona doğru koşmayaca.
Şimdiden sevilmeyi de reddedilmeyi de öğrenemesi lazım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…