- 18 Ekim 2007
- 5.017
- 1.608
- 698
- Konu Sahibi ucan balon
-
- #81
Bn kendimden örnek vereyim.Küçükken annem ve babamı hiç rahat bırakmazdım,anneme çok düşkün olduğum için hep onunla uyumak isterdim.Sonra 15-16 yaşlarındayken bile babamın eve gelmediği zamanlar anneme sarılarak uyurdum.Ardından annem ve babam boşandı ve ben 17 yaşımdan 23 yaşıma kadar hep annemle uyudum.Bizim durumumuz biraz farklıydı yani psikolojik olarak bende,annem de birbirimize saplantı derecesinde bağlıydık.Hayatta tek başına kalmış ve yaşam mücadelesi veren 2 candık sadece ama şimdi düşününce asla ama asla annemle uyumamam gerektiğini anlıyorum.Bu psikolojikmen anneye aşırı bağlanmaya ve ona karşı saplantılı bir sevgiye dönüşüyor.Şimdi 27 yaşında evli bir bayanım ama hala bazı geceler ya anneme birşey olursa diye hüngür hüngür ağlıyorumMerhaba ben 9 yillik evliyim ve sekiz yasinda bi kizim var.dogdugundan beri bizimle uyuyor ve ben buna cozum bulamiyorum masal okuyoruz uyuyuncaya kadar yatiriyoruz bu defa uyanip korkuyorum sizinle uyumak istiyorum diyor.kiyamiyorum hep bizimle ne yapacagim bir defa bile uykum geldi deyip odasina yatmis degil bana mi duskun yoksa gercekten korkuyor mu lutfen yorum yapin
Kesinlikle onun odasında yatmamalı herkesin bi odası var ve o bunu bilmeli bu ayrımı yapmalıMalesef bu surec zorlu bir surec olacak ama onu yatagina alistirmak zorundasiniz.
Yasi kucuk olsa amenna ama koca kiz olmus.
Sizde ilk zamanlar onun odasinda yatin, boyle boyle alistirmaya bakin.
Haklisiniz ancak konu sahibesinin kizi yasca buyuk bir cocuk.Kesinlikle onun odasında yatmamalı herkesin bi odası var ve o bunu bilmeli bu ayrımı yapmalı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?