Kizimla uyuyoruz !!!!

Inanin soylenen herseyi denedim ama soyle de biesey var annem bize geldigi zaman bizi aramiyor onula uyuyor .ama o kadar korku dolu bakiyor ki yüzüme ...yillardir masal okuyarak uyumasini bekliyoruz tuvalete kalkip yanimixa geliyo hemen yarin rehberlik servisiyle gorusmek en iyisi
 

öncelikle sinirli bir uslupla yazmadım, aksine sakin bir uslupla yazdım, yazı dilini farklı yorumlamak bu olsa gerek
"arkadaşım" konusuna gelince, evet KK'da genel yazı dilim böyledir, ama size, siz diye hitap edeyim

durumun sağlıklı olmadığı ortada, benim yanlış bulduğum sizin bileti 8 yaşındaki çocuğa kesiyor olmanız
hem de çocuk tarafını hiç dinlemeden
resmen teşhis koyuyorsunuz, kesin ve yalın "size bahane üretiyor" yazıyorsunuz

bunu bahane edecek her yaştan birçok çocuk olması, bu çocuğun da bunu yaptığı anlamına gelmez
ya annesi sizden etkilenerek çocuğu çok etkileyecek bir şey yaparsa?
"Her korktuğunda annesiyle babasıyla uyumaktansa o korkuların kendi hayal gücünde olduğunu ve onları alt edebileceğini öğrenmeli." yazmışsınız. peki bunu ona kim öğretmeli? kendi başına öğrenemez değil mi? bunu ancak konuşa konuşa ama sorunun temelini konuşa konuşa öğrenebilir.

siz kendinizi sakin zannedebilirsiniz, fakat önce benim önceki mesajımı, sonra bir de sizin cevaben yazdığınız mesajı okuyun, hangimiz daha sakin yazmış sanırım çok aşikar.

size de iyi geceler.
not: bu mesajı da gayet sakin yazdım.
 
Herseyi denedim odasi oyuncaklari gece lambasi acik herseye sahip cok sukur .elbette konustum hirsiz korkusu var ama simariklik mi gercek korku mu onu cozemiyirum
Ayrıca kızınıza cin muhabbeti açıldı mı arkadaşlarını dinlememesi gerektiğini ve o muhabbetlere katılmaması gerektiğini öğretin.
Konuşabilecekleri bir dolu güzel ve eğlenceli konu olduğunu anlatın, aklına böyle şeyleri getirmektense düşünebileceği çok daha neşeli konular olduğunu söyleyin.
 
Ben annesine bir pedagogla görüşmesini önerdim, çocuğunu odasına kilitlemesini önermedim.
Bir uzmanla görüşmesinin yapacağı en doğru şey olduğuna inanıyorum ki zaten kendisi kızıyla konuşarak korkmaması gerektiğini sabırla anlatıyor.
Dolayısıyla kendi başına değil de annesiyle bu korkularını aşması gerektiği ortada.
Kızına karşı kaba bir üslup kullanmasındansa, bağırmasındansa sakin ama kararlı bir şekilde konuşmasını söyledim, azarlayarak ve onu kovarak yatağına kemerle bağlanması gerektiğini söylesem daha az tepki verebilirdiniz.
Ortada sakin olmamayı gerektirecek bir durum olduğunu da düşünmediğim için normal bir tonla yazıyorum ben de.
 
Bence burda sorun sizde.
Net olamiyosunz.
8 yas demek ne demek.
Benim 1 buck yasindaki yigenim kendi odasinda yatiyor su an.
 
Evet onu da yaptim . konustum .cok duygusal bir yetuskin kadar duygusal tepkileri bu yuzden tedirginim ya
 

daha fazla yazmayacağım çünkü benim üzerinde durduğum noktaya değinmiyorsunuz
farklı şeyleri ön plana çıkarmaya çalışıyorsunuz
bir kez daha iyi geceler
 
Evet onu da yaptim . konustum .cok duygusal bir yetuskin kadar duygusal tepkileri bu yuzden tedirginim ya
Bu saatten üstünüze düşen bir uzmanla konuşmak olacaktır.
Okulun rehberlik servisini kastediyorsanız yeterli olmayabilir, ben doğrudan pedagogla görüşmenizi tavsiye edeceğim bir kez daha.
 
Küçükken alıştirmaniz gerekti.Bu saatten sonra pedagog yardimi alin.Keske her yaniniza geldiginde usenmeyip cocukla beraber onun odasina gidip uyuyana kadar bekleseydiniz.Hic olmazsa anne-baba yatagiyla kendi yatagi arasindaki farki bilirdi.insaallah duzelir durum cocuk icinde zordur bence...
 
Bunun ciddi bir problem olduğunu anlamaniz 8 yıl mı sürdü? Gerçi bir çok kişi tek ve en doğru çözüm olarak pedagoga gitmenizi tavsiye etmiş; ama siz halâ en iyisi okul rehberlik servisine gideyim diyorsunuz. Rehberlik servisi bu sorunu halledebileceğiniz bir yer değil, üzgünüm. Ve pedagoga gitmemekteki israrinizi anlayamiyorum..
 
 
Bir uzmana danışın bence. İlla ki bir çaresi çözümü vardır.
Bir gece korkar yanınıza gelir ama her zaman olması sanki ileride daha büyük sıkıntılar yaratır gibime geliyor.
Abimler 40 günden sonra ayırdı bebeğin odasını. Şimdi kendi yatağından başka yerde yatmıyor. Keşke hiç alıştırmasaydınız.
 
Nereden cikardiniz boyle israrci oldugu mu ben pedagogla gorusmem diye birsey yazmadim .ayrica nereden biliyorsunuz icinde oldugum sartlari nereden biliyorsunuz uzun sure emzirmedigimi nereden biliyorsunuz kucuk bir evde kalabalik olarak yasamadigimizi nereden biluyorsunyz farkli sikintilarimin olmadigini ...elbette bunu sekiz yil surmedi anlamam .her cocuk farklidir bir anne tedirginligini ancak bir anne anlayabilir, yasayan bilir .dogurup sokaga salmak degildir annelik . Bizim toplumumyzda önyargı yasam tarzi haline gelmis maalesef.
 
kizinizla beraber onun yatagina uzanip orda uyuyakalmasini saglayin..uyandigi zamanda eger yaniniza gelirse yine onun odasina gidip orda uyuyun beraber..evet yorucu bi surec ama yatmasi gereken yere bi sekilde alismali..ben hatirliyorum o yaslarimi,bende korkardim cinden periden vs..ama benim annem sacmalama diyip kestirip atti,titreye titreye uyurdum yatagimda..simdi bi oglum var 2 yasinda,hala yaninda yatiyorum..benim amacimda 3 yasina dogru ayirmak,bakalim nasip tabi.
 
Tesekkur ederim insaAllah
 

aynen katılıyorum.. oğlum 8 yaşında bu ölüm korkusu olayını yeni atlattık.. 6 aylıktan beri odasında uyuyor uykusu gelince gidip yatağına yatardı..son 6 ayda oğlana birşeyler oldu sizinle uyuyım bilmem ne deştikçe deştikçe siz ölürseniz ben naparıma kadar geldi olay.. yaşlanmışız biz yaşlılar ölürmüş..
sürekli konuşup rahatlatmak gerekiyor..
 
Ayni cümleleri ben de duyuyorum
 
Ben kızımı 6 aylıktan ayırdık şimdi el yat desem de yatmaz. Bence sizde bugün okuldan sonra gidin beraber güzel bi gece lambası alın. Birde nevresim takımı beğensin onu alın deyin ki öğretmeninle konuştuk artık tek yatman gerekiyormuş. Gece lamban hep açık olacağı için korkmana gerek yok. Ben yine sana masalını okuyacağım ama senin odanda
 
Yalnız birde şöyle bir durum var. Bende küçükken çok korkardım. Hayalgücü geniş olan çocuklar bu konuda biraz sıkıntı yaşıyor sanırım. Bende abnemlerle yatmaya çok meyilliydim. Ama ablam ve kardeşim olduğu için odada o kadar korkmazdım. Sizde bir kardeş düşünürseniz belki onunla aynı odada yatmak onu rahatlatır. Aslında keşke 8 sene beklemeden kardeş düşünseydiniz şimdiye ikisi ayrı odaya geçerdi.
 
bir de şunu hatırlatmak gerekiyor.
Doğru davranışları kazandırmak uzun sürüyor, çocuğun yaşı büyüdükçe daha uzun. Ben oğlum için araştırırken en az 6 haftada bir alışkanlığı edinebileceğini okumuştum bir yerde, ki oğlum küçük.
Yani sizin yolunuz uzun, bu tavsiyelerin tamamını 1-2 ay boyunca uygulamanız gerekiyor. Denedim dediğiniz yöntemlerin çözüm üretememesi belki bu sebeptendir, bir değerlendirin bence.

bir de 7 yaş üzeri çocukların artık kardeşleri ile bile odalarının ayrılması gerektiğini okumuştum, çocuğunuzun yetişkinlerle yatması bu sebeple de uygun değil.

Ama korkuları kısmı için pedagog iyi olabilir. 8 yaş çocuğunun aslında cin falan bilmemesi gerekir, maalesef toplumumuzda buna hiç önem verilmiyor. Cin şeytan cennet cehennem gibi temaların belli yaş altındaki çocuklara anlatılmaması daha uygundur, muhafazakar pedagoglar bile bu görüşte. Çocuklarımızı nasıl koruruz bilmiyorum ama, mümkün olduğunca bu ortamlardan uzak tutmak gerekiyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…