Trafik kazası geçirmiş biri, bacakları kırılmış.
Hastanede gözünü açar açmaz düşünüyor kaza nasıl oldu, suçlu kim, o mu ben mi, o mu ben mi….
Hatta hasta yatağından doğrulup kendine çarpan aracın peşine gitmek istiyor falan..
Bu sırada ağrıları var, bacaklar ameliyattan sonra alçıya alınıyor, haftalarca kullanamayacak o bacakları.
Ama diyor ki, nolur bu kazada suçlu kim söyleyin, onu söylemiyorsanız hemen nasıl koşabilirim onu söyleyin.
Burdaki alçı = antidepresan
Ardından yürümek için gereken fizik tedavi süreci = psikolojik yardım/terapi süreci
Ardından kazayı çözümlemek = geçmiş davranış kalıplarını ve psikolojik şemalarını öğrenmek
Ardından koşmak = yeni bir ilişkiye başlamak
Sıralamayı anlatabilmişimdir umarım.
Siz beni anladınız.
Kolaylıklar dilerim
Çok iyi anlıyorum biliyorum ama uygulamada sıkıntı çekiyorum. Bir gün elbette geçecek iyi veya kötü. Belki de zamandır tek ilacı. Umarım kendimi tanıt değer verir o şekilde yaşamını sürerim gelecekte 
ama ben daha önceleri böyle değildim bu kadar değildim ya iyileştim sanmıştım kendime değer veriyordum saygın vardı sonradan bir ilişki yaşadım aslında hiç iyileşmemişim onu gördüm.
gelecek kaygım sanki hiç hiçbir işe yaramıyormuşum gibi hissediyorum ya. Aşkta öyle işte öyle
