- 4 Mart 2012
- 15.984
- 37.198
- 798
- Konu Sahibi tatlialirim
-
- #21
Destan gibi yazdım yazdım..bunu anladııniz öyle mi ? Neyse canınız sağolsun..Neyse fazla bile aciklamisim size. Tabi anne ogul arasina girdim ben olgunluk cok mühim, daha da mühim olan seylerden bir tanesi de agi yetenegi ve objektif bakis acisi.
Ben sizi çok iyi anlıyorum. Benim eşimin de annesiyle çok sağlıksız bi ilişkisi var. Kaldı ki annesi çok iyi bi insan, bana hiç bi kötülüğü yoktur ama yine de onlar bi araya geldiğinde ruhum çekiliyor. Sürekli kavga halindeler, bi türlü aşamadıkları bi geçmişleri var. İkisi de sürekli birbirini suçluyor. Bunların üstüne bir de kv benle kötü olsaydı ben de sizin yapacağınızı yapar taşınırdım.
Söz konusu anne baba olunca bu kadar temelden sarsılmış bi ilişkiyi düzeltmek çok ama çok zor. Öyle "unut gitsin" demekle de unutulmuyor. Çocukken yaşananlar unutulsa da, hissedilenler kişiliğimize işliyor.
Uzakta olmak demek tüm bağların kopacağı anlamına gelmez, yine görüşürsünüz. Ama daha az... Hakkınızda hayırlısı olsun.
Esınızı cok ıyı anlıyorum cunku benım kocamında annesı malesef duygusal sıddet uyguluyo kocama. Şöyle ki mesela öylesine bi ugramak zorunda kalıyorum(z) hemen esıme acıtasyon baslıyo 'ahh yavrum bu aksam gelmeseydınız sabaha ölümü bulurdunuz o kadar fenayım dizlerim tutmuyo belime kadar ağrı vuruyo şekerim tavan yaptı' kocamda hiç kalmak hesapta yokken beni kenara çekiyo hayatım bu akşam burda kalalım mı bak annem kötüymüş eve gitsek bırakıp benım sabaha kadar gözüme uyku girmez diye bu sefer bana baskı uyguluyo. Tamam kalıyoruz deyınce kaynanam esımı markete yollayıp oğlum tatlı bıseyler al cekırdek alda su dızıyı ızleyelım dıyo. Hanı sekerın cıkmıstı be kadın. Yalan yalan ustune. Demem o ki ben bunun dısardan baktıgımda yalan oldugunu goruyorum ama esımde 'bak loveitred kaldık annem anında agrılarını unuttu moral ne kadar onemlı goruyomusun' dıyoya allah askına sekerı 500e fırlamıs kadın duygusal olarak rahatladıgında ılac almadan sekerı 100e nasıl dussun benım kocam resmen salak ama salaksın dıyemıyorum annesı cunku. Bi gün bu yalanları gerceklesır de eger bızde kalmamıs olursak yanında esım bana bak sımdı gordun mu salaklıgı kalsaydık yanında erken mudahale edecektık demesın dıye kalıyorum. Demem o ki onlar ana ogul aralarına gırme sonra sen suclu cıkarsın arkandayım yanındayım de gec esıne. Kaynanalar cocuklarına ne kadar zarar verdıklerını goremıyolar
Kadın arıza demekkı kuzum bosver sen kendı cekırdek aılene bak onu takmadıgınızı gorunce mecbur yanasacak torunlarını ozlıcek asla tavız vermeyınAralarina girmiyorum ki zaten, ben yokken de hep tartisirlardi. Ben geldim benimle de tartisti. Ayni devam ediyor. Ama artik dayanabilecegimiz noktayi gectik, iki kücük cocugumuz var. Onlara da yansiyor
Kadın arıza demekkı kuzum bosver sen kendı cekırdek aılene bak onu takmadıgınızı gorunce mecbur yanasacak torunlarını ozlıcek asla tavız vermeyın
Sımdı sen esıne gorusme yada gorus desen ılerde senın kafana kakar bak senı dınledım oyle oldu dıye. Oyuzden ne karar verırsen yanındayım ımajı cız. Adamlarda bı dengesız cunkuIste adi anne olunca ayrilmak olmuyor ama bu sekilde de insana iskence ediyor, öyle bir arada kalma
Sizin yapacağınız çok da bişey yok gibi. Naçizane tavsiyem bu radikal kararlar sizin önderliğinizde alınmasın. Eşinizin gönlü yoksa, ileri de bunun için sizi suçlayacağı bi duruma düşebilirsiniz. Kv ile olan ilişkinizi eşinizin anne-oğul ilişkisinden ayrı tutun. Kendi kırgınlıklarınızı, eşinizin annesiyle olan ilişkisine yansıtırsanız, onlar iyi olmak istediklerinde günah keçisi siz olursunuz. Gerçi taşınırsanız kv yine ilk sizi suçlayacaktır ama en azından eşiniz bunun sebebinin siz olmadığını bilsin. Kısacası kararı eşinize bırakın derim.Biz bunca senedir hep birseyleri düzeltmeye calistik ama insanlar degismiyor. Alttan almadim mi aldim, yüzüme bakmadi benim ilk seneler, sürekli sikayetci oldu benden. Oglunu elinden almisim tribine girdi, benimle olmasindan büyük rahatsizlik duydu, bunlari hadi sindirdim birsey demedim. Inanin disari cikmamiza, nefes almamiza kadar karisti. Hep annesidir diye orta yolu bulmaya calistik. Esim zaten annesiyle iyi olmak istiyor, gözünün icine bakiyor. Eski anilari kapatmak istiyor yenileriyle ama yirmi yil önce nasilsa hala ayni annesi. Bir de cok özele girmiyorum ama gercekten kücük bir cocukken cok cektirmis yazmak beni utandiriyor bir anne olarak.
Denedi olmadi, dün artik annen degilim senin diye cikisinca esim de cok üzüldü. Bitti artik yani. Bize bunu senelerdir yapiyor zaten ama bu cok fazla oldu, iki torunu var onlara aciyin dedik, hadi esimi sevmiyorsun torunlarini sev bari diyoru esim. Olmayinca olmuyor, beni sucluyorlar anlamiyorum zaten.
Neler yasadigimi ben biliyorum. Aynen dediginiz gibi hersey, eskiyi acmak degil bu. Bu eskinin bugüne getirdigi miras. Ne ekersen onu biciyorsun.
Eşinizi çok iyi anlıyorum.Benzer şeyleri yaşadım.Anlatmaya,yüzleşmeye çok çalıştım ama olmadı.Ben de bıraktım onunla didişmeyi.Hatta içimden affettim.Bu çok zor olabiliyor ama inanın çok özgürleştirici.Geçmişte ne olduysa oldu.Eşiniz anlamasını,itiraf etmesini beklerse kusura bakmasın ama daha çok bekler.O yaraları da ondan başka kimse iyileştirmeyecek.Takıldığı yerden kalkıp kendine,içindeki çocuğa yolculuk yapması lazım.Ki bu seneler alabilir.Acıtır ama çok olgunlaştırır insanı.
Sizin yapacağınız çok da bişey yok gibi. Naçizane tavsiyem bu radikal kararlar sizin önderliğinizde alınmasın. Eşinizin gönlü yoksa, ileri de bunun için sizi suçlayacağı bi duruma düşebilirsiniz. Kv ile olan ilişkinizi eşinizin anne-oğul ilişkisinden ayrı tutun. Kendi kırgınlıklarınızı, eşinizin annesiyle olan ilişkisine yansıtırsanız, onlar iyi olmak istediklerinde günah keçisi siz olursunuz. Gerçi taşınırsanız kv yine ilk sizi suçlayacaktır ama en azından eşiniz bunun sebebinin siz olmadığını bilsin. Kısacası kararı eşinize bırakın derim.
Annesi yaptığını kabul etmez, çünkü bunun için yaptıkları ile yüzleşmek zorunda. Bende aile içinde bazi şeylere maruz kaldım. Kimseyle birşey asla konuşulmaz, tartışilmaz çünkü dinlemek, anlamak yerine hep lafı kavgaya götürüp dururlar sonunda. Bende vazgeçtim. O açılan yaraları onlarla kapatamayacagimi anladim. Babamın ölümü bile asla konuşulmaz bizim evde. Eşinizin en büyük yıkımı annesinin yaptıklarını kabul etmemesi birde olanlardan onu sorumlu tutması. Halbuki çocuğun ne suçu olabilir ki?esiniz bence bir süre psikolojik destek alsın. Kendi değerini annesinin onayı olmadan keşfetmesine yardımcı olacaktır. Sınavıniza gelince: üzüldüğünüzu anlıyorum. Emek verdikten sonra kayvetmek hep zor gelir. Ama tekrar girebilirsiniz veya kendinize başka bir yol çizin. Sağlık olduğunca hepsi mümkün. Insallah iyi bir yere taşınır biraz huzur bulursunuz. Esinize mesafe iyi gelecektir
dün kabul etmedigi icin esim cok sinirlendi iste. yaptiklarini inkar etmis esim de delirmis cünkü ne cektigini iyi biliyor. hala etkisi var üzerinde malesef, cok zor atlatir bu durumu cok uzun yillar cekmis söyle diyim eli ekmek tutuncaya kadar bu da 17 oluyor cektirmis onu besledigi icin
Bunu aslinda cok önceden yapmamiz lazimdi ama bir umut bekledik.
Esime dedim olmuyorsa olmuyor. Tasinalim dedigimde böyle olmasini hic istemezdim dedi, biliyorum.
Olmuyorsa olduramayiz. Cok ugrasti ama annesiyle ugrasmaya ne sbair ne saglik yeter.
Babasi ve kardesi de sirtini döner bu durumda, malum anne propagandasi, hatta giderken babasina söylemekle tehtit etmis, babasini doldurup esimin üzerine salar hep kavga ettirir. Biktik. Ama cok özgünüm
Anne babalarımızı seçerek doğmuyoruz. Ayrıca mükemmel anne baba diye birşey de yok. Eşinizin hayatı annesi yüzünden katlanılamayacak hale geliyorsa aradaki bağı kopartıp atar yok o derece değilse çok sık görüşmez arada hatırlarını sorar olur biter. Ama Amerikan filmlerindeki gibi annesi geçmişte yaptıkları için özür dilesin hatalarının farkına varsın diye beklerseniz çok beklersiniz. O yaşta insan artık değişmez ayrıca hata yaptığının farkında olsa zaten kendi pişman olur. Eşiniz çocukluğu yüzünden darlanıyorsa terapiye gidecek başka çaresi yok. Ama annesiyle tartıştı diye arabayı vuruyorsa filan siz kayınvalidenizi değil şiddet dürtü kontrolü olmayan eşinizi dert etmelisiniz. Ayrıca kayınvalide eş problemi yüzünden çocuklarınızı uyuşturucu sorunu olan bir muhitte büyütmeyi düşünüyorsanız kusura bakmayın siz de çok iyi ebeveynler sayılmazsınız
Hasta kabul edecek onu.Ben öyle yapınca takmamaya başladım.Birebir benzetmek doğru değil ama bir deliye laf anlatmaya çalışıyorsak biz de de bir delilik var demektir. :) Boşa çaba.Kendini merkeze koyması gerek.Siz de destek oluyorsunuz ,ne güzel.Ama çok zor olduğunu ve bir ömür boyu her şeyde derin izler bıraktığını biliyorum.Allah yardımcısı olsun.Herkesin sınavı farklı.
Psikoloğa gitti mi hiç?Bu şekilde de fayda sağlayabilir.
Eşinizin okumakla arası nasıl bilmiyorum ama bir kitap tavsiye edebilirim. "Var'olan Annenin Yokluğu"\Jasmin Lee Cori
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?