kızlar merhaba gerçekten çok dolduruğum ve bunları anlatıp içimi dökebilcek kimse olmadığı için size danışmak istedim belki bir nebze olsun rahatlarım diye eşimle 1 yıllık evli olmak üzere 6 yıldır beraberiz ve şuan hamileyim 7 buçuk aylık çok şükür büyük bir aşkla evlendik hala da öyle olduğuna inanıyorum ama bazen eşimi tanıyamıyorum 2 gün önce onun ailesinin yanında (annesi,ablası ve eniştesi) çok kötü kavga ettik ve ilk defa böyle bişey yaşadık kavgamızın sebebi şu eşim şakayla karışıkta olsa beni kızdırmayı benle şakalaşmayı sever ama ben her defasında yanımızda başkaları varken bunu yapmaması gerektiğini özellikle onun ailesinin yanındayken kendimi değerli hissetmek istediğimi söylerim oda inatmış gibi her defasında aynı şeyleri yapar ama bu sefer hamilelikten midir bilmiyorum eşimin şakalarını kaldıramadım ah işte evlenince masraflar çokmuş ah şimdiki aklı olsa çocuk istemezmiş öyleymiş böyleymiş anneside bu laflarını ciddiye alıp ben sana dedim 35ini kadar beklicektin bi 5 senen daha vardı evlenmek için falan diye laf soktu bende delirdim ve en sonunda eşime patladım ailesinin yanındayken ona sesimi yükselttim bağırdım yeter gibilerinden anlıcağınız şaka.... oldu sonra tam bu konu kapanmışken mevzu çocuğu nasıl eğitim vericeksiniz falan filana geldi eşimde boşboş konuşup daha çok canımı sıktı benim gözümde hayal eettiğim anne baba figürü çok farklı olduğundan(anne baba ayrı büyüdüm) işte çocuk babadan korkucak çekinicek kendi babasıda öyleymiş zamanında şuanda ikimizin babasıda hayatta değil ben de çocuk korkutularak dövülerek büyümicek dedim bizim babalarımız öyleydi ne oldu dedim ne olduysa ondan sonra oldu zaten eşim hiç yapmaması gereken sevgiliyken annemle yaşadığımı babamın başımda olmadığını bildiği halde sen mi babandan korkuyodun akşamları gelip seni evden alıyodum gayet rahat çıkıyodun diye boş bir cümle kurdu neye uğradığımı şaşaırdım daha çok bağırdım ve eşim bana elini kaldırdı ve ben daha çok delirerek ona annesinin yanında tokat attım ama çok dolmuştum dayanamadım o an ve tabiki eşim şaştı kaldı tepkime ama beni o seviyeye o getirdi üstüne annesi gelip bu çocuk için erkendi siz daha delisiniz o çocuğa nasıl bakıcaksınız dedi yani ağızlarına malzeme vermiş olduk iki gündür eşimle konuşmuyoruz ve dün gece bana gelip karnındaki çocuğa dua et yoksa şuan bu iş bitmişti dedi ve aslında biz çok mutlu birbirini çok seven bir çiftiz böyle olmasına çok üzülüyorum sizce hatalı ben miyim eşime saygısızlık mı yapmışım umarım kendimi anlatabilmişimdir nasıl davranmam gerektiğini çözemiyorum
