- Konu Sahibi -stargirl-
-
- #41
Ablalarım merhaba ben 17 yaşındayım. Babamla kalıyorum, annem bizimle görüşmüyor. Hayatım iğrenç iğrenç ötesi. Babannem sinir köpü ve onunla kalıyoruz. Bana hakaretler ediyor. Babam da öyle,beni zorla istemediğim bir bölümde okutturacak. Çok da sinirli biri ayrıca. Hiç mutlu değilim evde. Aslında okulda da mutlu değilim. Öğretmenlerim hep derslerinde başarılı iyi öğrencileri ya da kendileriyle sohbet kurma çabasında olan yalakaları seviyor.
Hiçbir yerde beni anlayan biri yok. İçime atmayı sevmiyorum. Dertlerim paylaşılınca da azalmıyor. Eve gidiyorum ve her şey iğrençleşiyor işte. Derslerim de kötü. Ailem beni hiç hiç hiç anlamıyor. Şimdi çoğunuz ergenlik falan dersiniz ama aşk acısı gibi bir sebepten kendini kesecek kadar salak bir kız değilim. Kendimi kesmiyorum da sadece cok derin olmayan izler atıyorum işte. Yaparken rahatlıyorum. Ilerde pişman olurum biliyorum ama durduramıyorum.
Sizce nasıl bunu bırakabilirim?Evde çok doluyorum sinirimi nasıl atabilirim. Eskiden hüngür hüngür ağlar rahatlardım ama artık ağlayamıyorum bile.
ileride çok pişman olursun güzel kızım,Ablalarım merhaba ben 17 yaşındayım. Babamla kalıyorum, annem bizimle görüşmüyor. Hayatım iğrenç iğrenç ötesi. Babannem sinir köpü ve onunla kalıyoruz. Bana hakaretler ediyor. Babam da öyle,beni zorla istemediğim bir bölümde okutturacak. Çok da sinirli biri ayrıca. Hiç mutlu değilim evde. Aslında okulda da mutlu değilim. Öğretmenlerim hep derslerinde başarılı iyi öğrencileri ya da kendileriyle sohbet kurma çabasında olan yalakaları seviyor.
Hiçbir yerde beni anlayan biri yok. İçime atmayı sevmiyorum. Dertlerim paylaşılınca da azalmıyor. Eve gidiyorum ve her şey iğrençleşiyor işte. Derslerim de kötü. Ailem beni hiç hiç hiç anlamıyor. Şimdi çoğunuz ergenlik falan dersiniz ama aşk acısı gibi bir sebepten kendini kesecek kadar salak bir kız değilim. Kendimi kesmiyorum da sadece cok derin olmayan izler atıyorum işte. Yaparken rahatlıyorum. Ilerde pişman olurum biliyorum ama durduramıyorum.
Sizce nasıl bunu bırakabilirim?Evde çok doluyorum sinirimi nasıl atabilirim. Eskiden hüngür hüngür ağlar rahatlardım ama artık ağlayamıyorum bile.
Okulunda psikolojik danışman varsa muhakkak yanına uğra ve derdini anlat. O gerekli yönlendirmeyi yapacaktır.Ablalarım merhaba ben 17 yaşındayım. Babamla kalıyorum, annem bizimle görüşmüyor. Hayatım iğrenç iğrenç ötesi. Babannem sinir köpü ve onunla kalıyoruz. Bana hakaretler ediyor. Babam da öyle,beni zorla istemediğim bir bölümde okutturacak. Çok da sinirli biri ayrıca. Hiç mutlu değilim evde. Aslında okulda da mutlu değilim. Öğretmenlerim hep derslerinde başarılı iyi öğrencileri ya da kendileriyle sohbet kurma çabasında olan yalakaları seviyor.
Hiçbir yerde beni anlayan biri yok. İçime atmayı sevmiyorum. Dertlerim paylaşılınca da azalmıyor. Eve gidiyorum ve her şey iğrençleşiyor işte. Derslerim de kötü. Ailem beni hiç hiç hiç anlamıyor. Şimdi çoğunuz ergenlik falan dersiniz ama aşk acısı gibi bir sebepten kendini kesecek kadar salak bir kız değilim. Kendimi kesmiyorum da sadece cok derin olmayan izler atıyorum işte. Yaparken rahatlıyorum. Ilerde pişman olurum biliyorum ama durduramıyorum.
Sizce nasıl bunu bırakabilirim?Evde çok doluyorum sinirimi nasıl atabilirim. Eskiden hüngür hüngür ağlar rahatlardım ama artık ağlayamıyorum bile.
bolumu bosver liseyi bıtır sonra polisligefalan gır fızıgı yapın uyuyorsa ama su faca atma ısıni bırak ılerde ne bıleyım askerı yada emnıyet sınavlarına gırersen senn ıcın olumsuz olur.hıc dogru degıl hem sen kız cocugusun o gıbı serserı ısı seylerle ne ısın var ? kendıne gel aılen yuzunden bunları yapıyorsan bu cozum degıl babaannen kac yasnda? cvp verme ası davranma aılene nasılsa okul ev olacak artık hayatın.annen neden gorusmuyor merak ettm bı ınsan cocugunu nasıl terkeder anennle yasasan da sorunlar aynı olurmuydu pekı? ayrıca okulu sevmıyorum dıyosun sende hocalarla ıeltısım kurmaya calıs sende yalaka ol. orda haklısın hocaar oyledır ama ben meesela sureklı dedrslerle ılgıl ısorular sorardım cok ılgılıydım okulumla derslerımle benıde severlerdı ama ogrencıelre olan ıeltısım ııster ıstemez farkedıyosun sende gereklı gereksız hocalrla ıeltısım kurmaya bak. ıcıne kpanık sessız oldgun surece okulda pek yanasılası bırı olmazsnAblalarım merhaba ben 17 yaşındayım. Babamla kalıyorum, annem bizimle görüşmüyor. Hayatım iğrenç iğrenç ötesi. Babannem sinir köpü ve onunla kalıyoruz. Bana hakaretler ediyor. Babam da öyle,beni zorla istemediğim bir bölümde okutturacak. Çok da sinirli biri ayrıca. Hiç mutlu değilim evde. Aslında okulda da mutlu değilim. Öğretmenlerim hep derslerinde başarılı iyi öğrencileri ya da kendileriyle sohbet kurma çabasında olan yalakaları seviyor.
Hiçbir yerde beni anlayan biri yok. İçime atmayı sevmiyorum. Dertlerim paylaşılınca da azalmıyor. Eve gidiyorum ve her şey iğrençleşiyor işte. Derslerim de kötü. Ailem beni hiç hiç hiç anlamıyor. Şimdi çoğunuz ergenlik falan dersiniz ama aşk acısı gibi bir sebepten kendini kesecek kadar salak bir kız değilim. Kendimi kesmiyorum da sadece cok derin olmayan izler atıyorum işte. Yaparken rahatlıyorum. Ilerde pişman olurum biliyorum ama durduramıyorum.
Sizce nasıl bunu bırakabilirim?Evde çok doluyorum sinirimi nasıl atabilirim. Eskiden hüngür hüngür ağlar rahatlardım ama artık ağlayamıyorum bile.
Sakın öyle şeyler yapma. Bende küçükken yapıyordum ve benim yaralarım o kadar derin ki. 5-6 dikişli yaralarım var. Hiçbirşey için değmiyor inan. 20 yaşındayım. Sen bu ruh hali içinden çıkamazsan daha çok zorluk çekersin bi an önce ruh halini düzeltmeye bak.Ablalarım merhaba ben 17 yaşındayım. Babamla kalıyorum, annem bizimle görüşmüyor. Hayatım iğrenç iğrenç ötesi. Babannem sinir köpü ve onunla kalıyoruz. Bana hakaretler ediyor. Babam da öyle,beni zorla istemediğim bir bölümde okutturacak. Çok da sinirli biri ayrıca. Hiç mutlu değilim evde. Aslında okulda da mutlu değilim. Öğretmenlerim hep derslerinde başarılı iyi öğrencileri ya da kendileriyle sohbet kurma çabasında olan yalakaları seviyor.
Hiçbir yerde beni anlayan biri yok. İçime atmayı sevmiyorum. Dertlerim paylaşılınca da azalmıyor. Eve gidiyorum ve her şey iğrençleşiyor işte. Derslerim de kötü. Ailem beni hiç hiç hiç anlamıyor. Şimdi çoğunuz ergenlik falan dersiniz ama aşk acısı gibi bir sebepten kendini kesecek kadar salak bir kız değilim. Kendimi kesmiyorum da sadece cok derin olmayan izler atıyorum işte. Yaparken rahatlıyorum. Ilerde pişman olurum biliyorum ama durduramıyorum.
Sizce nasıl bunu bırakabilirim?Evde çok doluyorum sinirimi nasıl atabilirim. Eskiden hüngür hüngür ağlar rahatlardım ama artık ağlayamıyorum bile.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?