- 22 Ocak 2008
- 690
- 356
- 323
- Konu Sahibi Kite_Runner
-
- #1
Herkese selamlar öncelikle...
Çok büyük bir dert olmasa da ben içimde büyüttükçe büyüttüm.
2 sene evvel bir siteden ev aldık, onun öncesinde kirada oturuyordum.
Bu 3. evim ve kendimizin. Taşınma şansım yok yani. Ben komşuluk pek sevmem, yapamıyorum da zaten.
İlk evlenip kiraya gittiğimiz yerde de mümkün mertebe uzak durdum.
Sonraki evimde de hiç komşuluk yoktu, mutluydum.
Fakat şimdi ki evimde 3 tane komşu edindim. Sorun şu ki çok İYİLER. Ama bunaltıyorlar, yani ben aslında lafımı falan çekmeyen biriyim, söyleyeceğimi söylerim ama karşımda ki çok çok iyi olunca hiç birşey yapamıyorum.
Sürekli gelmek istiyorlar, ben eşimle ve çocuğumla evimde diken üstündeyim. Anlayış bekliyorum. Hatta geçenler de söyleyecek gibi oldum ama a komşum b komşuma gitmek istemiş o da müsait değilim demiş diye söylendi biraz. Ben söylesem bana da kırılacaktı.
Sürekli hediye durumu var bir de. İstemiyorum arkadaş, kaç kere söyledim , kabul etmedim.Ama değişen birşey yok, resmen zorunlu bir hediyeleşmenin içine çekildim.
Ben çalışıyorum ama 1 tanesi çalışmıyor ve eşi gececi, diğeri yeni evli eşinin 1 hafta olmadığı zaman oluyor ama yine de bana geliniyor. Ve bu oturma akşam 11 - 12 lere kadar uzuyor. Daha önce erken kalktığımızı söylememe rağmen değişen birşey olmadı. Mesela eşim evdeyse zart geliniyor ve hiç rahatsız olunmadan akşama kadar oturulduğu da oldu. E kardeşim senin eşin evde değil , ötekinin ki iş gezisinde neden bendeyiz ? Çocukları da var 2 sinin, sadece 1 tanesinin yok ev rezil oluyor. Hadi onu da geçtim çalışıyorum yeri geliyor sabah geç kalkmış oluyorum evden öyle bir çıkıyorum ki ev talan halde... Bu defa da gelecekler diye akşam eve gittiğimde panik yapıyorum orayı burayı toplamaya çalışıyorum.
Çok sıkıldım, cidden çok sıkıldım... Telefonları açmıyorum, mesajlara bakmıyorum ama bir şekilde yine birlikte buluyorum kendimi. Üstelik muhabbette sarmıyor bir süre sonra. Ya ben eşimle çocuğumla evimde mutluyum, illa hayatımızda bir gelip gitme bir oturma olmak zorunda mı ? Site de oturuyorum artık aradıklarında bari bahçeye inelim diyorum -ki eve gelmesinler.Oysa evimde olmak istiyorum o anda ama sırf gelinmesin diye bahçeye iniyorum.
Ya napacağım ben ? Çok bunaldım. Eşime soruyorum ben kötü biri miyim ? Onlar bu kadar iyiyken ben neden kaçıyorum ? Bunun sebebini de bilmiyorum ama öyle akşama kadar çay çorba içip oturacak bir kadın değilim ben. Plan sevmem, kimseye birşey için söz vermem çünkü sonra onu yapmak istemeyebilirim, eşimle dışarı çıkmaya karar verebiliriz. Ama bir oturmaya geliyorlar akşama kadar , akşam gelseler geceye kadar...
Offff napmam lazım benim ?
edit: Çok uzun olmuş, kusura bakmayın. Okuyanlara şimdiden teşekkürler...
Çok büyük bir dert olmasa da ben içimde büyüttükçe büyüttüm.
2 sene evvel bir siteden ev aldık, onun öncesinde kirada oturuyordum.
Bu 3. evim ve kendimizin. Taşınma şansım yok yani. Ben komşuluk pek sevmem, yapamıyorum da zaten.
İlk evlenip kiraya gittiğimiz yerde de mümkün mertebe uzak durdum.
Sonraki evimde de hiç komşuluk yoktu, mutluydum.
Fakat şimdi ki evimde 3 tane komşu edindim. Sorun şu ki çok İYİLER. Ama bunaltıyorlar, yani ben aslında lafımı falan çekmeyen biriyim, söyleyeceğimi söylerim ama karşımda ki çok çok iyi olunca hiç birşey yapamıyorum.
Sürekli gelmek istiyorlar, ben eşimle ve çocuğumla evimde diken üstündeyim. Anlayış bekliyorum. Hatta geçenler de söyleyecek gibi oldum ama a komşum b komşuma gitmek istemiş o da müsait değilim demiş diye söylendi biraz. Ben söylesem bana da kırılacaktı.
Sürekli hediye durumu var bir de. İstemiyorum arkadaş, kaç kere söyledim , kabul etmedim.Ama değişen birşey yok, resmen zorunlu bir hediyeleşmenin içine çekildim.
Ben çalışıyorum ama 1 tanesi çalışmıyor ve eşi gececi, diğeri yeni evli eşinin 1 hafta olmadığı zaman oluyor ama yine de bana geliniyor. Ve bu oturma akşam 11 - 12 lere kadar uzuyor. Daha önce erken kalktığımızı söylememe rağmen değişen birşey olmadı. Mesela eşim evdeyse zart geliniyor ve hiç rahatsız olunmadan akşama kadar oturulduğu da oldu. E kardeşim senin eşin evde değil , ötekinin ki iş gezisinde neden bendeyiz ? Çocukları da var 2 sinin, sadece 1 tanesinin yok ev rezil oluyor. Hadi onu da geçtim çalışıyorum yeri geliyor sabah geç kalkmış oluyorum evden öyle bir çıkıyorum ki ev talan halde... Bu defa da gelecekler diye akşam eve gittiğimde panik yapıyorum orayı burayı toplamaya çalışıyorum.
Çok sıkıldım, cidden çok sıkıldım... Telefonları açmıyorum, mesajlara bakmıyorum ama bir şekilde yine birlikte buluyorum kendimi. Üstelik muhabbette sarmıyor bir süre sonra. Ya ben eşimle çocuğumla evimde mutluyum, illa hayatımızda bir gelip gitme bir oturma olmak zorunda mı ? Site de oturuyorum artık aradıklarında bari bahçeye inelim diyorum -ki eve gelmesinler.Oysa evimde olmak istiyorum o anda ama sırf gelinmesin diye bahçeye iniyorum.
Ya napacağım ben ? Çok bunaldım. Eşime soruyorum ben kötü biri miyim ? Onlar bu kadar iyiyken ben neden kaçıyorum ? Bunun sebebini de bilmiyorum ama öyle akşama kadar çay çorba içip oturacak bir kadın değilim ben. Plan sevmem, kimseye birşey için söz vermem çünkü sonra onu yapmak istemeyebilirim, eşimle dışarı çıkmaya karar verebiliriz. Ama bir oturmaya geliyorlar akşama kadar , akşam gelseler geceye kadar...
Offff napmam lazım benim ?
edit: Çok uzun olmuş, kusura bakmayın. Okuyanlara şimdiden teşekkürler...