Komşuluk yok


ay üzüldüm adamcağıza yaa. belki o keyfi yapmak için kaç zaman para biriktirdi.
yani karın tokluğuna çalışan beyaz yakalı "eşek gibi çalışıp kraliçe gibi yaşarım" diye haftasonu cücük kadar maaşıyla yediğin yemeğin fotoğrafını instagrama atınca onun yaşamaya hakkı oluyor, likeları alıyor.
ama apartman görevlisi olunca sanki o çalışmıyormuş gibi hak tanınmıyor.
bi bitmedi bu kafalar.
 
valla bence samimi olmak istemeyen komşudan zaten uzak durmak lazım. bir bildiği var ki görüşmüyor.
he bana hiç tanımadığım insanların görüşmeme tercihini sorgulamak zaten tuhaf geliyor.
tabıkı gorusmek ıstemeyen gorusmez ılla benımle gorussunler demek ıcın sevgıye ılgıye cok ac olmak lazım ...
 
Aklıma şey geldi; bir gün evde yokken kargo gelmişti karşı komşuya bırakayım mı diye sormuştu kargocu. Ben tamam demiştim kadın almamış bomba da olabilir diyerek
Bir keresinde de işte daha öğrenciyiz buzdolabımız bozuldu, yenisini sipariş ettik. 2-3 parça et vardi buzlukta 1 gün durabilir mi diye sormuştuk kadin yine reddetmişti Kadın da yani 60 kusür yaşlarında hani ne biliyim bir anaçlık biz genç kızlara gösterir diye bekledik de avucumuzu yaladık
 
Merhabalar
Ben apartmandaki çoğu komşumu tanımıyorum çünkü hepsi çalışan ve çoluk çocuk sahibi insanlar. O kadar yoğunlar ki bence eve gelince bir de komşu ile iletişim kuracak enerji bulamıyorlar kendilerinde. Zira ben de bazen okul ve proje yoğunluğundan evdeki aile bireylerimle bile iletişimi minimumda tutmak zorunda kalıyorum. Yani o dönemlerde apartmana biri taşınsa benim ruhum duymaz. Siz yalnız hissettiğiniz için bir destek veya güler yüzle sohbet görmek isteğinizi anlıyorum, gayet insani bir istek sizinki ama yaşadığımız dönemde maddi manevi telaşlar içerisinde insanlar bir de yaşadıkları bina içerisinde ekstra bir arkadaş sorumluluğu istemiyorlar. Bu yüzden merhaba merhabada tutuyorlar iletişimi. Onları da suçlamamak gerek. Çalışıyorsanız iş yerinizde, çalışmıyorsanız da kurslara, spora vs giderek kendinize arkadaşlar edinebilirsiniz. İstanbul sosyalleşmek isteyene cennet sonuçta. :)
 

o enerji tutuyor ve arkadaşlık edilebiliyorsa çok güzel. ama ben özellikle büyük şehirlerde insanların mesafeli durmak istemelerini anlıyorum.
olsa güzel olur fakat olmaması da çok kafaya takılmaması gereken bir şey olmalı bence.
 
4 yıldır karşı komşumla merhabamız bile yok artık komşuluk kalmadı
Zamanla dışarı çıktıkça öğreneceksin
 
İnsanlar artık kimseye güvenemiyor. Belki onlar da sizden çekiniyorlardır yanaşmak istemezsiniz diye.
Siz bir gün kek börek çay yapıp dolaşın "tanışalım istedim şu saatte evime bekliyorum diğer komşulara da haber veriyorum" deyin. Gelen gelir..

Ben çalıştığım için hiç öyle komşu gidiş gelişi yapamam. Ama kafasının uyuştuğu birine denk geldi mi insanın hayatı kolaylaşıyor. İnsan insana lazım. Siz bakmayın yabanilere..
 
Evet enerjimiz tuttu. yan komşuyla aynı samimiyeti kuramadık mesela ama karşı komşumla iyi arkadaş olduk bu bana iyi geliyor.
Büyük şehirde olsam ne yapardım bilemiyorum tecrübe etmedim ama güven konusu çok önemli tabiki.
 
Siz biraz antika düşünüyorsunuz. Sanırım küçük şehirden ya da ilçe/köyden taşındınız. Yani yanlış anlaşılmaya müsait bir şey diyeceğim de çalışan eden insanlarsa öyle komşuculuk oynamaya tenezzül etmezler muhtemelen. Siz de yapışmayın bence insanlara. Çiğ süt falan almıyor olabilirler, bakkal çakkal da kullanılmıyor bence sanal market indirin misler gibi. Komşu oldun mu hayatını didiklemeye başlıyorlar, doğal süreç bu inkar etseniz de inanmam. Uzak olsunlar, iyi insanlarsa kırk yılda bir yardımlaşılır.
 
Son düzenleme:

bi de şu var bence, 30lara gelince insanlar yeni arkadaş edinme çabasında olmuyor. var olanlarla zor program yapılıyor zaten koşturma içerisinde. yeni biri ile görüş, tanı, arkadaş ol. gerçekten emek ve zaman istiyor.
istanbulda yaşayan çalışan biriyim, hani cidden ilk andan enerjim tutup ilk anda muhabbet edememişsem sonrası için özel emek harcayamıyorum kimseye. çünkü hakikaten zaman kalmıyor.
yada bazı ailelerin kavgası gürültüsü oluyor mesela. akşam kavga sesinin gittiği komşusuyla evcilik oynamayı yediremiyor kendine.
hayatta türlü türlü şeyler var.
bu yüzden ilk anda mesafesini koyan birini üstelememek lazım diye düşünüyorum.
bu konuda da konu sahibi en fazla 1 kez bir kek poğaça yapıp kapıdan verebilir. devamı gelmezse yapacak bir şey yok.
 
valla bence samimi olmak istemeyen komşudan zaten uzak durmak lazım. bir bildiği var ki görüşmüyor.
he bana hiç tanımadığım insanların görüşmeme tercihini sorgulamak zaten tuhaf geliyor.
Hasbelkader aynı binaya düştük diye bakış açımız, yaşam tarzımız farklı olan insanlarla neden komşuculuk oynamamız ya da dost olmamız gereksin ki? Sevdiğimiz ya da iyi anlaştığımız insanlarla zaten nerede oturduğu önemli olmadan görüşüyoruz.

Benim karşı komşum ellili yaşlarda bir çift. Evde 70-80 yaşında bir babaanne biri evli iki yetişkin çocuk, torun torba falan var. Bütün sülaleleri yakın civarda oturuyor ev hiç boş kalmıyor. Karşılaşınca merhaba der hal hatır sorarız iki tarafa da bu kadarı yetiyor. Çünkü paylaşacak bir şeyimiz yok.

Yan komşum bir çocuklu genç bir çift. Evi ilk aldıklarında elektrik gerekmişti bizim evden uzatma kablosu vermiştim onlara. Bir akşam bizde parti varken kafalar bi milyon salonda 8 kişi tabu oynarken adam geldi elektrik parasını ödemek istedi kabul etmedik iyi dileklerle ayrıldık. Sonra bir daha selamımı dahi almadılar. İçki içmeyen dindar insanlarmış bizim evdeki ortamdan rahatsız olmuşlar. Çok doğal, ne diyebilirim ki buna? Bakış açılarımız, hayatı yaşama biçimimiz uymuyorsa görüşmeyiz olur biter.
 
[/QUOTE] Evinizin içindeki ortamdan rahatsız olmaları mı doğal? Bence değil epey ayıp etmişler
 
Son düzenleme:
Ay tam olarak bunu kast ettim işte. Ben de sevmiyorum, güler yüzle günaydın iyi akşamlar diyosun akşamına hadsizlik yapıyolar. İzmirin çok popüler bir semtinde emekli bir komşu amca da bize takmıştı. Mesleğimizden dolayı eve giriş çıkışımız absürd ve farklı saatte diye. Gelip gidip evli misiniz siz diyordu. Eşine de sordurtmuş diğer komşulara. Bir gün eşimle arabadayız gördü bizi inmemizi bekledi. Belli sorgu sual var. Eşim sinirlendi ne oldu amca kimlik kontrolü mü yapçan kalbini kırmadan rahatlamayacak mısın dedi, ondan sonra rahat bıraktı bizi.
 
Evinizin içindeki ortamdan rahatsız olmaları mı doğal? Bende değil epey ayıp etmişler
Hayır evimin içinden rahatsız olmaları değil öyle bir ortamdan rahatsız olup görüşmek istememeleri doğal. Sonuçta kapıma dayanıp elimden içkimi almadı insanlar. Onların görüşlerine ters olduğu için samimiyet kurmadılar.
 
Samimiyet kurmamak ayrı da selam dahi almamak? Üstelik yardim edildikten sonra? Yazık yani
 

şimdi bi de pandemi ile beraber insanların hassasiyeti de değişti bence. hala eve misafir kabul etmeyen, maskesiz gördüklerine mesafeli duranlar var ve haklılar. ben bizim ev büyük herkes yayılıyor diye misafir alıyorum ama insanlar hele evleri çok geniş değilse git-gel istemiyor.
yani en fazla bir kere bir kek börek yapıp götürülür, tepkisi anlaşılır. ha ama karşı komşu zaten en baştan bir merhaba demiyorsa bence çok da çabalamaya değer bir şey yoktur ortada.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…